Share

บทที่ 500

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฮั่วซือหาน “...” ตอนนี้เขาก็กลายเป็นเหมือนหนูตกท่อ ใครๆ ก็รุมด่า

ไม่มีใครต้อนรับเขาเลย

“ย่า ผมแค่อยากดูฉือหว่านเฉยๆ”

คุณนายใหญ่ฮั่วถอนหายใจ “งั้นก็เข้าไปดูซะ”

ฮั่วซือหานเดินไปนั่งข้างเตียง มองใบหน้าซีดเซียวของฉือหว่าน เขายื่นมือออกไปอย่างอดไม่ได้ อยากจะสัมผัสเธอเบาๆ

แต่ “เพี๊ยะ!” มือเขาถูกคุณนายใหญ่ฮั่วตบตกลงมา คุณนายใหญ่ฮั่วจ้องเขม็ง “ฉันแค่ให้แกดู ไม่ได้ให้แตะ!”

ฮั่วซือหาน “...”

เขาทำได้แค่ดึงมือกลับ “หมอว่ายังไงบ้าง เด็กในท้องของเธอปลอดภัยไหม?”

คุณนายใหญ่ฮั่วพูดเสียงห้วน “ขอบใจนะที่เป็นห่วง หวานหว่านกับเด็กในท้องปลอดภัยดี!”

ฮั่วซือหานเม้มปากเงียบ

คุณนายใหญ่ฮั่วจ้องเขา “ตอนนี้หวานหว่านท้องอยู่ ฉันถามแกจริงๆ เถอะ แกไม่อยากเป็นพ่อคนบ้างเหรอ?”

ในห้องผู้ป่วยเงียบสนิท แสงไฟอบอุ่นส่องลงมาพอดี คุณนายใหญ่ฮั่วเอ่ยถามเขาเบาๆ แต่หนักแน่นว่าอยากเป็นพ่อไหม

ฮั่วซือหานตอบเรียบๆ “ไม่เคยคิด”

คุณนายใหญ่ฮั่ว “งั้นตอนนี้ก็เริ่มคิดสิ หวานหว่านจะคลอดลูกชายหรือลูกสาวก็ได้ หน้าตาเหมือนแกหรือเหมือนเธอก็ได้ เรียกแกว่าพ่อ กระโดดเข้ามาให้กอด น่ารักจะตายไป!”

เธอพูดไปก็ยิ้มไป ในที่สุดฝันจะได้อุ้มเหล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
กระต่ายน้อย
ย่ากับฮวนเอ่อฉลาด
goodnovel comment avatar
RATTINAN TREERATANA
โง่ตลอด ห่าน
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 510

    ฉือเจียวกับหลี่หลันเริ่มวาดฝันถึงอนาคตกันแล้วฉือเจียวยิ้มหวานดั่งดอกไม้บาน “เยี่ยมไปเลย ตอนนี้หนูก็แค่รอวันที่ฉือหว่านจะผ่าตัดให้หนูเท่านั้น”...ฮั่วซือหานยืนอยู่คนเดียวตรงระเบียงทางเดิน เขาไม่ได้จากไปในทันที แต่ยืนอยู่ลำพังแสงไฟตามระเบียงของโรงพยาบาลสลัวสาดทับบนไหล่กว้างของเขา ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเงาอันเงียบงันขณะนั้น เลขาจ้าวเดินเข้ามา “ประธานครับ คืนนี้เราจะกลับบริษัท หรือกลับดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ครับ?”ฮั่วซือหานขยับริมฝีปากบางเล็กน้อย “นายกลับไปก่อนเถอะ”เลขาจ้าว “ครับ ประธาน”เลขาจ้าวจากไปฮั่วซือหานเดินไปที่หน้าต่าง เสียงบทสนทนาระหว่างฉือหว่านกับเซียวอี้ยังดังก้องในหู ฉือหว่านบอกว่าไม่อยากอยู่ที่ไห่เฉิงอีกแล้ว เธอจะไป เซียวอี้จะพาเธอไปในท้องของเธอยังมีลูกของเซียวอี้ อนาคตเธอกับเซียวอี้คงจะมีชีวิตที่มีความสุขด้วยกันส่วนเขาก็มีฉือเจียวอยู่ข้างกาย ฉือเจียวเป็นความรับผิดชอบที่เขาปฏิเสธไม่ได้ อนาคตเขาก็คงจะแต่งงานกับฉือเจียวเช่นกันต่างคนต่างไปตามทางของตัวเอง จากกันด้วยดี ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง แบบนี้ก็ดีเหมือนกันดีจริงๆฮั่วซือหานพยายามใช้เหตุผลแ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 509

    เย่ฮวนเอ่อร์ดีใจมาก เธอรู้อยู่แล้วว่าฉือหว่านต้องมีวิธีจัดการกับตัวปลอมอย่างฉือเจียวแค่คิดถึงฉือเจียวที่แอบอ้างเป็นฉือหว่านแล้วเสวยสุข เย่ฮวนเอ่อร์ก็แค้นจนกัดฟัน วันที่ฉือเจียวถูกเปิดโปงจะต้องเป็นวันที่สะใจมากแน่นอนแต่…เย่ฮวนเอ่อร์หันมองฉือหว่าน “หวานหว่าน แล้วประธานฮั่วล่ะ เธอคิดจะจัดการกับเขายังไง?”ฮั่วซือหานจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าเด็กผู้หญิงในตอนนั้นคือฉือหว่าน แล้วถ้าเขารู้ความจริงขึ้นมา เขาจะคิดยังไง?ฉือหว่านคิดจะทำยังไงกับฮั่วซือหานกันแน่?ฉือหว่านพูดเสียงเบา “ฮวนเอ่อร์ ฉันเหนื่อยแล้ว การรักฮั่วซือหานมาตลอดหลายปีนี้ ทำให้ฉันรู้สึกเหนื่อยมากจริงๆ”เธออยากจะไปจากที่นี่แล้วเดิมทีเธอก็ไม่ใช่คนที่นี่ แต่เพราะมีฮั่วซือหาน เธอถึงได้มานี่ตอนนี้ เธอกำลังจะไปแล้ว“หวานหว่าน ตลอดหลายปีมานี้ประธานฮั่วก็ถูกฉือเจียวหลอก เขาอาจจะตาบอด หัวใจก็มืดบอด แต่เขาเองก็เป็นผู้ถูกกระทำ เขาไม่รู้ว่าคนนั้นคือเธอ” เย่ฮวนเอ่อร์พยายามพูดเพื่อช่วยพี่ชายตัวเอง เพราะเธอยังหวังให้ฉือหว่านกับฮั่วซือหานกลับมาดีกันแต่ฉือหว่านไม่อยากคุยเรื่องนี้อีกแล้ว “ฮวนเอ่อร์ เราอย่าพูดเรื่องนี้กันเลย”เย่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 508

    “เซียวอี้ คุณเป็นยังไงบ้าง กินข้าวดีไหม มีใครรังแกคุณหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานมองฉือหว่าน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความห่วงใยที่มีต่อเซียวอี้ ความตื่นตระหนกและความเป็นห่วงเหล่านั้นไม่มีทางเสแสร้งฮั่วซือหานหันหลังกลับ เขาไม่อยากมอง ไม่อยากฟัง“หวานหว่าน ฉันสบายดี อย่ากังวลไปเลย ประธานฮั่วพาฉันมาที่นี่ก็ดูแลอย่างดี ทั้งกินทั้งอยู่จนรู้สึกว่าฉันจะอ้วนขึ้นแล้วด้วยซ้ำ” เซียวอี้พูดติดตลกฉือหว่านรู้ว่าเซียวอี้แค่ปลอบใจเธอ เธอจึงยิ้มบางๆ “เซียวอี้ คุณอดทนอีกหน่อยนะ ฉันยอมผ่าตัดให้ฉือเจียวแล้ว เดี๋ยวคุณก็จะได้ออกมา”เซียวอี้เงียบไปครู่หนึ่ง เขาไม่ได้ถามเหตุผลของฉือหว่าน เพราะไม่ว่าเธอตัดสินใจอะไร เขาก็ยินดีสนับสนุน “โอเค ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันไม่เป็นไร”ฉือหว่านถือมือถือไว้แน่น เธอมองแสงไฟจากบ้านเรือนนับไม่ถ้วนด้านนอกหน้าต่าง “เซียวอี้ พอผ่าตัดให้ฉือเจียวเสร็จแล้ว เราไปจากที่นี่กันเถอะ ฉันไม่อยากอยู่ที่ไห่เฉิงอีกแล้ว”เมื่อได้ยินประโยคนี้ ร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหานถึงกับแข็งค้าง ฉือหว่านจะจากไปแล้ว“หวานหว่าน ทำไมจู่ๆ ถึงอยากไปล่ะ ก่อนหน้านี้ฉันชวนกลับก็ไม่ยอมกลับ”ฉือหว่านมองเงาสะท้อนของตัวเ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 507

    เมื่อพูดถึงเรื่องในอดีต ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานก็ดูนุ่มนวลขึ้น “ใช่ หลายปีก่อน ฉันบาดเจ็บสาหัส เผลอหลงเข้าไปในป่า เป็นฉือเจียวที่ช่วยฉันไว้ ถ้าไม่มีหล่อน คงไม่มีฉันในวันนี้ หล่อนคือผู้มีพระคุณของฉัน”ฉือหว่านรู้สึกขำขึ้นมา และเธอก็หัวเราะออกมา เธอไม่อาจอธิบายความรู้สึกในใจได้ รู้เพียงว่าเจ็บแปลบๆ ซ่าๆ ชาๆ อยู่ในอกเธอเคยคิดมาตลอดว่าเขาลืมไปแล้วเธอเคยคิดมาตลอดว่าเขาลืมเธอไปแล้วที่แท้ เขาไม่เคยลืมเลยเขายังจำเธอได้หลายปีมานี้ เขาเก็บเธอไว้ในใจตลอดมาความรักที่มีการตอบสนองกลับมา เป็นสิ่งที่งดงามเพียงใด ถึงแม้เขาจะจำคนผิดก็ตามฉือหว่านเงยหน้าขึ้นเล็กๆ มองเขา “คุณยังจำสิ่งที่คุณพูดในถ้ำได้ไหม?”ฮั่วซือหานพยักหน้า “ฉันบอกว่าจะพาหล่อนออกไป ฉันบอกว่าจะให้หล่อนมีบ้าน ฉันบอกว่าจะไม่มีวันทิ้งหล่อน”ฮั่วซือหานมองฉือหว่านอย่างลึกซึ้ง “ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันพยายามทำตามคำพูดของตัวเอง ฉันหาฉือเจียวจนเจอ พาหล่อนมาอยู่ข้างกายฉัน ให้หล่อนเติบโตอยู่เคียงข้างฉัน บางครั้งหล่อนก็เหมือนดอกไม้ที่ฉันทะนุถนอม ฉันมอบทั้งความรักและการตามใจทั้งหมดให้กับหล่อน”ฮั่วซือหานยื่นมือมาจับไหล่ฉือหว่านไว้

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 506

    ฮั่วซือหานเอื้อมมือจะผลักฉือเจียวออกไป แต่ฉือเจียวกอดแน่นมาก แถมยังเงยหน้ายิ้มสดใสให้ฉือหว่านขณะอยู่ในอ้อมอกของฮั่วซือหานรอยยิ้มนั้นทั้งท้าทายและหยิ่งยโสฉือหว่านไม่แสดงสีหน้าใดๆฉือเจียวมองฉือหว่าน “ฉือหว่าน เธอมาหาฉันเหรอ?”ฉือหว่านไม่สนใจฉือเจียว แต่หันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ”ฮั่วซือหานไม่คิดว่าฉือหว่านจะมาหาเขาก่อน จึงพยายามจะลุกขึ้นแต่ฉือเจียวกลับกอดแน่นไม่ยอมปล่อย “ซือหาน อย่าไป หัวใจฉันไม่ค่อยสบาย...”เย่ฮวนเอ่อร์พูดขึ้นอย่างโมโห “ฉือเจียว เลิกแสดงเถอะ”แต่ฉือเจียวยังกอดฮั่วซือหานแน่น “ซือหาน อย่าไปเลยนะ คุณบอกว่าจะอยู่กับฉัน ฉันไม่อยากให้คุณไป”ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว “ฉือเจียว ปล่อยก่อน เดี๋ยวฉันกลับมา”“ไม่เอา ฉันไม่ยอมให้คุณไป”ฉือเจียวหันไปมองฉือหว่านด้วยแววตาท้าทายฉือหว่านมองฉือเจียวจากที่สูงด้วยสายตาเย็นเฉียบ ในนั้นมีแววเหยียดหยันปรากฏขึ้น ฉือเจียว นี่คือทั้งหมดที่เธอมีแล้วงั้นเหรอ?ปลอมตัวเป็นคนอื่น ขโมยหยก ทุกแผนการของเธอ ฉันมองออกหมดแล้วฉือหว่านมองฉือเจียวเหมือนดูตัวตลก แล้วหัวเราะเย็น “ประธานฮั่ว ฉันจะรอข้างนอกนะคะ”พูดจบ ฉือห

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 505

    “หยกถูกฉือเจียวเอาไปเหรอ?”“ยัยขโมยนั่น! ทำได้ทุกอย่างไม่เลือกวิธีจริงๆ!”คุณนายใหญ่ฮั่วกับเย่ฮวนเอ่อร์สาปแช่งออกมาฉือหว่านยกมุมปากเย็นชา “ฉือเจียวคิดว่าขโมยหยกไปแล้วก็จบเรื่องได้งั้นเหรอ ของจริงมันปลอมไม่ได้ ของปลอมก็เป็นจริงไม่ได้ ตอนนี้เรากลับโรงพยาบาลกันเถอะ”“อืม”…ในห้องพักผู้ป่วยของโรงพยาบาล ฉือเจียวกับหลี่หลันนั่งอยู่ด้วยกัน ฉือเจียวจับมือหลี่หลันไว้ ถามอย่างกระวนกระวาย “แม่ แม่เรียกซือหานกลับมารึยัง?”หลี่หลันพยักหน้า “กลับมาแล้ว ประธานฮั่วกับเลขาจ้าวอยู่หน้าห้อง เดี๋ยวก็เข้ามา”ฉือเจียวถอนหายใจโล่งอก “ดูเหมือนซือหานยังแคร์หนูอยู่ ก็แหง่ล่ะ ตราบใดที่หนูยังเป็นคนที่ช่วยชีวิตเขา เขาก็ไม่มีทางทิ้งหนูได้หรอก”พูดแล้วฉือเจียวก็มองหลี่หลัน “แม่ พวกโจรลักพาตัวกับหมอพวกนั้นจัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”หลี่หลันยิ้มมุมปาก “วางใจเถอะ จัดการเรียบร้อยแล้ว ก่อนพวกมันลงมือแม่ก็วางยาไปแล้ว ต่อให้ถูกจับก็พูดอะไรไม่ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราอยู่เบื้องหลัง ไม่มีหลักฐานแน่นอน”หลี่หลันเคยเสียเปรียบมาหลายครั้ง ครั้งนี้เธอทุ่มไม่อั้น ทำทุกอย่างให้สะอาดหมดจดแต่ฉือเจียวก็ยังไม่พอใจ “ทั้งท

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 504

    “หวานหว่าน ทำไมร้องไห้ล่ะ ตอนนี้หนูกำลังท้อง ถ้าร้องไห้มากเกินไปจะกระทบเด็กได้” คุณนายใหญ่ฮั่วรีบดึงกระดาษทิชชู่ขึ้นมาซับน้ำตาให้ฉือหว่านแต่ฉือหว่านกลับหัวเราะทั้งน้ำตา เพราะเธอเข้าใจทุกอย่างแล้ว เข้าใจทั้งหมดอย่างชัดเจน ฉือเจียวสวมรอยเป็นเธอ!ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉือเจียวสวมรอยเป็นเธอ แอบอ้างว่าเป็นคนที่เคยช่วยชีวิตฮั่วซือหานและฮั่วซือหานก็เชื่อมาตลอด ว่าคนที่เคยช่วยเขาในถ้ำ คือฉือเจียวฉือหว่านเอื้อมมือไปลูบลำคอของตัวเอง แต่มันว่างเปล่า จี้หยกหายไปแล้วจี้หยกเส้นนั้น ฮั่วซือหานมอบให้เธอตอนที่อยู่ในถ้ำด้วยกันเธอไม่ได้ใส่มันติดตัว เธอจำได้ว่าเธอวางไว้ที่ห้องอพาร์ตเมนต์“หวานหว่าน เป็นอะไรไป อย่าทำให้ย่าตกใจสิ”ฉือหว่านกลั้นน้ำตา สูดลมหายใจลึกๆ แล้วพูดเสียงนิ่ง “ย่า ฮวนเอ่อร์ หนูไม่เป็นไร ฉือเจียวเป็นสิบแปดมงกุฎ!”เย่ฮวนเอ่อร์หันมามองฉือหว่านทันที “หวานหว่าน หมายความว่าไง?”ฉือหว่านกัดฟันแน่น “คนที่เคยช่วยชีวิตประธานฮั่วในถ้ำเมื่อหลายปีก่อน ไม่ใช่ฉือเจียว... แต่เป็นฉัน!”เย่ฮวนเอ่อร์เด้งตัวลุกจากเก้าอี้ทันที “อะไรนะ?! ฉือเจียวสวมรอยเป็นเธองั้นเหรอ? ยัยคนหลอกลวง! ไม่อายบ้างหรื

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 503

    ฮั่วซือหานมองฉือหว่านแล้วก้าวเท้าจะเข้าไปในห้องแต่ฉือหว่านกลับเบือนหน้าหนี ไม่ต้องการแม้แต่จะสบตากับเขาฮั่วซือหานชะงักทันทีขณะนั้นเอง เสียงของหลี่หลันก็ดังมาจากทางเดินหน้าห้อง “ประธานฮั่ว เจียวเจียวบอกว่าเจ็บหน้าอกอีกแล้ว เธออยากเจอคุณค่ะ รีบกลับไปหาเธอหน่อยเถอะ”หลี่หลันมาเรียกฮั่วซือหานอีกครั้ง ฉือเจียวเจ็บหัวใจอีกแล้วคุณนายใหญ่ฮั่วกับเย่ฮวนเอ่อร์ที่อยู่ในห้องก็ได้ยิน คุณย่าฮั่วแค่นเสียงเย็น “อีกคนเรียกหาแกอยู่ ทำไมไม่ไปล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์พูดประชด “ฉือเจียวบ่นว่าเจ็บหน้าอกมาหลายร้อยครั้งแล้วมั้ง แต่ดูสิ ยังมีชีวิตดีเป็นปกติอยู่เลย”ฮั่วซือหานยังยืนตัวตรงอยู่หน้าประตู สายตายังไม่ละไปจากฉือหว่านฉือหว่านไม่ได้พูดอะไร เย่ฮวนเอ่อร์รินน้ำอุ่นส่งให้ ฉือหว่านรับแก้วมา ดื่มช้าๆ โดยไม่มองเขาแม้แต่น้อยใบหน้าด้านข้างของเธอภายใต้แสงไฟ ดูงดงามอ่อนโยนราวกับหยกส่องแสงขณะนั้นเอง เสียงของหลี่หลันก็ดังขึ้นอีกครั้ง เร่งเร้าอย่างไม่ลดละ “ประธานฮั่ว คุณไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอคะ? เจียวเจียวกำลังรออยู่!”ฮั่วซือหานมองฉือหว่านอีกครั้งหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวจากไปเขาเลือกจะไปหาฉือเจียวคุณนายใหญ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 502

    พวกคนร้ายกับหมอที่ถูกจับ ต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าหวั่นไหว สุดท้ายก็มีคนทนไม่ไหว “ประธานฮั่ว ผมจะพูดเอง!”หมอหวังป๋อเป็นคนเปิดปากก่อนฮั่วซือหานยิ้มบางๆ “ดี งั้นพูดมา ใครเป็นคนสั่งพวกคุณ?”หวังป๋อตอบด้วยเสียงสั่น “มีคนจ่ายเงินก้อนโต ให้พวกผมจัดการเด็กในท้องฉือหว่าน คนคนนั้นคือ...”แต่คำพูดยังไม่ทันหลุดจากปาก เขาก็พ่นเลือดออกมาเป็นสายฮั่วซือหานหน้าถอดสีทันที “มีใครอยู่ไหม! เรียกหมอมาเร็ว!”ทีมแพทย์ด้านนอกรีบวิ่งเข้ามาตรวจอาการแต่ยังไม่ทันทำอะไร พวกคนร้ายที่เหลือก็เริ่มพ่นเลือดออกมาทีละคน ก่อนจะล้มลงกับพื้นหมดสติหมอที่ตรวจดูรีบหันไปหาฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ไม่ดีแล้วครับ พวกเขาถูกวางยา ไม่มีใครพูดอะไรได้อีกแล้ว”ใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหานแข็งเป็นหิน สายตาคมกริบเต็มไปด้วยความเย็นชา เลขาจ้าวกระซิบเสียงเครียด “ประธาน คนที่อยู่เบื้องหลังคงให้พวกเขากินยาพิษล่วงหน้า พอภารกิจสำเร็จก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อแล้ว คนพวกนี้โหดเหี้ยมมากจริงๆ”ฮั่วซือหานไม่คิดเลยว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจะลงมือรวดเร็วขนาดนี้ กล้าลงยาใต้จมูกเขาเองตอนนี้ไม่มีใครพูดอะไรได้แล้ว เห็นทีจะไม่ได้อะไรเพิ่มอีกเขาลุกขึ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status