ตายแล้ว!ไม่รู้ว่าใครอุทานขึ้นมา มีคนตะโกนว่า “พวกเธอรีบมาดูกันสิ!”เพื่อนนักเรียนต่างหันมามองกันหมด สายตาทั้งหมดจับจ้องไปที่หวังเสวียนซึ่งกำลังคุกเข่าอยู่“ทำไมเธอถึงคุกเข่าลงไป?”“เธอเป็นใครกัน?”“เหมือนจะเป็นนักเรียนย้ายมาใหม่ชื่อหวังเสวียนนี่แหละ ได้ยินว่าฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี เมื่อไม่กี่วันก่อนพ่อขี้พนันของเธอยังมาที่โรงเรียน ทำท่าจะเอาเธอไปขายให้ชายแก่คนหนึ่งด้วยสินสอดแพงๆ อีก”“งั้นเธอก็น่าสงสารเกินไปแล้วสิ”“แล้วเธอคุกเข่าทำไมกัน รีบไปดูกันเถอะ”ทุกคนต่างพากันมามุงดูเย่ฮวนเอ่อร์จึงได้แต่หยุดเท้า หันกลับไปมองหวังเสวียนซูอินตกใจ รีบเข้ามาดึงตัวหวังเสวียน “หวังเสวียน เธอทำอะไรน่ะ ที่นี่มีคนเยอะนะ ทำไมต้องคุกเข่าทำให้ตัวเองต่ำต้อยต่อหน้าคนอื่น รีบลุกขึ้นมา อย่าให้ใครหัวเราะเยาะเลย”หวังเสวียนรู้ว่านี่เป็นโอกาสดี ตอนอยู่กับฟู่อวิ๋นเซินไม่ได้อะไร แถมยังถูกฟาดจนเข้าโรงพยาบาล เธอย่อมไม่ยอมปล่อยผ่านไปเฉยๆ ต้องทำเรื่องให้บานปลายขึ้น เอาคืนเย่ฮวนเอ่อร์ให้ได้บ้างหวังเสวียนยกมือบีบตัวเองแรงๆ น้ำตาก็ไหลพรากออกมา “ซูอิน ให้ฉันคุกเข่าเถอะ เป็นฉันที่ทำผิดเอง เป็นฉันไม่ดี ฉันควรจะค
ตอนนี้ฟู่อวิ๋นเซินกำลังอยู่ในห้องทำงานประธาน กำลังตรวจเอกสาร พอเห็นข้อความก็รีบตอบกลับทันที “กำลังทำงานอยู่ แล้วเธอล่ะ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันอยู่ที่โรงเรียน ประธานฟู่ ฉันอยากรบกวนคุณช่วยเรื่องหนึ่ง”ฟู่อวิ๋นเซิน “ว่ามา”เย่ฮวนเอ่อร์ “ประธานฟู่ ช่วยฉันสืบหาพวกอันธพาลที่เคยลวนลามซูอินหน่อย”ฟู่อวิ๋นเซิน “ได้ข่าวแล้วจะบอกเธอ”มีคำพูดนี้ของฟู่อวิ๋นเซิน เย่ฮวนเอ่อร์ก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมา เขาทำอะไรตรงไปตรงมาเสมอ แน่นอนว่าอีกไม่นานก็จะได้ข่าวแล้วติ๊งวีแชทของฟู่อวิ๋นเซินส่งมาอีก “ที่รัก มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า?”เย่ฮวนเอ่อร์ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ขอบคุณประธานฟู่ที่เป็นห่วง ฉันสบายดี”ฟู่อวิ๋นเซิน “เธอสบายดี ฉันก็สบายใจแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าความหม่นหมองในใจหายไปหมดสิ้น อารมณ์ก็ดีขึ้นตามไปด้วยเธอหยิบพู่กันขึ้นมา ทำการออกแบบต่อไม่นานก็ถึงเวลาเที่ยง ต้องไปโรงอาหาร เย่ฮวนเอ่อร์ลุกขึ้นเดินไปที่โรงอาหารพอเข้าไปในโรงอาหาร เย่ฮวนเอ่อร์ก็เห็นสองร่างที่คุ้นตา คือซูอินกับหวังเสวียนซูอินเพิ่งบอกให้หวังเสวียนพักผ่อน แต่ไม่คิดว่าหวังเสวียนจะมาเรียนแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ไม่เชื่อเลยแม้แต่
เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า พลางพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ก็ดีนี่ ให้หวังเสวียนพักฟื้นให้ดีเถอะ”ท่าทีของเย่ฮวนเอ่อร์ทำให้ซูอินขมวดคิ้ว พอนึกถึงคำพูดของหวังเสวียนก็ยิ่งไม่สบายใจ “ฮวนเอ่อร์ เธอเข้าใจผิดหวังเสวียนหรือเปล่า?”เย่ฮวนเอ่อร์พูดว่า “หวังเสวียนไม่ใช่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้เธอฟังหมดแล้วหรือ?”ซูอิน “ใช่ เล่าแล้ว หวังเสวียนไปหาที่ห้องเธอ แต่เธอไม่อยู่ บังเอิญเจอคู่หมั้นของเธอเข้า นั่นมันก็แค่เรื่องบังเอิญ เธอคงไม่คิดว่าหวังเสวียนตั้งใจจะยั่วยวนคู่หมั้นของเธอหรอกนะ?”เย่ฮวนเอ่อร์ “เธอตั้งใจจะยั่วยวนคู่หมั้นของฉันหรือเปล่า เรื่องนี้ในใจเธอรู้อยู่แก่ใจ”“ฮวนเอ่อร์ เธอจะคิดแบบนี้ได้ยังไง ถึงหวังเสวียนบ้านจนไปหน่อย แต่คนก็นิสัยดีมาก เธอยังกล้าเสี่ยงชีวิตช่วยฉัน ไม่มีผู้หญิงกี่คนหรอกที่จะกล้าแบบเธอ ฉันหวังว่าเธออย่าเข้าใจหวังเสวียนผิดเลยนะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ “ซูอิน ฉันว่าตอนนี้เธอโดนหวังเสวียนล้างสมองแล้ว!”“หมายความว่าไงฮวนเอ่อร์? ฉันว่าที่จริงเธอออกจะใจแคบไปหน่อย ฉันยอมรับว่าคู่หมั้นของเธอเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม แต่พวกเราไม่มีทางไปเกาะติดคู่หมั้นของเธอหรอก! อีกอย่าง คู่หมั้นของเธอไม่
หวังเสวียนแอบหยิกแขนตัวเองหนึ่งที น้ำตาก็เริ่มไหลออกมาซูอินตกใจ “หวังเสวียน เธอเป็นอะไร ทำไมถึงร้องไห้ขึ้นมาแบบนี้ รีบหยุดร้องแล้วบอกฉันสิว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”หวังเสวียนสะอื้น “ซูอิน เมื่อคืนนี้ฉันทำเรื่องผิดพลาดไป!”ซูอิน “เรื่องผิดพลาดอะไร?”หวังเสวียน “เมื่อคืนฉันพักอยู่ที่บ้านฮวนเอ่อร์ ตอนกลางคืนฉันไปหาฮวนเอ่อร์ที่ห้อง แต่บังเอิญไปเจอประธานฟู่ที่กำลังอาบน้ำอยู่ ประธานฟู่หยิบขวดปาใส่หัวฉันทันที!”ซูอินตกตะลึง “อะไรนะ? คู่หมั้นของฮวนเอ่อร์ทำร้ายเธอ?”หวังเสวียน “ซูอิน เป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรไปหาฮวนเอ่อร์ ประธานฟู่ก็แค่เข้าใจผิด”ซูอิน “งั้นก็อธิบายให้เข้าใจก็พอแล้วสิ”หวังเสวียน “แต่ว่าฉันรู้สึกว่าฮวนเอ่อร์เข้าใจฉันผิด”ซูอิน “หมายความว่าไง?”หวังเสวียน “เหมือนฮวนเอ่อร์ไม่อยากให้ฉันอยู่ที่บ้านของเธอแล้ว เธอคงสงสัยว่าฉันตั้งใจจะเข้าไปในห้องเพื่อหาประธานฟู่! ซูอิน เธอต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่มีวันทำแบบนั้น ถึงฐานะฉันจะไม่ดี แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต่ำต้อยขนาดนั้น!”ซูอินจับมือหวังเสวียน มอบความเชื่อใจเต็มร้อย “หวังเสวียน ฉันรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น เมื่อก่อนเธอยังเ
หรือว่าหวังเสวียนก็คือฮั่วเสวียน?ในชั่วขณะนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็ได้คำตอบที่แน่ชัด หวังเสวียนก็คือฮั่วเสวียน!ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมหวังเสวียนถึงให้ความรู้สึกคุ้นตา ที่แท้ก็เป็นคนคุ้นเคยนี่เอง เธอกลับไปเปลี่ยนหน้าแล้วตั้งใจเข้ามาใกล้ชิดกับเธอช่างน่าสนใจจริงๆทว่า หวังเสวียนกลับไม่ได้อะไรติดตัวไป แถมยังถูกฟู่อวิ๋นเซินขว้างใส่จนต้องเข้าโรงพยาบาลอีกต่างหากเย่ฮวนเอ่อร์เอ่ย “คุณหมอ ขอบคุณนะคะ”คุณหมอ “คุณหนูใหญ่เย่ ไม่ต้องเกรงใจครับ”เย่ฮวนเอ่อร์เดินออกมา ก็เห็นร่างสูงใหญ่สง่างามของฟู่อวิ๋นเซินก้าวเข้ามา “เธอมาทำอะไรที่นี่?”เย่ฮวนเอ่อร์ยกยิ้มบาง “ฉันมาถามอาการบาดเจ็บของหวังเสวียนน่ะ”ฟู่อวิ๋นเซินเม้มริมฝีปากเป็นเส้นโค้งเย็นชา “เธอนี่ใส่ใจเธอจริงๆ เลยนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ “หวังเสวียนเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉัน สนใจเธอสักหน่อยก็ไม่แปลกนี่ ประธานฟู่ คุณเป็นอะไรไป?”ฟู่อวิ๋นเซิน “จนตอนนี้เธอยังไม่สนใจฉันเลย!”เย่ฮวนเอ่อร์หลุดหัวเราะ “ประธานฟู่ คุณยังต้องให้ใครมาสนใจอีกเหรอ คนที่บาดเจ็บคือหวังเสวียนนะ!”ฟู่อวิ๋นเซินตอบทันที “แต่คนที่ตกใจกลัวคือต่างหากฉัน!”จากนั้นเขายื่นมือมากอดเอวบางของเย
ยิ่งไปกว่านั้น ฟู่อวิ๋นเซินสามารถขับรถพาหวังเสวียนไปโรงพยาบาลเองได้ แต่เขากลับเรียกรถพยาบาลมาแทนหวังเสวียนถูกหามขึ้นรถพยาบาล ส่วนฟู่อวิ๋นเซินขับรถพาเย่ฮวนเอ่อร์ไปโรงพยาบาลด้วยตัวเองพอถึงโรงพยาบาล คุณหมอทำแผลให้หวังเสวียน “บาดแผลของคุณลึกอยู่ ช่วงนี้ห้ามโดนน้ำ และที่หน้าผากของคุณมีโอกาสสูงที่จะเป็นแผลเป็น”หวังเสวียนตกตะลึง “อะไรนะ? หน้าผากฉันจะมีแผลเป็น?”ใบหน้านี้เธอลงทุนไปมากมายเพื่อปรับแต่ง มันยังไม่ทันได้แสดงความงามออกมาเต็มที่ ตอนนี้กลับจะมีแผลเป็นเสียแล้ว?นี่มันราวกับฟ้าผ่า หวังเสวียนยังตั้งใจจะใช้ความงามเป็นอาวุธอยู่เลยคุณหมอพยักหน้า “มีโอกาสสูงที่จะเป็นแผลเป็น ถ้าอยากลบรอยแผลได้จริงๆ ก็คงต้องพึ่งการทำศัลยกรรมเสริมความงามในอนาคตแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์ฟังทุกอย่าง “คุณหมอ ขอบคุณค่ะ”คุณหมอเดินออกไปเย่ฮวนเอ่อร์ยืนอยู่ในห้องพัก “หวังเสวียน คืนนี้เธอนอนพักที่โรงพยาบาลก่อน พรุ่งนี้ค่อยออก”หวังเสวียนหยิบกระจกขึ้นมา ในนั้นสะท้อนภาพเธอที่หน้าผากพันผ้าพันแผลหนา สีหน้าซีดเซียว เป็นภาพที่เธอไม่อาจยอมรับได้เลย“ทำไมฉันถึงกลายเป็นแบบนี้ได้?”เย่ฮวนเอ่อร์พูด “หวังเสวียน ครั้งนี้อว