อยากให้คิดทบทวน

"ไปขี่หลังมันทำไมหา!?"

เพียงแค่ประตูห้องถูกปิดลงได้ไม่นาน เสียงตะโกนอย่างขุ่นเคืองก็ตามมาติด ๆ ข้าวหอมเพิ่งจะโล่งใจที่หลอกล่อคีรินทร์ออกไปได้ ก็ต้องมาปวดหัวกับพายุที่ทำท่าฮึดฮัด จ้องเธอจนตาแทบจะหลุดจากเบ้าอยู่แล้ว

"แล้วจะให้ทำยังไง? ถ้าคีออกไปแล้วเจออาล่ะ?"

ข้าวหอมไม่ได้คิดมากเรื่องถูกเนื้อต้องตัว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอขี่หลังคีรินทร์ บางทีมากกว่านี้ด้วยซ้ำ อ้วกราดหัวเขาเธอก็ทำมาแล้ว ทุกครั้งที่ไปร้องเพลงตามร้านเหล้า ลูกค้าให้ทิปข้าวหอมก็ต้องดื่มอย่างเลี่ยงไม่ได้ คีรินทร์เองก็ไม่เคยห้าม เขาเพียงแค่รอเก็บศพเธอ ที่สภาพดูไม่ได้ในทุกครั้ง จึงทำให้ข้าวหอมให้ความไว้ใจ และสนิทใจเวลาที่อยู่กับคีรินทร์

แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกมากไปกว่าคำว่าเพื่อน เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยอยากรักใครเลยสักครั้ง นอกจากตัวเอง เหมือนเรื่องราวความรักครั้งนั้น ทำให้เธอเข็ดขยาดไปเสียแล้ว...

"แต่จำเป็นไหมที่ต้องสนิทกับมันขนาดนั้น ขี่หลังมันถูกตัวกัน หยอกล้อกัน เพื่อนที่ไหนจะขนาดนี้ฮะ?"

พายุโกรธจนหน้าแดง เขาไม่ชอบให้ข้าวหอมใกล้ใคร เเละคนอื่นใกล้เธอ แม้สถานะตอนนี้จะไม่มี