บทที่ 389

พวกเขาคุยกันไปด้วย ตีกอล์ฟไปด้วย

แต่ทว่า เมื่อเทียบกับการตีกอล์ฟ เหรินอี้อันกับหรงหงและคนอื่น ๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสนใจหัวข้อที่พวกเขาพูดคุยกันมากกว่า

ตอนแรก พวกเขาคุยกันเรื่องสถานการณ์ระหว่างประเทศ แต่พอคุยไปคุยมา เหรินอี้อันกับหรงหงก็จำลองแผนการสู้รบกันแบบสด ๆ ตรงนั้นอย่างจริงจัง

พวกเขาคุยกันอย่างออกรสออกชาติ หรงฉือกับอวี้มั่วซวินก็ยืนฟังอยู่ข้าง ๆ

เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ก็เช่นกัน

อาจจะไม่เหมาะหากให้คนรุ่นหลังยืนดูเฉย ๆ หรงหงจึงพูดขึ้นว่า “ไม่อย่างนั้น มาคุยกันหน่อยไหมว่าแต่ละคนมีความคิดเห็นยังไงกันบ้าง?”

หลังจากนั้นไม่นาน หรงฉือก็เอ่ยปากว่า “สี่ด้านล้อมรอบไปด้วยศัตรู ไม่เหมาะที่จะเดินหน้าเพียงลำพัง ดังนั้นการตรึงกำลังไว้เฉย ๆ ในตอนนี้ น่าจะเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดแล้วค่ะ”

พอได้ยิน หลินอู๋ก็ชะงักไป

ต้องยอมรับว่า นี่เป็นวิธีที่ใช้ได้เลยจริง ๆ

แต่ หากหรงฉือไม่พูด เธอก็คงจะ…จริง ๆ นั่นแหละ

เธอเพิ่งคิดได้แค่นั้น ก็เห็นหรงหงพยักหน้าแล้วยิ้ม แสดงท่าที่เห็นด้วย

อวี้มั่วซวินตอบสนองได้เร็ว เขาเคลื่อนย้ายถ้วยจำลองทั้งสองอัน แล้วพูดว่า “ผมเลือกโจมตีทั้งสองด้านครับ”

ทันทีที่เขาพู