Share

บทที่ 489

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
“แม้แต่แขนของข้า ก็ถูกพวกเขาฟันขาด

ความแค้นอันใหญ่หลวงนี้ ข้าจะไม่มีวันลืม!”

ดวงตาของมู่หรงอวี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้น ราวกับปีศาจที่ปีนขึ้นมาจากนรก

หลังจากที่หนีออกมาจากภูเขาหิมะ เขาก็ไม่กล้าหยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว

หนีออกมาจากเจดีย์หนิงกู่เหมือนหมาจรจัด กลัวว่าจะถูกกู้หว่านเยว่ไล่ตามทัน

เมื่อนึกถึงการหลบซ่อนตัวตลอดในสองวันนี้ มู่หรงอวี้ก็รู้สึกอับอายขายหน้าอย่างมาก

“ท่านอ๋อง ต่อไปพวกเราจะทำอย่างไรดี?” ลูกน้องหลายคนมองด้วยความความเศร้าโศก

พี่น้องมากมาย เหลือเพียงแค่พวกเขา

“ไปที่หมู่บ้านโซว่หวาง”

มู่หรงอวี้ยิ้มเยาะ “ข้าจะรอพวกเขาที่หมู่บ้านโซว่หวาง แล้วจัดการพวกเขาให้หมดในคราวเดียว!”

คิดว่าตัดแขนเขาไปข้างหนึ่ง แล้วเขาจะเป็นง่อยแล้วหรือ?

เขายังมีไพ่ตายใบสุดท้าย!

มู่หรงอวี้พาลูกน้องขี่ม้าออกไป โดยที่ไม่รู้เลยว่า

มีคนชุดดำคนหนึ่งแอบสะกดรอยตามเขาอยู่ข้างหลัง

“...”

“กงซุนจ่างเย่ใกล้ฟื้นแล้ว”

สองวันมานี้ กู้หว่านเยว่คอยสังเกตความเคลื่อนไหวอยู่ในหอแห่งโอสถมาตลอด

หลังจากที่พบว่ากงซุนจ่างเย่ใกล้ฟื้นแล้ว ก็รีบย้ายเขากลับมาภายในห้อง

ในขณะเดียวกัน ก็ดึงเข็มทั้งหมดออกจากตัวเขาด้วย

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2140

    ซูจิ่งสิงกดเสียงต่ำ น้ำเสียเจือด้วยความอ่อนโยน “น้องหญิง ไปพักก่อนเถอะ ข้าจะอยู่แทนเจ้าเอง”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า “ไม่ต้อง ข้ายังไหว รอต่อไปเถอะ”จะได้อ่านคำให้การที่พวกเขาส่งเข้ามาซูจิ่งสิงเองก็ไม่ได้บังคับ เขาเข้าใจนิสัยกู้หว่านเยว่ดี สิ่งที่นางต้องการทำไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเพียงเพราะคำโน้มน้าวไม่กี่คำของคนอื่นยามฟ้าสาง ในที่สุดก็ไต่สวนนักเรียนทั้งหมดเสร็จสิ้นไม่ไต่สวนก็ไม่รู้ พอไต่สวนก็ตกใจไม่น้อย มีนักเรียนมากถึงยี่สิบกว่าคนที่เป็นผู้สวมรอยแม่ทัพเสอนำตัวนักเรียนทั้งหมดยี่สิบสองคนเข้ามา ให้พวกเขาคุกเข่าอยู่บนพื้นนักเรียนเหล่านี้ถูกไต่สวนมาทั้งคืนโดยไม่ได้นอน อีกทั้งได้รับการลงโทษไปหนึ่งครั้ง แต่ละคนจึงคุกเข่าตัวสั่นอยู่บนพื้น แทบจะหมดสติ“ข้าถูกบังคับ สกุลโจวบังคับให้ข้ามา ข้าเองก็ไม่มีทางเลือก”“ข้าเป็นเพียงคนขับรถม้าของสกุลเฉิง เพราะหน้าตาละม้ายรัฐทายาทห้าส่วน จึงถูกส่งตัวมา”“ข้าเป็นเพียงบุตรอนุของญาติสายข้าง...นี่เป็นคำสั่งของท่านประมุข ข้าไม่กล้าไม่มา”“ขอท่านอ๋องปล่อยพวกข้าไปเถอะ พวกข้าเองก็ล้วนถูกบังคับ”แต่ละคนคุกเข่าคำนับวิงวอนอยู่บนพื้นแรกเริ่มพวกเขาย่อมไม่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2139

    เรียกรวมพล แสดงว่าเรื่องนี้คงจบไม่ดีสำหรับคำสั่งของกู้หว่านเยว่ ชิงเยี่ยนทำตามโดยไร้ข้อกังขา เขารับหนังสือสั่งการ แล้วรีบจากไปกู้หว่านเยว่ชี้ไปที่ชัยชนะของวันนี้ “แม่ทัพเสอ รบกวนเจ้าช่วยนำเหยื่อพวกนั้นในเข่งไปที่ห้องครัว ให้พวกเขาช่วยทำอาหารสักโต๊ะ” แม่ทัพเสอเพิ่งได้สติ “ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้ขอรับ”เป่ยหมิงโยวหลานก็ให้เสี่ยวเซวียนำเข่งของพวกเขาเข้ามาเหมือนกัน“ล่าได้ไม่เยอะ แต่ก็น่าจะทำได้หนึ่งโต๊ะ เอาไปในครัวพร้อมกันเถอะ”กู้หว่านเยว่เหลือบมองแวบหนึ่ง พยักหน้า “มีกระต่ายป่า ให้ในครัวทำหมาล่าขากระต่าย”แม่ทัพเสอรีบจำไว้ สั่งให้ผู้ใต้บัญชายกเหยื่อในเข่งหลายใบไปที่ห้องครัวหลังจัดการเรื่องเหยื่อเสร็จ กู้หว่านเยว่ถึงนั่งลงใหม่ เอ่ยเชื่องช้า “นำนักเรียนไปขังไว้ที่หอพักทั้งหมด ค่อยตรวจสอบทีละชุดเถอะ”นางสำทับอีกหนึ่งคำ “หากผู้ใดรายงาน ครอบครัวจะได้รับประโยชน์ไปด้วย”ลูกหลานพระญาติเหล่านี้ส่วนใหญ่รู้จักกันหมด ตรวจสอบทีละคนก็ไม่แน่ว่าอาจมีปลารอดจากอวนไปได้แต่หากมีคนรายงาน เรื่องราวกับง่ายกว่าเดิมมากส่วนจะได้รับประโยชน์อย่างไร กู้หว่านเยว่คิดไว้แล้ว จึงสั่งให้คนไปนำกระดาษพู่กัน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2138

    ส่วนกู้หว่านเยว่ก็คือคนที่ทำให้พวกเขากินอิ่มนอนอุ่นคนนั้นดังนั้นพวกเขาจึงนับถือกู้หว่านเยว่ออกมาจากใจกู้หว่านเยว่ไม่อยากให้ทุกคนนั่งคุกเข่าข้างทาง จึงเปิดม่านบอกให้ทุกคนลุกขึ้น“ลุกขึ้นเถอะ แยกย้ายกันไปทำงาน ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว”พวกชาวบ้านไม่ยอมลุกขึ้น ดึงดันจะคุกเข่าอยู่บนพื้นกู้หว่านเยว่จึงต้องสั่งให้คนขับเร็วขึ้น จะได้รีบไปถึงสำนักศึกษาในที่สุดก็มาถึงทางเข้าสำนักศึกษา พวกชาวบ้านถึงได้ทยอยจากไปหนานโย่วยกนิ้วหยอกล้อ “สมกับเป็นเทพธิดา ได้ใจชาวประชา”กู้หว่านเยว่มองค้อนอีกฝ่าย “ไม่พูดก็ไม่มีใครคิดว่าท่านเป็นใบ้หรอกนะ”นางหันมองพวกชาวบ้านที่จากไป ถนนหนทางเป็นระเบียบ ในใจรู้สึกอบอุ่นนี่คือความตั้งใจเดิมที่นางรวมที่ราบแห่งความโกลาหลให้เป็นหนึ่ง ตอนนี้ความหวังเป็นจริงแล้ว พวกชาวบ้านต่างมีชีวิตที่สงบสุขแต่ทุกสิ่งเบื้องหน้าเหล่านี้ยังคงไม่พอที่ราบแห่งความโกลาหลรวมเป็นหนึ่งเพียงชั่วคราว ภายหน้าอาจแตกแยกอีกครั้งถึงตอนนั้น อาจยังคงมีภาพที่ชาวบ้านลำบากยากแค้นเกิดขึ้น ดังนั้น นางต้องพยายามให้มากหันกลับมามองสำนักศึกษาเมืองลู่เบื้องหน้า กู้หว่านเยว่ยกมือ“แม่ทัพ นำทางอยู่ข้าง

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2137

    กู้หว่านเยว่กล่าว “เข้าเมืองก่อนเถอะ”จวงเยียนหยุดหายใจ หากเมื่อครู่ถูกลงโทษตอนถูกจับ นางกลับไม่มีอะไรให้กลัวทว่าตอนนี้สงบสติอยู่ตรงเชิงเขานานขนาดนี้ ตากลมหนาวนานขนาดนั้น จู่ ๆ ในใจนางเกิดความหวาดกลัวเป็นระยะนางกวาดมองทุกคนหนึ่งครั้ง สุดท้ายเบนเป้าหมายไปหาหนานโย่วที่สีหน้าเป็นมิตรฉวยโอกาสตอนเข้าเมือง นางแอบขอร้องหนานโย่ว “ขอร้องท่านละ ช่วยข้าด้วย”หนานโย่วก้มหน้า พลันเห็นน้ำตาเอ่อตรงหางตาจวงเยียน ดูน่าสงสารมาก“ช่วยข้าด้วย” นางพูดต่อไปหนานโย่วจ้องนางจวงเยียนกะพริบตา น้ำตาไหลรินลงมา หนานโย่วยื่นมือออกไป ภายใต้สายตาน่าสงสารของนางเขาบีบคอนางแน่น“โอ๊ย? !” จวงเยียนยังไม่ได้สติว่าเกิดเรื่องใดขึ้น จึงดิ้นรนพร้อมร้องเสียงดังความสนใจของทุกคนถูกดึงดูดไป เมื่อเห็นท่าทีของหนานโย่ว กู้หว่านเยว่เดินมาถาม “มีอะไร?”หนานโย่วเอ่ยทีละคำ “นางคิดจะใช้วิชาเสน่ห์กับข้า”ทุกคนหรี่ตาทันทีมิน่าละเพิ่งจะเข้ามาร่ำเรียน ก็สามารถทำให้รัฐทายาททั้งหลายตีกันเพราะนาง ที่แท้จวงเยียนอายุยังน้อยแต่เป็นวิชาเสน่ห์หนานโย่วหัวเราะ “เจ้าคิดจะใช้วิชาเสน่ห์กับข้า เหตุใดไม่สืบดูก่อนว่าข้าเป็นคนที่ไหน? พวกเร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2136

    ส่วนเจ้าในเมื่อออกมาจากสำนักศึกษาเมืองลู่ อีกทั้งยังเป็นหญิงสาว ดูจากอายุก็สอดคล้องกันย่อมต้องเป็นบุตรีอนุสกุลจวง จวงเยียน”กู้หว่านเยว่วิเคราะห์อย่างใจเย็นช่างบังเอิญเสียจริง นึกไม่ถึงว่าเพิ่งได้ยินชื่อตรงเชิงเขา พอขึ้นเขาก็ได้พบทันที“เจ้าอยากหนีหรือ?”สายตาแหลมคมของกู้หว่านเยว่มองสัมภาระ ชิงเยี่ยนรีบนำกระเป๋ามาเปิดดู“ท่านอ๋อง ในนี้ล้วนเป็นพวกเสื้อผ้า และยังมีเงินทอง ดูท่าหญิงสาวผู้นี้คงอยากหลบหนีจริงขอรับ”“เจ้ารู้หรือไม่ขอเพียงเป็นรัฐทายาทที่ส่งตัวมา เมื่อใดที่หลบหนีจะมีจุดจบเช่นไร ไม่เพียงแค่เจ้า กระทั่งสกุลจวงของเจ้าก็ไม่มีวันสงบสุข”สีหน้ากู้หว่านเยว่เยือกเย็นเล็กน้อยหากทุกคนเป็นเหมือนสกุลจวง นำบุตรสาวปลอมตัวเป็นบุตรชายส่งมา อีกทั้งยังหนีไประหว่างทาง ทั่วทั้งสำนักศึกษาเมืองลู่จะวุ่นวายไปหมดจวงเยียนใบหน้าขาวซีด จากนั้นกัดริมฝีปากเอ่ย “ที่พวกท่านต้องการคือรัฐทายาท ข้ากลับเป็นเพียงบุตรีอนุ แต่เดิมเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับข้า”“สกุลจวงได้รับเกียรติยศ แต่กลับส่งข้ามาลำบากอยู่ที่นี่ ทำไมข้าจะไปไม่ได้?”ในดวงตาของนางมีเสี้ยวการต่อต้านและดื้อดึง กู้หว่านเยว่เลิกคิ้ว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2135

    สองสามีภรรยาพูดคุยกันพร้อมขี่ม้าไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้าจู่ ๆ กู้หว่านเยว่มองเห็นเงาสีเหลืองแวบผ่านกลางป่าเงาสีเหลืองนั้นไม่เหมือนสีเหลืองบนตัวสัตว์เล็ก ดูเหมือนเสื้อผ้าที่อยู่บนตัวมนุษย์มากกว่า อีกทั้งรูปร่างที่แวบผ่านไปนั้นเหมือนกระโปรงมาก“ชิงเยี่ยน”กู้หว่านเยว่หรี่ตาพร้อมตะโกนเมื่อมีคำสั่งชิงเยี่ยนรีบกระโจนออกไปทันที พุ่งเข้าไปในป่า กระชากเงาสีเหลืองนั่นออกมา“โอ๊ย!”มีคนคนหนึ่งถูกเหวี่ยงลงพื้น กู้หว่านเยว่จ้องมอง เป็นเด็กสาวอายุประมาณสิบสองสิบสามปีเด็กสาวใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดบังใบหน้า มองเห็นรูปโฉมไม่ชัดชิงเยี่ยนเอ่ยอย่างโมโห “เจ้าเป็นมือสังหารที่ใครส่งมา?”ภูเขาลู่มีการตรวจตราล่วงหน้า อีกทั้งหญิงผู้นี้เอาแต่หลบหน้า สายตาว่อกแว่ก แค่มองก็รู้ว่าผิดปกติจวงเยียนตกใจจนตัวสั่นงก ๆ ใช้มือปิดบังใบหน้า“ข้าเป็นชาวบ้านเชิงเขา ข้าไม่ได้ตั้งใจบุกเข้ามาที่นี่ขอให้ท่านโปรดไว้ชีวิต ปล่อยข้าไปเถอะ”น้ำเสียงของนางไม่ถือว่าไพเราะมาก แต่ฟังแล้วกลับเกิดความรู้สึกสงสารเอ็นดูกู้หว่านเยว่มองสำรวจนาง แล้วยิ้ม“เจ้าเป็นชาวบ้านตรงเชิงเขาหรือ?”“เจ้าค่ะ” จวงเยียนน้ำเสียงสั่นเครือ“แต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status