แชร์

บทที่ 488

ผู้เขียน: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
จี้ฮั่นโม่หายใจถี่ “หนังสือเล่มนี้มาจากที่ใด?”

“ใต้เท้าจี้แค่บอกว่าอยากจะรับงานนี้หรือไม่”

ระหว่างทาง ทั้งสองคนได้พูดคุยเกี่ยวกับความสามารถของจี้ฮั่นโม่ ซูจิ่งสิงค่อนข้างเห็นด้วย

ดังนั้น กู้หว่านเยว่จึงกล้ามอบหมายเรื่องนี้ให้เขา

ในขณะเดียวกัน ก็เพราะกู้หว่านเยว่อยากจะขี้เกียจบ้าง ถ้าทำเองทุกอย่าง นางจะไม่เหนื่อยตายหรอกหรือ

ยิ่งถึงช่วงหลัง ๆ ก็ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการบริหารจัดการลูกน้อง

“อยาก ข้าอยากรับแน่นอน!”

จี้ฮั่นโม่ก็มีความมุ่งมั่นเช่นกัน

“แต่ว่า ภรรยาและลูกของข้า...”

จี้ฮั่นโม่รู้สึกละอายใจเล็กน้อย

ตอนนี้เขาไม่มีเบี้ยหวัดแล้ว เงินที่พกมาตอนหลบหนีก็ใช้ไปจนเกือบหมด

กู้หว่านเยว่มองเห็นถึงความลำบากของเขา จึงยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น “ท่านไม่ต้องห่วง ข้าจะจ่ายเงินเดือนให้ท่าน

ถ้าท่านกังวลว่าภรรยาและลูกของท่านจะไม่มีใครดูแล ก็จ้างคนรับใช้ให้พวกเขา”

“นี่ จริงหรือ?”

จี้ฮั่นโม่ดีใจอย่างยิ่ง

สิ่งเดียวที่เขากังวลก็คือเรื่องนี้ กู้หว่านเยว่ก็นึกถึงเช่นกัน เขาจึงไม่ลังเลอีกต่อไป

“เรื่องนี้ มอบหมายให้ข้า ข้าจะทำให้ดีที่สุด!”

ทั้งสองคนคุยกันเรื่องเงินเดือนอีกสักหน่อย กู้หว่านเย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2140

    ซูจิ่งสิงกดเสียงต่ำ น้ำเสียเจือด้วยความอ่อนโยน “น้องหญิง ไปพักก่อนเถอะ ข้าจะอยู่แทนเจ้าเอง”กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า “ไม่ต้อง ข้ายังไหว รอต่อไปเถอะ”จะได้อ่านคำให้การที่พวกเขาส่งเข้ามาซูจิ่งสิงเองก็ไม่ได้บังคับ เขาเข้าใจนิสัยกู้หว่านเยว่ดี สิ่งที่นางต้องการทำไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเพียงเพราะคำโน้มน้าวไม่กี่คำของคนอื่นยามฟ้าสาง ในที่สุดก็ไต่สวนนักเรียนทั้งหมดเสร็จสิ้นไม่ไต่สวนก็ไม่รู้ พอไต่สวนก็ตกใจไม่น้อย มีนักเรียนมากถึงยี่สิบกว่าคนที่เป็นผู้สวมรอยแม่ทัพเสอนำตัวนักเรียนทั้งหมดยี่สิบสองคนเข้ามา ให้พวกเขาคุกเข่าอยู่บนพื้นนักเรียนเหล่านี้ถูกไต่สวนมาทั้งคืนโดยไม่ได้นอน อีกทั้งได้รับการลงโทษไปหนึ่งครั้ง แต่ละคนจึงคุกเข่าตัวสั่นอยู่บนพื้น แทบจะหมดสติ“ข้าถูกบังคับ สกุลโจวบังคับให้ข้ามา ข้าเองก็ไม่มีทางเลือก”“ข้าเป็นเพียงคนขับรถม้าของสกุลเฉิง เพราะหน้าตาละม้ายรัฐทายาทห้าส่วน จึงถูกส่งตัวมา”“ข้าเป็นเพียงบุตรอนุของญาติสายข้าง...นี่เป็นคำสั่งของท่านประมุข ข้าไม่กล้าไม่มา”“ขอท่านอ๋องปล่อยพวกข้าไปเถอะ พวกข้าเองก็ล้วนถูกบังคับ”แต่ละคนคุกเข่าคำนับวิงวอนอยู่บนพื้นแรกเริ่มพวกเขาย่อมไม่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2139

    เรียกรวมพล แสดงว่าเรื่องนี้คงจบไม่ดีสำหรับคำสั่งของกู้หว่านเยว่ ชิงเยี่ยนทำตามโดยไร้ข้อกังขา เขารับหนังสือสั่งการ แล้วรีบจากไปกู้หว่านเยว่ชี้ไปที่ชัยชนะของวันนี้ “แม่ทัพเสอ รบกวนเจ้าช่วยนำเหยื่อพวกนั้นในเข่งไปที่ห้องครัว ให้พวกเขาช่วยทำอาหารสักโต๊ะ” แม่ทัพเสอเพิ่งได้สติ “ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้ขอรับ”เป่ยหมิงโยวหลานก็ให้เสี่ยวเซวียนำเข่งของพวกเขาเข้ามาเหมือนกัน“ล่าได้ไม่เยอะ แต่ก็น่าจะทำได้หนึ่งโต๊ะ เอาไปในครัวพร้อมกันเถอะ”กู้หว่านเยว่เหลือบมองแวบหนึ่ง พยักหน้า “มีกระต่ายป่า ให้ในครัวทำหมาล่าขากระต่าย”แม่ทัพเสอรีบจำไว้ สั่งให้ผู้ใต้บัญชายกเหยื่อในเข่งหลายใบไปที่ห้องครัวหลังจัดการเรื่องเหยื่อเสร็จ กู้หว่านเยว่ถึงนั่งลงใหม่ เอ่ยเชื่องช้า “นำนักเรียนไปขังไว้ที่หอพักทั้งหมด ค่อยตรวจสอบทีละชุดเถอะ”นางสำทับอีกหนึ่งคำ “หากผู้ใดรายงาน ครอบครัวจะได้รับประโยชน์ไปด้วย”ลูกหลานพระญาติเหล่านี้ส่วนใหญ่รู้จักกันหมด ตรวจสอบทีละคนก็ไม่แน่ว่าอาจมีปลารอดจากอวนไปได้แต่หากมีคนรายงาน เรื่องราวกับง่ายกว่าเดิมมากส่วนจะได้รับประโยชน์อย่างไร กู้หว่านเยว่คิดไว้แล้ว จึงสั่งให้คนไปนำกระดาษพู่กัน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2138

    ส่วนกู้หว่านเยว่ก็คือคนที่ทำให้พวกเขากินอิ่มนอนอุ่นคนนั้นดังนั้นพวกเขาจึงนับถือกู้หว่านเยว่ออกมาจากใจกู้หว่านเยว่ไม่อยากให้ทุกคนนั่งคุกเข่าข้างทาง จึงเปิดม่านบอกให้ทุกคนลุกขึ้น“ลุกขึ้นเถอะ แยกย้ายกันไปทำงาน ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว”พวกชาวบ้านไม่ยอมลุกขึ้น ดึงดันจะคุกเข่าอยู่บนพื้นกู้หว่านเยว่จึงต้องสั่งให้คนขับเร็วขึ้น จะได้รีบไปถึงสำนักศึกษาในที่สุดก็มาถึงทางเข้าสำนักศึกษา พวกชาวบ้านถึงได้ทยอยจากไปหนานโย่วยกนิ้วหยอกล้อ “สมกับเป็นเทพธิดา ได้ใจชาวประชา”กู้หว่านเยว่มองค้อนอีกฝ่าย “ไม่พูดก็ไม่มีใครคิดว่าท่านเป็นใบ้หรอกนะ”นางหันมองพวกชาวบ้านที่จากไป ถนนหนทางเป็นระเบียบ ในใจรู้สึกอบอุ่นนี่คือความตั้งใจเดิมที่นางรวมที่ราบแห่งความโกลาหลให้เป็นหนึ่ง ตอนนี้ความหวังเป็นจริงแล้ว พวกชาวบ้านต่างมีชีวิตที่สงบสุขแต่ทุกสิ่งเบื้องหน้าเหล่านี้ยังคงไม่พอที่ราบแห่งความโกลาหลรวมเป็นหนึ่งเพียงชั่วคราว ภายหน้าอาจแตกแยกอีกครั้งถึงตอนนั้น อาจยังคงมีภาพที่ชาวบ้านลำบากยากแค้นเกิดขึ้น ดังนั้น นางต้องพยายามให้มากหันกลับมามองสำนักศึกษาเมืองลู่เบื้องหน้า กู้หว่านเยว่ยกมือ“แม่ทัพ นำทางอยู่ข้าง

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2137

    กู้หว่านเยว่กล่าว “เข้าเมืองก่อนเถอะ”จวงเยียนหยุดหายใจ หากเมื่อครู่ถูกลงโทษตอนถูกจับ นางกลับไม่มีอะไรให้กลัวทว่าตอนนี้สงบสติอยู่ตรงเชิงเขานานขนาดนี้ ตากลมหนาวนานขนาดนั้น จู่ ๆ ในใจนางเกิดความหวาดกลัวเป็นระยะนางกวาดมองทุกคนหนึ่งครั้ง สุดท้ายเบนเป้าหมายไปหาหนานโย่วที่สีหน้าเป็นมิตรฉวยโอกาสตอนเข้าเมือง นางแอบขอร้องหนานโย่ว “ขอร้องท่านละ ช่วยข้าด้วย”หนานโย่วก้มหน้า พลันเห็นน้ำตาเอ่อตรงหางตาจวงเยียน ดูน่าสงสารมาก“ช่วยข้าด้วย” นางพูดต่อไปหนานโย่วจ้องนางจวงเยียนกะพริบตา น้ำตาไหลรินลงมา หนานโย่วยื่นมือออกไป ภายใต้สายตาน่าสงสารของนางเขาบีบคอนางแน่น“โอ๊ย? !” จวงเยียนยังไม่ได้สติว่าเกิดเรื่องใดขึ้น จึงดิ้นรนพร้อมร้องเสียงดังความสนใจของทุกคนถูกดึงดูดไป เมื่อเห็นท่าทีของหนานโย่ว กู้หว่านเยว่เดินมาถาม “มีอะไร?”หนานโย่วเอ่ยทีละคำ “นางคิดจะใช้วิชาเสน่ห์กับข้า”ทุกคนหรี่ตาทันทีมิน่าละเพิ่งจะเข้ามาร่ำเรียน ก็สามารถทำให้รัฐทายาททั้งหลายตีกันเพราะนาง ที่แท้จวงเยียนอายุยังน้อยแต่เป็นวิชาเสน่ห์หนานโย่วหัวเราะ “เจ้าคิดจะใช้วิชาเสน่ห์กับข้า เหตุใดไม่สืบดูก่อนว่าข้าเป็นคนที่ไหน? พวกเร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2136

    ส่วนเจ้าในเมื่อออกมาจากสำนักศึกษาเมืองลู่ อีกทั้งยังเป็นหญิงสาว ดูจากอายุก็สอดคล้องกันย่อมต้องเป็นบุตรีอนุสกุลจวง จวงเยียน”กู้หว่านเยว่วิเคราะห์อย่างใจเย็นช่างบังเอิญเสียจริง นึกไม่ถึงว่าเพิ่งได้ยินชื่อตรงเชิงเขา พอขึ้นเขาก็ได้พบทันที“เจ้าอยากหนีหรือ?”สายตาแหลมคมของกู้หว่านเยว่มองสัมภาระ ชิงเยี่ยนรีบนำกระเป๋ามาเปิดดู“ท่านอ๋อง ในนี้ล้วนเป็นพวกเสื้อผ้า และยังมีเงินทอง ดูท่าหญิงสาวผู้นี้คงอยากหลบหนีจริงขอรับ”“เจ้ารู้หรือไม่ขอเพียงเป็นรัฐทายาทที่ส่งตัวมา เมื่อใดที่หลบหนีจะมีจุดจบเช่นไร ไม่เพียงแค่เจ้า กระทั่งสกุลจวงของเจ้าก็ไม่มีวันสงบสุข”สีหน้ากู้หว่านเยว่เยือกเย็นเล็กน้อยหากทุกคนเป็นเหมือนสกุลจวง นำบุตรสาวปลอมตัวเป็นบุตรชายส่งมา อีกทั้งยังหนีไประหว่างทาง ทั่วทั้งสำนักศึกษาเมืองลู่จะวุ่นวายไปหมดจวงเยียนใบหน้าขาวซีด จากนั้นกัดริมฝีปากเอ่ย “ที่พวกท่านต้องการคือรัฐทายาท ข้ากลับเป็นเพียงบุตรีอนุ แต่เดิมเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับข้า”“สกุลจวงได้รับเกียรติยศ แต่กลับส่งข้ามาลำบากอยู่ที่นี่ ทำไมข้าจะไปไม่ได้?”ในดวงตาของนางมีเสี้ยวการต่อต้านและดื้อดึง กู้หว่านเยว่เลิกคิ้ว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2135

    สองสามีภรรยาพูดคุยกันพร้อมขี่ม้าไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้าจู่ ๆ กู้หว่านเยว่มองเห็นเงาสีเหลืองแวบผ่านกลางป่าเงาสีเหลืองนั้นไม่เหมือนสีเหลืองบนตัวสัตว์เล็ก ดูเหมือนเสื้อผ้าที่อยู่บนตัวมนุษย์มากกว่า อีกทั้งรูปร่างที่แวบผ่านไปนั้นเหมือนกระโปรงมาก“ชิงเยี่ยน”กู้หว่านเยว่หรี่ตาพร้อมตะโกนเมื่อมีคำสั่งชิงเยี่ยนรีบกระโจนออกไปทันที พุ่งเข้าไปในป่า กระชากเงาสีเหลืองนั่นออกมา“โอ๊ย!”มีคนคนหนึ่งถูกเหวี่ยงลงพื้น กู้หว่านเยว่จ้องมอง เป็นเด็กสาวอายุประมาณสิบสองสิบสามปีเด็กสาวใช้ผ้าเช็ดหน้าปิดบังใบหน้า มองเห็นรูปโฉมไม่ชัดชิงเยี่ยนเอ่ยอย่างโมโห “เจ้าเป็นมือสังหารที่ใครส่งมา?”ภูเขาลู่มีการตรวจตราล่วงหน้า อีกทั้งหญิงผู้นี้เอาแต่หลบหน้า สายตาว่อกแว่ก แค่มองก็รู้ว่าผิดปกติจวงเยียนตกใจจนตัวสั่นงก ๆ ใช้มือปิดบังใบหน้า“ข้าเป็นชาวบ้านเชิงเขา ข้าไม่ได้ตั้งใจบุกเข้ามาที่นี่ขอให้ท่านโปรดไว้ชีวิต ปล่อยข้าไปเถอะ”น้ำเสียงของนางไม่ถือว่าไพเราะมาก แต่ฟังแล้วกลับเกิดความรู้สึกสงสารเอ็นดูกู้หว่านเยว่มองสำรวจนาง แล้วยิ้ม“เจ้าเป็นชาวบ้านตรงเชิงเขาหรือ?”“เจ้าค่ะ” จวงเยียนน้ำเสียงสั่นเครือ“แต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status