Share

บทที่ 316

หลังจากวันที่เยว่หลินไปหา บ้านเยว่ก็กลับมาสุขสงบอีกครั้ง ถึงแม้ว่าการล้มครั้งนั้นจะทำให้แม่เฒ่าเยว่บาดเจ็บจนเอวเคล็ดก็ตาม ทว่าก็ยังไม่อาจปกปิดรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขาได้ โดยเฉพาะเยว่ฉินที่มีชนักติดหลังอยู่

เพราะกลัวว่าหลิวอิงจะยังมีชีวิตอยู่แล้วกลับมาเปิดโปงการกระทำของตน สองสามวันมานี้เยว่ฉินจึงร้อน
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 327

    สิบกว่าปีก่อน ตอนที่ทุกคนคิดว่าเขาตายไปแล้ว นางต้องเลี้ยงบุตรสาวพร้อมรับภาระทำงานทุกอย่างในบ้านยามนั้นนางไม่เคยคิดว่าตัวเองลำบากตอนรู้ว่าพี่สะใภ้ใหญ่คิดจะขายบุตรสาวให้กับชายชราวัยคราวปู่ นางตัดสินใจแยกจากบุตรสาว วางแผนยืมมือแม่สามีส่งอีกฝ่ายไปบ้านเซี่ย นางก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองลำบากอะไรแต่ยามนี้เม

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 326

    เพราะมีเหตุการณ์เรื่องมือสังหาร ทำให้ชาวบ้านแตกตื่นไม่ไว้ใจความปลอดภัย หลังจากที่ประชุมลงความเห็นกันแล้ว ทุกคนจึงเห็นด้วยให้มีการจัดตั้งเวรยามในตอนกลางคืนหลิวอิงแม้มาพักอยู่ได้ไม่นาน ทว่าเพราะนางเป็นมารดาของเยว่อวิ๋น ทุกคนจึงพากันพยายามผูกสัมพันธ์ด้วย ทำให้นางพอรู้เรื่องราวในหมู่บ้านอยู่บ้าง เรื่อง

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 325

    อันที่จริงการกระทำที่เรียกได้ว่ารักษาตัวรอดของฉางซิ่วมิใช่เรื่องแปลกอะไร ทั้งยังมีให้เห็นมามากมายจากผู้คนในเมืองหลวง ถึงจะมีนิสัยใจร้อนมุทะลุ แต่หลีหรานก็ไม่ได้โง่งมเสียจนไม่รู้อะไรเป็นอะไร นางจึงเดาเจตนาหลบหน้าตนของอีกฝ่ายออกในทันทีเพียงแต่หลีหรานคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ด้วยนิสัยต้นหญ้าเหนือกำ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 324

    พอฟ้าสางเริ่มมีแสงสว่างทาบทับขอบฟ้า ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบเมฆ สององครักษ์ก็จับกลุ่มคนที่ถูกมัดทั้งหมดโยนขึ้นเกวียนเทียมวัวที่ยืมมาจากเซี่ยต้าจวงทันที โดยมีเจ้าของเกวียนย้ายไปทำหน้าที่ขับรถม้าพาหลีจวินกับเด็กๆ ตามไปอีกทีถนนเส้นทางขรุขระ ปกติเกวียนเทียมวัวก็นั่งได้ยากอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกหวังฉี

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 323

    “ต่อหน้าเด็กๆ พูดอะไรของเจ้ากัน” เยว่อวิ๋นลดฝ่ามือที่เพิ่งโบกศีรษะองค์ชายลงอย่างไม่รู้สึกผิด ก่อนจะเอ่ยต่อ “พวกเราคือประชาชนคนธรรมดาที่อยู่ภายใต้กฎหมายนะ”มุมปากสือจิ่วพลันกระตุกเล็กน้อย เช่นเดียวกับบรรดาคนที่ถูกมัดกองบนพื้น แต่ละคนต่างก็พาเงยหน้ามองเยว่อวิ๋นด้วยสายตาแปลกๆคนธรรมดาที่มีผู้คุ้มกันฝีม

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 322

    หวังฉีไม่รู้เลยว่าพ่อแม่ของเด็กผีปีศาจที่เขากำลังก่นด่าอยู่นั้น ยามนี้กำลังยืนมองหน้ากันโดยไร้เสียงอยู่ที่นอกประตูนี่เอง“ภรรยา เจ้าลืมไปหรือเปล่าว่าเสี่ยวอวี้เป็นเด็กผู้หญิงน่ะ” เซี่ยฉงอวิ๋นพูดขึ้นเบาๆ ตอนที่เยว่อวิ๋นบอกจะสอนเรื่องวิชาการต่อสู้ให้บุตรสาว เขาเองก็เห็นสมควรด้วย ถึงจะเป็นเด็กผู้หญิงแต

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status