เข้าสู่ระบบแชร์
EP.1/1 คู่นอนไม่ใช่คู่รัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-11 13:11:031 คู่นอนไม่ใช่คู่รัก
One Night Stand ความหมายมันก็ตรงตัวดีอยู่แล้วว่าคืนเดียวจบแล้วแยกย้ายกันไปคนละทาง เป็นค่ำคืนที่คนเปลี่ยวเหงาสองคนมาเจอกัน ไม่มีเรื่องอื่นใดมากไปกว่าเรื่องเซ็กซ์ บางคู่แทบไม่รู้จักชื่อ บางครั้งแม้แต่หน้าตาก็ยังจำกันไม่ได้
Friend With Benefits ความสัมพันธ์แบบคู่นอนชั่วคราว พบเจอกันเพื่อมีเซ็กซ์ แต่จบแล้วไม่แยกย้าย ยังคงเป็นคนรู้จัก บ้างก็เป็นคนในชีวิตประจำวันของกันและกัน ปรึกษากันบ้างหากต้องการ ทว่าไร้สถานะ ไม่มีความรัก หาความโรแมนติกจากความสัมพันธ์นี้ไม่ได้ และใครที่คิดจะเอาใจลงมาเล่นกับคู่นอนชั่วคราวนี้ก็เตรียมตัวช้ำใจได้เลย
เพราะคู่นอนไม่ใช่คู่รัก
รักก่อนก็แพ้ไป
หากใจไม่นิ่งพอก็อย่าได้คิดหาเรื่องใส่ตัว
ลลิตาหาข้อมูลมาเยอะเกี่ยวกับเรื่องนี้ คิดทบทวนมาแล้วเป็นเดือน ใจหนึ่งก็กลัวแต่อีกใจก็อยากลอง โตมาจนอายุยี่สิบแปดปีแล้วแต่ไม่ยักจะเคยมีแฟนสักคน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเซ็กซ์ เธอได้แต่จินตนาการถึงมัน ได้แต่ถามกับตัวเองว่าเซ็กซ์มันดียังไง ทำไมบางคนถึงได้ฝักใฝ่หาแต่มันนักหนา ด้วยเพราะความอยากรู้อยากลอง ด้วยเพราะชีวิตของเธอมันแสนจืดชืด บางครั้งความเรียบง่ายและธรรมดามันก็น่าเบื่อ คืนนี้เลยอยากจะลองเล่นกับไฟดูสักครั้ง
สามวันก่อนเธอโหลดแอปพลิเคชันดังที่มีไว้คุยเพื่อออกเดตกับใครสักคนหรือหลายคนมาเล่น โหลดมาทั้งที่เล่นไม่เป็นด้วยซ้ำ ถู ๆ ไถ ๆ ไปเรื่อย แน่นอนว่าเธอไม่ได้ใช้รูปหน้าตาตัวเองเป็นโปรไฟล์ มีคนเข้ามาคุยกับเธอหลายคน ส่วนใหญ่ก็ชวนคุยแต่เรื่องทะลึ่ง มาถึงก็พูดเรื่องอย่างว่า ลงต่ำจนน่ารังเกียจ บางคนถึงกับส่งรูปโชว์ของลับมาให้เธอดู ลลิตารู้อยู่แล้วว่าเล่นแอปพลิเคชันนี้เธอจะต้องเจอกับอะไรบ้าง เตรียมใจมาพอประมาณ แล้วก็ได้เจอเขา…คนที่แมทช์กับเธอเพราะบังเอิญใช้รูปโปรไฟล์คล้ายกัน นั่นก็คือรูปแมวส้มทำหน้าเบื่อโลก เป็นภาพมีมที่ใครก็ใช้ได้ แต่มันแปลกตรงที่เธอดันถูกใจขึ้นมาน่ะสิ
เธอคุยกับเขามาสามวันแล้ว อาจต้องบอกว่าไม่ได้คุยอะไรกันมากไปกว่าความน่าเบื่อหน่ายของชีวิต พอเขาคนนั้นถามว่าทำไมเธอถึงเข้ามาเล่นแอปนี้ เธอก็ตอบไปทันทีว่าต้องการหาคู่นอน มันคือความจริง ยังไงก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอคนรู้จักในแอพนี้ แล้วก็ไม่ได้คิดจะสร้างความสัมพันธ์กับใคร การพูดความจริงเลยไม่ใช่เรื่องน่าอาย ลลิตาต้องการหาคู่นอน เธอไม่ได้เข้ามาหาความรักแสนโรแมนติกในแอปหาคู่ ตอบไปเพียงเท่านั้นเขาก็นัดเจอเธอทันที เพราะเขาเองก็มาหาคู่นอนเหมือนกัน
เขาและเธอยังไม่รู้จักชื่อหรือแม้แต่หน้าตา นัดมาเจอกันที่หน้าโรงแรมแห่งหนึ่งในสาทร ลลิตาบอกกับเขาว่าจะใส่ชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีน เธอมาตรงตามเวลานัดเป๊ะแบบไม่มีขาดเกิน ยืนถือขวดชาเขียวยี่ห้อดังรอเขา ส่วนเขาก็บอกว่าจะสวมหมวกสีดำกับเสื้อบอลทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
เสื้อบอล!
ผู้ชายคนนั้นบอกว่าจะใส่เสื้อบอลมาเจอเธอ แค่คิดลลิตาถึงกับเหลือบตามองบน เธอไม่ได้มีปัญหากับเสื้อบอลหรือทีมแมนยู แต่เธอแค่คิด คิดแล้วก็คิดอีก ว่าเขาไม่มีเสื้อตัวอื่นที่ดีกว่าเสื้อบอลเลยหรือไง? ก็ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องแต่งตัวหรูหราดูแพง หรือต้องประโคมแบรนด์เนมให้เวอร์วัง แต่เสื้อบอลมันก็เกินไปหน่อย เกินไปมากจริง ๆ
แม้ว่าลลิตาจะเป็นลูกสาวจากครอบครัวเชื้อสายจีน แต่เธอก็มีดวงตาสองชั้นที่กลมโตซึ่งได้มาจากแม่ที่มีเชื้อสายไทย หน้าตาเธอจิ้มลิ้ม…เป็นคนสวยปนน่ารัก จมูกเธอโด่งกำลังดี รับเข้ากับปากเล็ก ๆ ที่อวบอิ่มได้อย่างสวยงาม รูปร่างเธอก็ขนาดพอดีสมสัดส่วน เอวเว้าโค้งรับกับสะโพก ทว่ามันคือความงามแบบธรรมดา ไม่ได้โดดเด่นอะไร
เธอคนนี้ก็แค่หญิงสาวธรรมดาที่รอคอยการเปลี่ยนแปลงจนทนไม่ไหว เลยเลือกที่จะทำอะไรสักอย่างที่ไม่เคยทำเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงนั้นมาถึงเร็วขึ้น ไม่ได้คิดว่ามันดี ไม่ได้บอกว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้นถูกต้องแล้ว เธอแค่…เบื่อ เบื่อความธรรมดานี้เหลือเกิน ไม่อยากจะเจอความพิสดารอะไร ไม่ได้หวังว่าจะต้องพบกับอภินิหารอะไรทั้งนั้น ขอแค่ให้ชีวิตเธอแตกต่างไปจากที่เป็นอยู่ก็พอ แล้วในเวลาที่เธอกำลังสอดสายตามองหาผู้ชายสวมเสื้อบอล ตอนนั้นความไม่ธรรมดาก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ผู้ชายสวมหมวกสีดำกับเสื้อบอลกำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นตามความใกล้ ลักษณะและท่าทางการเดินของเขาดูคุ้นตาอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งเขาเข้ามาใกล้มากเท่าไรใจมันก็ยิ่งเต้นแรงมากเท่านั้น พอใกล้มากพอที่สาวสายตาสั้นใส่คอนแทกต์เลนส์อย่างเธอจะมองเห็นหน้า หัวใจก็หล่นตุบลงไปอยู่ที่พื้นทันที
“เฮียอี้?!” ลลิตาโพล่งชื่อเขาออกมา ข้อความที่เขาบอกว่าจะสวมเสื้อบอลเด้งขึ้นมาในโสตประสาท ใช่…มันจะมีคนบ้าที่ไหนใส่เสื้อบอลมาเจอคู่นอนหากไม่ใช่เขา! อี้ อธิติ!
“เหลือเชื่อเลย…เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่วะหลิน?” อธิติเอ่ยถาม น้ำเสียงและสีหน้าท่าทางเขาดูจะไม่พอใจอยู่มากเมื่อได้เห็นหน้าลลิตาหรือว่าหลิน ถามออกไปทั้งที่รู้ว่าเธอมาทำอะไร ก็เธอเล่นสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับยีน แถมยังถือขวดชาเขียว ยังไงเธอก็คือคนที่เขานัดเจอในคืนนี้ ทีแรกเขาคิดจะหาคู่นอนชั่วข้ามคืน เอาแค่คืนเดียวแล้วแยกย้าย แต่พอเจอแบบนี้…เห็นทีว่าคงต้องคิดใหม่แล้ว
“นั่นสิ หลินมาทำบ้าอะไรที่นี่วะ? งั้นหลินกลับนะ” ผิดแผนไปหมด ลลิตาไม่ได้คิดจะมานอนกับลูกของเพื่อนพ่อแม่ พี่ชายของเพื่อน พี่ชายที่เธอสนิทด้วยมาตั้งแต่เด็ก คนบ้านใกล้เรือนเคียง คู่ค้าของธุรกิจครอบครัว เขากับเธอมีความข้องเกี่ยวกันมากมายเหลือเกิน และที่สำคัญ…ต่อให้เขาหล่อแค่ไหน เธอก็ไม่เคยคิดอยากจะร่วมเตียงกับเขา!
“เดี๋ยว! จะหนีแบบนี้ได้ไง? เธอนัดเฮียมาเจอที่นี่…จะให้เฮียเสียค่าแท็กซี่ฟรี ๆ เหรอ?” อธิติรีบรั้งแขนลลิตาเอาไว้ในตอนที่เธอกำลังจะเดินหนี อย่างที่เธอว่า…เขาคนนี้หน้าตาดี จัดว่าหล่อมาก รูปร่างก็ดีมากด้วย เขาสูงโปร่ง มีกล้ามจากการออกกำลังกาย ผิวขาว ตาสองชั้นน้อย ๆ คล้ายจะเป็นตาชั้นเดียวของเขาเรียวยาวและคมคายอย่างบอกไม่ถูก เรียวปากก็บาง เมื่อก่อนตอนเรียนมัธยมเขาเคยขายจูบให้ผู้หญิงที่อยากมีจูบแรกด้วย เธอเคยได้ยิน ไม่สิ…เคยได้เห็นมากับตาเลยด้วย
อธิติเป็นคนที่ดูภายนอกแล้วเพอร์เฟกต์ทุกกระเบียดนิ้ว
แต่ถ้ามองให้ลึกลงไปมากกว่าแค่รูปกาย…เขาในวัยสามสิบปีนั้นถือเป็นคนไม่เอาไหนอย่างถึงที่สุด!
บทล่าสุด
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น Epilogue บทส่งท้าย
บทส่งท้ายในที่สุดวันที่ลลิตาและอธิติรอคอยก็มาถึง เป็นวันงานแต่งงานของเขาและเธอ ซึ่งแม้ว่าทั้งสองจะมีเชื้อสายจีนแต่ก็เลือกจะจัดงานตามความสะดวก เป็นพิธีแบบผสมผสานไม่ได้ตรงตามแบบแผนใด ๆ ช่วงเช้าจัดเป็นพิธีหมั้น มีการสวมแหวนและมอบสินสอด ส่วนช่วงบ่ายจนถึงเย็นก็เป็นงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในสวนดอกไม้เจ้าบ่าวในชุดสูทสีน้ำเงินยืนรอเจ้าสาวอยู่ที่ซุ้มดอกไม้ เขาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเพลงบรรเลงเริ่มดังขึ้น หัวใจมันเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ เขาที่เคยผิดหวังครั้งใหญ่ในชีวิตจนล้มเลิกความคิดเรื่องแต่งงานไปแล้ว ไม่คิดไม่ฝันว่าสุดท้ายจะอยากแต่งงานกับใครสักคนขึ้นมาอีกครั้ง และไม่คิดเช่นกันว่าคนคนนั้นจะเป็นลลิตา น้องสาวที่เขาเห็นหน้าเห็นตามาตั้งแต่เด็กเขาไม่เคยคิดว่าจะรักเธอในรูปแบบนี้มาตั้งแต่แรกเขาไม่เคยคิดว่าชีวิตจะอยู่โดยมีเธอเข้ามาเป็นแรงผลักดันไม่เคยคิดเลยว่าอยู่ ๆ จะอยากเป็นเสาหลักค้ำชูใครจนกระทั่งเขาได้ตกหลุมรักเธอเข้าเต็มหัวใจถามว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้เขารักเธอได้มากมายขนาดนี้ อธิติตอบไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าเริ่มรักเธอในฐานะผู้ชายคนหนึ่งตอนไหน ไม่รู้เลยว่าเพราะอะไรถึงรัก รู้เพียงแต่ว่า…ไม่มีเธออยู่เคียงข
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น EP.30/2 ที่รัก
“คิดว่าเฮียรู้ไม่ทันเหรอว่าเธอแกล้ง?”“หลินแกล้งเฮียบ้างไม่ได้เหรอ? ทีเฮียชอบแกล้งหลินล่ะ?” ลลิตาเชิดหน้าพร้อมรอยยิ้มอย่างคนท้าทาย แต่สุดท้ายก็ต้องนิ่วหน้าเสียวเมื่ออธิติล้วงลึกเข้าไปถึงจุดสั่นไหว “อื้อ…เฮียอี้!”“เปียกเฉย…แค่อมให้เฮียก็ทำให้เธอเสียวได้เหรอ?”“คิดว่าตัวเองอยากเป็นคนเดียวหรือไง?”“บอกเฮียสิว่าเธออยากมากแค่ไหน” สองคนจ้องตากันและกัน เรียวนิ้วของอธิติสอดลึกเข้าถึงโพรงอุ่น ตวัดเกี่ยวกระทำความเสียวซ่านให้คนตัวเล็ก แล้วเธอก็ร่อนโยกสู้เรียวนิ้วเขาเป็นจังหวะ“อ๊ะ! โคตรอยากเลย…ฮึก! เฮียขา…หลินอยากโดนเฮียกระแทกแรง ๆ”“แรงแค่ไหน?”“แรงที่สุด…ฮึก! เฮียอี้…เอาหลินหน่อย…อ๊าห์! เอาหลินทีเฮียอี้” ไม่มีเหตุผลให้ลลิตาต้องเขินอาย อีกไม่กี่วันคนตรงหน้าก็จะได้ชื่อว่าเป็นสามีเธอแล้ว ความต้องการมันบังคับให้เธอร้องขอ โอบรอบคอเขามาประกบปากจูบ จูบแล้วก็จูบอีกทว่ามันยังไม่หนำใจ เหมือนได้เท่าไรก็ไม่พอ“ไม่อยากให้เฮียเลียให้ก่อนเหรอ?”“ฮึก! ไม่ต้องแล้ว…ใส่มาเลยได้ไหม? หลินต้องการเฮียจนจะทนไม่ไหวแล้ว อ๊ะ! อ๊าห์!” พูดไม่ทันขาดคำอธิติก็มอบสิ่งที่ลลิตาโหยหาให้เธอ ถลกชุดลูกไม้บาง ๆ ขึ้นแล้วเอาความเป็นเ
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น EP.30/1 ที่รัก
30 ที่รักกลับมาถึงคอนโดมิเนียมลลิตาก็เข้าครัวไปทำมื้อเย็น ส่วนอธิติก็เข้าห้องทำงานไปเคลียร์งานของตัวเอง ช่วงนี้เขาต้องทำงานหนักเพราะมีเกมใหม่ที่กำลังสร้าง ทำงานไปได้สักพักลลิตาก็มาเรียกให้ไปกินข้าว ดูเหมือนว่าความพยายามของลลิตาจะเริ่มแสดงผล เพราะข้าวอบกุ้งวันนี้รสชาติดีกว่าครั้งก่อน ข้าวสุกทุกเม็ด รสชาติไม่เค็มโดดแล้ว ถือว่าเป็นเมนูที่อร่อยใช้ได้“อร่อยไหม?” หญิงสาวเอ่ยถาม เธอชอบใจและมีความสุขทุกครั้งที่เห็นอธิติกินอาหารฝีมือเธอ“อะไรที่เธอทำก็อร่อยทั้งนั้นแหละ ถึงเธอเอาดินเอาโคลนมาให้กิน…เฮียก็ว่าอร่อย”“เวอร์! ใครจะเอาดินเอาโคลนมาให้สามีกิน”“…” เมนูแรกที่เธอทำก็เหมือนเอาโคลนมาผัด อธิตินึกอยากจะพูดคำนั้นแต่ไม่กล้า เขาไม่ใช่พ่อบ้านใจกล้าและไม่ชอบเวลาเมียงอนด้วย อีกอย่าง…คืนนี้เขายังอยากให้เธอง้ออยู่“ยังงอนหลินอยู่อีกเหรอ? หลินบอกแล้วไงว่าที่พูดไปว่าขาดทุนอะ มันไม่ได้หมายความว่าอยากไปนอนกับคนอื่นที่ไม่ใช่เฮีย…ขนาดนี้แล้วยังไม่เชื่อใจกันอีกเหรอ?”“ใครจะไปรู้ ต่อไปถ้าเจอใครมาทำเหมือนว่าเคยนอนกับเฮียอีก…เธอจะไม่พูดเรื่องนั้นขึ้นมาอีกเหรอ?” ที่จริงเขาหายโกรธหายงอนไปตั้งแต่ที่ได้ยินคำว่า
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น EP.29/2 จากคู่นอนเป็นคู่รัก
ลลิตาไม่ใช่แม่ศรีเรือนที่ชอบทำงานบ้านหรือทำกับข้าวเก่ง อาจต้องพูดว่าเธอแทบจะทำอาหารไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ แต่เมื่อรู้ตัวว่าจะต้องแต่งงานและเป็นแม่ของลูกในสักวัน เธอก็พยายาม…เริ่มทำงานบ้านให้ติดเป็นนิสัย เริ่มเข้าครัวฝึกทำอาหาร ซึ่งคนแรกและคนเดียวที่ต้องเป็นหนูทดลองชิมอาหารฝีมือเธอก็คือว่าที่คุณสามีหลังเลิกงานทั้งสองคนมักจะแวะซุปเปอร์เพื่อซื้อของเข้าบ้าน อธิติชอบทุกครั้งที่ได้มาซื้อของกับลลิตาแบบนี้ เขาจะคอยโอบเอว โอบไหล่เธอแบบที่ไม่ปล่อยให้เดินห่างจากกาย ไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหนเขาก็จะรีบตามติดเหมือนเป็นเงาตามตัว“วันก่อนที่หลินทำข้าวอบกุ้งให้กิน เฮียชอบไหม? อยากกินอีกไหม?” หญิงสาวเอ่ยถามขณะที่สองคนกำลังเดินเลือกซื้ออาหารสด“ข้าวอบกุ้งเหรอ?” อธิติจำได้ดีข้าวอบกุ้งที่เม็ดข้าวยังแข็งเพราะไม่สุกดี รสชาติก็เค็มจนแทบกลืนไม่ลง พูดได้เลยว่าลลิตาไม่เหมาะกับงานในบ้านเลยแม้แต่น้อย แต่เพราะเห็นถึงความพยายามเขาเลยกินมันจนหมดไม่เหลือสักเม็ด ชมเธอครั้งแล้วครั้งเล่าว่ามันอร่อยสุด ๆ“หรืออยากกินสปาเก็ตตีขี้เมาแบบวันนั้นอีก?”“เฮียกินอะไรก็ได้ เธอทำอะไรให้กินเฮียก็กินได้ทั้งนั้นแหละ” อธิติคิดแล้วคิดอีกว่าค
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น EP.29/1 จากคู่นอนเป็นคู่รัก
29 จากคู่นอนเป็นคู่รักนับจากวันที่อธิติได้สร้างเรื่องเซอร์ไพรซ์กับคนที่บ้านจนถึงวันนี้ก็นับเป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว เขาและลลิตาย้ายมาอยู่ด้วยกันที่คอนโดมิเนียมหรูราคาหลายสิบล้านที่ซื้อไว้เก็งกำไร ตอนนี้ลลิตาได้ลาออกจากลุคแล้วกลับเข้ามาทำงานที่เรด ร็อกเก็ตในตำแหน่งหัวหน้าแผนก Project Coordinator ที่ว่างอยู่หลังจากที่เพชรไพลินย้ายกลับไปอยู่อเมริกา ซึ่งทีแรกอธิติไม่ต้องการให้ลลิตาทำงานอะไรเลย เขาอยากให้เมียนอนสบาย ๆ อยู่ที่บ้าน แต่พอเธอยืนกรานว่ายังไงก็ยังอยากออกไปทำงาน เขาก็เสนอให้เธอมาเป็นเลขาของเขา ซึ่งก็อีกเช่นกัน…เธอปฏิเสธ สุดท้ายอธิติก็ต้องยอมตามใจให้ลลิตาไปทำงานในตำแหน่งที่อยากทำตลอดหนึ่งเดือนมานี้สองคนผัวเมียต้องปรับตัวเข้าหากันอย่างมากมาย เพราะไม่เคยได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแบบยี่สิบสี่ชั่วโมงแบบนี้มาก่อน เถียงกันได้ทุกวัน มีเรื่องให้ต้องทะเลาะกันได้ตลอด แต่พอถึงเวลาเข้านอนก็นอนกกนอนกอดกันแบบไม่เหลือที่เว้นว่าง ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะก็เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างเรื่องความไม่เป็นระเบียบของอธิติ เรื่องที่เขาไม่ยกฝาชักโครกบ้าง เรื่องเขาถอดกางเกงในม้วนเป็นเล็กแปดแล้วไม่ยอมใส่ไว้ใน
ดันเผลอเอาใจลงไปเล่น EP.28/2 ยังไงเธอก็คือคนที่เฮียรักเหมือนเดิม
อธิติจูงมือลลิตาเข้ามาในบ้าน ทีแรกลลิตาบอกว่ายังไม่พร้อมให้อธิติมาเจอป๊าม้าตอนนี้ แต่ฝ่ายชายไม่ยอม เขาบอกว่าถ้าเว้นระยะเวลาอาจทำให้ผู้ใหญ่คิดว่าเขาไม่ให้เกียรติ เข้ามาแล้วก็เห็นกิตติคุณกับวรรณวิมลนั่งทำหน้ากลุ้มใจอยู่ที่โซฟา ส่วนกวินกานต์ก็นั่งอ่านบัญชีอยู่ที่โต๊ะกินข้าวซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน“ป๊า…ม้า…เฮียอี้อยากมาคุยด้วย” ลลิตาเอ่ยด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด แต่ไม่ทันที่คนเป็นพ่อแม่จะได้ตอบอะไร อธิติก็เข้าไปคุกเข่าตรงหน้าพวกท่านแล้ว“ผมขอโทษเจ๊กกับโกวครับ ที่ทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาหรือทำเหมือนไม่ให้เกียรติ ที่มานี่ก็เพื่อจะบอกว่าผมรักและอยากดูแลหลินจริง ๆ และผมเชื่อว่าผมเองสามารถทำให้หลินมีความสุขได้แน่นอน เราสองคนรักกันจริง ๆ ครับ” อธิติยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง เขาไม่รู้ว่าจะต้องพูดยังไงเพื่อให้ผู้ใหญ่ยอมรับได้ เลยได้แต่พูดในสิ่งที่คิดเท่านั้น“ถ้าขึ้นตั้งท้อง…โกวว่ามันเกินไปหน่อยนะอี้ สองคนรักกันแล้วทำไมไม่บอกให้ผู้ใหญ่รับรู้ โกวไม่เคยรู้เลยว่าหลินมีแฟน อยู่ ๆ ก็ท้องขึ้นมาซะอย่างนี้มันใช้ได้ที่ไหน โต ๆ กันแล้วทำไมเรื่องแค่นี้คิดไม่ได้?” วรรณวิมลรู้สึกผิดหวังเมื่อได้รู้ว่าลูกสาวคนเล็กท้องก่อนแต่ง
บางทีคุณอาจจะชอบ
เกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.6K viewsพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี108.0K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C52.0K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsร่านรัก จักรพรรดินี NC20+
0I0VIII1.4K viewsเมียลับของท่านประธาน
baiboau-เนื้อนวล700 viewsจริตหมอนวดทำรัก 2
CokeAuttaphon136 viewsปวีญา...ฉันรักเธอ
NATO87275 views
