เพื่อนรัก สัมพันธ์ลับ

ฟางข้าว หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผมยาวถึงบั้นเอวเป็นลอนตรงปลายผมโดยธรรมชาติ ดวงตากลมโตล้อมไปด้วยขนตายาวเป็นแพ ผิวขาวอมชมพู เธอสูงถึง 170 เซนติเมตร แต่น้ำหนักแค่ 45 กิโลกรัม

หญิงสาวจัดว่าเป็นผู้หญิงที่น่ารักน่าทะนุถนอม ปีนี้เธออายุ 22 ปี และอีกไม่นานเธอกำลังจะเรียนจบ ฟางข้าวเป็นคนหัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย หลังเรียนจบมารดาต้องการให้เธอเข้าไปช่วยงานที่บริษัท เธอเองก็ตามใจมารดาทุกอย่าง

“วันนี้ข้าวกลับช้าหน่อยนะคะแม่ วันนี้ข้าวจะไปหาอะไรทานกับลัลค่ะ” ฟางข้าวบอกกับมารดาตอนเช้าก่อนออกไปเรียนตามปกติ

“เอาสิ ว่างเมื่อไหร่ก็พาลัลมาทานข้าวบ้านเราบ้าง แม่ไม่ได้เจอลัลนานแล้ว”

“ค่ะ งั้นข้าวไปนะคะ” หญิงสาวเดินเข้าไปกอดมารดา หอมแก้มท่านเหมือนเช่นทุกวัน ก่อนจะเดินออกไป

ที่บ้านของฟางข้าวถือว่ามีฐานะในระดับหนึ่งเลยทีเดียว มารดาของเธอเปิดบริษัทนำเข้าและส่งออกเครื่องสำอางทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีหลายสาขาภายในประเทศ หญิงสาวไม่เคยต้องเดินทางไปไหนมาไหนเองเลย ตั้งแต่เด็กจะมีคนขับรถคอยรับส่งเธอเสมอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็ตาม

“ลุงนวย วันนี้รับข้าวช้าหน่อยนะคะ เดี๋ยวข้าวโทรไปบอกว่าให้มารับกี่โมงค่ะ วันนี้ข้าวจะไปห้างกับลัล” ฟางข้าวชะโงกหน้าไปบอกอำนวย คนที่คอยขับรถรับส่งเธอตั้งแต่เด็ก

“งั้นคุณหนูโทรหาลุงนะครับ”

“รับทราบค่ะ ข้าวไปนะคะ” เธอยกมือขึ้นโบก พลางยิ้มทะเล้นให้อำนวย ก่อนจะลงรถไป

“ตกลงแกรู้ยัง ว่าจะทำธีสิสเกี่ยวกับอะไร” ฟางข้าวหันมาถามลลัลนา เพื่อนรักของเธอ

“ยังไม่รู้เลยอะ” ลลัลนาตอบเสียงอ่อยๆ

“เดี๋ยวก็เสร็จไม่ทันหรอก”

“ทันแหละ”

“แกเนี่ยนะ ไม่เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ”

“เอาน่า ไม่มีเวลาหานี่นา”

เสียงการสนทนาของหญิงสาวสองคนดังขึ้นที่โต๊ะหินใต้อาคารเรียน ระหว่างรอเวลาขึ้นเรียน ยิ่งใกล้ช่วงเวลาเรียนจบนักศึกษาแต่ละคนก็ต้องรีบเร่งหาเรื่องที่จะเขียนวิทยานิพนธ์ บางคนที่หาแต่เนิ่นๆ ก็มีเวลาหาที่จะทำนานหน่อย เผื่อผิดพลาดตรงไหนจะได้แก้ไขได้ การสนทนาจบลงเพียงสั้นๆ ก่อนที่ทั้งสองสาวจะรีบพากันขึ้นเรียน

หลังเลิกเรียน ฟางข้าวชวนลลัลนาไปเดินห้างสรรพสินค้าใกล้มหาวิทยาลัยเพื่อหาอะไรทาน

“แก ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ” เสียงใสของลลัลนาบอกฟางข้าวก่อนรีบลุกเดินออกจากร้านไปโดยที่ฟางข้าวยังไม่ทันได้ตอบอะไร

ฟางข้าวถ่ายรูปเล่น ระหว่างนั่งรอเพื่อนสนิทเพื่ออัพลงโซเชียล เธอติดโซเชียลในระดับหนึ่ง คนติดตามเธอในโซเชียลมากพอจนสามารถเรียกได้ว่าเธอเป็นเน็ตไอดอลคนหนึ่งเลยก็ไม่ผิด

“แก กลับบ้านเหอะ ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยอะ เหมือนจะเป็นรอบเดือนเลย” ลลัลนาบอกกับเธอทันทีที่กลับมาถึงโต๊ะ

“อือ งั้นก็กลับ คืนนี้แกนอนไหน” ฟางข้าวเก็บโทรศัพท์ก่อนจะถามลลัลนา

“คอนโดแหละ ไม่อยากกลับบ้าน” ลลัลนาตอบเธอระหว่างเดินไปชำระเงิน

หลังจากชำระค่าอาหารเสร็จ ทั้งสองคนพยักหน้าให้กันแล้วก็แยกย้ายกันที่หน้าร้านอาหาร ฟางข้าวโทรหาอำนวยให้มารับเธอ ระหว่างรออำนวยมารับหญิงสาวเดินดูอะไรไปเรื่อยๆ เธอเป็นคนไม่ค่อยอยู่นิ่ง นิสัยเธอค่อนข้างซุกซนและสดใส เธอจึงเป็นที่รักเป็นที่เอ็นดูของใครหลายๆคนที่พบเจอ

“ข้าว” ระหว่างที่หญิงสาวกำลังดูกระเป๋าอยู่ก็มีเสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้น ซึ่งเธอจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร

“ดล” ฟางข้าวหันกลับไปมอง ‘ณดล’ เพื่อนร่วมคณะของเธอ

“ทำไมอยู่คนเดียวล่ะ”

“ลัลเพิ่งแยกกลับไปสักพักนี่เอง แล้วดลมาทำอะไรในร้านกระเป๋าล่ะเนี่ย” หญิงสาวถามเขา สีหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยหลังได้ยินคำถามของเขา

“มารับของที่สั่งไว้ให้แม่น่ะ” ณดลชูของในมือให้ฟางข้าวเห็น เธอพยักหน้ารับ แต่ก่อนจะทันได้คุยอะไรกันมากกว่านี้ อำนวยก็โทรมาตามหญิงสาวพอดี

“เราไปก่อนนะ ลุงนวยโทรมาแล้ว” ฟางข้าวบอกกับเขาหลังจากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ

“โอเค แล้วเจอกันนะ”

“จ้า” มือเล็กโบกเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากร้าน โดยที่ไม่รู้เลยว่าสายตาคู่นั้น มองตามจนเธอหายลับไปจากสายตา