“พี่รองค่อย ๆ ฟื้นตัวแล้ว” ตงฟางหลีกล่าว “เขากำลังฝึกเดินอยู่ เชื่อว่าอีกไม่นานก็จะสามารถกลับมาเป็นปกติได้ รอพี่รองกลับมาเป็นปกติ ต้องปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างแน่นอน"“เจ้าอย่ารีบร้อนหักล้างสิ” อ๋องอี๋หยางกล่าวต่อ “สภาพร่างกายของเจวี๋ยเอ๋อร์เป็นเช่นไร ข้ารู้แน่ชัดดีกว่าเจ้า”“อย่าพูดถึงเรื่องของเจวี๋ยเ
อ๋องอี๋หยางดื่มชาช้าลงครึ่งจังหวะเขามองท่าทีของตงฟางหลี แล้ววางถ้วยชาลงช้า ๆ จากนั้นก็หัวเราะครืนรอยยิ้มของเขาดูเกินความจริงไปหน่อยตงฟางหลีรู้สึกสับสน “เสด็จอา?”“ข้าชนะแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า ตลกมากเลย เจ้าเจ็ด ข้าบอกกับเจ้าเลยนะ ข้าพนันกับเสด็จพ่อเจ้า ว่าอยากจะมาดูสีหน้าของเจ้าที่พลาดโอกาสนี้ไป เสด็จพ่อ
อ๋องอี๋หยางมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่ย่างกรายเข้ามาช้า ๆ คิ้วเลิกขึ้น “เจ้าอาบน้ำเสร็จเร็วปานนี้เลยหรือ?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์เม้มริมฝีปากเล็กน้อยหลังจากนางอาบน้ำในบ่อน้ำพุร้อนแล้ว ก็วิ่งเข้าโรงพยาบาลเพื่อเป่าผมให้แห้ง และถือโอกาสตรวจร่างกายของเซียวเซี่ยงหวั่นเล็กน้อยกำจัดปัญหาการเช็ดผมที่น่ารำคาญที่สุดแล้ว
“หา?”“หาอะไรกัน?” ตงฟางหลีเคาะหน้าผากของนาง “ถ้าเสด็จอาไม่ได้รับข่าวอะไรเลยสักนิด เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร? เสด็จอาน่าจะรู้เรื่องที่จางฉู่ให้ความช่วยเหลือพี่ใหญ่นานแล้ว”“แล้วทำไมเสด็จอาถึงไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ ต้องดูเรื่องสนุกด้วยหรือเพคะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พึมพำ“อย่าปรักปรำข้าสิ” อ๋องอี๋หยาง
“เขาทำความผิดใหญ่โตถึงเพียงนั้น มิอาจอยู่ในตำแหน่งนั้นได้อีกต่อไป การลงโทษด้วยการไล่ออกนี้เป็นโทษสถานเบาที่สุดแล้ว” อ๋องอี๋หยางกล่าวตงฟางหลีเหลือบตามองฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างเป็นกังวล “โทษของจางฉู่คงมิถึงกับตายหรอกกระมัง? ยิ่งไปกว่านั้น เขาต้องดูแลเซียวเซี่ยงหวั่น...”“แม้ว่าจางฉู่จะมีบางช่วงที่กระทำก
“อยู่พ่ะย่ะค่ะ” “พี่เจ็ด!” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ร้อนรนอยู่บ้างเล็กน้อยคนอย่างจีอู๋เยียนพรรค์นั้น ในสายตามีเพียงอวี้เอ๋อร์เท่านั้น หากไปหาเรื่องเขา คนทั่วทั้งเมืองเหวินจิงก็คงมีไม่พอให้เขาเล่นสนุกด้วยยิ่งไปกว่านั้น อวี้เอ๋อร์เป็นผู้บริสุทธิ์ นางไม่อยากให้คนบริสุทธิ์ต้องมาพัวพันอยู่ท่ามกลางการต่อสู้แย่งช
อ๋องอี๋หยางจับจ้องตงฟางหลีสักพัก มุมปากก็ยกโค้งขึ้นน้อย ๆสำหรับเป่ยลู่แล้ว จีอู๋เยียนที่เคยบุกฝ่าเข้าไปชิงเตียงหยกเย็นพันปีตามลำพังก็ไม่ต่างอันใดไปจากน้ำป่าไหลหลากหรือสัตว์ดุร้ายลำพังแค่จีอู๋เยียนคนเดียว ก็สามารถสยบทั่วทั้งเป่ยลู่ได้แล้วเจ้าเจ็ดเสนอให้จีอู๋เยียนเข้าร่วมอยู่ภายใต้ธงของเงา เป็นเพรา
“ข้าจะตีเจ้าคนโชคร้ายอย่างเจ้าให้ตาย!”ตงฟางหลีจึงแค่นเสียงเย็นพลางเดินมาที่ข้างกายฉินเหยี่ยนเย่ว์ลู่จิ้นไม่พอใจยิ่งนัก ก่อนจะพับแขนเสื้อหมายจะทะเลากับตงฟางหลี“พวกท่านสองคนเงียบปากเสียเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ปวดศีรษะ“พี่เจ็ด ท่านนั่งตรงนี้ ศิษย์พี่ ท่านนั่งฝั่งตรงข้าม หากยังทะเลาะกันอีกข้าจะลงโทษให้
งดงามจนเกินกว่าจะจินตนาการได้“พี่เจ็ด ท่านช่วยหยิกหม่อมฉันสักครั้งสิเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กระตุกชายแขนเสื้อตงฟางหลี “มิใช่ว่าหม่อมฉันกำลังฝันไปอยู่กระมัง?”ตงฟางหลีจึงหยิกจมูกของนาง “คนโง่”“ยามนี้เพิ่งจะมารู้ว่าการมีความรู้ตื้นเขินเป็นเรื่องที่น่ากลัวเพียงใด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ทอดถอนใจ “ได้เห็นทิวทัศน
“นั่งลงให้ดี ๆ กินของตัวเองไป ผู้ใดยังกล้าคีบอาหารมั่วซั่วอีกล่ะก็ ข้าก็จะเอาเครื่องแกงที่เดือดปุด ๆ หม้อนี้เทราดหัวของผู้นั้นเสีย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดเอ็ด “แต่ละคน กินข้าวดี ๆ กันไม่เป็นหรือไร” ตงฟางอิงเห็นว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์โมโหขึ้นมาแล้ว ไม่กล้าก่อเรื่องซ้ำอีก นั่งลงอย่างว่านอนสอนง่ายลู่จิ้นนั้นถ
“ข้าจะตีเจ้าคนโชคร้ายอย่างเจ้าให้ตาย!”ตงฟางหลีจึงแค่นเสียงเย็นพลางเดินมาที่ข้างกายฉินเหยี่ยนเย่ว์ลู่จิ้นไม่พอใจยิ่งนัก ก่อนจะพับแขนเสื้อหมายจะทะเลากับตงฟางหลี“พวกท่านสองคนเงียบปากเสียเถอะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ปวดศีรษะ“พี่เจ็ด ท่านนั่งตรงนี้ ศิษย์พี่ ท่านนั่งฝั่งตรงข้าม หากยังทะเลาะกันอีกข้าจะลงโทษให้
อ๋องอี๋หยางจับจ้องตงฟางหลีสักพัก มุมปากก็ยกโค้งขึ้นน้อย ๆสำหรับเป่ยลู่แล้ว จีอู๋เยียนที่เคยบุกฝ่าเข้าไปชิงเตียงหยกเย็นพันปีตามลำพังก็ไม่ต่างอันใดไปจากน้ำป่าไหลหลากหรือสัตว์ดุร้ายลำพังแค่จีอู๋เยียนคนเดียว ก็สามารถสยบทั่วทั้งเป่ยลู่ได้แล้วเจ้าเจ็ดเสนอให้จีอู๋เยียนเข้าร่วมอยู่ภายใต้ธงของเงา เป็นเพรา
“อยู่พ่ะย่ะค่ะ” “พี่เจ็ด!” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ร้อนรนอยู่บ้างเล็กน้อยคนอย่างจีอู๋เยียนพรรค์นั้น ในสายตามีเพียงอวี้เอ๋อร์เท่านั้น หากไปหาเรื่องเขา คนทั่วทั้งเมืองเหวินจิงก็คงมีไม่พอให้เขาเล่นสนุกด้วยยิ่งไปกว่านั้น อวี้เอ๋อร์เป็นผู้บริสุทธิ์ นางไม่อยากให้คนบริสุทธิ์ต้องมาพัวพันอยู่ท่ามกลางการต่อสู้แย่งช
“เขาทำความผิดใหญ่โตถึงเพียงนั้น มิอาจอยู่ในตำแหน่งนั้นได้อีกต่อไป การลงโทษด้วยการไล่ออกนี้เป็นโทษสถานเบาที่สุดแล้ว” อ๋องอี๋หยางกล่าวตงฟางหลีเหลือบตามองฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างเป็นกังวล “โทษของจางฉู่คงมิถึงกับตายหรอกกระมัง? ยิ่งไปกว่านั้น เขาต้องดูแลเซียวเซี่ยงหวั่น...”“แม้ว่าจางฉู่จะมีบางช่วงที่กระทำก
“หา?”“หาอะไรกัน?” ตงฟางหลีเคาะหน้าผากของนาง “ถ้าเสด็จอาไม่ได้รับข่าวอะไรเลยสักนิด เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร? เสด็จอาน่าจะรู้เรื่องที่จางฉู่ให้ความช่วยเหลือพี่ใหญ่นานแล้ว”“แล้วทำไมเสด็จอาถึงไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ ต้องดูเรื่องสนุกด้วยหรือเพคะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พึมพำ“อย่าปรักปรำข้าสิ” อ๋องอี๋หยาง
อ๋องอี๋หยางมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่ย่างกรายเข้ามาช้า ๆ คิ้วเลิกขึ้น “เจ้าอาบน้ำเสร็จเร็วปานนี้เลยหรือ?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์เม้มริมฝีปากเล็กน้อยหลังจากนางอาบน้ำในบ่อน้ำพุร้อนแล้ว ก็วิ่งเข้าโรงพยาบาลเพื่อเป่าผมให้แห้ง และถือโอกาสตรวจร่างกายของเซียวเซี่ยงหวั่นเล็กน้อยกำจัดปัญหาการเช็ดผมที่น่ารำคาญที่สุดแล้ว
อ๋องอี๋หยางดื่มชาช้าลงครึ่งจังหวะเขามองท่าทีของตงฟางหลี แล้ววางถ้วยชาลงช้า ๆ จากนั้นก็หัวเราะครืนรอยยิ้มของเขาดูเกินความจริงไปหน่อยตงฟางหลีรู้สึกสับสน “เสด็จอา?”“ข้าชนะแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า ตลกมากเลย เจ้าเจ็ด ข้าบอกกับเจ้าเลยนะ ข้าพนันกับเสด็จพ่อเจ้า ว่าอยากจะมาดูสีหน้าของเจ้าที่พลาดโอกาสนี้ไป เสด็จพ่อ