บทที่ 370

ผู้จัดการร้านได้ยินก็เข้าใจ จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปรียบเทียบและเลือกซื้อ

ไม่ถึงสองนาที เธอก็ถือกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดที่ออกใหม่ในฤดูร้อนใบหนึ่งมา ขณะเดียวกันก็เป็นกระเป๋ามุกสีขาวที่แพงที่สุดในร้าน และอธิบายอย่างกระตือรือร้น

“คุณฟู่คะ ฉันช่วยเลือกกระเป๋ารุ่นแกรนนีให้คุณผู้หญิงท่านนั้นค่ะ มันเป็นรุ่นลิมิเต็ดเอดิชันที่แบรนด์จีเอสเปิดตัวใหม่ในฤดูร้อนปีนี้ ตอนนี้ที่เคาน์เตอร์ของฉันมีเพียงใบเดียวค่ะ”

“ดีไซเนอร์ของกระเป๋าใบนี้ชื่อชาร์ลสัน แนวคิดในการออกแบบของเขาคือ...”

ได้ยินทางฝั่งผู้จัดการร้านพูดยาวเหยียด ฟู่ก็อี้ชวนขมวดคิ้ว และพูดขัด

“หยุด ผมไม่มีความสนใจในเบื้องหลังและการออกแบบของกระเป๋าใบนั้น”

เสียงของผู้จัดการร้านหยุดชะงักทันที เผยรอยยิ้มกระอักกระอ่วน และพูด

“...ถ้างั้น? เอารุ่นนี้เลยไหมคะ?”

“แค่เธอชอบก็พอ สิ่งที่ผมต้องการคือให้เธอรับไว้ด้วยความพอใจ” ฟู่อี้ชวนพูด

ผู้จัดการร้านเข้าใจ และพูดรับรอง

“โปรดวางใจได้ค่ะ กระเป๋ารุ่นนี้มีความหรูหราแต่ก็ยังมีความน่ารักสง่างาม เหมาะกับบุคลิกของคุณผู้หญิงท่านนั้นเป็นอย่างมากค่ะ”

ฟู่อี้ชวนไม่ได้พูดอะไรอีก ในเมื่อเป็นสายตาของผู้จัดการร้าน งั้น