Share

(nc)หยุดตัวเองไม่ได้

Author: KraTak
last update Last Updated: 2025-01-13 22:01:07

เมธากลับมาบ้านตอนสามทุ่ม หลังทำแผลที่คลินิกเสร็จเขาก็ออกไปทำงานต่อเลย ถึงจะปวดแผลอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่ได้อยากพัก

เมธาทำธุรกิจหลายอย่าง ทั้งโรงแรม สวนผลไม้ และธุรกิจประมง เขาสานต่องานพวกนี้หลังจากพ่อเขาตายไปเมื่อห้าปีที่แล้ว ส่วนแม่เขาก็แต่งงานใหม่ และย้ายไปอยู่อังกฤษกับสามีตอนสามปีก่อน

วันนี้เมธาไปดูสวนผลไม้ที่นอกเมือง ที่สวนมีปัญหาหนักพอสมควร เพราะมีคนงานแอบขโมยผลไม้ที่เตรียมส่งออกต่างประเทศไปขายเกือบตัน เมธาไม่อยากเชื่อเลยว่าคนงานจำนวนกว่าครึ่งจะรวมหัวกันหักหลังเขา อารมณ์เสียเรื่องลูกสาวไม่พอ ยังต้องมาโมโหเรื่องคนงานพวกนั้นอีก

คอยดูเถอะ เขาจะจัดการพวกมันทบต้นทบดอก เอาให้จำไปจนวันตาย

ให้รู้กันไปเลย ว่าพวกมันไม่มีทางหนีเขาพ้น

ใบบัวได้ยินเสียงคนเดินก็แง้มประตูห้องออกไปดู พอเห็นว่าเป็นเมธาเลยรีบออกไปหาพร้อมกับถือดอกกุหลาบมาด้วย ตอนไปรับขนมหลังเลิกเรียน เด็กน้อยบอกให้เธอพาไปหาซื้อดอกกุหลาบ ใบบัวถามเลยได้ความว่าเธอจะเอาดอกกุหลาบมาไว้ให้เมธา และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ขนมพูดกับเธอ หลังจากกลับมาบ้านไม่ว่าเธอจะสอนการบ้าน จะหาข้าวมาให้กิน ขนมก็ไม่พูดกับเธออีกเลย เด็กน้อยเอาแต่นั่งชะเง้อคอรอเมธาอยู่นานสองนาน แต่คงเพราะเขามาช้าเกินไปขนมที่นั่งรออยู่เลยหลับคาเก้าอี้ ใบบัวอุ้มเธอเข้าไปนอนในห้อง กว่าจะถึงห้องเล่นเอาใบบัวปวดแขนไปหมด เพราะเธอตัวหนักพอควร

"อะไรเหรอ"

เมธาเห็นใบบัวยื่นดอกกุหลาบให้ก็เลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ

"ขนมซื้อไว้ให้นายหัวค่ะ เธอคงอยากขอโทษ"

"เหรอ" เขารับดอกกุหลาบมาถือ สายตาก็มองต้นขาขาวๆของใบบัว เธอใส่ชุดนอนแบบเดรส กระโปรงมันสั้นมาก จนเมธาเกือบจะเห็นโหนกอูมๆของเธออยู่แล้ว

"เมื่อเช้าฉันว่านายหัวพูดกับเธอแรงไปนะคะ เธอยังเด็ก นายหัวน่าจะใจเย็นลงอีกหน่อย"

"ผมรู้ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพูดกับเธออีกที"

"แล้วแผลที่หัวล่ะคะ เป็นอะไรมากมั้ย" ใบบัวมองเมธาอย่างห่วงใย

"ไม่เป็นไรหรอก คุณไปพักผ่อนเถอะ วันนี้ขอบใจมาก" เขาว่าแล้วรีบเดินขึ้นห้องที่ชั้นสอง จะไม่ให้รีบได้ไง พอเห็นใบบัวแต่งตัวแบบนี้เขาก็เสี้ยนอีกแล้วเนี่ย

"แต่งตัวเอ็กซ์ฉิบหาย"

เมธาพึมพำคนเดียวเมื่อเข้ามาในห้องแล้ว เขารูดซิปกางเกงตัวเองลง ควักแก่นกายออกมาชักว่าวด้วยความเสี้ยน

"อ่าห์ ใบบัวจ๋า ซี๊ดดดดด"

เขาคิดถึงหุ่นเอ็กซ์ๆของใบบัว จินตนาการว่าได้เอารูสวรรค์เธอแรงๆ

มือใหญ่รูดสาวแก่นกายรัวๆ ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเพราะเสียวจัด

"ไม่ไหวแล้วโว้ย"

เมธาเดินดุ่มๆออกมานอกห้องโดยไม่ได้เก็บแก่นกายเข้ากางเกง เขาพยายามห้ามตัวเองแล้วไม่ให้ไปล่วงเกินใบบัวอีก แต่ไม่รู้ทำไม แค่ได้เห็นหน้ากับหุ่นสะบึมๆของเธอ ยิ่งตอนกลางค่ำกลางคืนอย่างนี้ แก่นกายเขามันแข็งโด่อยากจะเอาแต่เธอ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ใบบัวยิ้มพราวเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เธอตั้งใจแต่งตัวโป๊เต็มที่เพื่อยั่วยวนเมธา แหม ก็ตอนอยู่แม่ฮ่องสอนเธอโดนเอาแทบทุกวันนี่นา พอมาอยู่นี่จะให้อยู่แบบแห้งเหี่ยวไม่มีแก่นกายมาแทงรูมันก็ยังไงๆอยู่ ในเมื่อเธอเสนอไป แล้วเมธาสนอง เธอก็จะอ้าขาให้เขาเอาแก้เสี้ยนให้หนำใจ

ใบบัวเปิดประตูออกมา และแน่นอนเธอเดาไม่ผิด เป็นเมธาจริงๆด้วยที่มาหาเธอ

"อื้ออออ"

เธอโดนเขาจูบอย่างแรง เขาบดขยี้ปากเธออย่างหิวกระหาย ส่วนมือก็ทั้งบีบทั้งเคล้นนมเธอจนเจ็บไปหมด

"โอ๊ยเจ็บ"

เมธาไม่สนใจเสียงใบบัว เขาบีบสองเต้าอวบอิ่มของเธอแรงๆ ปากก็บดบี้มอบจูบร้อนแรงให้เธอ เขาดูดปากเธอจ๊วบๆ ทั้งเอาลิ้นสอดเข้าไปเลียในโพรงปากเธอ

"อืม อื้อออ" ใบบัวครางอื้ออึงทั้งเสียวทั้งเจ็บนม

เขาดันเธอให้นอนลงบนเตียง กระโปรงเธอถูกถลกขึ้น เผยให้เห็นโหนกอวบอูมทันทีเพราะเธอไม่ได้ใส่กางเกงใน

เมธากดแก่นกายเข้าไปในรูสวรรค์คับแน่น ใบบัวสูดปากซี๊ดอย่างเสียวซ่าน

"นายหัวเอาแรงๆเลย"

เขากระหน่ำตอกรูสวรรค์เธอตั่บๆ เธอหัวสั่นหัวคลอน แหกปากร้องลั่นห้อง

"โอ๊ยเสียว โอ๊ย เสียวรู อ๊าๆๆๆๆๆ"

"อ่าห์ๆๆๆๆๆๆ โอ้ๆๆๆๆๆ" เมธาเองก็ครางดังไม่แพ้กัน เขาสาวบั้นเอวเด้ารูเธอถี่ยิบ รูสวรรค์ตอดรัดแก่นกายเขาตุบๆ "เสียว โอ๊ยรูตอดมาก โอ๊ยๆๆๆๆๆ" เขาถอนแก่นกายออกจนสุด แล้วเสียบเสยเข้าไปแรงๆ

"แอร๊ยยยยยยย เสียวรูอะ อ๊า"

ใบบัวเสียวจนเยี่ยวแตก เมธาเห็นแล้วชอบมาก เขาถอนแก่นกายออกอีก ก่อนจะกระแทกเข้ามาเสียงดังตั่บ

"อูยยยยยยย"

ใบบัวขาสั่นระริก เสียวจนเกร็งไปทั้งตัว

"ชอบเหรอแบบนี้"

"ชอบมากค่ะ โอ๊ยยยยยย"

คราวนี้เมธาเดี๋ยวถอดเดี๋ยวแทงแก่นกายเข้ารูเสียวใบบัวครั้งแล้วครั้งเล่า เธอร้องเสียงหลง นอนแหกขาให้เขากระแทกด้วยความสุขสม

"โอ๊ยๆๆๆๆๆๆ" เมธาจับหัวแก่นกายถูๆใส่ปากรูสวรรค์ใบบัว เขาสูดปากครางเสียว เอาหัวแก่นกายถูที่รูแรงๆจนเธอดิ้นพล่านๆ น้ำใกล้จะแตก

"อูยเสียว อูย เสียบเข้ามา อะๆๆๆๆ" เธอจับแก่นกายยัดเข้ารูสวรรค์ตัวเอง พอแก่นกายเข้าไปจนสุดก็ร้องลั่น กระตุกเฮือกๆ

"อ๊าๆๆๆๆๆๆ เสียวรู นายหัวคะ อิๆๆๆๆๆๆ"

เธอเด้งเข้าใส่แก่นกายเขาพั่บๆพั่บๆ แก่นกายเสียดสีรูสวรรค์เธออย่างแรง เมธาเองก็เสียวมากจนลืมชักแก่นกายออก

"โอ๊ยๆๆๆๆๆ อ่าห์ๆๆๆๆๆ" เขาปล่อยน้ำอยากใส่รูสวรรค์ใบบัวปรี๊ดๆ พอมีน้ำอุ่นๆพุ่งใส่รู ใบบัวก็เสียวสุดขีด ร้องคราญครางเสียงดังลั่น เสียวซ่านไปทั้งรูสวรรค์

"น้ำออกแล้วค่ะ โอ๊ย น้ำออก อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆ"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   ความรักที่รอคอยและความจริงที่ถูกซ่อนไว้

    ความรักที่รอคอยและความจริงที่ถูกซ่อนไว้ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ เมธานั่งอยู่บนโซฟา ดวงตาของเขาหม่นหมอง ราวกับกำลังไตร่ตรองอะไรบางอย่างในหัว เขาทรุดตัวลงข้างๆ ขนมที่นั่งเล่นอยู่บนพื้น ใบบัวนั่งอยู่ใกล้ๆ หันไปมองเขาด้วยความสงสัย ท่าทางของเขาก็ดูเหมือนกับคนที่กำลังแบกรับภาระอันหนักอึ้ง แต่เมธาก็พยายามเก็บทุกอย่างไว้ภายใน ไม่ให้ใครเห็นว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร"พี่เมธา... เป็นอะไรไปคะ?" เสียงของใบบัวแผ่วเบาเหมือนกระซิบ แต่เมธาก็แค่ยิ้มบางๆ ให้กับเธอ"ไม่มีอะไรหรอกครับ ใบบัว... แค่คิดถึงเรื่องเก่าๆ"คำพูดนั้นออกมาจากปากเขาอย่างช้าๆ แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยคำถามที่ไม่อาจหาคำตอบได้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำตัวเป็นคนที่ดี ทำตามทุกคำขอของใบบัว แต่ในความเป็นจริงเขารู้ดีว่าไม่มีอะไรที่สามารถแก้ไขได้ในตอนนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วมันไม่อาจย้อนกลับมาได้เขาหันไปมองขนมที่ก

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   เส้นทางที่ไม่อาจหวนคืน

    เส้นทางที่ไม่อาจหวนคืนเมธานั่งอยู่ที่ขอบเตียง มองออกไปที่แสงแดดที่เริ่มส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา ขณะเดียวกัน ใบบัวก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับขนมที่กำลังตื่นขึ้นตาม หลังจากที่เขาพยายามจัดการกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเหมือนจะไม่ได้ผล เพราะเขายังรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง เขามองขนมที่ยืนข้างๆ หันมายิ้มให้เขา ขนมยิ้มให้เขาอย่างไร้เดียงสา... เขาคิดถึงภาคภูมิอีกครั้ง"พี่คะ...มีอะไรบอกฉันได้นะ?" ใบบัวถาม ขณะที่เธอเข้ามานั่งข้างๆ เขาเมธาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบเสียงเบา "พึ่งโทรคุยกับวิชญ์มาน่ะ... ยังไม่มีอะไรใหม่เลย""เรื่องนั้น…ยังไม่จบเหรอ” ใบบัวถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเป็นห่วงเมธาพยักหน้า "ยัง... มันไม่จบแค่คนที่หนีไปแล้วหรอก ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงจะไม่มีข้อความนี้ส่งมาหาฉัน" เขาชูโทรศัพท์ขึ้นให้ใบบัวดู"เขาบอกอะไรคะ?" ใบบัวมองไปที่ข้อความนั้นเมธาพูดเสียงเบา "มันบอกว่า... คนที่เราคิดว่าเป็นคนผิด อาจไม่ใช่คนผิดตัวจริง""หมายความว่าไ

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   เงาที่ไม่เคยจากไป

    เงาที่ไม่เคยจากไปห้าเดือนต่อมาเช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบงัน ท้องฟ้ายังคงเต็มไปด้วยสีเทาอมฟ้า ลมเย็นพัดเบา ๆ เข้ามาทางหน้าต่าง เมธาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ภายในอก แม้ว่าเสียงของนาฬิกาปลุกจะดังกังวาน แต่เขาก็ยังคงไม่สามารถขยับร่างกายได้จากเตียง เขานอนมองเพดานห้องที่ส่องแสงผ่านผ้าม่านบาง ๆ ดวงตาของเขามืดมนเหมือนกับความรู้สึกในใจหลายเดือนแล้วตั้งแต่ภาคภูมิเสียชีวิต ไม่เคยมีวันไหนที่เขารู้สึกเหมือนทุกอย่างจะกลับมาปกติได้เลย ตั้งแต่การสูญเสียครั้งนั้น ภาพเหตุการณ์ยังคงฝังแน่นในความทรงจำของเขา ร่างของภาคภูมิ ภูผา และแฮ็คที่นอนจมกองเลือดไปแล้ว ราวกับมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน"ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไป..." เมธาพึมพำเบา ๆเขาหันไปมองใบบัวที่นอนข้างเขา ร่างเล็ก ๆ ของเธอยังคงนอนหลับอย่างสงบ ดูเหมือนว่าเธอไม่รู้ตัวว่าเขาตื่นอยู่ เมธายิ้มให้ตัวเอง ความรู้สึกอบอุ่นที่เธอมอบให้ไม่เคยหายไป แต่ภายในใจของเขากลับรู้สึกเหมือนถูกทิ่มแทงทุกครั้งที่มองเธอ… เขายังรู้

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   มาเป็นครอบครัวเดียวกันนะ

    เมธาตื่นเช้ามาพร้อมกับการได้รับข่าวร้าย ภาคภูมิกับภูผาถูกลอบยิงเสียชีวิตเมื่อคืน ไม่เว้นแม้แต่แฮ็คที่โดนหางเลขตายไปด้วยเพราะเป็นช่วงที่เขาอยู่กับทั้งคู่พอดี ตำรวจพุ่งเป้าไปที่นายหัวตะวันซึ่งเคยมีเรื่องบาดหมางและขู่ฆ่าภาคภูมิมาก่อน ประกอบกับลูกน้องเขาอีกคนที่รอดชีวิตยืนยันว่ามือปืนที่บุกเข้ามายิงเป็นคนของนายหัวตะวันใช้เวลาสามวันตำรวจก็คลี่คลายคดีได้ เนื่องจากพยานหลักฐานนั้นมัดตัวนายหัวตะวันจนดิ้นไม่หลุด แต่ก็ดูเหมือนจะสายไปสักหน่อย เพราะเขาแอบหนีไปประเทศเพื่อนบ้านโดยมีตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนนึงให้ความช่วยเหลืองานศพภาคภูมิถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายโดยมีเมธาเป็นเจ้าภาพให้ เขาพาขนมมางานทุกวันจนถึงวันเผาศพ เขาอยากให้เธอได้มาบอกลาภาคภูมิเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อส่งพ่อแท้ๆของเธอให้ไปสู่สุขคติ"พี่คะ"

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   (nc)แน่นไปทั้งรู

    เมธาพาใบบัวกลับบ้านโดยที่ตลอดระยะทางที่อยู่ในรถทั้งคู่ไม่ได้คุยกันเลย เมธากังวลว่าใบบัวจะเกลียดและกลัวเขา เขาไม่รู้จะอธิบายกับเธอยังไง เพราะสิ่งที่ภาคภูมิพูดมามันเป็นความจริงทั้งหมดพอมาถึงบ้านขนมก็วิ่งออกมารับเมธา เขาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ เธอหัวเราะคิกคักชอบใจ วันนี้พ่อน่ารักกับเธอจัง"พ่อขา""ครับ" เมธาพูดกับขนมเสียงนุ่มใบบัวมองสองพ่อลูกอ้อนกันแล้วก็ยิ้มออก เธอปลีกตัวไปอาบน้ำ ขัดรอยสัมผัสของภาคภูมิออกจนแสบผิวไปหมด"ใบบัว ผมเข้าไปนะ"เป็นอย่างทุกคืนที่เมธามักมาหาใบบัว คืนนี้ใบหน้าเขาดูเครียดไม่น้อย เนื่องจากยังกังวลเรื่องเมื่อตอนกลางวันอยู่"ไม่ต้องคิดมากนะคะ"เธอจับมือเขาแนบแน่นและไม่คิดจะเอ่ย

  • นายหัวคะ ล้วงเข้ามาลึกๆ   พี่ชาย น้องชาย

    ภาคภูมิลูบไล้ไปตามเรียวขาใบบัว เขารอเวลาที่เมธาจะได้มาเห็นภาพนี้ด้วยตาตัวเอง มือสากเลื่อนขึ้นมาบีบนมอวบอั๋นของใบบัวอย่างแรงใบบัวขยะแขยงภาคภูมิเต็มทนแต่ก็ไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมา เธอทำเพียงจ้องมองภาคภูมิด้วยสายตารังเกียจ เขาเห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบใจเลยตบหน้าเธออย่างแรง"เจ็บมั้ย"ภาคภูมิถามใบบัวเสียงเหี้ยม พอได้ยินเสียงคนเอะอะโวยวายที่หน้าโกดัง ใบหน้าหล่อเหลาก็เริ่มยิ้มออก"มันมาแล้ว""ไอ้ภาค" เมธาพาลูกน้องบุกเข้ามาด้านในโกดัง ใบหน้าคมคายฉายแววโกรธจัดเมื่อเห็นภาคภูมิเดินออกมาหา"ว่าไงพี่ชาย"ภาคภูมิทักทายเมธาด้วยน้ำเสียงยียวน ส่วนภูผากับแฮ็คเองก็ยืนมองเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆ"มึงไม่ใช่น้องกู"เมธาตะคอกใส่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status