ความรักฉบับหื่นๆของใบบัวกับเมธาจะลงเอยอย่างไร เมื่อมีลูกสาวตัวแสบของเมธาคอยขัดขวางพวกเขาทุกวิถีทาง
View More"จะไปอยู่กระบี่จริงเหรอ"
น้ำเสียงเศร้าๆของแฮ็ค หนุ่มใหญ่อาชีพขับสามล้อ ทำเอาใบบัวนึกสงสาร พรุ่งนี้เธอต้องเดินทางไปจังหวัดกระบี่ เพราะพึ่งได้งานใหม่เป็นพี่เลี้ยงเด็ก
ใบบัวเป็นชาวแม่ฮ่องสอน เธอจบแค่มอสามเลยไม่มีงานดีๆให้เลือกทำมากนัก แต่ก่อนเธอเป็นพนักงานขายเสื้อผ้าในห้างที่กรุงเทพ แต่เพราะรายจ่ายเยอะเงินเดือนไม่พอใช้ เลยหนีกลับมาตั้งหลักที่บ้านเกิดก่อน พอดีเมื่ออาทิตย์ก่อนเห็นเพจหางานในเฟสบุ๊คลงประกาศรับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก พอส่งใบสมัครไปไม่นาน เธอก็ได้รับการติดต่อมาว่าจะรับเข้าทำงาน แต่ต้องลงไปทำงานที่จังหวัดกระบี่ ซึ่งเธอก็ไม่ได้ติดขัดอะไร ดีซะอีกจะได้ไปเปิดหูเปิดตา เพราะเธอยังไม่เคยไปเที่ยวทางภาคใต้เลย
"พี่คงคิดถึงหนูแย่" แฮ็คหอมแก้มใบบัวฟอดใหญ่ เธอพึ่งรู้จักกับเขาก็ตอนกลับมาอยู่บ้านนี่แหละ เขาเป็นผู้ชายตัวผอมๆแต่แก่นกายใหญ่มาก เธอติดใจเขามาก เวลานัดเจอกันที เธอร้องหาแต่แก่นกายเขาจนถึงเช้า เอากันจนฟ้าเหลืองตลอด
แฮ็คจับมือใบบัวไปวางตรงเป้าเขา "หนูต้องไปทำงานหนิคะ" เธอกำแก่นกายแฮ็ค ถึงจะใส่กางเกงอยู่แต่แก่นกายเขาก็แข็งเป็นลำจนเธอสัมผัสได้
"คิดถึงรูหนูแย่เลย"
"งั้นก็เอาหนูแรงๆ หนูจะได้จำพี่ไม่ลืม"
แฮ็คถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว ใบบัวนี่ขยันพูดจาออดอ้อนเขาจริงๆ
"โอ๊ยพี่แฮ็ค"
ใบบัวถูกแฮ็คผลักลงเตียงอย่างแรง "โอ๊ยพี่ขา" เธอค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเองออกช้าๆ ปากก็ร้องครวญครางยั่วเขาไปด้วย
กว่าเธอจะถอดเสื้อผ้าเสร็จก็กินเวลาไปหลายนาที แต่เขาก็ไม่ว่าอะไร เพราะชอบดูมันเร้าใจดี
"เมียจ๋า"
"อ๊า ผัวจ๋าเมียอยากโดนเอา อ๊าาาา"
ใบบัวถูกแฮ็คจับขาแหกออกกว้าง "เม็ดใหญ่อย่างนี้ ขอพี่ดูดหน่อยน๊าา" เขาดูดเม็ดกระสันจ๊วบๆ เธอดิ้นทุรนทุรายด้วยความเสียว
"อูย เสียวเม็ดมากผัวจ๋า อ๋าาา ดูดแรงๆ อะๆๆๆๆๆ"
เธอกดหัวเขาไว้แน่น ร่อนเอวเด้าสู้ลิ้นเขาพั่บๆพั่บๆ
"โอ๊ยเสียวเม็ด โอ๊ยผัวจ๋าเมียเสียว"
แฮ็คเงยขึ้นมองใบหน้าเหยเกของใบบัว เขาตวัดลิ้นใส่เม็ดกระสันรัวๆ ยิ่งเธอร้องเขายิ่งได้ใจ
แผล็บ แผล็บ แผล็บๆๆๆๆๆๆ
เขาเลียเม็ดกระสันเธอถี่ๆ แก่นกายแข็งจนปวดหมดแล้ว แต่ก็ต้องทนเสี้ยนไว้ก่อน
"เสียวมั้ยเมียจ๋า"
"โอ้ๆๆๆๆๆๆ น้ำเมียไหลเต็มรูแล้ว อิๆๆๆๆๆๆ ยัดของผัวเข้ามาเร็วเมียเสี้ยน"
"เสี้ยนตรงไหน บอกผัวดังๆสิครับ"
"เสี้ยนรู เมียเสี้ยนรู"
แฮ็คอดรนทนไม่ไหว รีบสวมถุงยางอนามัย แล้วจับแก่นกายเสียบใส่รูใบบัวมิดด้าม
"อร๊ายยยยยยยย"
เธอครางยาวกระตุกเฮือกๆ เสียวรูสุดๆ
"โอ๊ย เสียวมาก" เขาซอยรูเธอถี่ยิบ
"อะ เสียว ผัวจ๋า ผัว อร๊ายๆๆๆๆๆๆ"
ใบบัวบีบนมตัวเองเพื่อระบายความเสียว แก่นกายแท่งใหญ่แทงรูสวรรค์เธอเข้าออก เธอครางเสียงดังลั่นห้อง แอ่นโหนกอวบอูมสู้แก่นกายแฮ็คอย่างเมามัน
"โอ๊ยมันส์รู โอ๊ยๆๆๆๆๆ"
เธอเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต เขาเห็นหัวนมตั้งชันของเธอก็อดใจไม่ไหว รีบดูดหัวนมเธอจ๊วบๆจ๊วบๆ
"อูยยยย เสียวรูอะ"
"ผัวก็เสียว อ่าห์ๆๆๆๆๆ"
แฮ็คถอนแก่นกายออกแล้วเอาลิ้นเลียรูสวรรค์เธอแรงๆ
"อะๆๆๆๆๆ โอ๊ยผัว ยัดเข้ามาเร็ว อ๊าๆๆๆๆๆ เร็วๆ เอาของผัว แอร๊ยๆๆๆๆๆ"
แค่ลิ้นมันไม่ถึงใจใบบัว เธอผลักแฮ็คให้นอนลง ก่อนจะนั่งทับแก่นกายพรวดเดียวสุดโคน
"อูยยยยยยยย"
เธอเชิดหน้าครางเสียงสั่น ร่อนเอวเด้งหน้าเด้งหลัง ให้แก่นกายครูดสีรูสวรรค์เธอแรงๆ
"โอ๊ย ผัวจะไม่ไหวแล้วนะ" แฮ็คโดนรูแน่นๆของเธอตอดรัดจนเสียวแปล๊บๆไปทั้งแก่นกาย เขาจับเอวเธอไว้แน่นแล้วเด้าเธอตั่บๆตั่บๆ
"อะ ผัวจะแตกเหรอ อะๆๆๆๆๆ"
ใบบัวโดนกระแทกกระทั้นรูสวรรค์อย่างหนักหน่วง "โอ๊ยเสียวมาก โอ๊ยๆๆๆๆๆ" เธอบิดเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเสียว
"อ๊า ผัวจะแตกแล้ว อ่าห์ๆๆๆๆๆ"
แฮ็คกระหน่ำตอกอัดรูสวรรค์ใบบัวแรงๆถี่ๆ เขาแหงนหน้าครางเสียงดัง ปล่อยน้ำอยากใส่เต็มถุงยาง
"แตกแล้วเมียจ๋า โอ๊ยเสียวมาก โอ๊ยๆๆๆๆๆ"
ใบบัวเสี้ยนจัดตามแฮ็คไปด้วย เธอลุกออกจากแก่นกาย ก่อนจะไปนอนคาบบนตัวเขา ส่วนโหนกอูมๆของเธอก็แนบติดอยู่บนหน้าท้องเขาพอดี
"อ๊าๆๆๆๆๆๆ ผัวจ๋า เมียเสียวเม็ด โอ๊ย เสียวเม็ด อร๊ายๆๆๆๆๆ"
เธอถูโหนกอวบอูมใส่หน้าท้องเขาแรงๆ ติ่งกระสันเม็ดเป้งของเธอเสียดสีกับหน้าท้องเขาไปด้วย มันทำให้เธอเสียวสุดๆ
"โอ๊ยไม่ไหวแล้ว แอร๊ยๆๆๆๆๆ น้ำแตกแล้ว อ๊าๆๆๆๆๆๆๆ น้ำเมียออกแล้ว ซี๊ดดดดด"
ใบบัวสะดุ้งเฮือกๆอยู่บนตัวแฮ็ค ถือเป็นการร่ำลาครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะไปกระบี่
เป็นการบอกลาที่เสียวสยิว และเธอก็คงจะจำแก่นกายเขาไม่ลืม
หวังว่ากลับมาคราวหน้า เธอจะได้อ้าขาให้เขาเอาอีก
ความรักที่รอคอยและความจริงที่ถูกซ่อนไว้ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ เมธานั่งอยู่บนโซฟา ดวงตาของเขาหม่นหมอง ราวกับกำลังไตร่ตรองอะไรบางอย่างในหัว เขาทรุดตัวลงข้างๆ ขนมที่นั่งเล่นอยู่บนพื้น ใบบัวนั่งอยู่ใกล้ๆ หันไปมองเขาด้วยความสงสัย ท่าทางของเขาก็ดูเหมือนกับคนที่กำลังแบกรับภาระอันหนักอึ้ง แต่เมธาก็พยายามเก็บทุกอย่างไว้ภายใน ไม่ให้ใครเห็นว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร"พี่เมธา... เป็นอะไรไปคะ?" เสียงของใบบัวแผ่วเบาเหมือนกระซิบ แต่เมธาก็แค่ยิ้มบางๆ ให้กับเธอ"ไม่มีอะไรหรอกครับ ใบบัว... แค่คิดถึงเรื่องเก่าๆ"คำพูดนั้นออกมาจากปากเขาอย่างช้าๆ แต่ในใจของเขากลับเต็มไปด้วยคำถามที่ไม่อาจหาคำตอบได้ แม้ว่าเขาจะพยายามทำตัวเป็นคนที่ดี ทำตามทุกคำขอของใบบัว แต่ในความเป็นจริงเขารู้ดีว่าไม่มีอะไรที่สามารถแก้ไขได้ในตอนนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วมันไม่อาจย้อนกลับมาได้เขาหันไปมองขนมที่ก
เส้นทางที่ไม่อาจหวนคืนเมธานั่งอยู่ที่ขอบเตียง มองออกไปที่แสงแดดที่เริ่มส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา ขณะเดียวกัน ใบบัวก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับขนมที่กำลังตื่นขึ้นตาม หลังจากที่เขาพยายามจัดการกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเหมือนจะไม่ได้ผล เพราะเขายังรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง เขามองขนมที่ยืนข้างๆ หันมายิ้มให้เขา ขนมยิ้มให้เขาอย่างไร้เดียงสา... เขาคิดถึงภาคภูมิอีกครั้ง"พี่คะ...มีอะไรบอกฉันได้นะ?" ใบบัวถาม ขณะที่เธอเข้ามานั่งข้างๆ เขาเมธาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบเสียงเบา "พึ่งโทรคุยกับวิชญ์มาน่ะ... ยังไม่มีอะไรใหม่เลย""เรื่องนั้น…ยังไม่จบเหรอ” ใบบัวถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเป็นห่วงเมธาพยักหน้า "ยัง... มันไม่จบแค่คนที่หนีไปแล้วหรอก ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงจะไม่มีข้อความนี้ส่งมาหาฉัน" เขาชูโทรศัพท์ขึ้นให้ใบบัวดู"เขาบอกอะไรคะ?" ใบบัวมองไปที่ข้อความนั้นเมธาพูดเสียงเบา "มันบอกว่า... คนที่เราคิดว่าเป็นคนผิด อาจไม่ใช่คนผิดตัวจริง""หมายความว่าไ
เงาที่ไม่เคยจากไปห้าเดือนต่อมาเช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบงัน ท้องฟ้ายังคงเต็มไปด้วยสีเทาอมฟ้า ลมเย็นพัดเบา ๆ เข้ามาทางหน้าต่าง เมธาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ภายในอก แม้ว่าเสียงของนาฬิกาปลุกจะดังกังวาน แต่เขาก็ยังคงไม่สามารถขยับร่างกายได้จากเตียง เขานอนมองเพดานห้องที่ส่องแสงผ่านผ้าม่านบาง ๆ ดวงตาของเขามืดมนเหมือนกับความรู้สึกในใจหลายเดือนแล้วตั้งแต่ภาคภูมิเสียชีวิต ไม่เคยมีวันไหนที่เขารู้สึกเหมือนทุกอย่างจะกลับมาปกติได้เลย ตั้งแต่การสูญเสียครั้งนั้น ภาพเหตุการณ์ยังคงฝังแน่นในความทรงจำของเขา ร่างของภาคภูมิ ภูผา และแฮ็คที่นอนจมกองเลือดไปแล้ว ราวกับมันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน"ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไป..." เมธาพึมพำเบา ๆเขาหันไปมองใบบัวที่นอนข้างเขา ร่างเล็ก ๆ ของเธอยังคงนอนหลับอย่างสงบ ดูเหมือนว่าเธอไม่รู้ตัวว่าเขาตื่นอยู่ เมธายิ้มให้ตัวเอง ความรู้สึกอบอุ่นที่เธอมอบให้ไม่เคยหายไป แต่ภายในใจของเขากลับรู้สึกเหมือนถูกทิ่มแทงทุกครั้งที่มองเธอ… เขายังรู้
เมธาตื่นเช้ามาพร้อมกับการได้รับข่าวร้าย ภาคภูมิกับภูผาถูกลอบยิงเสียชีวิตเมื่อคืน ไม่เว้นแม้แต่แฮ็คที่โดนหางเลขตายไปด้วยเพราะเป็นช่วงที่เขาอยู่กับทั้งคู่พอดี ตำรวจพุ่งเป้าไปที่นายหัวตะวันซึ่งเคยมีเรื่องบาดหมางและขู่ฆ่าภาคภูมิมาก่อน ประกอบกับลูกน้องเขาอีกคนที่รอดชีวิตยืนยันว่ามือปืนที่บุกเข้ามายิงเป็นคนของนายหัวตะวันใช้เวลาสามวันตำรวจก็คลี่คลายคดีได้ เนื่องจากพยานหลักฐานนั้นมัดตัวนายหัวตะวันจนดิ้นไม่หลุด แต่ก็ดูเหมือนจะสายไปสักหน่อย เพราะเขาแอบหนีไปประเทศเพื่อนบ้านโดยมีตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนนึงให้ความช่วยเหลืองานศพภาคภูมิถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายโดยมีเมธาเป็นเจ้าภาพให้ เขาพาขนมมางานทุกวันจนถึงวันเผาศพ เขาอยากให้เธอได้มาบอกลาภาคภูมิเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อส่งพ่อแท้ๆของเธอให้ไปสู่สุขคติ"พี่คะ"
เมธาพาใบบัวกลับบ้านโดยที่ตลอดระยะทางที่อยู่ในรถทั้งคู่ไม่ได้คุยกันเลย เมธากังวลว่าใบบัวจะเกลียดและกลัวเขา เขาไม่รู้จะอธิบายกับเธอยังไง เพราะสิ่งที่ภาคภูมิพูดมามันเป็นความจริงทั้งหมดพอมาถึงบ้านขนมก็วิ่งออกมารับเมธา เขาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ เธอหัวเราะคิกคักชอบใจ วันนี้พ่อน่ารักกับเธอจัง"พ่อขา""ครับ" เมธาพูดกับขนมเสียงนุ่มใบบัวมองสองพ่อลูกอ้อนกันแล้วก็ยิ้มออก เธอปลีกตัวไปอาบน้ำ ขัดรอยสัมผัสของภาคภูมิออกจนแสบผิวไปหมด"ใบบัว ผมเข้าไปนะ"เป็นอย่างทุกคืนที่เมธามักมาหาใบบัว คืนนี้ใบหน้าเขาดูเครียดไม่น้อย เนื่องจากยังกังวลเรื่องเมื่อตอนกลางวันอยู่"ไม่ต้องคิดมากนะคะ"เธอจับมือเขาแนบแน่นและไม่คิดจะเอ่ย
ภาคภูมิลูบไล้ไปตามเรียวขาใบบัว เขารอเวลาที่เมธาจะได้มาเห็นภาพนี้ด้วยตาตัวเอง มือสากเลื่อนขึ้นมาบีบนมอวบอั๋นของใบบัวอย่างแรงใบบัวขยะแขยงภาคภูมิเต็มทนแต่ก็ไม่ยอมปริปากพูดอะไรออกมา เธอทำเพียงจ้องมองภาคภูมิด้วยสายตารังเกียจ เขาเห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบใจเลยตบหน้าเธออย่างแรง"เจ็บมั้ย"ภาคภูมิถามใบบัวเสียงเหี้ยม พอได้ยินเสียงคนเอะอะโวยวายที่หน้าโกดัง ใบหน้าหล่อเหลาก็เริ่มยิ้มออก"มันมาแล้ว""ไอ้ภาค" เมธาพาลูกน้องบุกเข้ามาด้านในโกดัง ใบหน้าคมคายฉายแววโกรธจัดเมื่อเห็นภาคภูมิเดินออกมาหา"ว่าไงพี่ชาย"ภาคภูมิทักทายเมธาด้วยน้ำเสียงยียวน ส่วนภูผากับแฮ็คเองก็ยืนมองเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆ"มึงไม่ใช่น้องกู"เมธาตะคอกใส่
Comments