Mag-log inShare
๘ หยาดนํ้าตากับหยาดโลหิตที่เจือจาง / 1
Huling Na-update:
2025-08-05 15:46:34
Pinakabagong kabanata
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 12
วันถัดมาก่อนที่จิ้นฝานจะควบม้าเข้าวังหลวง ชายหนุ่มนอนครุ่นคิดมาตลอดทั้งคืน หาคำตอบไม่ได้กับความรู้สึกติดค้างอยู่ในใจ ที่เกิดจากสายตาอันเศร้าสร้อยของคุณหนูรองความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้เขาเป็นคนไม่ค่อยละเอียดอ่อน จึงคิดเท่าไรก็คิดไม่ออก ว่าสาเหตุของความไม่สบายใจนี้เกิดมาจากจุดไหน รู้สึกเพียงแค่ว่ามันไม่สบายใจเท่านั้นหรือเป็นเพราะเขาผิดสัญญาว่าจะพานางไปขุดต้นสือซว่าน เมื่อวานตอนดึกก็ได้ยินนางบ่นอยู่ด้วย สงสัยต้องเป็นเรื่องนั้นเป็นแน่ “สวี่เจียว เจ้าไปหาซื้อต้นสือซว่าน เอาเป็นดอกสีขาว” เขาเอ่ยสั่งบ่าวคนสนิทดอกสือซว่านสีขาวนี้น่าจะดีกว่าดอกสีแดงที่ดูเหมือนอาบย้อมด้วยเลือดในวันนั้น เขาคิดว่าน่าจะให้สีขาวกับนางดีกว่า ดูเบาบางเหมาะกับสตรีเช่นนาง“สือซว่าน...คุณชายดอกไม้นั่น” สวี่เจียวกล่าวออกมาอย่างไม่มั่นใจ สือซว่านเป็นดอกไม้อัปมงคล ไม่ควรปลูกไว้ในเรือน“ไปหามา ข้ากลับมาจากวังหลวงมันจะต้องอยู่ที่เรือนซือซือแล้ว” จิ้นฝานกล่าวเสียงเข้ม“ขอรับ ขอรับ!!” สวี่เจียวรีบตอบรับ ก้มหัวเร็วๆ สามที ยืนส่งคุณชายใหญ่อยู่หน้าจวน ก่อนจะเดินเข้ามา บ่าวน้อยก็ยกมือขึ้นเกาหัวไปด้วยความงุนงงวันนี้เขามีภารกิจห
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 11
เมื่อสิ้นคำกล่าวของไป๋ซิงหนี่ว์ จิ้นฝานที่สวมหน้ากากลิงก็เดินเข้ามาในเรือนหยุดเท้าลงหน้าห้องโถง ก่อนจะผลักประตูเข้าไป หลุบตามองลูกสุนัขตัวสีขาวที่วิ่งพุ่งเข้ามาหาเขา และชนเข้าที่ขาจนตัวงอคล้ายกุ้งเจ้าโซว่วิ่งไปต้อนรับคนที่เข้ามาในเรือนอย่างเป็นมิตร มันวิ่งไปอย่างรวดเร็ว หยุดเท้าไม่ทันจึงชนอย่างแรง ส่งเสียงร้องหลงออกมา“หงิง” “ฮ่าๆ” ข้าหลุดหัวเราะออกมา มองท่าทางยกมือขึ้นมาถูกที่จมูกของเจ้าโซว่อย่างขบขันทะเล่อทะล่าวิ่งเข้าไปเช่นนั้นคงจะจำไปอีกนาน...ไม่ใช่ว่าจะพุ่งใส่ทุกคนได้หมดจิ้นฝานที่สอดมือเก็บใต้แขนเสื้อ ก้มหน้าลง โน้มกายไปด้านหน้าเล็กน้อย หิ้วคอลูกสุนัขขึ้นมามอง แล้วเหลือบไปมองดวงหน้างามของคุณหนูรองที่ปิดปากหัวเราะสลับไปมา และวางมันลงที่พื้นช้าๆเขาเดินเข้าไปหานาง และนั่งลงที่ตั่งด้านข้าง พลางเอ่ยถามไปด้วย “รอข้ารึ”“มิคิดว่านอกจาก...ท่านยังหลงตัวเองอีกด้วย” ข้าหันไปกล่าวกับเขา เว้นช่วงหยุดเพื่อตั้งใจแกล้งจิ้นฝานยิ้มมุมปากภายใต้หน้ากาก ไม่ตอบโต้อะไรนาง เขานั่งมองดูลูกสุนัขที่นอนทำหน้าหงอยตรงเท้า สบดวงตาของมันเขาที่นั่งนิ่งมาสักพักก็กล่าวขึ้นมาท่ามกลางความเงียบเชียบนี้ “คลอดบุ
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 10
“ข้ารวมกำลังพลบางส่วนเอาไว้แล้ว ทางด้านหวงอ๋องเองก็ยินดีจะสนับสนุนข้าด้วยเช่นกัน” ซิ่นสือกล่าวหวงอ๋องเป็นบิดาของหวงเหวิน หนึ่งในสี่บุรุษเจ้าสำราญของเมืองหลวง สหายของเยี่ยเปา“ยินดีที่สหายได้พันธมิตรเพิ่ม” จิ้นฝานกล่าว พลางยกจอกนํ้าชาแทนจอกสุราขึ้นดื่มร่วมความแสดงความยินดีนี้ “มีอีกเรื่องที่มี่เอ๋อร์ฝากมาบอก เรื่องโรคระบาด ระวังไว้ให้ดี อาจจะมิเกิดจากธรรมชาติ” เยี่ยเปากล่าว“มิได้เกิดจากธรรมชาติ” ซิ่นสือกล่าวขึ้น คาดการณ์เอาไว้ในใจ“แปลกจริงๆ ด้วย เหตุใดโรคระบาดที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาเกือบร้อยปีนี้ ถึงได้จู่ๆ เกิดขึ้นมาได้กัน” ซิ่นสือกล่าวขึ้นมาอีก“มันแพร่ระบาดมาจากหมู่บ้านแห่งหนึ่งของแผ่นดินหยิน เลยขอบเขตที่หอหลิวลี้จะตามสืบความได้ พวกท่านต้องระวังตัวไว้ให้ดี” เยี่ยเปากล่าวความลับของหอหลิวลี้มีเยอะมากมาย หนึ่งในนั้นคือขอบเขตการสืบข่าว เพราะพวกตระกูลไป๋ทำพันธสัญญาแค่เพียงแผ่นดินหยวนโปวนี้เท่านั้น“ลำบากแล้วครานี้ เอาไว้จัดการเรื่องในวังหลวงก่อน ค่อยมาจัดการเรื่องนี้อีกที” ซิ่นสือกล่าว พลางยกไหสุราขึ้นจ่อปาก พลันเมื่อนึกออกว่ามีเรื่องจะกล่าวกับสหายต่อ จึงวางไหสุราลง“เสี่ยวฝาน เสนาบดีจา
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 9
แล้วมองไปที่ท้องลูกสะใภ้ ก่อนจะใช้มือลูบลงเบาๆ และเอ่ยเสียงหวานออกมา“ย่าคิดถึงพวกเจ้านัก”“ท่านแม่ ข้ามีข่าวดีจะบอกเจ้าค่ะ” ข้าอมยิ้มอย่างอดไม่อยู่ ท่านแม่ช่างเป็นสตรีที่แสดงออกมาอย่างน่ารัก ไม่เหมาะสมวัยของนางเลยสักนิดเดียว แต่มันกลับดูธรรมชาติเสียอย่างนั้น“ข่าวดีหรือ...” ฮูหยินหม่านเงยหน้าขึ้นมา ตาโตมองลูกสะใภ้ “ท่านหมอบอกว่าข้าน่าจะตั้งท้องลูกแฝด มีโอกาสเป็นไปได้สูง” ข้ากล่าวบอกนางช้าๆ ให้ได้ยินชัดๆ“ลูกแฝด! จริงรึเสี่ยวฝาน โอ้ว! ข้าได้หลานแฝด” ฮูหยินหม่านหันไปถามบุตรชายนางให้มั่นใจมากขึ้น แล้วกล่าวออกมาอย่างดีใจเป็นที่สุด สิ้นปีนี้หลานตัวน้อยก็จะออกมาให้นางเห็นหน้าและอุ้มเหมือนฮูหยินบ้านอื่นเขาแล้ว“ไม่แฝดสองก็แฝดสามขอรับ” จิ้นฝานตอบมารดา มองท้องภรรยาของเขาด้วยเช่นกันถ้าเด็กน้อยในท้องคุณหนูรองออกมาหน้าตาเหมือนนางคงจะดีไม่น้อย บุตรสาวเหมือนแม่ บุตรชายก็ไม่เสียหายอันใดที่จะงามเหมือนสตรี เพราะนานวันเข้าเมื่อโตขึ้นรูปร่างก็จะใหญ่โตสมบุรุษ หน้างามได้รูปก็ถือว่าดีเช่นกัน“มงคลยิ่ง มงคลยิ่ง! ไปไหว้พระขอพรครานี้สมปรารถนาข้าแล้ว” ฮูหยินหม่านกล่าวขึ้นเสียงดังอย่างดีใจ แล้วหันไปกล่าวกำชั
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 8
เขาแสดงความรักความห่วงใยผ่านทางร่างกายด้วยการเดินเข้าไปนั่งบนเตียงโอบกอดนางเอาไว้แน่น ลูบหัวและก้มหน้าลงหอมลงไปด้วยหม่านรัวอิงหลั่งนํ้าตาออกมา กล่าวประโยคสั้นๆ บอกสามีของนาง “อย่าบอกลูก”นางไม่อยากให้บุตรชาย บุตรสาว ต้องมาทนทุกข์กับข่าวร้ายนี้ นางจะอดทนให้ถึงที่สุด ไม่อยากให้ช่วงเวลานี้มองเห็นสีหน้าทุกข์ใจของพวกเขาทั้งหมด ขอให้นางใช้ชีวิตปกติ มองเห็นรอยยิ้มของลูกๆ ก็เพียงพอแล้ว “ข้าจะมีชีวิตอยู่ให้นานจนหลานข้าออกมาวิ่งเล่น ท่านพี่อย่าได้เศร้าใจไป” หม่านรัวอิงที่ซบหน้าลงบนอกสามี แหงนหน้าขึ้น ประคองดวงหน้าของเขา แล้วกล่าวไปด้วย“ข้าจะหาหมอที่ดีสุดมารักษาเจ้าให้หาย” จิ้นเซ่ายู่กล่าวเสียงหนักแน่นไม่มีทางที่เขาจะยอมแพ้ต่อลิขิตฟ้านี้ เขาจะหาทางถึงที่สุด รั้งให้นางอยู่ได้นานเท่าที่เขาจะหาหนทางได้เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นยามอิ๋น จิ้นฝานรู้สึกกายตื่นเพราะเสียงบ่าวที่ดังแว่วมาจากข้างนอก ถึงแม้ว่าเสียงนั้นจะไม่ดังมากก็ตามที แต่ก็ปลุกให้เขาตื่นขึ้นมาได้เมื่อคืนนี้สภาพร่างกายที่อ่อนเพลียทำให้เขานอนหลับยาว ไม่สะดุ้งกายตื่นขึ้นมากลางดึกเหมือนกับทุกครั้งยามนี้ตรงหน้าอกของเขามีศีรษะของฮูหยินน้อยพิงอยู
บางเบาดั่งสายหมอก ๙ สมหวังดังปรารถนา / 7
“นอนเถิด” จิ้นฝานกล่าว ล้มตัวลงนอนหันหน้าเข้าด้านข้างของรถม้าข้าดับตะเกียง และล้มตัวลงนอนตามคุณชายจิ้นด้วยเช่นกัน วันนี้ได้นอนสบายตัวหน่อย ถึงแม้ว่าจะมีลิงยักษ์มานอนเบียด แต่ก็ไม่ทรมานเหมือนกับเมื่อวานนี้ด้วยความเหนื่อยล้าไป๋ซิงหนี่ว์เข้าสู่ห้วงนิทราหลับสนิทลงในที่สุด สตรีตั้งท้องนั้นจำเป็นต้องพักผ่อนให้เพียงพอ การนอนของนางจึงค่อนข้างสำคัญ มากกว่าการมาหวาดระแวงคุณชายจิ้นไป๋ซิงหนี่ว์นั้นเป็นสตรีที่นอนไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไรนัก นางมักยืดแขนยืดขาออกไปด้านข้าง ให้ตัวเองนอนสบายที่สุด จนลืมนึกไปว่าในรถม้ายังมีอีกหนึ่งบุรุษที่นอนตัวลีบติดกับผนังรถม้า และกำลังกล่าวรำพันกับตัวเองในใจ‘นอนกับบ่าวน่าจะสบายกว่ากระมัง’ไป๋ซิงหนี่ว์นอนพลิกตัว ขยับกายไปมาเป็นพักๆ ให้ตัวเองนอนหลับสบาย ท้องยิ่งใหญ่นางก็ยิ่งอึดอัด พลันพอนางพลิกกายนอนตะแคงข้างก็หันไปเบียดจิ้นฝานที่นอนอยู่ด้านหลังเขาง่วงก็ง่วง พอเคลิ้มหลับก็สะดุ้งกายตื่นขึ้นมาอีก เพราะสตรีด้านข้าง จิ้นฝานพลิกกายหันหลังกลับมาอย่างยากลำบาก มองท่านอนของคุณหนูรองด้วยความฉงนใจ ว่าเหตุใดจะพลิกตัวขยับไปมาได้ตลอดเวลาเยี่ยงนี้“คุณหนูรอง” เขาเอ่ยเรียกนางเสียงเ
Maaari mong magustuhan
ยาจกยอดมารดา
ไห่ถาง36.4K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่151.6K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน31.9K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์24.6K viewsบุปผางามในมือโจร
องค์หญิงโนเนม1.5K viewsทารกผู้นี้ มิใช่ของข้า
ซาชิกิวาราชิ183 viewsวัตถุโบราณตระกูลหลี่
พี่สาวตระกูลหลี่7.1K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงเด็กแสบในยุค 80
ต้ายวี่303 views
