สวนสนุกเมื่อมาถึงสวนสนุกเรียวอิจิกับกฤษฎิ์ก็มีความคิดเห็นที่ตรงกันคือพาเด็ก ๆ ไปเล่นม้าหมุนกับชิงช้าสวรรค์ซึ่งเป็นเครื่องเล่นที่สมวัยและเหมาะสมกับเด็ก ๆ มากที่สุด แต่เมื่อเด็ก ๆ ทั้งสี่คนมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าม้าหมุนก็ต่างหันมามองหน้ากันไปมาก่อนที่จะถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่ายพวกเขาใกล้จะหกขวบแล้วจะมาเล่นม้าหมุนชิงช้าสวรรค์มันไม่ใช่แนวแล้วครับ“เฮ้อ กอหญ้าอยากมาเที่ยวเล่นหาความตื่นเต้นนะคะคุณปู่คุณตาไม่ใช่มาเล่นเครื่องเล่นโบราณสมัยคุณปู่คุณตาแบบนี้” คำพูดของหลานน้อยทำเอาสองตาเฒ่าถึงกับหันมามองหน้ากันเจื่อน ๆ รู้สึกเหมือนโดนลูกธนูปักลงที่กลางใจ เมื่อหลานสาวคนโปรดกำลังจะบอกว่าคุณปู่ คุณตาแบบเขาโบร้าน โบราณ เหอะ เหอะ ช้ำใจชะมัดเลย“พายอยากเล่นรถไฟเหาะครับคุณปู่” เด็กชายพายุเดินเข้าไปจับมือของผู้เป็นปู่อย่างอ้อน ๆ แต่สองตาเฒ่าที่เก่งเรื่องจับปืนฟันดาบกลับรู้สึกเสียววาบในอก เพราะสิ่งที่พวกเขากลัวที่สุดก็คือความสูง แต่เรียวอิจิกลับปั้นหน้านิ่งหว่านล้อมหลานน้อยให้เล่นเครื่องเล่นที่เบา ๆ ไม่หวาดเสียวแทน“รถไฟเหาะมันสูงน่ากลัวและอันตรายด้วย เราไปเที่ยวเล่นที่บ้านผีสิงกันดีไหมครับน้องพาย” คุณปู่ช
เช้าวันหยุดวันนี้เรียวอิจิรับหน้าที่ดูแลเจ้าแฝดทั้งสองคน เพราะเพลิงกัลป์พาลูกสะใภ้ของเขาไปหาหมอโดยสันนิษฐานจากอาการคลื่นไส้อาเจียนและเวียนศีรษะลูกพีชแล้ว ลูกสะใภ้ของเขาน่าจะกำลังมีหลานคนที่สามให้เขาอย่างแน่นอนซึ่งดูเหมือนเพลิงกัลป์ก็พอจะมองออก แต่ก็พาภรรยาไปตรวจเพื่อความแน่ใจ“วันนี้พ่อกับแม่ไม่อยู่เพนท์กับพายอยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนว่ามาสิเดี๋ยววันนี้ปู่จะพาเราสองคนไปเที่ยวเล่นให้สนุกกันไปเลย” เรียวอิจิถามหลานน้อยทั้งสองคนซึ่งเพทายกับพายุหันมามองหน้ากันก่อนที่จะพร้อมใจกันตอบคำถามของเรียวอิจิอย่างพร้อมเพรียง“สวนสนุกครับผม” คำตอบของหลานน้อยทั้งสองทำเอาเรียวอิจิอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ที่เขาว่ากันว่าเด็กแฝดมักจะรู้ใจกันและกันและสามารถสื่อถึงกันได้น่าจะจริง เพราะหลานน้อยของเขาบอกสถานที่เดียวกันพร้อมกันเป๊ะ ๆ โดยที่ไม่ได้ถามไถ่กันเลยสักนิด“ย่อมได้ อยู่กับปู่คนนี้ไม่มีขัดใจ อยากไปสวนสนุกย่อมได้ไป”พายุเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาด้วยความดีใจส่วนเพทายยิ้มออกมาน้อย ๆ ในใจรู้สึกดีใจไม่ต่างกับพายุเพียงแค่ไม่ชอบแสดงออกมาก็เท่านั้น แต่ยังไม่ทันที่เรียวอิจิจะได้พาหลาน ๆ ไปเที่ยวเสียงรถที่แล่นมาจ
5 ปีผ่านไปจากเด็กน้อยในวันนั้นเติบโตมาเป็นอย่างดีโดยการอบรมเลี้ยงดูของผู้เป็นปู่อย่างเรียวอิจิ ที่ทุ่มเทเวลาว่างเลี้ยงหลานชายทั้งสองคนจนเติบโตมาเป็นเด็กที่ช่างแสบสันหาตัวจับยากจนลูกพีชถึงกับอ่อนอกอ่อนใจที่ลูกชายทั้งสองคนช่างแสนดื้อและแสนซนเสียเหลือเกิน“น้องพายคะแม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้กินอมยิ้มเดี๋ยวจะฟันผุนะ รู้ไหมเด็กดี” ลูกพีชบอกลูกชายที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ จนแก้มป่องด้วยความอ่อนใจในกระเป๋านักเรียนของเด็กชายเต็มไปด้วยอมยิ้มเกือบสิบแท่ง ถ้าลูกชายของเธอฝันผุคงไม่ต้องถามหาสาเหตุกันให้ยุ่งยาก เพราะหลักฐานคาตาอยู่ในกระเป๋าเห็น ๆ “ไม่ใช่ของพายสักหน่อย อมยิ้มนี้สาว ๆ เขาซื้อมาให้พาย เพราะพายหล่อต่างหากละครับแม่” คำตอบของลูกชายทำเอาคุณแม่ลูกสองถึงกับชะงักมือที่กำลังหยิบอมยิ้มออกมาจากกระเป๋าก่อนที่จะหันไปมองลูกชายคนเล็กที่หันมาฉีกยิ้มหล่อพร้อมกับยักคิ้วให้เธอเพื่อยืนยันว่าตนเองหน้าตาดี ยิ้มหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างนี้แล้วสาวน้อยที่ไหนจะไม่ตกหลุมรัก หล่อเสียจนผู้เป็นแม่อย่างเธอเองยังหลงลูกชาย“เจ้าชู้แต่เด็กเลยนะครับลูกพ่อ”เพลิงกัลป์ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อดที่จะหันมาลูบหัวลูกชายคนเล็กด้วยค
ห้องคลอด“โอเคเบ่งแรง ๆ นะลูกพีช เจ็บก็อดทนนะสู้ ๆ” กฤษฎิ์บอกลูกพีชที่พยักหน้ารับพร้อมกับให้กำลังใจอดีตพยาบาลสาวไปด้วย มือบางถูกมือใหญ่ของเพลิงกัลป์เกาะกุมเอาไว้ตลอดเวลาก่อนที่ความเจ็บปวดจะทำให้ลูกพีชกลั้นใจเบ่งสุดแรงเพื่อให้สองแฝดออกมาไว ๆ “อื้ออออออออออออ ฮึบ แฮ่กกกก แฮ่กกกก”ลูกพีชเบ่งสุดแรงเจ้าสองแฝดก็ยังไม่ออกมา ดวงตาคู่สวยตอนนี้มีน้ำตาไหลรินออกมาด้วยความทรมาน เพลิงกัลป์ใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้ภรรยาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าสวยของคุณแม่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที่ซึมเต็มกรอบหน้า พร้อมหยาดน้ำใส ๆ ที่ไหลรินอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวดที่ลูกพีชรู้ซึ้งและรู้สึกนับถือใจคนเป็นแม่ทุกคนที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกอย่างปลอดภัย“อดนะคะคนดี เพลิงอยู่ตรงนี้ลูก ๆ อยากออกมาหาพ่อกับแม่แล้วคุณปู่ก็รออยู่” เพลิงกัลป์ปลอบใจลูกพีชเสียงนุ่ม ลูกพีชจึงบีบมือสามีเอาไว้แน่นก่อนที่จะรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดและกลั้นใจเบ่งอีกครั้งสุดแรงเกิด“อื้ออออออ ฮึบบบ กรี๊ดดดดดด”“อุแว้ อุแว้ อุแว้”สิ้นสุดเสียงกรี๊ดของลูกพีชเสียงร้องของทารกแรกเกิดเพศชายก็แผดเสียงร้องออกมาดังลั่นห้อง ลูกพีชน้ำตาไหลออกมาด้วยความด
หลังจากงานแต่งผ่านพ้นไปเพลิงกัลป์ก็ขอร้องให้ลูกพีชลาออกจากงานเพื่อเตรียมตัวเป็นคุณแม่อย่างเต็มตัว ซึ่งลูกพีชก็ยอมลาออกอย่างว่าง่าย ถึงแม้ว่าเธอจะรักอาชีพพยาบาลมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอก็อยากจะเลี้ยงดูลูกชายทั้งสองคนด้วยตัวของเธอเอง เธออยากอยู่กับลูกชายในทุกช่วงเวลาของชีวิตไม่ว่าจะเป็นก้าวแรกที่ลูกหัดเดินหรือฟันที่ขึ้นซี่แรกของลูก เธออยากจะเฝ้ามองการเติบโตของเจ้าแฝดทั้งสองจนเขาเติบใหญ่สามารถที่จะดูแลตัวเองได้และตอนนี้เธอก็ใกล้จะคลอดแล้วร่างอวบอิ่มแลดูอุ้ยอ้าย เพราะตั้งครรภ์ลูกแฝดทำให้ท้องของลูกพีชใหญ่กว่าปกติเพลิงกัลป์ยังคงดูแลเธอดีเสมอมาเขาทำหน้าที่พ่อของลูกและสามีที่ดีได้อย่างสมบูรณ์แบบไร้ที่ติวันนี้เพลิงกัลป์ขออนุญาตเธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนธามไทที่ผับซึ่งดูเหมือนคุณหมอหนุ่มจะมีเรื่องปรึกษาสามีของเธอ ลูกพีชเดาว่าน่าจะเป็นเรื่องปัญหาหัวใจแน่นอน เพราะหลัง ๆ มานี้เพลิงกัลป์บอกเธอว่าคุณหมอธามไทเลี้ยงต้อยเด็กมัธยมหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา ซึ่งเธออยากจะเห็นเอามาก ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนกันนะที่สามารถทำลายกำแพงที่แสนเย็นชาของเพลิงกัลป์ลงได้“อ๊ะ!!”ลูกพีชร้องขึ้นมาด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องเมื่อ
ก่อนที่ลูกพีชจะสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อกำลังนอนให้เพลิงกัลป์พรมจูบอย่างเคลิบเคลิ้มใบหน้าหล่อเหลาก็ฝังลงบนดอกกุหลาบงามเกลี้ยงเกลาไร้หนามแหลมคมมากวนใจ ก่อนที่เธอจะสะดุ้งอีกคราด้วยความตกใจเมื่อลิ้นร้ายไล่เลียชิมความหวานจากกลีบกุหลาบงามอย่างมูมมามลิ้นร้ายปัดป่ายไปทั่วกุหลาบดอกใหญ่ที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำหวานให้เขาดื่มชิม นิ้วเรียวค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปในร่องรักเพื่อทักทายความอ่อนนุ่มที่แสนคับแคบช้า ๆ จนกระทั่งสุดความยาวของนิ้ว“อ๊าาาา พะ เพลิง อื้อ พีช สะ เสียว” ลูกพีชหวีดร้องออกมาเสียงสั่นเมื่อนิ้วเรียวของเพลิงกัลป์รัวเข้าออกช่องทางร้อนรักของเธอรัว ๆ อย่างไม่ออมมือให้เธอเลย ความเสียวตรงเข้าเล่นงาน ร่างกายรู้สึกวูบวาบด้วยพิษรักที่กำลังกระจายไปรอบตัวของเธอจนแดงก่ำทำให้ชวนมองยิ่งนัก“อื้อ เพลิงขา อ๊าาาา” ลูกพีชยังคงร้องครางออกมาเสียงสั่นเมื่อตอนนี้เธอถูกทั้งลิ้นและนิ้วเรียวโจมตีจุดกระสันของสตรีเพศครั้งแล้วครั้งเล่าจนเรียวขาสวยสั่นระริกด้วยความเสียวซ่านที่ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ ก่อนที่ลูกพีชจะหวีดร้องออกมาเสียงดังลั่นห้องเมื่อความสุขสมมาเยือนพร้อมกับความรู้สึกราวกับมีผีเสื้อนับพันบินวนอยู่