ใจดำอำมหิต

ปราบผลักคนตัวเล็กให้นอนลงไปบนเบาะ ก่อนจะเข้ามาทับร่าง หงส์ดิ้นสู้สุดชีวิตแต่สู้แรงผู้ชายไม่ได้ เธอโดนรวบสองมือขึ้นไปตรึงบนศีรษะ คนข้างบนทาบทับริมฝีปากหนักหน่วง เขาจู่โจมแบบกระแทกกระทั้นไม่ปรานี ริมฝีปากบางโดนบดขยี้สีแดงระเรื่อ เขาตะโบมจูบแรงขึ้นจนฟันกระทบริมฝีปากบางได้กลิ่นคาวเลือดจางๆ

“อ่อยยย อ๊านo!@#$%” เสียงอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์แทนที่คนข้างบนจะหยุดการกระทำอันดุเดือดกลับระดมจูบอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาคนโดนรังแกไหลอาบแก้ม ก่อนที่เขาจะผงะหัวขึ้นจ้องดูคนร้องไห้ด้วยสายตาว่างเปล่า

“อย่าคิดว่าน้ำตาเธอจะใช้ได้ผลนะ”

“เป็นบ้าอะไร ฉันไปทำอะไรให้นาย” คนข้างล่างพูดไปสะอึกสะอื้นไป

“อย่าทำเสแสร้งหน่อยเลย เธอส่งคนไปทำร้ายเจียลี่ทำไม เขาเกี่ยวอะไรด้วย นี่กะเอาให้ตายเลยหรอ ยังมีความเป็นคนอยู่ไหม หงส์ คนอย่างเธอเลวยิ่งกว่าหมา!!!” หงส์ไม่รู้เรื่องกำลังจะอ้าปากอธิบาย แต่แล้ว ดันมีเสียงโทรศัพทดังขึ้นขัดจังหวะ

“ตี้ ดี ดิ่ง ติง ติง ตี๊ ดี ดิ่ง ติง ติงงงง...” ปราบคลายมือออก มือเล็กล้วงเข้าไปในกระเป๋าใส่ของที่วางบนหัว หยิบโทรศัพท์ออกมากดรับสาย ปลายสายคือ