Novel-novel oleh M. Wanisa

“ก็มันร้อนหนิ” “ที่ร้อน ไม่ใช่เพราะอากาศใช่ไหม” เขายิ้มมุมปาก รู้ว่าเธอต้องการอะไรแค่ไม่กล้าเริ่มก่อนเท่านั้น ส่วนเขายังคงรักษาสัญญาได้ดีเขาจะไม่ทำอะไรเธอ ตราบใดที่เธอไม่พร้อม “หมายถึงอะไรคะ” “ป่าว นอนเถอะ” เขาสวมกอดเธอไว้แน่นก่อนจะหลับตาลง “พลึ๊บบบ” ร

“ความจริงคือ....ฉันแอบชอบเธอมาตั้งนานแล้ว หลงรักเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ขี้แย ร้องไห้ขี้มูกโป่งทุกวัน ก็อย่างว่า ฟังดูเหมือนตลก ใครจะไปคิดว่าหลงรักเด็กคนนี้ได้ที่สำคัญเธอยังเด็กมากๆ ได้เจออีกทีตอนอายุ 14 ที่ญี่ปุ่น ได้อยู่กับเธอในวันหิมะแรกด้วย โคตรมีความสุขเลย ตอนนั้นเธอกำลังโตเป็นสาวเห็นครั้งแรกแอบตกใจ

“ใช่ครับ ปราบพยศหงส์ได้สำเร็จแล้ว หงส์เป็นหงส์ที่สง่างาม ทั้งแข็งและแกร่งในเวลาเดียวกัน เธอมีความยุติธรรมตัดสินทุกอย่างบนความถูกต้อง ถ้าพ่อยังอยู่ต้องภูมิใจในตัวเธอมากๆ ” “ป๊าคะ ปราบไม่ได้พยศหงส์สำเร็จนะคะ หงส์ต่างหากที่พยศปราบ” “ปราบพยศหงส์ต่างหาก” “หงส์ พยศ ปรา

“คุณหมอคะ คนไข้ที่ถูกแทง เป็นยังไงบ้างคะ” ทันทีที่หมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน หงส์รีบวิ่งหน้าตั้งเข้าไปถามไถ่อาการทันที เธอคาดหวังว่าจะได้ยินคำตอบที่ทำให้สบายใจ “หมอเสียใจด้วยนะครับ คนไข้เสียเลือดไปเยอะ หมอช่วยเต็มที่แล้วไม่สามารถยื้อชีวิตได้จริงๆ” แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดหงส์ไม่อยากเชื่อ

“มาขอฉันทำไม ถ้าเขาอยากไปก็เชิญ” หงส์แสดงสีหน้าท่าทางไม่พอใจแต่ต้องรีบเก็บอาการ “ว่าไง จะไปอยู่กับฉันไหม” ชุนถาม ปราบคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเธอไม่ต้องการฉันแล้ว ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม” หงส์อ้าปากค้าง ทำตาโต ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากเขา ไหนก่อนหน้าบอกว่าอยากอยู่กับเธอนักหนา ยอมกร

“คนใจร้าย” เขาต่อว่าเธอ ทั้งที่คำนั้นมันควรหลุดออกจากปากเธอไม่ใช่เขา “ใครกันแน่ที่ใจร้าย” หงส์กัดฟัน แววตามีความโกรธแค้น “ถ้าพี่ตายไป หงส์จะเสียใจไหม” เขาถาม “ไม่” พูดจบเธอสะบัดแขนเขาออกอย่างไร้เยื่อใย ก่อนจะเดินจากไปไม่หันกลับมา ปราบได้แต่มองดูแผ่นหลังผู้หญิงที่เ

​“เป็นใครหรอ ฮึ เป็นแฟนรุ่นพี่ไงคะ” อัญญา หน้าด้านไปไหม เป็นคนนอกใจก่อนแท้ๆ ยังมีหน้ามาบอกอีกว่าเป็นแฟนรุ่นพี่ ช่วยมีสามัญสํานึกบ้าง ​“อ้อ เลิกกันแล้วสินะ เร็วกว่าที่คิด ทำไมอ่ะ ไอ้ตะวันมันไม่เร้าใจ เหมือนพี่หรอ...” หู้ววว แรงไม่แผ่วเลยนะ ตบกันเล้ยย หนูจะเป็นกำลังเสริมให้รุ่นพี่เองค่ะ ​“รู้ใจ อัญญาอีกแล้วนะ หมอนั่นเป็นผู้ชายแท้ๆ แต่สู้ลีลารุ่นพี่ ไม่ได้เลย เสียชาติเกิดชะมัด” รุ่นพี่ออทัมน์แสยะยิ้ม โอ้ยหัวจะปวด นี่กำลังเล่นสงครามประสาทกันอยู่หรอ ​“เสียใจ พี่มีแฟนใหม่แล้ว นี่ไง” ห๊า!!! อยู่ดีๆ รุ่นพี่ก็โอบไหล่ฉัน ดึงเข้าหาตัวเอง เดี๋ยวนะ ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย รุ่นพี่กำลังใช้ฉันเป็นเครื่องมือแก้แค้น ซึ่งฉันไม่โอเคร ​“โกหก อัญญาไม่เชื่อ”​“งั้นดูนี่”​“อุปส์!!!!!!!” เชี่X เอ้ย รุ่นพี่ออทัมน์ดึงฉันเข้าหา มือข้างหน้าโอบเอวไว้ อีกข้างเชยเคยขึ้น ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบ รุ่นพี่ขยับริมฝีปากเบาๆ ฉันสัมผัสได้ถึงความนุ่ม มันนุ่มมาก ลิปกลิ่นพีช หอมเตะจมูก ลมหายใจร้อนผ่าวได้กลิ่นแอลกอฮอล์ตัวแรง ที่พึ่งดื่มเข้าไป ไม่นะ หัวใจฉันมันเต้นแรง ไม่เป็นจังหวะ เกิดอะไรขึ้นหรือว่า...ฉันจะตกหลุมรักรุ่นพี่ เข้าแล

​“เจ้านกน้อย คล้อยบินสู่เวหา เจ้าถลาเล่นลมสมฤดีบิน บิน ถลา ถลาเล่นลม บินล่อง บินลอย (ซ้ำ)อั่งกาลี้ สี้ลา อั่งกาลู้ อั่งกาลู้ สี้ลา กาลิซึมซึม ก้าลิก้า ลิก้า ลิซึม กาลิก่า ลิซึมก้าลิก้า ลิก้า ลิซึม กาลิก่า ลิซึม”….. ​“แดดร้อนชิบเป๋ง”​“จะบ่นเพื่อ ก็ร้อนเหมือนกันหมดนั่นแหละ”​“อีมะเฟืองเอาตัวมึงมาบังแดดให้กูดิ”​“มึงหาว่ากูอ้วนหรา”​“เออดิ”​“อีเพื่อนชั่ววว”​“แหม อีคนดี”​“โอ้ยยย หุบปาก! ทั้งคู่ กูรำคาญ มีอะไรก็ค่อยๆ ตีกัน แดดยิ่งร้อนอยู่ หัวกูจะระเบิดละ” พวกบ้านั่นมัวแต่เถียงกันอยู่ได้ ไหนแดดจะร้อน ไหนต้องมานั่งฟังพวกมันเถียงกันอีก ใครก็ได้ ช่วยเอาฉันออกไปจากตรงนี้ที ​“และแล้ว ก็มาถึงช่วงเวลาสำคัญ ขอเชิญทุกท่านพบกับโชว์สุดพิเศษของเราเลยครับบบบ....”พวกเรานั่งอยู่บนสแตนด์เชียร์ของสีแดง โดยมีสแตนด์เชียร์สีเหลือง สีฟ้า และสีเขียว ประกบข้าง สแตนด์เชียร์ที่ล้อมเวทีตรงกลางไว้ ซึ่งวันนี้เป็นพิธีเปิดงานกีฬาสี และมีโชว์พิเศษที่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ทุกคนจับจ้องไปยังจุดเซ็นเตอร์ ​“เชี่xx!! พี่ออทัมน์ออกมาแล้ว”​“โห้ววว โคตรจึ้ง โคตรปัง”​“เหมือนนางฟ้าเลย” ฉันเป็นหน่วยเสริมอีกคน ​การแสดงจบ

“สวยจัง....”​“นั่นดิ คนหรือนางฟ้าวะ แม่งงงโคตรสวย”​“สวยเหมือนไม่มีอยู่จริง สวยเกินไปมั๊ยยย...” เราทั้งสามนั่งบนสแตนเชียร์ กำลังโฟกัสจุดหมายเดียวกัน รุ่นพี่ออทัมน์ ปี 4 คณะเศรษฐศาสตร์ ตัวท๊อปของคณะและมีดีกรีเป็นถึงดาวมหาลัย แถมยังเรียนดีได้เกียรตินิยม อันดับ 1 สวยครบจบในที่เดียว สวย 360 องศา สวยเว่อร์ สวยครบวงจร สวยแบบ one stop service ขนาดเป็น ผญ. เหมือนกันแท้ๆ ยังละสายตาไม่ได้ “พวกมึงว่า แก๊งค์ลูกเป็ดอย่างเรา จะมีโอกาส ได้ขึ้นไปยืนตรงนั้นไหม” ลูกพีช ฉายาว่า เป็ดปักกิ่ง (ลูกครึ่งไทย-จีน)มันกำลังจับจ้องไปที่พี่คนสวยคนนั้น ซึ่งยืนบนเวทีตรงกลางสนามอย่างไม่ละสายตา ดูเหมือนว่ารุ่นพี่กำลังซ้อมโชว์เปิดงานกีฬาสี “มึงใจเย็นๆ เขาคัดหน้าตานะ” ยัยเป็ดปักกิ่งโดนดับฝัน ถูกอีมะเฟืองเพื่อนในแก๊งค์ฉายาเป็ดเทศ (หุ่นจัมโบ้ ไซส์ XXXL)หลอกด่าว่าขี้เหร่ “จริง เลิกฝันแล้วมาตั้งใจซ้อมเถอะ ขี้เกียจมาซ่อมแล้ว เหนื่อยจะแย่” คนอื่นผ่านหมดยกเว้นพวกเรา ที่ยังจำท่าไม่ได้ เลยต้องมาซ่อม มาทบทวนความจำกันใหม่ อ้อ ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อชานม ฉายาเป็ดโปร คงเป็นเพราะเรียนเก่ง โปรเฟสชั่นแนลเลยต้องเป็นเดอะแบกของแก๊งค์ ตัวเ