LOGINShare
บทที่ 1007
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1112
“งั้นจะทำยังไงดีล่ะ ฉันยังไม่เสร็จเลย”ฉู่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์คราวนี้อินซู่ซู่ชาไปทั้งตัว แม้กระทั่งเธอยังเริ่มเสียใจ เมื่อกี้ตัวเองน่าจะเตรียมตัวไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ถึงจะดื่มเครื่องดื่มสักสองขวดก็ยังดีใครจะคิดว่าจะสูญเสียน้ำมากขนาดนี้?“งั้นจะทำยังไงดีล่ะ? หรือว่า...”ขณะที่อินซู่ซู่มีสีหน้าอ้อนวอน โดยไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ฉู่เฉินก็คว้าผมของเธอแล้วกระชากให้ลุกขึ้นจากเตียงภายใต้การชี้แนะอย่างเอาใจใส่ของฉู่เฉิน ในวินาทีต่อมา...“อื้อ…”ยังไม่ทันที่อินซู่ซู่จะได้ตั้งสติ ก็ถูกฉู่เฉินถ่ายทอดความรู้ใหม่ให้เสียแล้วฉู่เฉินลูบผมของเธอ เพลิดเพลินกับชีวิตที่มีภรรยาหลายคน...รอจนกระทั่งฉู่เฉินออกมาจากห้องของพี่น้องตระกูลต้วน ก็เป็นเวลารุ่งสางแล้วแม้จะมีวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์สนับสนุน แต่หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่ ฉู่เฉินก็ยังเกือบถูกสูบจนแห้งคราวนี้ไม่มีเหลือเลยสักหยดเดียวต้องบำรุงให้ดีซะแล้วคิดไปพลาง ฉู่เฉินก็พิงกำแพง คลำทางไปยังห้องของหลิงเสวี่ย...……ขณะที่ฉู่เฉินกำลังถ่ายทอดความรู้ใหม่ให้แก่หลิงเสวี่ย ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างกะทันหัน“ฉู่เฉิน แย่แล้ว ซ่ง... ซ่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1111
คราวนี้หลิ่วหรูเยียนไม่เพียงแต่ให้ความร่วมมืออย่างดีเท่านั้น แต่ระดับเสียงยังถูกเธอปรับให้สูงขึ้นมาก เสียงร้องขอความช่วยเหลือที่น่าสงสารปนความตื่นเต้นของเธอดังก้องไปทั่วทั้งวิลล่าคลื่นเสียงแผ่ขยาย ก้องกังวานยาวนาน จนกระทั่งผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง เสียงร้องขอความช่วยเหลือของหลิ่วหรูเยียนจึงค่อยๆ เบาลง“นายท่าน... ดูเหมือนจะเก่งขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ...”มือเล็กทั้งสองข้างของอินซู่ซู่กอดอกด้วยความประหม่าตามหลักแล้วเธอควรจะรู้สึกอาย แต่... ทำไมตอนนี้เธอกลับปรารถนาให้ฉู่เฉินเปิดประตูห้องเข้ามากันนะ?ก่อนหน้านี้ เธอไม่เคยมีความปรารถนาแบบนี้มาก่อนเกิดอะไรขึ้น?วันนี้ดูเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้เลยขณะที่อินซู่ซู่ทั้งตื่นเต้นและประหม่าอยู่นั้นเอง ก็มีเสียงผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น เสียงนั้นเศร้าโศกและโหยหวน เพียงแต่ครั้งนี้ยาวนานกว่าเดิมชั่วโมงกว่าที่ผ่านมานั้น สำหรับอินซู่ซู่แล้วช่างทรมานแสนสาหัสจนกระทั่งหนึ่งชั่วโมงกว่าผ่านไป ฉู่เฉินจึงประคองเอวของตัวเองออกมาจากห้องของหลิงเสวี่ย ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเป็นคนใหม่ก็ต้องดูแลเป็นพิเศษสักหน่อยในขณะที่ประตูกำลังปิดลง ฉู่เฉินย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1110
ตามหลักเหตุผลแล้ว ฉู่เฉินไม่น่ารอดกลับมาได้เหมือนที่อวี้ลู่กล่าวไว้ แค่ฉู่เฉินมีชีวิตรอดกลับมาได้ก็ถือเป็นเรื่องปาฏิหาริย์แล้ว แต่นอกจากฉู่เฉินจะกลับมาได้แล้ว ยังนำวัตถุดิบยาหายากมากมายในโลกมาด้วยนี่แสดงให้เห็นว่าฉู่เฉินต้องมีไพ่ตายบางอย่างที่พวกเธอแม่ลูกไม่รู้การที่หลิ่วหรูเยียนใช้ประโยชน์จากฉู่เฉินแบบนี้จะดีจริงเหรอ?ขณะที่หลิ่วชิงเหอตกตะลึง ประตูห้องต่างๆ ก็เปิดออกทีละบาน เผยให้เห็นพี่น้องตระกูลต้วน คนหนึ่งสวมชุดพยาบาล หน้าอกเหมือนหน้าอกจะทะลักออกมา ขาสวมถุงน่องสีขาว รองเท้าส้นสูงคริสตัลอีกคนสวมกระโปรงทรงดินสอสำหรับใส่ทำงาน สวมแว่นตากรอบดำ ในมือถือแฟ้มเอกสาร แต่งตัวเหมือนอาจารย์ผู้หญิงวัยกลางคน บิดสะโพกลูกท้ออวบอิ่มและยังซ่อนกุญแจมือไว้ข้างหลังอีกด้วยสองพี่น้องต่างมีเสน่ห์เป็นของตัวเอง เดินจูงมือกันไปทางของห้องโถงหลิ่วหรูเยียนแต่งตัวอย่างกล้าหาญและเร่าร้อนยิ่งกว่า ทั่วทั้งร่างสวมเพียงชุดชั้นในเซ็กซี่ที่ถักด้วยเชือกสีแดงเพียงเส้นเดียว ในมือถือแส้หนังขนาดเล็ก ผมยาวเป็นลอนสีดำขลับปิดบังทรวงอกอวบอิ่มไว้แทบทั้งหมดแม้แต่หลิ่วชิงเหอที่มองแวบเดียวก็เปียกแฉะในพริบตาโดยไม่ทัน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1109
“ฮะ? จริงเหรอ?”ใบหน้าเล็กของหลิ่วหรูเยียนแดงก่ำ ดวงตาเป็นประกายจ้องที่ฉู่เฉิน ขาขาวเนียนทั้งสองข้างหนีบชิดกันแน่น ราวกับกำลังคิดถึงภาพอันน่าอายบางอย่างพี่น้องตระกูลต้วนที่อยู่ด้านข้างต่างก็มองไปที่ฉู่เฉินด้วยใบหน้าแดงก่ำ ลิ้นเล็กเลียริมฝีปากสีและกล่าวว่า “นายท่าน... จริงๆ แล้ว... จริงๆ แล้ว พวกเราเองก็มีความผิดด้วยเหมือนกัน”“นายท่าน ทำไมคุณไม่ลงโทษฉันอย่างรุนแรงเหมือนกันล่ะ”ชั่วขณะหนึ่ง ฉากก็ตกอยู่ในความโกลาหล ขาเรียวยาวขาวผ่องหลายคู่แกว่งไปมาอยู่ตรงหน้าฉู่เฉิน ที่สำคัญคือกระโปรงของผู้หญิงเหล่านั้นสั้นขึ้นเรื่อยๆจนฉู่เฉินตาลายไปหมดหลิงเสวี่ยที่นั่งอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้ามถึงกับตกตะลึง เดิมทีเธอคิดว่าตนอาจจะต้องทนกับการโต้รุ่งของฉู่เฉินเป็นเวลานาน แต่ไม่คาดคิดเลยว่าจะได้เล่นน้ำยวนยางของฉู่เฉิน และยังต้องรอการเลือกด้วยสิ่งที่ทำให้เธอไม่เข้าใจมากที่สุดก็คือทำไมหญิงสาวสวยเหล่านี้ถึงมีความกระตือรือร้นมากขนาดนั้น?สิ่งที่ทำให้เธอไม่เข้าใจยิ่งกว่าคือเห็นชัดว่าในร่างกายของหลิ่วหรูเยียนนั้นมีรากเต๋าอยู่แล้ว แต่ทำไมยังเป็นคนธรรมดาอยู่ล่ะ?นับตั้งแต่ก้าวเข้ามาในประตู หลิงเสวี่ยยิ่งรู
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1108
“อีกอย่าง ไม่ใช่ว่าฉันบอกว่านายจะเจออันตราย ฉันก็แค่กลัวว่าจะเตรียมตัวไม่พร้อมนี่แหละ”แม่งเอ๊ย!ฉู่เฉินได้ยินดังนั้น ก็สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันไปมองอวี้ลู่ หรี่ตาลงแล้วกล่าวว่า “ผมอุตส่าห์เดินทางมาตั้งไกล และยังคิดจะหลอมยาโลหิตวิญญาณให้พี่อีก”“ถ้าพี่ไม่ช่วยก็แล้วไป ยังจะแอบมาขโมยบ้านผมอีกงั้นเหรอ?”อวี้ลู่ไม่ได้ยกเปลือกตาขึ้น จิบชานมพลางกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “เจ้าวิ่งไปที่ภูเขาสือว่านคนเดียว ใครจะรู้ว่าเจ้าจะตายหรือไม่?”“ข้าก็เตรียมพร้อมไว้เผื่อฉุกเฉิน ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันกับเจ้าขึ้นมาจริงๆ ก็จะมีประโยชน์ขึ้นมาแล้วไม่ใช่หรือ?”ซี้ด ซี้ด!ฉู่เฉินสูดลมหายใจลึก คราวนี้เขาโกรธผู้หญิงคนนี้มากจริงๆโครม!วินาทีต่อมา ฉู่เฉินก็หยิบถุงร้อยสมบัติออกมา เทวัตถุดิบยากองสูงราวภูเขาลูกเล็กลงบนพื้น ใช้นิ้วชี้ไปที่วัตถุดิบยาหลายชนิดที่ใช้หลอมยาโลหิตวิญญาณโดยเฉพาะและกล่าวว่า “พูดกับสมุนไพรพวกนี้สิ พี่ทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง?”ทันใดนั้น ดวงตาคู่สวยของอวี้ลู่ก็เบิกกว้าง หันไปมองถุงร้อยสมบัติในมือของฉู่เฉิน แล้วกล่าวด้วยสีหน้าประหลาดใจเต็มเปี่ยม “เครื่องมือมิติ? เจ้าได้มาจากที่ใด?”ของวิเศษปร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1107
“นาย... นายท่าน?”“นายท่าน คุณยังไม่ตาย?”“ฉัน...ฉันไม่ได้ฝันอยู่ใช่ไหม นายท่าน รีบให้ฉันจับหน่อย”ขณะพูดคุย เห็นเพียงต้วนหลิงเวยแสดงสีหน้ามีความสุข ยื่นมือเล็กสอดเข้าไปในกางเกงของฉู่เฉินโดยตรง“เขาไม่เป็นไร”ใบหน้าของฉู่เฉินดูมืดมน กลอกตามองต้วนหลิงเวยแวบหนึ่ง แล้วมองไปยังหญิงสาวรอบตัวที่ร้องไห้จนขอบตาแดงก่ำ แม้แต่หลิ่วชิงเหอก็ยังอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย“พวกคุณถึงกับรอให้ผมตายเลยใช่ไหม?”ฉู่เฉินจ้องพวกเธออย่างดุดัน เขาเพิ่งไปโอ้อวดที่ภูเขาสือว่าน แต่เหล่าผู้หญิงที่บ้านกลับเตรียมป้ายวิญญาณของเขาเอาไว้เรียบร้อยแล้วดูเหมือนจะขาดแค่ลูกกตัญญูมาทุบหม้อให้เขาเท่านั้น“นายท่าน ไม่ใช่แบบนั้นนะ คือ...คือท่านผู้อาวุโสบอกว่าการเดินทางของคุณครั้งนี้เป็นอันตรายถึงชีวิตและมีโอกาสรอดน้อยมาก ถ้าไม่กลับมาภายในสองวัน เกรงว่าจะไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว ดังนั้น...”อินซู่ซู่รีบก้าวเข้ามาข้างกายฉู่เฉิน สะอึกสะอื้นไปพลาง อธิบายไปพลางเพราะร้องไห้เสียใจมากเกินไป อินซู่ซู่จึงสะอื้นจนตัวโยน ทำให้อาวุธร้ายขนาดใหญ่บนหน้าอกของเธอแกว่งไหวอย่างรุนแรงจนควบคุมไม่ได้หลิ่วหรูเยียนก็กล่าวด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนว่า
