Beranda / โรแมนติก / พาล Blaming Her Sin / ตอน 31 ถ้าเธอของขาด...

Share

ตอน 31 ถ้าเธอของขาด...

last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-14 23:27:41

"สวัสดีครับ" เด็กหนุ่มที่กำลังจะเป็นชายหนุ่มเต็มตัวยกมือไหว้อย่างคนที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ลินดารับไหว้อย่างแปลกใจ ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ยิ้ม

"น้องโอมใช่ไหมครับ"

"ครับ" โอมขัดเขินเล็กน้อยที่มีคนเรียกเขาแบบนั้น น้องโอม...ฟังดูตลกดี แต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะคนตรงหน้าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่เขาแล้ว

"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คุณพ่อทราบหรือยัง..."

"พ่อรู้แล้วครับ ผมเพิ่งมาถึง"

"อ้อ ถ้าอย่างนั้นน้าไม่กวนแล้วค่ะ"

ลินดาบอก น้ำเสียงและรอยยิ้มอ่อนโยนอ่อนหวานดูเป็นธรรมชาติ เด็กหนุ่มพึมพำขอตัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินผ่านเพื่อจะไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง แปลกที่เขากล้าพูดคุยกับลลิตราและเหมือนจะสนิทได้อย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่กล้าคุยกับลินดานานๆ

'ทำดีกับเขาแทนแม่ด้วย'

ประโยคที่แม่ขอร้องเขาทางโทรศัพท์ยังก้องในหู โอมสะบัดหน้า...ไม่รู้เหมือนกันว่าแค่ไหนถึงจะเรียกว่า 'ทำดี' อย่างที่แม่ต้องการ

* * * * *

เมื่อรู้ว่าน้องชายกลับมาบ้าน อธิปก็ออกจากเพนท์เฮาส์กลับมาร่วมโต๊ะมื้อเย็นด้วยทันที แล้วก็แปลกใจที่โอมดูเหมือนจะรู้จักลลิตรามาก่อน จนเขาต้องเอ่ยถาม

"ผมเจอพี่ลูกอมที่มอครับ โดยบังเอิญ"

โอมตอบข้อสงสัย

"บังเอิญจริงๆ เหรอ ไ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 33 แกน่าจะไปเป็นก้างขวางคอเขานะ

    "ฉันแค่..."ดวงตาสีฟ้าเข้มขึ้นจนแทบจะเป็นสีน้ำเงิน วินาทีที่เธอเผลอสบตาเขาก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในห้วงมหาสมุทรอันล้ำลึกแต่เธอไม่อยากจมดิ่ง ลลิตรารวบรวมกำลังใจถีบตัวเองให้พ้นขึ้นจากกระแสน้ำวนที่เรียกว่าฟีโรโมน"จะแค่อะไรก็เถอะ อย่าลืมว่านายมีแฟนแล้ว และฉันก็...ฉันก็ไม่ชอบนาย"ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงอ่อนเบาจนหญิงสาวยังโกรธตัวเองอธิปยังไม่ขยับตัว เขาไล่สายตาสำรวจใบหน้าสวยซึ้งที่ตรึงเขาไว้ได้ตั้งแต่แรกเห็น...ลลิตราคิดว่าเขากำลังจะจูบเธอเป็นครั้งที่สองแล้วด้วยซ้ำแต่ใบหน้าหล่อเหลาหยุดชะงักกลางทาง"เพล้ง!"อธิปผละออกจากลลิตราทันที เมื่อหันกลับไปก็เห็นน้ำค้างยืนตกตะลึงอยู่หน้าบ้าน มือเหมือนถืออะไรค้างไว้ ปลายเท้าเด็กสาวผู้ช่วยแม่ครัวมีแก้วเซรามิกแตกกระจาย ปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหูร้อนๆหกรดสองเท้าแต่เหมือนน้ำค้างมัวแต่ตกใจจนลืมเจ็บ"น้ำค้าง! เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย"เป็นลลิตราที่ได้สติก่อนแล้วรีบคว้าผ้าสะอาดใกล้มือวิ่งเข้าไปหา น้ำค้างไม่เคยมาหาเธอที่นี่เลย เช้านี้คงโดนใครในครัวใช้มา เมื่อลลิตราก้มลงจะดูเท้าของอีกฝ่าย เด็กสาวก็ชักเท้าออก จ้องมองลลิตรากับอธิปสลับไปมาด้วยดวงตาตื่นตกใจแกมสงสัย

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 32 กวางกับเสือ

    อธิปสังเกตว่าหมู่นี้เขากลายเป็นคนตื่นเช้าโดยไม่มีเหตุผล แม้จะกลับดึกแค่ไหนแต่ทุกเช้าตรู่จะต้องตื่นมาเปิดม่านรับแสงยามเช้าและก้มมองไปยังสวนหลังบ้านเพราะจากมุมห้องนอนเขานั้นสามารถมองเห็นบางส่วนของบ้านฝรั่งได้...เช้านี้ก็เช่นกัน เขายืนเปลือยท่อนบนจิบกาแฟอยู่ริมหน้าต่าง แสงแดดจางๆ ส่องกระทบไรขนสีอ่อนบนแผงอก มันเป็นเพราะเขามีสายเลือดตะวันตกจากแม่ หลายส่วนในร่างกายของเขาที่โดดเด่นก็เพราะได้ยีนจากแม่นั่นแหละแม่ที่เขามีความทรงจำแสนสั้น และมีความผูกพันน้อยยิ่งกว่าแต่สิ่งที่ดีที่สุดที่ผู้หญิงคนนั้นทิ้งไว้ให้ก็คือรูปลักษณ์โดดเด่น เรือนกายสูงใหญ่น่าอิจฉาที่ผู้หญิงและผู้ชายหลายคนใฝ่ฝันจะได้สัมผัสสักครั้งหรือหลายๆ ครั้ง ตอนอยู่เมืองนอกมีคนทาบทามให้เขาไปแคสติ้งหรือไปถ่ายแบบนับครั้งไม่ถ้วนแต่เพราะเขาเอาแต่ใจและขี้เกียจเกินกว่าจะยอมทำตามคำสั่งของใครก็เลยปฏิเสธมาตลอดถ้าวันไหนพ่อทนนิสัยเขาไม่ไหวแล้วตัดหางปล่อยวัดจริงๆ อธิปก็คิดว่าตัวเองคงไม่อดตาย คนอย่างเขาย่อมเข้าใจคำว่า "มีรูปเป็นทรัพย์" ได้อย่างถ่องแท้ชายหนุ่มลูกครึ่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยตอนที่สายตาเห็นว่าน้องชายของเขาที่ตื่นเช้าจนน่าแปลกใจเหมือ

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 31 ถ้าเธอของขาด...

    "สวัสดีครับ" เด็กหนุ่มที่กำลังจะเป็นชายหนุ่มเต็มตัวยกมือไหว้อย่างคนที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี ลินดารับไหว้อย่างแปลกใจ ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ยิ้ม"น้องโอมใช่ไหมครับ""ครับ" โอมขัดเขินเล็กน้อยที่มีคนเรียกเขาแบบนั้น น้องโอม...ฟังดูตลกดี แต่ก็ไม่แปลกหรอกเพราะคนตรงหน้าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่เขาแล้ว"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ คุณพ่อทราบหรือยัง...""พ่อรู้แล้วครับ ผมเพิ่งมาถึง""อ้อ ถ้าอย่างนั้นน้าไม่กวนแล้วค่ะ"ลินดาบอก น้ำเสียงและรอยยิ้มอ่อนโยนอ่อนหวานดูเป็นธรรมชาติ เด็กหนุ่มพึมพำขอตัวก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินผ่านเพื่อจะไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง แปลกที่เขากล้าพูดคุยกับลลิตราและเหมือนจะสนิทได้อย่างรวดเร็ว แต่กลับไม่กล้าคุยกับลินดานานๆ'ทำดีกับเขาแทนแม่ด้วย'ประโยคที่แม่ขอร้องเขาทางโทรศัพท์ยังก้องในหู โอมสะบัดหน้า...ไม่รู้เหมือนกันว่าแค่ไหนถึงจะเรียกว่า 'ทำดี' อย่างที่แม่ต้องการ* * * * *เมื่อรู้ว่าน้องชายกลับมาบ้าน อธิปก็ออกจากเพนท์เฮาส์กลับมาร่วมโต๊ะมื้อเย็นด้วยทันที แล้วก็แปลกใจที่โอมดูเหมือนจะรู้จักลลิตรามาก่อน จนเขาต้องเอ่ยถาม"ผมเจอพี่ลูกอมที่มอครับ โดยบังเอิญ"โอมตอบข้อสงสัย "บังเอิญจริงๆ เหรอ ไ

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 30 กลับบ้าน

    "ดีใจจังเลยค่ะ จะได้เจอน้องโอมสักที"ลินดาตอบกลับ เมื่ออรรถโทรศัพท์มาบอกว่าเย็นวันศุกร์นี้ลูกชายคนเล็กจะกลับมากินข้าวที่บ้าน ในความยินดีนั้นมีความประหม่าอยู่นิดๆ เธอกลัวว่าโอม รชต ก็อาจจะรังเกียจเธอและลลิตราเหมือนลูกชายคนโตของเขา ลินดาไม่อยากขัดแย้งกับใคร เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับคนที่เกลียดชัวตัวเองและลูกไปมากกว่านี้"ลินกับลูกอม ต้องเตรียมตัวอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ"เสียงอรรถหัวเราะมาเบาๆ อย่างนุ่มนวลก่อนตอบว่าไม่จำเป็นหรอก"เจ้าโอมมันก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปนี่ล่ะ ลินไม่ต้องกังวลอะไรไปหรอก เพียงแต่มันเป็นคนไม่ค่อยพูด ถามคำอาจจะตอบสักครึ่งคำ บอกไว้คุณจะได้ไม่คิดมาก""แล้ว...แล้วคุณอาร์ตจะกลับมาด้วยไหมคะวันนี้"นี่ต่างหากคนที่ลินดาไม่อยากเจอจริงๆ แม้ช่วงหลังมานี้อธิปจะไม่ค่อยแดกดันเหมือนวันที่มาแรกๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเวลาร่วมโต๊ะอาหารกับชายหนุ่มคราวลูกคนนั้นอยู่ดีอรรถก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของภรรยา เขาให้กำลังใจ"ไอ้อาร์ตมันปากเสีย แต่ไม่มีอะไรหรอก ลินอย่าไปถือสามันเลยนะ""ลินไม่ได้ถือสาคุณอาร์ตหรอกค่ะ แค่กลัวคุณจะโกรธ เพราะว่าลูกสาวลิน...ชอบเถียงกับลูกชายคุณอยู่เรื่อย"เสียงห

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 29 คำขอร้องจากแม่

    "โชเข้าใจแล้วล่ะค่ะว่าทำไมพี่สาวของโชถึงได้หึงมากขนาดนั้น"โชติรสเอ่ยขึ้นในรถระหว่างที่อธิปกำลังขับรถไปส่งเธอที่บ้านชายหนุ่มพยายามสนใจแค่ถนนตรงหน้า แต่ก็อดไม่ได้ เอ่ยถามออกไปเสียงต่ำๆ"เข้าใจว่ายังไง?""ก็ถ้าคุณลูกอมเป็นแฟนเก่าของพี่เขยโชจริงๆ ก็สมควรแล้วล่ะค่ะ เพราะเธอทั้งสวย ทั้งมีเสน่ห์...ผู้ชายคนไหนๆ ก็คงจะชอบกันทั้งนั้น"ครึ่งหนึ่งโชติรสพูดอย่างที่คิด อีกครึ่ง...เธอพูดเพื่อหยั่งเชิงชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆเพราะไม่ใช่แค่ชลธิชาหรอกที่ไม่สบายใจ แม้แต่คนมั่นใจตัวเองอย่างโชติรสก็ไม่เว้นอธิปส่งเสียงฮึออกมาเบาๆ"อย่าเหมารวม เพราะหนึ่งในนั้นไม่ใช่ผม...""โชไม่ได้หมายถึงคุณอาร์ตหรอกค่ะ คุณเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น คงน่าเกลียด โชหมายถึงผู้ชายทั่วๆ ไปน่ะค่ะ แต่คุณอาร์ตไม่ใช่ผู้ชายทั่วไปสักหน่อย จริงไหมคะ"อธิปไม่ได้โง่ เขาย่อมเข้าใจว่าโชติรสต้องการจะดักคอเขา...เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก อยากเถียงเธอไปว่า...มันน่าเกลียดตรงไหนถ้าเขากับลลิตราจะมีเรื่อง 'อะไร' เกิดขึ้นอย่างที่เธอว่ามา ในเมื่อเขากับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เป็นญาติโกโหติกากันสักหน่อย!แต่สุดท้ายชายหนุ่มก็ไม

  • พาล Blaming Her Sin   ตอน 28 คนนี้หรือคะ แฟนเก่า?

    ระหว่างทางที่มาบ้านรชต โชติรสนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้"คุณอาร์ตคะ ผู้หญิงสองคนที่คราวก่อนคุณบอกว่าเป็นแม่บ้านกับแม่ครัว...มีคนไหนที่เป็นคนขายขนมไทยไหมคะ"อธิปใจหายวูบหนึ่ง ตายังคงมองถนน"ทำไมถามงั้น?""อืม ก็ไม่มีอะไรสำคัญหรอกค่ะ โชแค่อยากรู้ว่าจะใช่คนเดียวกันมั้ย""คนเดียวกับใคร?""คนเดียวกับที่เป็นแฟนเก่าของพี่เขยโชน่ะสิคะ" โชติรสพูดเหมือนชวนคุยมากกว่าจะสนใจจริงจัง แต่อธิปเผลอเกร็งตัวขึ้นมา"แฟนเก่าของพี่เขยคุณ?""ใช่ค่ะ เห็นแม่บอกว่าแฟนเก่าโผล่มา เป็นเจ้าของชุดขนมไทยที่เราเห็นในงานนั่นแหละค่ะ แหม ที่จริงพี่ชลก็ทำอะไรเหมือนเด็กๆ เห็นว่าจงใจจ้างมาโดยไม่บอกก่อนว่าเป็นงานของใคร เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นก็อึ้งไปเหมือนกัน"โชติรสหัวเราะเบาๆ เธอคิดว่าชลธิชาปัญญาอ่อนที่ทำตัวแบบนั้น โชคดีที่แม่ของเธออยู่ด้วยไม่อย่างนั้นพี่สาวของเธออาจจะงอนจนเสียฤกษ์ไปเลยก็ได้"พอดีวันนั้นคนบ้านของคุณอาร์ตก็อยู่คาบเกี่ยวกันพอดี โชเลยถามเฉยๆ น่ะค่ะ ไม่มีอะไรหรอก""อืม คงไม่ใช่คนเดียวกันหรอก ผมรู้จักสองคนนั้น..."อธิปตอบเสียงเครียดๆ "คนหนึ่งเป็นเด็กลูกจ้าง แต่ว่าอีกคน..." เขาเผลอกลืนน้ำลาย "ผู้หญิงอีกคน เป็นลูกแ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status