Home / โรแมนติก / ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย / บทที่ 30 วันที่ใจเหม่อลอย

Share

บทที่ 30 วันที่ใจเหม่อลอย

last update Last Updated: 2025-08-31 19:00:33

ร่างบางบนเตียงหลับตาพริ้มในอ้อมแขนแกร่ง แสงแดดในยามเช้าไม่อาจเล็ดลอดสาดส่องแยงตาเธอได้ เมื่อเงาใหญ่ของสามีนอนตะแคงบังไม่ให้สิ่งเร้าภายนอกรบกวน

แผ่นหลังบึกบึนของหมอไป๋หันหลังให้แดด สายตาคมคายเรียบนิ่งหลุบมองใบหน้าภรรยาที่ตนไม่โปรดปรานนานหลายวินาที

เขามองเพราะกำลังพิจารณาอยู่ ทำไมเมื่อคืนถึงได้ควบคุมตัวเองไม่อยู่ขนาดนั้น เธอสวยข้อนี้ก็ไม่คิดจะปฏิเสธ แต่สวยก็ใช่ว่าเขาอยากจะคิดพิศวาสสักหน่อย

“อื้อ...”

คนตัวเล็กในอ้อมแขนส่งเสียงครางงัวเงีย เหยียดแขนออกแล้วยันแผงอกกำยำก่อนพลิกตัวหันหลังให้เขาโดยไม่รู้ตัว

หมอไป๋คิ้วกระตุกย่นเข้าหากัน ไม่ชอบที่เธอมานอนหันหลังให้ตอนที่เขามองอยู่ มือใหญ่เลยจัดการโอบกระชับร่างบาง พลิกตัวให้หันกลับมานอนหันหน้าเข้าหาเขาตามเดิม

“อือ” ภารัชชาครางงัวเงียมุ่นคิ้วแต่ตายังหลับอยู่

เรือนร่างอรชรนวยนาดอย่างอ่อนแรงในอ้อมแขนเขา นิ่งไปสักพักเธอก็ขยับตัวเข้าไปซุกแนบแอบอิงที่ซอกคออุ่นๆ ของหมอไป๋

ซ่งไป๋เกร็งแขนที่เธอหนุนแทนหมอนอยู่ น่าแปลกที่ตัวเขาก็ไม่ดันตัวเธอออก กลายเป็นหลุมหลบภัยบังแดดให้เธอพักพิงตลอดช่วงเช้า

ภารัชชารู้สึกตัวในช่วงสายของวัน ปกติเธอเป็นคนตื่นเช้ามาตั้งแต่ไหน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 38 กำแพงกั้นหัวใจ

    ภารัชชาพยายามจะขืนร่างไว้ แต่ก็ถูกกิตติธัชลากขึ้นรถไปได้สำเร็จอยู่ดี เธอถูกอุ้มออกมาจากร้านที่ดูจะมีแต่คนของเขา สุดท้ายก็โดนจับยัดขึ้นรถแล้วปิดประตูใส่ในสภาพอ่อนปวกเปียก“อือ...”เธอสูดลมหายใจเข้าปอด ก่อนรวบแรงเฮือกสุดท้ายในการล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าสะพาย ควานหาโทรศัพท์มือถือกับใจที่เต้นแรง จนเม็ดเหงื่อผุดซึมตามไรผมและเปียกชุ่มทั่วลำคอ“จะทำอะไร” กิตติธัชตวัดสายตาไม่พอใจมอง เธอที่กำลังจะล้วงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแต่เรียวแรงอันน้อยนิด กอปรกับสภาพโดนยาของภารัชชา แทบจะไม่มีทางต่อกรเขาได้อยู่แล้ว กิตติธัชกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเลือดเย็น เขาใช้มือบีบปลายคางเธอให้เงยหน้ามอง“ฮึก”“จะโทรให้ผัวมาช่วยเหรอ”ในแววตาคู่สวยมีม่านน้ำตาบดบัง วูบไหวไปมาด้วยความหวาดกลัวที่ร่างกายไม่ตอบสนองสมองสั่งการ เนื้อตัวเธอสั่นเทากับอาการหายใจไม่ค่อยออก จนใบหน้าขาวแปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำขึ้นมากิตติธัชนั่งอยู่บนเบาะคนขับ เขาจับใบหน้าเธอพลิกไปมา เชยชมความสวยงามจนตาเป็นประกายหื่นกระหายอย่างปิดไม่มิด“ฮึก...” ภารัชชาตัวสั่นเทิ้ม ลมหายใจสั่นแรง พลิกใบหน้าหันหลบอีกฝ่ายที่ยื่นหน้าจะจูบเธอ“ไม่ต้องกลัวผมหรอกคุณภารัชชา ห

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 37 หลงกลคนไม่หวังดี

    “เหยื่อเข้ามาให้ปากคำเพิ่มอีกรายแล้วนะครับหมอไป๋...”เสียงคมเข้มของร่างสูงในชุดเครื่องแบบเต็มยศเอ่ยขึ้น ขณะก้าวเดินขนาบข้างร่างสูงไล่เลี่ยกันอย่างหมอไป๋ หลังเพิ่งเฝ้าการชันสูตรพลิกศพที่ต้องสงสัยว่ามีการลักลอบอวัยวะเกิดขึ้น“ยังไงฝากด้วยนะครับสารวัตร พวกเธอน่าสงสารมากจริงๆ” หมอไป๋ลอบระบายลมหายใจ นัยน์ตาสีรัตติกาลพลันหม่นอับแสงเหล่าเหยื่อสาวที่เป็นทั้งหมอและพยาบาล ต่างก็ขอให้เขาช่วยเหลือเรื่องที่ถูกหมอธานนท์ลวนลามในห้องผ่าตัด อีกทั้งยังพยายามจะเข้าหาชักชวนให้มีเพศสัมพันธ์อย่างคุกคามอีกต่างหากเหยื่อบางคนมีสภาวะซึมเศร้าต้องกินยาเป็นประจำ หรือบางคนก็มีอาการหวาดระแวงหวาดกลัวผู้ชายไปโดยปริยายเพราะฉะนั้นหมอธานนท์คือเนื้อร้ายของโรงพยาบาล เขาจำเป็นต้องตัดทิ้งก่อนจะลุกลามจากเนื้อร้ายกลายเป็นเชื้อมะเร็ง“ไม่ต้องห่วงครับ ผมให้การคุ้มครองพยานและเหยื่อแน่นอน”หมอไป๋พยักหน้ารับ พลอยโล่งใจที่ตลอดร่วมเดือนรวบรวมหลักฐานและพยาน จนสามารถเอาผิดหมอธานน์ได้ จากจุดเริ่มต้นที่หมอหญิงในแผนกสังเกตเห็นการลักลอบขนอวัยวะที่หลังโรงพยาบาลหมออิงดาวเธอเป็นศัลยแพทย์ฝีมือดี เป็นเหยื่อยอีกรายที่โดนหมอธานนท์ลวนลามในห้อ

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 36 หวั่นไหวยามใกล้ชิด

    “คุณเพชร”คราวนี้เธอเรียกเขาเสียงแข็ง ชักสีหน้าว่าไม่พอใจให้เห็น ในเมื่ออีกฝ่ายใช้คำพูดไม่ให้เกียรติกันเธอก็ไม่จำเป็นต้องให้กลับเหมือนกัน“คนสวยเวลาดุนี่เซ็กซี่สุดๆ เลยนะครับ” เพชรเพทายยังใช้คำพูดหยอกเย้าพี่สะใภ้เขาแสร้งทำทีเล่นทีจริง แต่แววตาคุกคามและกดข่มกันอยู่ ที่ได้เห็นภารัชชาดูหัวเสียเขาก็ยิ่งโรคจิตชอบใจใหญ่ ทว่าลมร้อนที่พัดเข้าประชิดตัวพร้อมเงาของร่างใหญ่ทำเธอใจชื้นขึ้นมาทันที“มีอะไรหรือเปล่า” หมอไป๋กดเสียงต่ำ ตวัดสายตามองเพชรเพทายอย่างคาดโทษ ก่อนปรายหางตามองเหมยหลินที่เข้ามาสมทบ“ไม่มีอะไรค่ะคุณไป๋”“อย่าโกหก”“ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ”เขากดสายตามองเธอที่งุดหน้าหนี แต่พออาการเริ่มไม่ค่อยดีเธอก็ช้อนตามองเพื่อขอความช่วยเหลือ เธอไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่จนน่าปวดหัว แค่นี้ก็วิงเวียนคล้ายจะเป็นลมอยู่แล้วภารัชชามุ่นคิ้วคิดไม่ตก เก็บงำคำพูดไว้ภายใต้ริมฝีปากตัวเองเพชรเพทายก็เป็นหนึ่งในผู้มีสิทธิ์บริหารเหลียนฮวากรุ๊ป หากภรรยาของเขาอย่างเหมยหลินสามารถให้กำเนิดทายาทได้แต่พอได้เห็นธาตุแท้ที่อีกฝ่ายไม่คิดจะปกปิด ภารัชชาก็ไม่อยากให้สิ่งที่หมอไป๋หวงแหน ต้องตกอยู่ในมือบริหารของลูกชายภรรยารองเลย

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 35 ภรรยาสะท้อนสามี

    ร่างสูงเด่นเป็นสง่าของหมอไป๋ยืนอยู่อีกมุมของงาน เขากำลังพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องของธุรกิจการตลาดในปัจจุบัน ปะปนไปกับเรื่องจิปาถะทั่วไปที่คุยพอให้บรรยากาศไม่อึดอัดทว่าหางตาเขาคอยชำเลืองมองภรรยาเป็นระยะ เธอยืนอยู่กับเหมยหลินที่มุมเครื่องดื่ม เป็นภาพไม่คุ้นตาจนเขาเริ่มไม่มีสมาธิเจรจางานภารัชชาจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าดื้อด้านแค่ไหน เธอมองอารมณ์เขาไม่ออกจริงเหรอว่าเคืองขุ่นไม่อยากญาติดีกับบ้านภรรยารองจะตาย แค่หางตาก็ยังไม่อยากแลให้รู้สึกระคายด้วยซ้ำซ่งไป๋ทำเหมือนคนพวกนั้นเป็นธาตุอากาศที่มีพิษไปแล้ว“บารมีสามีดีให้ดูที่ภรรยาเห็นทีจะจริงนะครับ” คู่ค้าทางธุรกิจพูดขึ้น สีหน้ายิ้มแย้มอิ่มเอมไร้จุดประสงค์อื่นแอบแฝงเขาเห็นภรรยาหมอไป๋หรือสะใภ้ตรงกูลซ่งในวันนี้ ถึงได้รู้ว่าสามีก็คือภาพสะท้อนของผู้เป็นภรรยาอย่างแท้จริง หากได้สามีดูแลดีภาพลักษณ์ของภรรยาก็จะดีตามไปด้วย“ผมคิดว่าภรรยาผมสวยอยู่แล้วนะครับคุณทัพ” หมอไป๋ยิ้มปนขำเบาๆ อย่างไม่กระดากปาก แม้ก่อนหน้านี้จะพูดชัดว่าเธอไม่สวยสักนิดความในอย่าออก ความนอกอย่าเข้าเขายึดคติไม่แพร่งพรายเรื่องในครอบครัวกับผู้อื่น ถึงฐานทัพจะเป็นคู่ค้าทางธุรกิจที่ดีมาโดยต

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 34 ซ่งไป๋กับเหมยหลิน

    ซ่งไป๋พาภรรยาออกงานสังคมครั้งแรก หลังจากแต่งงานเข้าเรือนหออย่างเป็นทางการ ทั้งสองควงแขนกันลงจากรถโรลส์รอยซ์คันหรูเข้าไปในงาน อันถูกจัดขึ้นที่โรงแรมระดับห้าดาวใจกลางเมืองกรุงสายตาของแขกเหรื่อในงานต่างจับจ้องมาที่ทั้งคู่ บ้างก็จ้องมองแล้วหันไปป้องปากกระซิบเชิงติฉินนินทา ไม่พ้นเรื่องที่เธอเป็นลูกสาวภรรยารอง บางคนก็ส่งยิ้มให้ซ่งไป๋เชิงชู้สาวที่ไม่มีความเกรงใจภรรยาเขาเลยทว่าภารัชชากลับเชิดหน้าไม่หวั่นไหวกับสายตาคนรอบข้าง เธอมองตรงไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียวขณะควงแขนผู้เป็นสามีหลวมๆ“ไป๋...”เสียงหนึ่งฉุดดึงความสนใจหมอไป๋ กระทั่งเขาหันไปยังต้นตอของเสียงก็พบว่าเป็นเหมยหลิน หญิงสาวที่เขาชังไม่ต่างจากภารัชชาแต่กับคนนี้ทั้งรักและชังเท่านั้นเอง...ภารัชชามองเหมยหลินในชุดเดรสสีมุกเช่นกัน เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าทั้งคู่ เหยียดรอยยิ้มบนใบหน้าสวยเฉี่ยว พลางปรายหางตามองมาที่ภารัชชาแล้วหันไปยิ้มให้ซ่งไป๋ตามเดิม“วันหยุดนี้ก็กลับมาทานข้าวที่บ้านบ้างสิคะ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านคิดถึงคุณมากเลยนะไป๋ น้องชายคุณก็บ่นถึงนะคะ”“เพราะมีกล้องจับอยู่เหรอ ถึงได้เล่นละครตบตาไม่เลิก”หมอไป๋พูดถึงนักข่าวที่มาเก็บภาพบรร

  • ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย   บทที่ 33 ซ่งไป๋ตอนเขิน

    หน้าที่ของภรรยาหมอไป๋ในหนึ่งวันไม่มีอะไรมาก เขาให้อิสระผู้เป็นภรรยาได้ใช้ชีวิตอิสระตามใจเต็มที่ กิจวัตรประจำวันของภารัชชาก็ยังเหมือนเดิมเฉกเช่นทุกวันช่วงเช้าก็งุ่นง่านวุ่นอยู่กับร้านดอกไม้ แต่ตกเย็นก็ต้องกลับมานั่งเป็นหุ่นเชิดให้ช่างแต่งหน้าทำผม ตามคำสั่งของสามีที่เธอต้องอยู่ใต้โอวาทเขาเท่านั้นหลังกลับมาจากร้านดอกไม้ ภารัชชาก็อาบน้ำใส่เดรสสีมุกที่หมอไป๋สั่งให้คนเตรียมไว้ให้ ขั้นตอนสุดท้ายก็เหลือแต่งหน้ากับตรวจสอบความเรียบร้อยนิดหน่อย“ผิวหน้าคุณชาดีมากเลยนะคะเนี่ย” ช่างแต่งหน้าเอ่ยชม พลางใช้มือเชยปลายคางมนขึ้นให้แสงไฟตกกระทบผิวหน้า“ขอบคุณค่ะ... เมื่อคืนไม่ค่อยได้นอนต้องเน้นใต้ตาแล้วมั้งคะ”สองสาวพากันหัวเราะคิกคัก เข้าขากันได้ดีเพราะรู้จักกันตั้งแต่มาแต่งหน้าให้ในวันวิวาห์ ระดับซ่งไป๋ก็ต้องใช้ช่างมืออาชีพแต่งให้ภรรยาอยู่แล้ว แต่ตัวเขาก็แค่ไม่รู้ตัวเวลาทำตัวเว่อร์วังเท่านั้นเอง“แต่วันนี้แก้มซีดไปนิดนึง เดี๋ยวป่านเติมแก้มให้นะคะ”“ขอเหมือนกินมะเขือเทศสักโลก่อนมาแต่งหน้าเลยนะคะ”“ป่านจัดให้... เอาให้เริ่ดเลยค่ะ” ช่างแต่งหน้าสาวตบมุกกลับไป พากันหัวเราะร่วนอารมณ์ดีจนดังลอดออกจากห้องไปด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status