Mag-log inShare
ตอนที่128 บุตรตรีเจ้าเมือง
Huling Na-update:
2025-05-08 22:24:21
Pinakabagong kabanata
ยาจกยอดมารดา ตอนที่130 ผิดแผน
ภายในห้องเก็บเสบียง หยางอี้หลง ยืนยกยิ้มให้แก่พ่อบ้านจวนเจ้าเมือง ซึ่งถือดาบชี้ตรงมาที่เขา ด้วยมืออันสั่นเทา มืออีกข้างชูคบไฟเอาไว้ให้ความสว่าง สายตาหวาดผวามองไปยังผู้ติดตาม ที่สิ้นลมนอนอยู่รายรอบกาย “เจ้าโจรชั่ว! เจ้าคิดจะกระทำเรื่องอหังการ ในจวนเจ้าเมืองเยี่ยงนั้นรึ!” พ่อบ้านสูงวัยพูดกับชายหนุ่ม ผู้มีใบหน้าเหมือนราชบุตรเขย ด้วยน้ำเสียงที่ดูดุกร้าว ทว่าคนฟังกลับขำขัน เพราะเสียงนั้นมันสั่นเสียจนคำพูดที่เอ่ยออกมา มิอาจกลบอาการนั้นไม่มิด “หึๆ เป็นคำกล่าวหาที่หนักหนาไม่น้อยเลยนะ แต่ไม่ต้องกลัวไป ข้าไม่รีบร้อนส่งเจ้าตามบ่าวชั้นต่ำพวกนี้ไปหรอก” พรึ่บ! เพียงสะบัดมือครั้งเดียว ร่างของพ่อบ้านก็ทรุดลงแน่นิ่งไป ด้วยเข็มเงินที่พุ่งเข้าสู่จุดชีพจร และในจังหวะนั้นเอง แม่ทัพหนุ่มก็ได้เคลื่อนกายอย่างรวดเร็ว รับเอาคบเพลิง ที่กำลังจะสัมผัสพื้นห้องเอาไว้ได้ทันแม่ทัพหนุ่มยืดตัวขึ้นตรง ก่อนจะชำเลืองมองคนที่นอนหายใจสม่ำเสมอ เยี่ยงคนหลับลึก เขายังไม่อยากให้อีกฝ่าย รีบตายไปก่อนที่เรื่องจะกระจ่าง การทำให้หลับไปเสีย นับว่าเขายังมีความอดทนที่สูงอยู่ไม่น้อยหยางอี้หลง มองไปย
ยาจกยอดมารดา ตอนที่129 โจร
ยามค่ำคืน ณ เรือนรับรองแขก ภายในเรือนหลังใหญ่ ซึ่งด้านหลังเรือน ถูกจัดให้เป็นเป็นที่พักของเหล่าผู้ติดตาม และเก็บเสบียงในการเดินทาง ภายในห้องที่ดูกว้างขวาง เกินฐานะเจ้าเมืองห่างไกล ในเวลานี้มีเพียงความเงียบสงัดไร้ผู้คนเฝ้าจับตาสิ่งของภายในห้อง ด้วยทุกคนในคณะเดินทาง ต่างได้รับเชิญให้เข้าร่วมดื่มกินในงานเลี้ยงต้อนรับ ซึ่งท่านเจ้าเมืองจัดเสียใหญ่โต โดยมีขุนนางหลายฝ่าย ที่ประจำอยู่ในเมืองหลี่ และคหบดีผู้มั่งคั่งหลายสกุล ต่างพาครอบครัวมาร่วมงานเลี้ยงกันอย่างคับคั่ง เพื่อยลโฉมองค์หญิงมู่ไฉอ้าย พระธิดาองค์เล็กของฮ่องเต้ และท่านราชบุตรเขย ชายหนุ่มผู้เป็นทายาทของเจียงกั๋วจ้าน สกุลที่ผู้คนทั้งแผ่นดินล้วนยำเกรง แอ๊ด!! เสียงประตูเปิดออกอย่างช้าๆ พร้อมกับเงาร่างของชายหลายคน ก้าวเข้ามาภายในห้อง พร้อมกับคบไฟทำให้ภายในห้องสว่างจ้า “เราจะทำอย่างไรกับสิ่งของเหล่านี้ขอรับ” หนึ่งในคนที่ก้าวเข้ามาในห้องเก็บเสบียงเอ่ยถาม ด้วยเขาอยากที่จะหยิบสิ่งของติดมือไปบ้างนั่นเอง “แค่เสบียงอาหารหาได้สำคัญ สิ่งที่พวกเจ้าต้องทำ คือเพิ่มสิ่งของไปในเสบียงเพื่อให
ยาจกยอดมารดา ตอนที่128 บุตรตรีเจ้าเมือง
“ฉีอันหนิง คารวะท่านราชบุตรเขย องค์หญิงเจ้าค่ะ” บุตรสาวคนโตของท่านเจ้าเมืองหลี่ ย่อกายลงอย่างงดงาม สมกับบุตรตรีขุนนาง ที่ได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี “คารวะท่านราชบุตรเขย องค์หญิงเจ้าค่ะ” หญิงสาวอีกสองนาง และบ่าวไพร่ที่ยืนเรียงราย ต่างรีบพากันทำความเคารพแขกของท่านเจ้าเมือง ซึ่งเวลานี้ท่านเจ้าเมือง ได้ขอตัวแยกไปสะสางงาน ให้เสร็จก่อนงานเลี้ยงต้อนรับในค่ำนี้ “คุณหนูฉี เชิญตามสบาย” ต้วนอี้หลาง เอ่ยปากอนุญาตตามมารยาท ก่อนจะหันไปประคองเอวคอดของภรรยา ที่ก้าวขึ้นมาเคียงข้าง ส่วนชายหนุ่มสวมหน้ากาก ได้ถอยลงไปยืนเคียงข้างหญิงสาวอีกคน “ขอบคุณท่านราชบุตรเขย เอ่อ...ข้าน้อยขอแนะนำตัวอีกครั้งนะเจ้าคะ ข้าน้อยเป็นบุตรสาวคนโตของท่านเจ้าเมือง ฉีอันหนิง ส่วนนี่คือน้องสาวคนรองของข้า ฉีอันผิง และน้องสาวคนเล็กฉีอันนาเจ้าค่ะ” หญิงสาวแนะนำน้องสาวทั้งสอง ด้วยน้ำเสียงและท่าทางขัดเขินเล็กน้อย ใครกันจะไปคิดว่าราชบุตรเขย จะหล่อเหลาถึงเพียงนี้ อีกทั้งสายตาและรอยยิ้ม ยังดูอบอุ่นยิ่งนัก ต่างจากองค์หญิงไฉอ้าย ที่ดูเย่อหยิ่งจองหองจนเกินไป “เรากับน้องส
ยาจกยอดมารดา ตอนที่127 ความโอ่อ่าที่ไร้ที่มา
เรือนพักรับรอง จวนเจ้าเมืองหลี่ มู่ไฉอ้ายก้าวเคียงข้างฉู่เมี่ยว โดยที่สามีและน้องชายของเขา เดินนำหน้าไปตามทางเดิน แววตาเย่อหยิ่งนั้นไม่ได้วอกแวกมองไปทั่ว เยี่ยงคนไม่รู้มารยาท ทว่านางกลับเชิดหน้ามองตรง ก้าวตามสามีไปด้วยท่วงท่าของนางหงส์ และนางไม่ลืมที่จะกำชับฉู่เมี่ยว ให้ทำตามนางเช่นกัน ในฐานะน้องสาวบุญธรรมขององค์หญิง ต้องสูงส่งไม่แพ้กัน ในเมื่อมีคนรู้ตัวตนก็ต้องเป็นคนที่น่ายำเกรงเข้าไว้ และดูเหมือนความเย่อหยิ่งนี้ของนาง จะได้รับสายตาเหยียดๆ จากสตรีในจวนเจ้าเมือง ทว่านางกลับไม่ได้คิดเอ่ยปาก แสดงความไม่พอใจ เช่นเชื้อพระวงศ์คนอื่นๆ ที่เมื่อใดก็ตามที่ได้รับสายตาเช่นนี้ จากคนที่มีอำนาจลดลั่นลงมา คงสั่งควักลูกตาหรือบั่นคอไปแล้ว แต่สำหรับนางนั้น นางรอได้เสมอ ที่จะทบต้นดอกในคราเดียวไปเสียเลย จะได้ไม่ต้องเสียเวลา “พี่สะใภ้ทำไมสาวใช้จวนเจ้าเมือง จึงได้มองเราด้วยสายตาเช่นนี้เล่าเจ้าคะ” ฉู่เมี่ยวอดที่จะเอ่ยถามพี่สะใภ้ไม่ได้ ก็ในเมื่อคนเราไม่รู้จักกัน แต่อย่างไรพวกนางก็คือแขก อีกทั้งเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ชั้นสูง ไยสาวใช้ของจวนเจ้าเมืองเล็กๆ คนหนึ่ง จึงอาจห
ยาจกยอดมารดา ตอนที่126 หายนะของพี่ชาย
“เหอะ! มีแค่นี้เองรึ! แล้วทำเป็นมาบอกจะจ่ายให้มากกว่าคุณชายคนเมื่อครู่” “ได้โปรด...เจ้าเอาเงินนั่นไป แล้วตามท่านหัวหน้าให้ข้าที” เถ้าแก่สะบัดมือเล็กน้อย เสี่ยวเอ้อได้เดินหายไปยังทิศทางภายในร้าน ขอแค่เงินมางานก็เดินเสมอ ส่วนเสี่ยวเอ้อคนอื่น ได้จัดการกับศพของชายอีกสองคน พร้อมกับนำน้ำมาล้างคราบเลือด ทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว ราวกับมันคือเรื่องที่ทุกคนช่ำชองกันดีอยู่แล้ว “ที่ไหนๆ ก็ย่อมมีเรื่องที่ต้องทำ หากเขามาแล้วไม่จ่ายเงินให้ข้า เรื่องอื่นใดไม่ต้องมาเอ่ยกับข้าให้เสียเวลา” คำพูดของเถ้าแก่ชัดเจนยิ่งนัก ว่าหากไม่มีเงิน ชีวิตของเขาจะต้องตาย ใต้คมดาบของชายเจ้าของโรงเตี๊ยม ตามสินจ้างของทายาทแห่งหนาน ที่จ่ายไปเพื่อเก็บกวาดพวกเขาทั้งสามคน “เจ้าไม่ต้องห่วง ท่านหัวหน้าของข้า ย่อมต้องจ่ายเจ้าอย่างงามแน่นอน”แม้ไม่มั่นใจว่าจะเป็นเช่นนั้นไหม แต่อย่างน้อยก็ยื้อลมหายใจของเขา ออกไปอีกสักหน่อยในตอนนี้ ภายในห้องอาหาร ม่อเหลียวเดินกลับมายังโต๊ะอาหาร โดยไม่ลืมที่จะเหลือบตามองไปยังหญิงสาวชาวเมืองหยินกวง ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะไม่ห่างกัน ก่อนจะนั่งลงเ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่125 เงินหนา
แต่ในเวลานี้ทั้งคู่ไม่มีเวลา ที่จะใส่ใจสหายได้เลย ดาบในมือตวัดฟาดฟันเข้าหาชายหนุ่ม ผู้เป็นทายาทแห่งหนานอย่างดุดันและไม่ลดละ จังหวะนั้นเสี่ยวเอ้อ ได้ถือจานชาลาเปาผ่านมาทางนั้นพอดี หมับ! ม่อเหลียวคว้าชาลาเปามาลูกหนึ่ง ก่อนที่เสี่ยวเอ้อจะรีบเร้นกายหายไป มุมปากหนาบิดขึ้นน้อยๆ ก่อนที่เขาจะใช้สันมือ กระแทกเข้าที่ลำคอของหนึ่งในสอง ที่พุ่งเข้าโรมรันอยู่กับเขา “อัก!” ชายชุดดำใช้มือข้างหนึ่งกุมลำคอ พร้อมกับพยายามอย่างยิ่ง ที่จะเปล่งเสียงออกมา ทว่ามันกลับไม่เป็นผล หวืด! ฉึก! แต่ยังไม่ทันที่จะยกดาบขึ้นตั้งรับ ดวงตาที่เบิกกว้างด้วยอามรามตกใจ พลันรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด ชายชุดดำอีกคนถึงกับผงะถอยไปหลายก้าว ด้วยภาพตรงหน้า มันเกินกว่าที่เขาจะคาดคิด ตะเกียบคู่หนึ่งแทงเข้าไปในดวงตาของสหายทั้งสองข้าง ปากก็ถูกยัดเอาไว้ด้วยชาลาเปาร้อนๆ ที่ยังมีควันลอยกรุ่นออกมาให้เห็น “อยากเห็นว่าลูกกำพร้าเยี่ยงข้า มีเมตตาแค่ไหน พวกเจ้ามองได้ชัดเจนดีหรือยัง” ปึก! ชายที่ตอนนี้เสียดวงตาทั้งสองข้าง ถูกผลักออกให้พ้นทางของผู้พูด แน่นอนว่านี่แค่การทักทายเท่านั้น หากคนพวกนี้อย
ยาจกยอดมารดา ตอนที่124 เป็นไปได้อย่างไร
“เชื่อข้าเถอะ แค่นี้พี่ม่อเหลียวจัดการได้ไม่คณามือเขาหรอกขอรับ”เจียงอี้หยางยังคงยืนยันหนักแน่น ด้วยรู้ถึงฝีมือและนิสัยของว่าที่พี่เขยดี แค่รอให้แมงเม่าบินเข้ากองไฟไปอีกสักตัวสองตัว และเหมือนจะบินไปเพิ่มอีกแล้วสองตัว “ขอรับ” แม้เขาอยากที่จะลุกไปดูให้เห็นด้วยตา แต่ก็ไม่กล้าขัดคำสั่ง เพราะเขายังไม่อยากให้นายน้อย หลุดหายไปจากสายตาอีกครั้ง ลานกว้างหลังร้าน ม่อเหลียว ยืนมองชายหนุ่มที่หมายจะใส่ยาในอาหาร กำลังทุรนทุรายด้วยพิษของตนเอง ชายหนุ่มในชุดดำใช้สองมือ กุมลำคอที่แสบร้อนเอาไว้ ความทรมานนี้ทำไมมันเกินกว่าพิษ ที่เขาตั้งใจใส่ในอาหาร มันมิใช่ยานอนหลับชนิดรุนแรงหรอกหรือ ที่สำคัญไปกว่านั้น เสี่ยวเอ้อและคนงานในร้าน ที่เดินผ่านไปเมื่อครู่ กลับไม่ได้ให้ความสนใจ ต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาเลย ราวกับเขาที่กำลังคุกเข่าทรมานเจียนตายอยู่นี้ เป็นเพียงอากาศธาตุอย่างไรอย่างนั้น “เงินถึง...ทุกอย่างก็สามารถเป็นไปตามที่ต้องการเสมอ” น้ำเสียงเย็นเยียบดังขึ้นไม่ไกลจากชายชุดดำ คำพูดนี้เสมือนมีดนับหมื่นเล่ม เสือกแทงเข้ากลางใจเขาก็มิปาน เขาไม่อยากเ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่123 แบบนี้ดีแล้ว
“เจ้าเด็กผีนี่ สิ่งใดเจาะปากมาให้พูดกัน” หญิงสาวบ่นอุบ ทว่าหญิงสาวอีกคน กับชายที่มีหนวดเครารุงรัง กลับพากันหัวเราะคิกคักชอบใจ “กรรมช่างรวดเร็วทันใจข้าเหลือเกิน หึๆ” หญิงสาวใบหน้าหวานละมุน ทว่ากลับมีรูปร่างสูงใหญ่ราวบุรุษ ได้หัวเราะชอบใจ ก่อนจะยกน้ำชาขึ้นมาดื่มอย่างสำราญ ใครใช้ให้เจียงอี้หลิง จับเขาแปลงโฉมเป็นสตรีเล่า ช่างเป็นเรื่องน่าอับอายนัก เขาเป็นถึงประมุขน้อย กลับต้องมาแต่งกายเป็นหญิง เพื่อลักลอบเข้าเมืองของตัวเอง ส่วนตัวต้นคิดก็ถูกนินทาระยะเผาขน ช่างเป็นการเอาคืน โดยที่เขาไม่ต้องลงมือให้เปลืองแรง “แบบนี้ดีแล้ว” หญิงสาวเอ่ยกับคนที่นั่งขำนางอยู่ แม้การแปลงโฉมของท่านอาจารย์จะแนบเนียนแค่ไหน แต่ก็ไม่ควรประมาทใดๆ ทั้งสิ้น บางทีคนที่คุ้นเคยกับชายหนุ่ม อาจจดจำท่าทางของเขาได้ เช่นที่พี่ม่อเหลียวจดจำท่านลุงอู๋และอี้หยางได้ แน่นอนไม่มีใครคาดคิด ว่าประมุขน้อยแห่งหุบเขาพิษ จะกล้าแต่งกายเป็นหญิง ออกมาเดินอวดโฉมเยี่ยงนี้ อีกเพียงหนึ่งวันเท่านั้น ก็จะครบกำหนดการเผชิญหน้ากับฉินชวง ฉินชวงไม่มีทางได้หัวของสวี่เทียนมา และคงต้องคิดตลบหลั
ยาจกยอดมารดา ตอนที่122 พบตัว
“พวกมันจริงๆ ด้วยขอรับ” หนึ่งในคนที่ร่วมโต๊ะเอ่ยขึ้น พร้อมทั้งหันมองไปยังกลุ่มคนที่เดินลงจากชั้นบน ม่อเหลียวใช้เพียงหางตาชำเลืองมอง ก็เห็นกลุ่มคนซึ่งมีรูปลักษณ์ ที่บ่งบอกถึงเชื้อสายเผ่าพันธุ์ ระหว่างคนที่นั่งร่วมโต๊ะกับเขาในตอนนี้ และกลุ่มคนที่ลงมาจากชั้นบน ว่ามาจากบ้านเมืองเดียวกัน ชายหนุ่มวางมือบนต้นขาของคุณชายน้อย พร้อมขยับตบเบาๆ เป็นการบอกให้เชื่อใจเขา วันนี้เขาและคุณชายน้อย ได้ออกมาสืบหาข่าวของเจ้านายอีกสองคน ซึ่งเดินทางติดตามมาในภายหลัง “นายน้อยไม่ต้องกังวลไป ข้าน้อยจะไม่ให้พวกมันได้แตะต้องท่าน กับคุณชายผู้นี้อย่างแน่นอนขอรับ” ตู้ฮั่นยืนยันหนักแน่น ทั้งคำพูดและแววตา มันเต็มไปด้วยความจริงใจ แต่กระนั้นม่อเหลียวก็ไม่เคยคิดที่จะวางใจ เพราะถ้าเขาคือคนผู้นั้นจริง นั่นก็เท่ากับเขากำลังพาตนเอง ก้าวเข้าสู่สงครามอันดุเดือด เขาติดตามผู้เป็นนายทำการค้า และเป็นผู้คุ้มกัน มีหรือจะไม่รู้ว่าเวลานี้มีแคว้นใดบ้าง ที่กำลังมีปัญหาภายใน ที่ยังยากจะแก้ไขให้ลงตัว และการที่ตัวเขาถูกนำมาทิ้งตั้งแต่ยังเล็ก นั่นก็เท่ากับความสงบสุขในบ้านเมือง ไม่มีเลยนั่นเอง
Maaari mong magustuhan
เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่12.6K viewsหลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ218.3K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี131.7K viewsข้านี่แหละสตรีในคำนาย
ต้าเหนิง2.0K viewsฮูหยินช่างยั่วยวนยิ่งนัก
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา133 viewsสตรีเช่นข้าไม่มีหรอกสามีเดียว
เฟยฮวา1.4K viewsกระถางบำเพ็ญเพียรของโม่เหนียง (และรวมเรื่องสั้น)
โหย่วหยวนเชียนหลี่143 views
