LOGINShare
45 สามีเก่า
Last Updated:
2025-05-09 09:03:40
Latest chapter
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 52 สามีเก่า
ณ เรือนร้างข้างตำหนักเฉียนซีกง จ้าวหว่านอี้ไม่ได้แสดงความน้อยอกน้อยใจใดๆ นางเป็นลูกสาวเจ้ากรมปกครอง ทว่าต้องมาอยู่เรือนซอมซ่อด้านข้างตำหนักเฉียนซีกง แม้ข้างนอกผู้คนซุบซิบและหัวเราะขบขัน แต่นางรู้ดี ยามนี้การเป็นตัวตลก ทำตัวคล้ายคนสมองทึบย่อมรักษาชีวิตและครอบครัวไว้ได้ อย่างไรก็ตามมู่ชิงเฉินเฮ่อไม่ได้ใจร้าย เขาแค่ข่มขู่ แสดงท่าทางเหมือนหมาบ้าไปวันๆ ฝ่ายบิดานาง รวมถึงท่านย่า เขาให้คนคอยดูแลอยู่ห่างๆ ขณะเดียวกันก็หาทางหนีทีไล่ไว้รอแล้ว ต้องยอมรับว่าเงินทองมากมายที่เป็นสินเดิมของนางที่ส่งให้อีกฝ่าย ถูกนำมาใช้รักษาชีวิตคนในสกุลจ้าว ถึงอย่างนั้นมันยังไม่เพียงพอ มู่ชิงเฉินเฮ่อยังใช้เงินของตัวเองในการนี้ไปอีกไม่น้อย เนื่องจากฝ่ายที่พวกเขาต่อกรด้วยคือเสนาบดีเซียง ผู้ที่กำลังเป่าหูฮ่องเต้ให้คล้อยตาม และสำหรับลูกผู้หญิง อย่างไรย่อมอยากมีงานมงคล ทว่าในยามนี้มู่ชิงเฉนเฮ่อไม่ต้องการให้มีงานรื่นเริงใดๆ นั่นเป็นเพราะเหยาหรูอวี้กำลังจะถูกส่งตัวมาเป็นพระชายา อีกอย่างบ้านเมืองมิใช่อยู่ในช่วงสงบ ไม่นานย่อมมีการเปลี่ยนแปลง เรื่องนี้ทั้งเขาและนางย่อมทราบดี เช
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 51 สามีเก่า
จ้าวหว่านอี้นิ่ง ไม่แสดงอาการตื่นตกใจ และยังถามเขาด้วยน้ำเสียงที่คาดคั้นสักหน่อย “คุณหนูใหญ่เซียง ทำเรื่องนี้ไปเพื่อการใด” “นางต้องการสร้างความเข้าใจผิด ระหว่างบิดาของอาอี้ กับคนสกุลหยาง และผลประโยชน์จะตกอยู่กับนาง อย่าลืมว่า สกุลหยางมีกองทัพใหญ่ และหนุนฝ่ายองค์ชายสาม ดังนั้นต้องใช้เงินมหาศาล บิดาเจ้าทั้งสกุลเดิมมารดาร่ำรวย เงินทองมากมาย ทั้งการซื้อขายในกองทัพ หลายส่วนมีสกุลมารดาเจ้าเป็นคู่ค้าด้วย ฝ่ายเสนาบดีเซียง เห็นประโยชน์ส่วนนี้ ก็อยากได้ผลกำไร ดังนั้น... จึงส่งลูกสาวทำเรื่องชั่วช้า แล้วหากอาอี้ที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจใต้เท้าจ้าวจากโลกนี้ไป ย่อมมีเรื่องที่ร้ายแรงตามมาแน่นอน” “เซียงขวงหนิวเลวทรามถึงเพียงนั้น” จ้าวหว่านอี้ถามตรงไปสักหน่อย เพราะอย่างไร อีกฝ่ายคือนางเอกในนิยาย “ฮ่าๆ ๆ ลูกไม้ไฉนจะหล่นไกลต้น เสนาบดีเซียง เป็นคนเช่นไร อาอี้ไม่รู้จริงๆ หรือ” อีกฝ่ายกล่าวจบ ก็ยื่นมือมากุมมือของจ้าวหว่านอี้ “ข้าช่วยอาอี้ไม่ได้ในหนนั้น สร้างความลำบากต่อเจ้า อีกทั้งยังขายหน้าด้วย เพราะเจ็บตัวไม่น้อย” เขาว่าและบุ้ยใบ้ให้นางดูผ้าพันแผลนิ้วก
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 50 สามีเก่า
จ้าวหว่านอี้อยากหาที่พึ่งทางใจ พร้อมกับจัดเตรียมหลายสิ่งสำหรับการย้ายเข้าไปอยู่ตำหนักนอกวังของมู่ชิงเฉินเฮ่อ ด้วยนางรู้ว่าภายในนั้นตนต้องรับมือสิ่งใดบ้างจึงจัดเตรียมข้าวของมิน้อย พร้อมกันนั้นอยากไหว้พระขอพร ในบ่ายของวันต่อมา จึงนั่งรถม้าออกไปกับแม่นมหลี่ ส่วนซินเยว่อาการของนางยังทรงๆ อยู่ บาดแผลได้รับการรักษาแล้ว แต่มีไข้ ทั้งยังละเมอบ่อยครั้ง เห็นทีไรก็อดสงสารไม่ได้ “เสี่ยวเยว่ พี่สาวคนนี้จะจัดการคนชั่วให้เจ้าเอง จำไว้ ใครทำคนของข้า มันต้องไม่ตายดี” หลี่จิ้งผู้ไม่ชอบพูด และดูแลจ้าวหว่านอี้มาตั้งแต่นางแบเบาะ มองหญิงสาวและเอ่ยว่า “ลูกสาวเสนาบดีใหญ่ ปกตินางไม่เคยทำตัวเกเร หรือหาเรื่องผู้อื่นก่อน ครั้งนี้บ่าวคิดว่า นางจงใจกลั่นแกล้งคุณหนูเป็นแน่ อย่างไรก็ตามต่อไปคุณหนูต้องระวังให้มาก อีกไม่นานก็ออกเรือน และตำหนักนอกใช่ว่าจะปลอดภัย ด้วยองค์ชายสาม ไม่ได้อยู่ที่นั่นตลอด อีกทั้งการเป็นอนุของเขา ต้องทำหลายสิ่งโดยเฉพาะการดูแลบ่าวไพร่ และรับใช้มารดาขององค์ชายสาม ที่สตินางนั้น นับว่าคลุ้มดีคลุ้มร้าย” “แม่นมหลี่ อย่างไรองค์ชายสามก็กำลังจะได้รับพระราชทานสมรส
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 49 สามีเก่า
เรือนรับรองนั้นบรรยากาศดี แต่มีกลิ่นกำยานที่แรงสักหน่อย คนที่รอจ้าวหว่านอี้อยู่ในสวนเล็กๆ เมื่อนางมองไปก็เห็นสองร่างยืนอยู่ คนหนึ่งอายุใกล้เคียงตน อีกคนเป็นเด็กหญิงที่หน้าตาน่ารักดั่งเซียนน้อยจ้าวหว่านอี้อมยิ้มน้อยๆ พลางขบคิดในใจ ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น เมื่อรู้ว่าทั้งคู่คือใคร หนึ่งคือนางเอกของนิยายเรื่องนี้ เซียงขวงหนิว ผู้จะเป็นเทพธิดาแห่งจันทรา อีกคนหากเดาไม่ผิดก็คือเหยาหรูอวี้ ทูตจากต้าฉาง ทว่ายามนี้นางยังเป็นเพียง เด็กหญิง เมื่อประเมินแล้วก็คงอยู่ในวัยเพียงสิบสองสิบสามปี หากต้องรับมือคงไม่ยาก “พบท่านหญิงแล้วยังไม่คุกเข่า” เสียงเซียงขวงหนิวระคายหูนัก ในฐานะคนที่เขียนนิยายเรื่องนี้ เพิ่งรู้สึกว่าตนคิดตื่นเขินไปหน่อยที่ให้อีกฝ่ายเป็นนางเอก ทั้งกิริยาที่ดูล้นๆ และอวดดี มีความชอบออกคำสั่ง ดูอย่างไรก็ขัดหูขัดตา จ้าวหว่านอี้ยกยิ้มที่มุมปาก และถามกลับ “บ้านเมืองนี้เป็นของคนแซ่เหยา หรือแซ่เซียงตั้งแต่เมื่อใด ข้าจำได้ว่า มู่อ๋องยังคงเป็นมังกรแห่งแคว้นเหลียงชาน”จ้าวหว่านอี้กล่าวจบประโยค มือของสาวใช้รุ่นใหญ่ที่ติดตามเซียงขวงหนิวก็ตบแก้มหญิงสาวนั่งฉาดใหญ่ และตา
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 48 สามีเก่า
เมื่อพบหน้าหมอคนดังกล่าว จ้าวหว่านอี้ทำเสียงตำหนิซินเยว่ทันที นางต้องการหมอที่มีอายุ ไม่ใช่คนหนุ่มเช่นนี้ “แม่นาง อย่าตำหนิสาวใช้เลย ข้ามาแทนบิดา เขาเข้าวังหลวงเพราะมีเหตุไม่ปกติ แม้ข้าด้อยฝีมือ แต่การจับชีพจร และฝังเข็มพื้นฐานก็พอมีความรู้บ้าง” จ้าวหว่านอี้ไม่อยากเผยพิรุธใด นางจึงยอมให้ฉือเหิงตรวจชีพจรแต่โดยดี “อารมณ์ฉุนเฉียวง่าย เพราะขาดอาหารที่ช่วยไปเลี้ยงสมอง ทั้งร่างกายผอมกว่าปกติ หมู่นี่หลับสบายหรือไม่ มีอาการอ่อนเพลีย ทั้งอาการง่วงยามเช้าบ้างหรือเปล่า” ฉือเหิงถาม และซินเยว่ปากไวไปสักหน่อย “ถูกต้องเลยท่านหมอ นายข้ากินสิ่งใดก็ไม่อร่อย ตื่นกลางดึก และชอบงีบช่วงสายของวัน” ได้ยินสาวใช้กล่าวเช่นนั้น จ้าวหว่านอี้ก็กระแอมกระไอเตือน ฝ่ายฉือเหิงเขียนเทียบยาให้หญิงสาว และล้วงเข้าไปในชายเสื้อของตน ได้ลูกอมมาจำนวนหนึ่ง “สตรีกินของหวานสักเล็กน้อย ย่อมดีต่อจิตใจ หรือผลไม้แห้ง หากแม่นางชอบ ก็ทำให้เจริญอาหาร” จ้าวหว่านอี้นิ่วหน้า การพูดของหมอหนุ่มผู้นี้ ทั้งการแสดงออกถึงอัธยาศัยที่ดี ทำให้นางพยายามคิดว่า แท้จริงแล้วเขาคือตัวละครลับ
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 47 สามีเก่า
ซินเยว่มาพร้อมกระจกทองเหลืองบานใหญ่ และด้านข้างนางมีสาวใช้อีกสองคนที่มาเพื่อให้ความช่วยเหลือผู้เป็นเจ้านาย หากยามนั้นจ้าวหว่านอี้กำลังเช็ดน้ำตาของตน และนางสะอื้นไห้อยู่เล็กน้อย แต่ไม่ได้ฟูมฟาย หรือมีอาการคุ้มคลั่งเช่นเมื่อครู่ “คุณหนูเกิดสิ่งใดขึ้นเจ้าคะ ไม่ต้องการกระจกแล้วหรือ” “สายเกินไป...” นางว่า และมองไปยังเยว่ซิน ตอนนี้รู้ว่า ตนไม่อาจเสียเวลาใดได้อีก การรีบย้ายเข้าตำหนักของมู่ชิงเฉินเฮ่อไวที่สุดนับว่าเป็นการดี นางจะสามารถช่วยบิดา และคนอื่นๆ ได้ กระนั้นสิ่งที่อยากรู้ ก่อนต้องเป็นนกในกรงทองของมู่ชิงเฉินเฮ่อก็คือ “คุณชายหลิวเป่า... เขายังอยู่เมืองหลวงหรือไม่” ซินเยว่ทำหน้าคล้ายจะร้องไห้ แล้วบอกว่า “อยู่เจ้าค่ะ แต่เขามีอาการไม่สู้ดี มีคนดักทำลาย เจ็บหนักได้ข่าวว่าฟันหักไปหลายซี่ และยังเอ่อ... นิ้วก้อยซ้ายหายไปด้วย โอกาสจะสอบรับใช้ราชการคงเป็นเรื่องยาก คราวนี้ คงได้เป็นพ่อค้าไปตลอดชีพแน่ๆ” “เอ ใครเป็นผู้ทำร้ายเขา” ซินเยว่ถอนหายใจแรงกว่าเดิม “ศาลต้าเซี่ย... โดยใต้เท้าตุลาการสั่งสอบสวนแล้ว เห็นว่าเป็นกลุ่มน
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 46 สามีเก่า
จ้าวหว่านอี้ไม่อยากได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ย มันน่าละอายเหลือเกิน อีกทั้งเขายังทำให้นางรังเกียจตัวเอง ที่ยามนี้สั่นสะท้าน และส่งเสียงอื้ออ้า ตามการสัมผัสของมู่ชิงเฉินเฮ่อ “คนบัดซบเท่านั้นที่รังแกสตรีไร้ทางสู้” นางโพล่งใส่หน้าเขา อยากเอามือปิดส่วนหวานฉ่ำที่ท้าท้ายสายตาคมกริบ หากไม่อาจทำได้ “หว่านอี้ เจ้าช่างกล่าวเหลวไหล ดูสิ ไร้ทางสู้ที่ไหนกัน กลีบของเจ้ากำลังลั่นราวกับกลองรบ และข้าอยากรู้นักว่า เจ้ามีกระบวนท่าใดบ้างที่จะใช้รับมือทวนทองอันใหญ่ยักษ์ของข้า แต่ช้าก่อน กระบี่อ่อนสากร้อนนี้ ดูเหมือนต้องการลิ้มรสชาติของเจ้าสักหน่อย หากเราพอจะเข้ากันได้ ข้าจะเริ่มกระบวนท่าที่ลึกขึ้น แรงขึ้น เพื่อคลายพิษดรุณีหยกแก่เจ้า เช่นนี้นับว่าช่วยต่อชีวิตสตรีโง่เขลาให้ได้มีลมหายใจต่อไปอีกสักระยะหนึ่ง” “มู่ชิงเฉินเฮ่อ ท่านละอายใจเป็นหรือไม่” “ฮ่าๆ ๆ ถามได้ ข้าแสนจะอับอายยิ่ง หากอนุที่จะแต่งเข้าตำหนักใช้ชีวิตเสเพล วันๆ ให้ท่าบุรุษอื่นไปทั่วเมืองหลวง หว่านอี้ อันที่จริงเจ้าไม่สมควรให้บิดา และฮูหยินผู้เฒ่าต้องคุกเข่าขอร้องข้าเพื่อรับเจ้าเป็นอนุเลย เสียทั้งชื่อเสียง
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 45 สามีเก่า
ฝ่ายจ้าวหว่านอี้พยายามเหลือเกินที่จะปลุกตนให้ลุกขึ้นมาเผชิญหน้าอีกฝ่าย แม้ยาจะออกฤทธิ์หนัก ร่างกายอ่อนเปลี้ยไม่เชื่อฟังสมองสั่งการ แต่นางสู้สุดใจ กระทั่งปลายนิ้วสามารถกระดิกได้เล็กน้อย ใจก็ชื้นขึ้น แล้วแขนข้างหนึ่งของนางเคลื่อนไหวตามมา นางกัดฟันใช้แขนข้างเดียงกัน ยื่นไปข้างหน้าอย่างสะปะสะปะ กระทั่งจับได้ลำคอหนา ก็รวบพลังเท่าที่มีจิกเข้าลูกกระเดือกชายหนุ่ม เสียงคำราม พร้อมคำสบถหยาบคายดังขึ้นสองสามหน ก่อนที่เขาจะบีบข้อมือนางราวกับจงใจทำให้กระดูกแตกละเอียด จ้าวหว่านอี้เจ็บหนัก และไม่อาจฝืนทำร้ายเขาได้อีก พอรู้สึกตัวอีกหนนางถูกยกร่างขึ้นจากท่านอนบนเตียงหยก ให้นั่งทับกายแกร่งที่อุ่นจัด อึดใจต่อมาริมฝีปากบางๆ ของเขาบดเบียดริมฝีปากนาง จ้าวหว่านอี้ทั้งตระหนก ทั้งกลัว และการกระทำของอีกฝ่ายเลวทรามยิ่งนัก นางเม้มปากชิด ไม่ปรารถนาต้อนรับความดุดันของอีกฝ่าย หากสุดท้ายก็หายใจลำบากจนหลงเผยอริมฝีปากเล็กน้อย ในช่วงนั้นเองที่เขาส่งเรียวลิ้นสากและร้อนจัดเข้าไปกวาดในโพรงปากนางสำเร็จ โอ้ รสชาติคนชั่วช้า ไร้ยางอาย ที่ข่มเหงสตรีซึ่งไม่ใช่ภรรยาของตน ช่างน่าขยะแ
อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ 44 สามีเก่า
“คุณหนูเป็นอะไรเจ้าคะ...” ซินเยว่ร้อนใจต่ออาการของเจ้านาย พออีกฝ่ายร้องหาสิ่งของ นางก็รีบเตรียมไปจัดหาให้ “กระจกทองเหลือง ข้าต้องการบานใหญ่ๆ โอ้ ข้าไม่เห็นมัน มันหายไปได้อย่างไร ไม่นะ” “คุณหนูหมายถึงสิ่งใดเจ้าคะ” “ตะ แต้มชาด” (ไฝพรหมจรรย์) เจ้านายร้องบอกเช่นนั้น ซินเยว่พลันขนลุกซู่ จริงสิเรื่องสำคัญนี้ เกี่ยวข้องถึงการแต่งเข้าไปเป็นอนุของจ้าวหว่านอี้ด้วย แล้วสิ่งบ่งชี้ความบริสุทธิ์หายไปได้อย่างไร หรือว่านางไม่อาจรักษามันไว้ได้หลังถูกฉุดและขายในตลาดค้าทาส เอ จ้าวหว่านอี้ ตกเป็นของผู้ใดกัน! “ไป เอากระจกบานใหญ่ๆ มาให้ข้าเดี๋ยวนี้” เสียงดังกล่าวดูร้อนรน สาวใช้จึงไม่รอช้าวิ่งออกจากห้อง ไปยังเรือนเก็บของส่วนกลาง เพื่อตามหากระจกทองเหลืองตามที่จ้าวหว่านอี้ต้องการ ยามนั้นจ้าวหว่านอี้ตัวสั่น นางหลับตาลง ใจไพล่คิดถึงเรื่องราวซึ่งนางไม่เคยรู้ และถ่ายทอดผ่านให้ได้เห็นในหัว คือเหตุการณ์ในช่วงที่นางถูกขายไปเป็นทาสนั่นเอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้า ไม่ปรากฏในหน่วยความทรงจำ เนื่องจากนางหยุดหายไปเป็นระยะเวลานานเกือบชั่วหนึ่งก้า
You may also like
ทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน113.1K viewsยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน411.1K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น10.2K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ46.7K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น11.9K viewsฮูหยินแม่ทัพไม่ง่าย
ประดับดิน2.5K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ115.1K viewsทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายยุค 70
BBNanz2.7K views
