LOGINShare
บทที่ 7
Related chapters
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 8
“ก็ได้” เทย์เลอร์ตอบรับ “ทุกวันฉันจะมีซ้อมรอบเช้า เพราะงั้นฉันจะอาบน้ำตอนหกโมงเช้า”“ฉันไม่ชอบให้ห้องรก เพราะงั้นถ้าใช้อะไรเสร็จก็ช่วยเก็บของให้เรียบร้อยด้วย แล้วฉันก็ไม่ชอบเสียงดัง หวังว่าเราจะรักษาความสงบของที่นี่ไว้หน่อย”ชาร์ลีพูดเสริม “ฉันออกไปข้างนอกบ่อย จะซ้อมบาสหรืออะไรก็แล้วแต่” เทย์เลอร์เผย “เธอคงไม่ค่อยได้เห็นหน้าฉันบ่อยนักหรอก”“นั่นยิ่งดีเข้าไปใหญ่!” ชาร์ลีพูดอย่างตื่นเต้น“ห้ามพาแขกเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากอีกฝ่าย นายต้องเข้าใจนะว่าเพื่อนของนายส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย ฉันไม่อยากต้องมาอึดอัด” ชาร์ลีพูดต่อ “ฉันเข้าใจ แต่กฎข้อนี้ก็ใช้กับเธอด้วยนะ” เทย์เลอร์ตอบ“แล้วถ้านายพาเพื่อนมา พวกเขาต้องเคารพของของฉันกับพื้นที่ส่วนตัวของฉันด้วย” ชาร์ลีพูด“ในฐานะเพื่อนร่วมห้อง เธอก็เรียกร้องเยอะเหมือนกันนะ” เทย์เลอร์ว่า “แต่ไม่เป็นไร ฉันก็เคร่งเรื่องขอบเขตเหมือนกัน ซึ่งแปลว่าเธอก็ห้ามเข้าไปในห้องฉันหรือเอาของของฉันไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตเหมือนกันนะ คุณชาร์ลีผมบลอนด์”“ทำอย่างกับว่าฉันจะต้องการของอะไรจากนายงั้นแหละ” ชาร์ลีกลอกตา“เราจะไม่แบ่งอาหารกันด้วย” ชาร์ลีพูดต่อ“แหม ขี้งกข
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 9
ตามที่เทย์เลอร์สัญญาไว้ เขาตื่นเช้าและกำลังจะออกไปซ้อมบาสตอนเจ็ดโมงเช้า เขาใส่ชุดแข่งบาสอยู่แล้ว แต่เพราะอากาศไม่ดี เขาเลยใส่แจ็คเก็ตคลุมไว้ เทย์เลอร์สูงมากถึง 180 ซม. เขาสูงกว่าชาร์ลีมากทีเดียวเทย์เลอร์เห็นชาร์ลีรับอาหารเดลิเวอรี่อีกครั้ง เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ เธอน่าจะทำอาหารกินเองได้ มีคลิปในยูทูปเยอะแยะ”ชาร์ลีแกะอาหารของเธอแล้วพูดว่า “โอ้ ฉันทำอาหารเป็นนะ แค่ยังไม่ได้ไปซื้อของเข้าบ้านเท่านั้นเอง”นั่นเป็นคำโกหก ชาร์ลีทำอาหารไม่เก่ง แต่เธอก็รู้ว่าถึงเวลาต้องเรียนรู้แล้ว เธอยอมรับในใจว่าโซเฟียกับแอชลีย์คอยตามใจเธอโดยการทำอาหารให้ตลอด สิ่งที่เธอเคยช่วยในอะพาร์ตเมนต์ที่แล้วส่วนใหญ่คือการทำความสะอาดกับล้างจาน“ยังไงก็เถอะ ฉันต้องไปแล้ว” เทย์เลอร์พูด เสียงเขายังแหบเล็กน้อย “ฉันจะกลับมาตอนเที่ยง”“ฉันจะไม่อยู่นะ” ชาร์ลีบอก“ดีแล้ว!” เทย์เลอร์พูดก่อนจะออกจากห้องอย่างน้อยเธอก็ไม่ตาย ขอบคุณพระเจ้า ชาร์ลีสรุปว่าเธอน่าจะอยู่รอดเทอมนี้ในฐานะรูมเมตของเทย์เลอร์ได้หลังจากกินข้าวเช้า เธอไปอาบน้ำแล้วแต่งตัว จากนั้นเธอก็เช็คกับอาจารย์ว่าสามารถสลับเวลาเรียนบางวิชาได้หรื
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 10
“เธอก็รู้นี่ ชาร์ลี มันเป็นความผิดของเธอเองนะ ที่รักษาผู้ชายของตัวเองเอาไว้ไม่ได้” เรจิน่าพูดหลังจากทาลิปสติกเสร็จ เธอหัวเราะเบา ๆ แล้วสะบัดผมสีดำ จากนั้นหันมาทางชาร์ลีพลางพูดต่อว่า “ถามจริงนะ พวกเธอคบกันตั้งสองปี แต่ยังไม่เคยมีอะไรกันเลยเนี่ยนะ?”“ชาร์ลี เขาเป็นผู้ชายนะ! เธอทำให้ลุคเขาอดอยากปากแห้ง!” เรจิน่าพูดอย่างแรงใช่ มันเป็นความจริง ลุคกับชาร์ลีไม่เคยมีอะไรกัน เพราะเธอกลัวพ่อจะรู้! นอกจากนั้นลุคก็ไม่เคยกดดันเธอเรื่องเซ็กซ์เลย“โอ้ งั้นเธอมีอะไรกับลุค แล้วก็ภูมิใจงั้นเหรอ?” ชาร์ลีสวนกลับ “แหม งั้นก็ยินดีด้วยนะ หวังว่ามันจะยืดยาวกว่าตอนเริ่มต้นก็แล้วกัน”“มันต้องเป็นแบบนั้นแน่อยู่แล้ว!” เรจิน่าพูดอย่างมั่นใจ “ลุคไม่ได้อยู่กับฉันแค่เพราะเรื่องเซ็กซ์หรอก”“ฉันหมายถึง ดูสภาพเธอนี่สิ” เรจิน่ากวาดตามองชาร์ลีซ้ำ ๆ แล้วพูดว่า “เธอใส่เสื้อตัวโคร่ง กางเกงยีนส์ แล้วก็รองเท้าบู๊ตเนี่ยนะ”เรจิน่าทำหน้ารังเกียจแล้วเสนอว่า “บางครั้งเธอก็ต้องโชว์เนื้อหนังบ้างสิ!”“ไม่ล่ะ ขอบใจ ตอนนี้ฝนตกน่ะ” ชาร์ลีตอบ “ฉันขอให้ร่างกายอุ่นไว้ก่อนดีกว่า”เรจิน่าหัวเราะออกมาอย่างหงุดหงิด เธอโพล่งออกมาว่า “
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 11
“อี๋! แหยะชะมัด…เดี๋ยวนะ! ฉันมีถุงมือนี่นา!” ชาร์ลีร้องขึ้น หลังจากพยายามปั้นเนื้อไก่บดด้วยมือเปล่าชาร์ลีกำลังอยู่ในครัวของอะพาร์ตเมนต์ใหม่ตอนเจ็ดโมงเช้า แต่รูมเมตของเธอยังไม่กลับมาเธอกำลังดูยูทูบเพื่อเรียนรู้วิธีทำโครเกต์ไก่กับชีส ก่อนหน้านั้นเธอทำตามขั้นตอน ผสมเครื่องเทศและเครื่องปรุงลงในเนื้อไก่ ตอนนี้เธอปั้นมันให้เป็นก้อน แล้วใส่ชีสแผ่นใหญ่เข้าไปด้านใน“ชีสน่าอร่อยจัง” ชาร์ลีพูดพร้อมรอยยิ้ม เธอชอบชีสมาก“ชีสคือชีวิต!” เธอยืนยันแบบนั้นหลังจากปั้นโครเกต์ไก่ได้สิบลูก เธอก็เริ่มเตรียมน้ำมันมะกอก ชาร์ลีพึมพำว่า “ฉันเริ่มคล่องแล้ว ฉันเก่งเรื่องนี้ใช้ได้เลยนะเนี่ย”ชาร์ลีทอดโครเกต์ไก่อย่างมีความสุข เธอตื่นเต้นมากจนถ่ายรูปตอนทำอาหารไว้ แล้วส่งเข้าแชทกลุ่มครอบครัวด้วยความดีใจ[ดูสิคะทุกคน! หนูกำลังทำอาหารที่ยากมาก ๆ อยู่ด้วย!]ไรลีย์ สุดยอดคุณแม่ [ลูกทำมีตบอลเหรอ? แม่ภูมิใจในตัวลูกมากเลย ชาร์ลี!]ชาร์ลี [แม่คะ มันคือโครเกต์ไก่ต่างหากล่ะคะ]แจสเปอร์ พี่ชายจอมน่ารำคาญ [โครเกต์ไก่ไม่เห็นยากเลย ฉันเคยช่วยคุณย่าเรเน่ทำมาก่อนแล้ว]ชาร์ลี [มันยากจะตายไป!]เคียน พี่ชายที่น่ารำคาญน้อย
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 12
ทำไมชาร์ลีถึงกรี๊ดน่ะเหรอ? ก็เพราะเทย์เลอร์ เวสต์ กำลังโชว์แผ่นหลังที่กล้ามแน่นชวนหลงใหลออกมาให้เห็นเต็ม ๆ! ใช่แล้ว! ชาร์ลีเพิ่งได้เห็นผลงานศิลปะที่เป็นกล้ามเนื้อและความเพอร์เฟกต์แบบเต็มตา และให้ตายเถอะ นี่คือผลงานชิ้นเอก มันแค่แผ่นหลังเอง แต่รู้สึกเหมือนว่าเธอเพิ่งดูหนังโรแมนติกสุดร้อนแรงแบบสโลว์โมชั่นสองชั่วโมงเต็ม แล้วเธอก็ไม่โอเคสักนิด! หัวใจของเธอเต้นระรัว!‘ลุคก็เป็นนักบาสเหมือนกัน แต่ทำไมถึงไม่มีกล้ามแบบนี้ล่ะ?’ ชาร์ลีสงสัยในใจ ‘บางทีแบบนั้นอาจจะดีที่สุดแล้วก็ได้ ขืนเขาเป็นแบบนี้ ฉันคงควบคุมตัวเองไม่อยู่แน่’‘เธอพูดอะไรน่ะ ชาร์ลี?’ เธอต่อว่าตัวเองในใจ ‘หมายความว่าเธอจะควบคุมตัวเองไม่อยู่เพราะเทย์เลอร์ เวสต์เหรอ? หยุดเดี๋ยวนี้! เขาเป็นแบดบอยนะ!’“อะไรก็ตามที่เธอกำลังคิดอยู่ หยุดไปซะ เรามีเรื่องที่สำคัญกว่านะ ชาร์ลีผมบลอนด์” เทย์เลอร์พูดพลางลุกขึ้น แล้วตอนนี้ก็โชว์หน้าท้องแน่น ๆ ให้เห็นเต็มตา ‘บ้าเอ๊ย’ ชาร์ลีจ้องหน้าอกของเขาอย่างพูดอะไรไม่ออก ถ้าแผ่นหลังของเขาเหมือนหนังโรแมนติกสองชั่วโมง แล้วกล้ามอกกับกล้ามท้องของเขาน่ะเหรอ? โอ้โห มันก็เหมือนซีรีส์เกาหลีความยาวห้าสิบสองตอน
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 13
“หนาวจังเลย” ชาร์ลีกระซิบขณะมองออกไปที่ระเบียง เธอจิบช็อกโกแลตร้อนก่อนจะสูดลมหายใจลึก “สงสัยจังว่าอากาศจะแย่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน” “ฉันเช็กสภาพอากาศมาแล้ว ฝนจะตกจนถึงพรุ่งนี้เลย ชั้นเรียนก็น่าจะกลับมาเปิดในวันถัดไป” เทย์เลอร์พูดจากด้านหลังชาร์ลี เขาดื่มเครื่องดื่มร้อนแล้วนั่งลงบนโซฟาอีกตัว สายตาก็มองฝนที่ตกหนักไปด้วย เพราะมีพายุ ทำให้ชั้นเรียนถูกสั่งหยุดชั่วคราว ดังนั้นชาร์ลีเลยต้องติดอยู่ที่บ้านกับเทย์เลอร์ “งั้นเล่าเรื่องของเธอมาหน่อยสิ ชาร์ลีผมบลอนด์ ถ้าเราจะเป็นรูมเมตกัน ก็น่าจะทำความรู้จักกันไว้บ้าง” เทย์เลอร์เสนอ ชาร์ลีหันไปมองเขา สายตาเธอจ้องนานกว่าที่ตั้งใจไว้ ปกติเทย์เลอร์จะปล่อยผมตามธรรมชาติ แต่เช้านั้นเขามัดผมขึ้นทำให้เห็นใบหน้าคมชัดเต็ม ๆ “อืม อยากรู้เรื่องอะไรล่ะ?” “เธอมาจากไหน?” เทย์เลอร์ถามโดยไม่หันมามองเธอ เขากลับไปดื่มกาแฟต่อ ชาร์ลีทำหน้าประหลาดใจก่อนจะหันกลับไปมองวิวของมหาวิทยาลัย เธอพูดว่า “ฉันมาจากฮัลลิพอร์ต” “ฮัลลิพอร์ต ฮัลลิพอร์ต” เทย์เลอร์พูดตาม “นั่นมันเมืองที่ห่างไปตั้งสิบเมืองไม่ใช่เหรอ?” “สิบสองเมืองต่างหากล่ะ” ชาร์ลีแก้ “ถ้าฉันจำไ
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 14
“ก็อาจเป็นแบบนั้น” ชาร์ลีตอบ“คณะบริหารธุรกิจจริงจังเกินไป” เทย์เลอร์พูด “มันก็แค่เกม ฉันคิดว่านั่นแหละคือเหตุผลที่กัปตันของเธอไม่มีวันชนะฉันได้ เขาจริงจังเกินไป ขนาดล้อเล่นด้วยยังรับไม่ได้เลย…”“นายทำให้เขาหงุดหงิดตลอดเวลาที่อยู่ในสนามเลยต่างหาก” ชาร์ลีเข้าประเด็นในทุกแมตช์ระหว่างทีมอะตอมมิก ฮีทกับทีมวอลล์สตรีท วอริเออร์ เทย์เลอร์ไม่เคยพลาดโอกาสที่จะกวนประสาทลุคด้วยสีหน้าทะเล้นของเขาเลย เทย์เลอร์ยั่วลุคตลอดเวลา ทั้งยังพูดจาเหน็บแนมอย่าง “ได้แค่นี้เองเหรอ ซัลลิแวน? นายมาอยู่ในสนามทำไมกัน?”ชาร์ลีเคยเห็นเทย์เลอร์ลอกเลียนท่าทางของลุค แล้วทีมของเขาก็หัวเราะกัน เทย์เลอร์ยังชอบถ่วงเวลาในเกมโดยการถือบอลไว้นานเกินไปอีกด้วย“บางทีมันก็เป็นเกมจิตวิทยาไง” เทย์เลอร์พูดพลางหัวเราะ “และไอ้เวรลุค ซัลลิแวนก็วอนโดนซะด้วย เขาคิดว่าตัวเองสูงส่งเหนือใคร แค่เพราะพ่อเขาเป็นเจ้าของร้านขายของชำที่ใหญ่ที่สุดในเมือง”“แต่นายก็คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่นเหมือนกันนี่” ชาร์ลีพูดขึ้น“เธอจะเข้าข้างลุค ซัลลิแวน แทนรูมเมตตัวเองจริงเหรอ?” เทย์เลอร์ถาม “เธอควรคิดให้ดีว่าอยากอยู่ข้างไหน ชาร์ลีผมบลอนด์ เพราะฉันไ
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 15
ประมาณสี่โมงเย็น นักศึกษาทุกคนได้รับคำสั่งให้ไปที่หอประชุม นี่เป็นครั้งแรกที่มีการประชุมอย่างนี้เนื่องจากมหาวิทยาลัยลักซ์ฟอร์ดแยกคณะต่าง ๆ ออกจากกันมานานแล้ว เช่น คณะบริหารธุรกิจที่มีการชุมนุมใหญ่และกิจกรรมอื่น ๆ แยกจากคณะศิลปศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์ คณะวิศวกรรม และคณะอื่น ๆ ต่อมาชาร์ลีก็ได้รู้ว่ามหาวิทยาลัยมีเรื่องสำคัญจะประกาศ“ทางนี้ ชาร์ลี! ฉันจองที่ไว้ให้เธอแล้ว!” ดอว์นโบกมือเรียกเธอจากแถวกลางของคณะบริหารธุรกิจชาร์ลียิ้มและรีบเดินไปหาดอว์น ที่นั่งกำลังถูกจับจองอย่างรวดเร็ว และโชคร้ายที่สองแถวด้านหน้าของพวกเธอเป็นที่ว่างเดียวที่เหลืออยู่ เมื่อลุคและเพื่อนของเขามาถึงหอประชุม พวกเขาก็นั่งลงในที่ว่างด้านหน้าชาร์ลีดอว์นเป็นคนแรกที่มีปฏิกิริยา เธอเริ่มมองหาที่นั่งใหม่ แล้วพูดว่า “มีที่ว่างอีกสองที่ทางด้านหลัง เธออยากย้ายไปรึเปล่า?”เมื่อชาร์ลีหันไปมอง เธอก็เห็นว่าที่นั่งเหล่านั้นถูกล้อมรอบไปด้วยกลุ่มนักศึกษาคณะการเงินจอมหยิ่งยโส ซึ่งเธอไม่ชอบ เธอจึงตอบไปว่า “เรานั่งตรงนี้ก็ได้”เธอยิ้มให้ดอว์นแล้วเอ่ยต่อ “ฉันไม่ถือหรอก”“ไงดอว์น เอ่อ…ไง ชาร์ลี” ชายที่นั่งข้าง ๆ ดอว์นพูด“ไง แฟรง
Latest chapter
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 33
“เธอควรฝึกอีกสักหน่อยนะ” เทย์เลอร์เสนอ ชาร์ลีกะพริบตาค้างพร้อมขมวดคิ้ว “ฉันเหรอ?” “ใช่ จูบนั้นมันก็แค่…พอใช้ได้” เทย์เลอร์ยักไหล่ พลางทำมือที่แปลว่า ก็แค่กลาง ๆ ออกมา “พอใช้ได้?” ชาร์ลีอ้าปากค้าง “นายก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่หรอก!” เทย์เลอร์หรี่ตา แล้วอยู่ ๆ ก็เอนตัวไปข้างหลังแล้วยิ้มมุมปาก และนั่นแหละ ที่ชาร์ลีรู้ทันทีว่าเธอกำลังมีปัญหาแล้ว เธออยู่กับเทย์เลอร์มาเกือบสองอาทิตย์แล้ว และสิ่งหนึ่งที่เธอได้เรียนรู้ก็คือรอยยิ้มแบบนั้นของเขาหมายถึงปัญหาแน่นอน “โอเค” เทย์เลอร์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ “เรามาตั้งขอบเขตกันดีกว่า” ชาร์ลีกอดอก “ขอบเขตเหรอ?” “ใช่ เรื่องการจูบน่ะ” เทย์เลอร์ตอบ ชาร์ลีพยักหน้าเร็ว ๆ “ถูกต้อง ความชัดเจนน่ะสำคัญ” “กฎต้องมี” เทย์เลอร์เริ่มพูดต่อ “จะได้ชัดเจนกันทั้งสองฝ่าย ว่าควรจูบเมื่อไหร่ ใครเริ่มก่อน และจูบยังไง” ชาร์ลีขยับตัวอย่างอึดอัด อยู่ ๆ ก็รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าว “ใช่ ฟังดูมีเหตุผล” “งั้นสิ่งที่ฉันคิดว่าควรทำก็คือ…” เทย์เลอร์โน้มตัวไปข้างหน้า ดูจริงจังมาก เขาพักข้อศอกไว้บนเข่าแล้วพูดว่า “เพื่อให้ลุคหัวเสียต่อไป เราต้องยอมรับว่าการจู
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 32
“ว่าแต่ว่าชาร์ลี ถึงเธอจะอยู่กับเทย์เลอร์ ฉันก็แค่อยากบอกให้ชัดนะว่าฉันเห็นเธอก่อน” แอตลาสมองเทย์เลอร์อย่างไม่พอใจ แล้วพูดว่า “เทย์เลอร์ก็แค่ขโมยเธอไปจากฉันเท่านั้นเอง” พวกผู้ชายพากันหัวเราะ รวมถึงแองเจิล น้องสาวของแอตลาสด้วย แองเจิลพูดว่า “ไม่รู้สิ แอตลาส แต่เทย์เลอร์ไม่เคยหวงผู้หญิงแบบนี้มาก่อนเลย ฉันว่าพวกเขาเกิดมาเพื่อกันและกันแน่” พอชาร์ลีได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของเธอก็แดงเรื่อขึ้นมา เธอรู้สึกได้ว่าความร้อนลามไปถึงหูแล้ว พลางคิดในใจว่า ‘พระเจ้า ถ้าพวกเขารู้ว่าเรากำลังแกล้งคบกันอยู่ล่ะก็…’ “จริง ๆ แล้ว” เทย์เลอร์เอาแขนที่โอบไหล่ของชาร์ลีออก เขาเอนตัวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ชาร์ลีอยู่กับฉันแล้ว เราคบกันก่อนที่พวกนายจะเห็นเธอบนเวทีในวันประกาศรางวัลเสียอีก” “อะไรนะ?” แอตลาสพูดขึ้น “ฉันนึกว่านายแค่แกล้งทำให้ลุคหัวเสีย นี่พวกนายอยู่บ้านเดียวกันงั้นเหรอ?” “ใช่!” เทย์เลอร์ตอบ แอตลาส “แล้วไอ้เรื่องบ้า ๆ ที่นายบอกฉันว่าชาร์ลีไม่ใช่สเปคนายก็คือแค่...” “ใช่” เทย์เลอร์ยืนยันอีกครั้ง แอตลาส “แล้วที่นายพูดว่าเธอเป็นแค่...” “ใช่! และใช่!” เทย์เลอร์โอบแขนกลับไปรอบตัวชาร
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 31
ชาร์ลีโกรธมาก เธอไม่เข้าใจว่าลุคทำเหมือนเธอยังเป็นของเขาได้ยังไง ‘เขาลืมไปแล้วหรือไงว่าเขาทำร้ายฉันมากแค่ไหน? เขานอกใจแล้วยังโกหกอีก?’ เธอคิดอย่างโกรธจัด ‘แล้วตอนนี้ เขาคิดว่าฉันจะกลับไปหาเขาอีกงั้นเหรอ?’ นั่นเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก แต่ถึงเธอจะโกรธแค่ไหน การมีเทย์เลอร์อยู่ตรงนั้นก็ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้น แขนของเขาที่โอบเธอไว้ให้ความรู้สึกอบอุ่น เหมือนเป็นเกราะที่กันความหยิ่งผยองของลุคไม่ให้เข้ามาถึงเธอ เธอยังรู้สึกเจ็บอยู่ แต่ความเจ็บมันเบาลงเพราะมีเทย์เลอร์อยู่ข้าง ๆ ตอนที่พวกเขาหันหลังเดินออกมา ชาร์ลียังอยากเอาคืนลุคมากกว่านี้ เธอกระซิบกับเทย์เลอร์ “จูบฉันสิ” “ว่าไงนะ?” เทย์เลอร์ถาม “จูบฉันสิ” เธอพูดย้ำอีกครั้ง เสียงยังคงนุ่มนวล “เดินลงไปอีกสองขั้นก่อน จะได้ดูสมจริง” เทย์เลอร์เสนอ หลังจากเดินลงไปอีกสองขั้น เทย์เลอร์ก็ดึงชาร์ลีเข้ามาใกล้แบบสบาย ๆ เขาหยุดเดินและหันมาเผชิญหน้ากับเธอ เพื่อนร่วมทีมของเขาสังเกตเห็น แต่ก็เข้าใจว่าทั้งคู่ต้องการเวลา จึงเดินนำหน้าไปก่อน “เราทำทีว่าเราคุยกันนะ จะได้ดูเป็นธรรมชาติ” เทย์เลอร์พูดขณะปัดผมปอยหนึ่งของชาร์ลี “เธอไหวนะ?”
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 30
เขารีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไป ลุคไม่ได้ไปที่อะพาร์ตเมนต์ของเรจิน่าอีกเลย และหลบหน้าเธอมาหลายวันแล้ว เขาแอบดูชาร์ลีอยู่ห่าง ๆ รวมถึงแอบดูพฤติกรรมของเธอ รวมถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเทย์เลอร์ด้วย จบเหตุการณ์ย้อนหลังกลับมายังเหตุการณ์ปัจจุบันหลังจากเฝ้าดูชาร์ลีมาหลายวัน ลุคก็เชื่ออย่างสุดใจว่าความสัมพันธ์ของชาร์ลีกับเทย์เลอร์เป็นเพียงแผนเพื่อทำให้เขาหึง ซึ่งมันก็ได้ผล เพราะชาร์ลียังวนเวียนอยู่ในความคิดของเขาเสมอ แต่พอเขาพยายามจะคุยกับชาร์ลีหลังจบเกม เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเห็นว่าชาร์ลีกับเทย์เลอร์สนิทกันมากขนาดนั้น เทย์เลอร์ เวสต์ยังพูดเป็นนัยว่าพวกเขามีความสัมพันธ์กันแล้ว โดยยื่นกางเกงในสีแดงของชาร์ลีมาให้ ซึ่งโซเฟียก็จำได้เหมือนกัน ภาพของชาร์ลีที่มีอะไรกับเทย์เลอร์ผุดขึ้นมาในหัวลุค และเขาก็ทนไม่ไหว เขาง้างหมัดแล้วตะโกนว่า “ชาร์ลีเป็นของฉัน!” ลุคพยายามจะชกเทย์เลอร์ แต่เทย์เลอร์จับหมัดของเขาไว้ได้ เทย์เลอร์พูดว่า “ช้าไปว่ะ ซัลลิแวน เดี๋ยวฉันจะสอนให้นายรู้ว่า หมัดจริง ๆ เป็นยังไง” ก่อนที่ลุคจะรู้ตัว หมัดของเทย์เลอร์ก็ชกเข้าที่จมูกเขาจนเลือดไหลออกมา ลุคสบถ ก่อนที่เพื่อน
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 29
- ย้อนเหตุการณ์กลับไป โดยมองจากมุมมองของลุค ในเย็นวันศุกร์ ลุคอยู่ที่ห้องของเรจิน่า ห้องเดียวกับที่ชาร์ลีเคยอยู่ เขานอนหงายอยู่ ขณะที่เรจิน่าเป็นคนควบคุมสถานการณ์เรจิน่าสวมชุดชั้นในแบบมีสายรัดขณะกำลังมอบความสุขให้เขา“ลุค ชอบรึเปล่า?” เรจิน่าถาม เธอขยับร่างกาย โอบหน้าอกของตัวเอง และครางออกมาเสียงดัง “อื้อ! ฉันชอบไอ้นั่นของนายมากเลย”จากนั้นเรจิน่าก็โน้มตัวลงมาจูบเขา เธอจงใจถูตัวเองกับหน้าอกเปลือยของเขาแล้วพูดว่า “อย่ามัวคิดถึงชาร์ลีเลยนะ ฉันจะดูแลนายเอง ยายนั่นเทียบฉันไม่ได้หรอก”คำพูดนั้นกระแทกใจลุค ใช่ มันคือความจริง ชาร์ลีไม่มีวันเป็นเหมือนเรจิน่าได้เรจิน่าเก่งเรื่องเซ็กซ์อย่างมาก แต่นั่นก็ทำให้ลุคเริ่มสงสัยว่าเธอมีประสบการณ์มากแค่ไหนกันถึงได้เก่งขนาดนี้ลุคหลับตา พยายามตั้งสมาธิ เขาจำเป็นต้องเสร็จให้ได้เขานึกถึงตอนที่ได้เจอกับเรจิน่าครั้งที่สองที่บ้านพักตากอากาศของครอบครัวเขา ตอนนั้นพ่อของเขามอบหมายให้เขาพาเรจิน่าทัวร์บ้าน หลังจากพาเธอชมพื้นที่ส่วนกลาง เธอก็หันมาหาเขาแล้วพูดว่า “พาฉันไปดูห้องนายหน่อยสิ”พ่อของลุคก็เคยพูดเป็นนัยว่าเขากับเรจิน่าน่าจะเข้ากันได้ดี และเรจิน
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 28
ชาร์ลีไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะได้จีสตริงคืน ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าเทย์เลอร์จะยอมคืนมันที่มหาวิทยาลัยล่ะ?ระหว่างที่ชาร์ลีกำลังเข้าเรียนอยู่ในสองวันต่อมา เทย์เลอร์ก็ส่งข้อความหาเธอเทย์เลอร์พิมพ์มาว่า [ยังโกรธเรื่องที่มัดผมอยู่อีกเหรอ? วันก่อนฉันไม่ได้เจอเธอเลย อย่างน้อยเธอก็ได้กินข้าวใช่ไหม?]ชาร์ลี [ฉันจะไม่คุยกับนายจนกว่านายจะคืนจีสตริงให้ฉัน]เทย์เลอร์ [โอเค คืนนี้เรามีแข่งกับทีมไบโอ ดังเกอร์ส เธอควรมาดูนะ พวกเพื่อนฉันถามหาเธอแน่ะ]เทย์เลอร์ [คิดดูสิ เธอควรจะแสดงบทแฟนฉันให้สมบทบาทหน่อยะ เธอยังไม่เคยมาดูฉันซ้อมเลยด้วยซ้ำ]เทย์เลอร์ [ฉันจะคืนจีสตริงให้ ถ้าเธอมาดูแข่ง ตกลงไหม?]ชาร์ลีทำหน้าบึ้งในห้องเรียน เธอบ่นพึมพำขณะพิมพ์ตอบไป “ก็ได้”คืนนั้นชาร์ลีไปถึงสนามช้า เธอเผลอหลับที่คอนโด และเพิ่งตื่นขึ้นมาตอนหกโมงครึ่ง ซึ่งเกมเริ่มไปแล้วตอนหกโมงเย็น!เธอมาทันเห็นเทย์เลอร์ชู้ตสามแต้มพอดีเสียงเฮดังสนั่น โดยเฉพาะฝั่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ ทุกคนกระโดดดีใจและเริ่มโวยวาย ทำให้ชาร์ลีหาที่นั่งได้ลำบาก สุดท้ายเธอก็หาที่นั่งได้ เธอจึงนั่งลงและรอ เธอไม่รู้เลยว่ามีคนที่เธอคุ้นเคยนั่งอยู่ข้างหลังและกำลังจ
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 27
“นี่ ชาร์ลี” เทย์เลอร์เรียก พลางเปิดประตูห้องนอนของชาร์ลีโดยไม่เคาะก่อน“ฉันกำลังอ่านหนังสือ พรุ่งนี้มีสอบเก็บคะแนน” ชาร์ลีพูดโดยไม่มองเขา เธอยังคงนั่งอยู่หน้าโต๊ะอ่านหนังสือของเธอ “ฉันหั่นกระเทียมกับหัวหอมตามที่นายสั่งไว้แล้ว แล้วก็เอาเนื้อบดออกมาละลายเรียบร้อยแล้วด้วย”“ใช่ ฉันเห็นแล้ว หัวหอมกับกระเทียมของเธอ ขนาดไม่เท่ากันเลยสักชิ้น” เทย์เลอร์ตอบนั่นแหละที่ทำให้ชาร์ลีหันมาสนใจได้ เธอหันมาหาเขาแล้วพูดว่า “แล้วมันสำคัญตรงไหน?”“มันสำคัญสิ” เทย์เลอร์ตอบ “อัตราการสุกกับการปล่อยรสชาติจะไม่สม่ำเสมอกันไงล่ะ”“ฉันจะจำไว้แล้วกัน” ชาร์ลียิ้มให้เขาแล้วกลับไปอ่านหนังสือต่อเทย์เลอร์ได้แต่ส่ายหัว เขากำลังจะปิดประตูขณะที่พูดออกมาว่า “เธอลืมที่มัดผมไว้ในห้องน้ำ ฉันขอใช้ได้ไหม?”‘ที่มัดผมเหรอ?’ ชาร์ลีนึกไม่ออกว่าเธอลืมมันไว้ แต่เธอก็ตอบโดยไม่หันไปมองว่า “ได้เลย เอาไปใช้ได้เลย นายจะเอาที่มัดผมก็เอาไปเถอะ”ชั่วโมงครึ่งผ่านไป ชาร์ลีก็ได้กลิ่นซอสสปาเก็ตตี้หอมหวานลอยมา ท้องเธอร้องทันที เธอเดินไปห้องครัวอย่างมีความสุขและอาสาจัดโต๊ะอาหารเพราะชาร์ลีหิวมาก เธอจึงเริ่มกินทันที เธอกินไปครึ่งจานแล้ว
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 26
“เพื่อนเหรอ?” ทริสตันพูดทวน“จริง ๆ แล้ว ผมก็แอบหวังว่าคุณจะเดตกับผมนะ นักบำบัดของผมกับผมตั้งเป้าหมายไว้สำหรับปีนี้ แล้วการมีแฟนก็เป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายนั้น”ชาร์ลี “...”“พรวด! ฮ่า ๆ!” เทย์เลอร์หัวเราะลั่น เขาชี้ไปที่ทริสตันแล้วพูดว่า “ไม่ได้หรอก เรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรอก เธอเป็นแฟนฉัน”ชาร์ลี “???”“อะไรนะ?” ทริสตันตอบสนอง เขาส่ายหัวและหยิบโทรศัพท์กับปากกาสไตลัสออกมา ดูเหมือนจะขีดฆ่าอะไรบางอย่างออกจากบันทึก “น่าเสียดาย คุณอยู่อันดับต้น ๆ ในลิสต์ผมเลยนะ”ชาร์ลี “...”“โอเค มากินข้าวกันก่อน แล้วก็ไม่ต้องรีบเรื่องเดตนักหรอก” เทย์เลอร์พูด “เดี๋ยวฉันจะคุยกับนักบำบัดนายเรื่องเลื่อนเป้าหมายนั้นออกไปก่อน”พวกเขาคุยกันระหว่างทานอาหารเช้า ส่วนใหญ่เทย์เลอร์จะถามน้องชายเกี่ยวกับเรื่องที่บ้าน ชาร์ลีถึงได้รู้ว่า ที่จริงแล้วทริสตันเคยอยู่กับเทย์เลอร์ที่คอนโด แต่หลังจากเหตุการณ์การทะเลาะวิวาทครั้งล่าสุด พ่อแม่ของพวกเขาก็ตัดสินใจพาทริสตันกลับไปอยู่บ้านพ่อของพวกเขาเป็นคนขับรถพาทริสตันไปมหาวิทยาลัยทุกวันเทย์เลอร์ขับรถพาทริสตันกลับบ้านประมาณสิบโมงเช้า เขากลับมาช่วงเย็น และชาร์ลีก็ได้ม
เกมหัวใจ…นายรูมเมต บทที่ 25
“อรุณสวัสดิ์ ชาร์ลี!” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูด เขายิ้มกว้างมากขณะจ้องมองชาร์ลีชาร์ลีขยี้ตาเพื่อให้แน่ใจว่าเธอมองเห็นถูกต้อง เช้าวันอาทิตย์แบบนี้เธอยังง่วงงุนอยู่ แต่กลิ่นของอาหารปลุกให้เธอตื่น“อรุณสวัสดิ์ ชาร์ลี” เทย์เลอร์พูดจากด้านหลังของชายหนุ่ม พร้อมกับวางจานที่เต็มไปด้วยเนื้อลงบนโต๊ะด้วยรอยยิ้ม “นี่คือน้องชายของฉัน ทริสตัน เวสต์”น่าแปลกใจที่ทริสตันคือนักศึกษารุ่นน้องที่ชาร์ลีเคยเจอเมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนที่เธอเจอกับเทย์เลอร์ที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ อีกฝ่ายเหมือนกับเทย์เลอร์ เขามีผมสีบลอนด์ แต่รูปร่างของเขาเล็กกว่าและตัวเตี้ยกว่า แต่ดูต่างจากครั้งก่อนเพราะวันนั้นเขาใส่แว่น“นายคือทริสตันงั้นเหรอ?” ชาร์ลีถามก่อนจะหัวเราะเบา ๆเมื่อทริสตันพยักหน้า ชาร์ลีก็ถามว่า “งั้นที่เทย์เลอร์บอกว่าเราเคยเจอกันมาก่อน เขาหมายถึงตอนเราเจอกันที่คณะวิศวะเมื่อไม่กี่วันก่อนสินะ”“ไม่ใช่ครับ” ทริสตันพูด “ครั้งแรกที่เราเจอกันคือเมื่อสองปีก่อน ตอนนั้นผมยังไม่ได้เป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยลักซ์ฟอร์ด แต่ผมมาดูพี่ชายของผมแข่งบาส เป็นเกมรอบชิงระหว่างทีมเดอะวอลสตรีท วอริเออร์สกับอะตอมมิกฮีท”“เราเคยเจอกันเหรอ?” ช
