Beranda / มาเฟีย / เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ / บทที่ 20 หัวใจเต้นแรง

Share

บทที่ 20 หัวใจเต้นแรง

Penulis: รีล์ม
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-22 11:38:34

"เออนิ ลิตาพี่จะมีเรื่องจะถามเรา ตอนเที่ยงท่านประธานเรียกพบเหรอ พี่ได้ยินฝ่ายบริหารพูดถึงเธอน่ะตอนไปกินข้าวเที่ยง"

"เอ่อ...ใช่ค่ะ" ดวงตากลมเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อสิริเอียงใบหน้าหันมาสบตากับเธอ

"แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย"

"...ห๊ะ...หนูคงปัดแก้มแดงไปหน่อยมั้งคะ" ลิตายกมือขึ้นมาลูบแก้มนวลเบาๆ เพื่อกลบเกลื่อน

"แล้วท่านจีบเราป่าว พี่เห็นพวกบริหารพูดถึงเธอกันสนุกปากจนพี่ทนไม่ไหวก็เลยเถียงกลับแทนไปหนึ่งกรุป"

"...เอ่อก็ไม่ได้จีบนะคะ พอดีท่านประทานให้หนูไปอยู่ที่บ้านท่านช่วงที่หนูฝึกงานที่นี่น่ะค่ะ" เมื่อถูกถามมากๆ เธอก็เผลอเล่าเรื่องออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

"วะว่าไงนะ/วะว่าไงนะ/วะว่าไงนะ/" ใบหน้าของทุกคนบนโต๊ะต่างเต็มไปด้วยคำถามทำเอาคนถูกถามให้คำตอบแทบไม่ทัน

"หนูหมายถึงไปทำงานค่ะ…คือพอดีวันก่อนหนูไปทำงานพิเศษในผับน่ะค่ะแล้วเจอท่าน ท่านก็เลยชวนไปทำงานที่บ้าน" ไม่รู้จะให้คำตอบแบบไหนดีเธอลำดับเหตุการณ์อยู่ราวหนึ่งวินาที

"ทำงานอะไร แม่บ้านเหรอ"

"...ค่ะ" ในเมื่อสิริชี้ทางให้กระรอกอย่างเธอ ก็เออ'ออห่อหมกซะเลย แม้จะเป็นความจริงเพียงครึ่ง แต่อย่างน้อยๆ ก็โล่งอกที่ได้พูดออกไป

"งั้นเหรอ แล้ว...วันนี้ท่านเร
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 23 หาเรื่องอ่อยแขกผู้ชาย

    แสงอาทิตย์ของเช้าวันใหม่สาดส่องเข้ามาผ่านรอยต่อผ้าม่าน ทำให้แม็กเครย์ที่กำลังหลับใหลค่อยๆ รู้สึกตัว เจ้าของดวงตาสีอำพันปรือตามองหาร่างอรชรทันทีเมื่อควานมือไปรอบตัวกลับพบเพียงความว่างเปล่าคิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความหงุดหงิด เขารีบลุกขึ้นทั้งที่ร่างกายเปลือยเปล่า พลางกวาดสายตามองทั่วห้องพร้อมกับสาวเท้าบนพื้นเย็นเฉียบไปจนถึงห้องน้ำก็ไม่พบลิตา ฝ่ามือหนาเสยผมลวกๆ ก่อนจะคว้าหยิบผ้าขนหนูสีขาวติดมือมาด้วย"ใครอยู่ข้างนอกบ้างเข้ามาหน่อย" ในขณะที่ตะโกนถามลูกน้องที่หน้าห้องนอนเขาก็พันผ้าขนหนูรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่ก๊อก! ก๊อก!"ขออนุญาตครับนาย""เออ เข้ามา""นายมีอะไรเหรอครับ" บอดี้การ์ดชุดดำหน้าตาดีรีบถามทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้องนอนส่วนตัวของเจ้านายหนุ่ม หลังจากได้ยินเสียงตะโกนดังลั่น"มึงเห็นลิตาไหม""เห็นครับ""อยู่ไหน""ออกไปทำงานแล้วครับ""อะไรวะ ออกไปตอนไหน ทำไมลิตาไม่รอกู""อ้าว...ก็เธอบอกว่านายหลับอยู่ ก็เลยขอไปก่อนครับ""เออ มึงไปไหนก็ไปไป๊" เขาส่งสัญญาณมือไล่ลูกน้องออกไปด้วยความหงุดหงิด ทำเอาคนฟังพยักรับด้วยความงุนงงกับท่าทีแปลกๆ ของเจ้านายหนุ่มที่เริ่มมีให้เ

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 22 ออรัล NC+

    ริมฝีปากหยักยังคงจูบไล่ลงมายังหน้าท้องแบนราบ ตอหนวดที่สัมผัสกับผิวอ่อนนุ่มทำเอาไรขนอ่อนลุกชูชัน ฝ่ามือหนาจับขอบแพนตี้จิ๋วของเธอแล้วจึงถอดออกก่อนจะโยนไปปลายเตียง"จะ...จะทำอะไร" เมื่อเห็นเขาเคลื่อนใบหน้ามองลงไปที่เนินสามเหลี่ยมทำเอาหัวใจดวงน้อยแทบจะหลุดออกมานอกเบ้า"สวยชะมัด โคตรน่าเลีย" เขาจ้องมองไปที่กลีบดอกไม้งามที่มันยังคงปิดสนิท แล้วกางขาของหญิงสาวออกเป็นรูปตัวอักษรเอ็มจนมันแย้มบ้านชวนให้เขาอยากจะสัมผัสมันใกล้ๆ ถึงแม้เพียงแสงไฟสลัวแต่เขากลับจำมันได้ดี กลีบกุหลาบที่มันก็ยังสวยสดงดงามเย้ายวนชวนชิม"อ๊า...อย่า" ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างหนัก รู้สึกทั้งอายทั้งเขินในเวลาเดียวกัน เมื่อแม็กเครย์โน้มใบหน้าลงมาทักทายดอกไม้งามอย่างหนักหน่วงราวกับคนหื่นกระหาย สันกรามส่ายไปมาตามจังหวะการลงลิ้น พร้อมๆ กับปลายจมูกโด่งคมฝังลงบนปุ่มกระสัน ทำเอาหญิงสาวร้องลั่นด้วยความรู้สึกเสียววูบ(ภาพประกอบ)จุ๊บ~ จู๊บ~เขาดูดดุนติ่งเกสรอย่างมูมมามจนมันบวมเป่ง กลีบดอกไม้งามเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายใส"อย่า~" ทำเอาลิตาห้ามปราบเสียงสั่น มือเล็กขยุ้มไปที่ผมของแม็กเครย์ในตอนที่เขาตวัดปลายลิ้นเลียไปเลียมาที่จุดสงวนของเ

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 21 เลี้ยงไว้แก้เบื่อ NC

    "เอ่อ...พรุ่งนี้...."ครืด...ครืด...เสียงโทรศัพท์มือถือดังพร้อมกับการสั่นสะเทือนขึ้นขัดจังหวะทำให้ลิตาไม่ทันได้ถามจบประโยค"มีอะไร" ฝ่ามือหนาหยิบมันขึ้นมากดรับเมื่อเห็นว่าปลายสายคือไทเลอร์"หายไปเลยนะมึง เห่อของเล่นชิ้นใหม่น่าดู ใช่เด็กฝึกงานที่โรงแรมของมึง?" คนในสายเหน็บแนมยืดยาว แต่ทว่าเขากลับมีสีหน้านิ่งเฉย ดวงตาสีอำพันปรายตามองเด็กสาวที่ถูกกล่าวซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามราวหนึ่งวินาที ก่อนจะตอบกลับไป"มึงไม่มีไรทำรึไงวะ ถึงโทรมากวนตีนกู""เชี่ย...ไปแดกเหล้ากัน คลับไอ้ออนิกซ์""เออ อีกครึ่งชั่วโมงเดี๋ยวกูออกไป" แม็กเครย์แหงนมองนาฬิกาติดผนังก่อนจะตอบกลับสั้นๆ แล้วเป็นฝ่ายวางสายหลังจากนั้นจึงวางเครื่องมือสื่อสารไว้ที่ตำแหน่งเดิม เขาปล่อยควันสีขาวคลุ้งไปทั่วบริเวณ สูดสารนิโคตินจนฉ่ำปอดเพื่อให้รู้สึกผ่อนคลาย"เดี๋ยวฉันจะไปข้างนอก มีอะไรก็ไปทำ ถ้าง่วงก็นอนก่อนได้เลย" เขาพูดพลางทิ้งก้นบุหรี่ลงในถาดเขี่ยบุหรี่บนโต๊ะกระจก"ค่ะ" ลิตาพยักรับสั้นๆ เธอมองตามเจ้าของแผ่นหลังหนาที่เดินออกไปโดยที่ลืมเรื่องที่คุยค้างไว้กับเขาไปเลยเพียงไม่นานบรรดาชายชุดดำก็กลับมาประจำการในคฤหาสน์ตามจุดต่างๆ ก่อนที่แ

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 20 หัวใจเต้นแรง

    "เออนิ ลิตาพี่จะมีเรื่องจะถามเรา ตอนเที่ยงท่านประธานเรียกพบเหรอ พี่ได้ยินฝ่ายบริหารพูดถึงเธอน่ะตอนไปกินข้าวเที่ยง""เอ่อ...ใช่ค่ะ" ดวงตากลมเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อสิริเอียงใบหน้าหันมาสบตากับเธอ"แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย""...ห๊ะ...หนูคงปัดแก้มแดงไปหน่อยมั้งคะ" ลิตายกมือขึ้นมาลูบแก้มนวลเบาๆ เพื่อกลบเกลื่อน"แล้วท่านจีบเราป่าว พี่เห็นพวกบริหารพูดถึงเธอกันสนุกปากจนพี่ทนไม่ไหวก็เลยเถียงกลับแทนไปหนึ่งกรุป""...เอ่อก็ไม่ได้จีบนะคะ พอดีท่านประทานให้หนูไปอยู่ที่บ้านท่านช่วงที่หนูฝึกงานที่นี่น่ะค่ะ" เมื่อถูกถามมากๆ เธอก็เผลอเล่าเรื่องออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ"วะว่าไงนะ/วะว่าไงนะ/วะว่าไงนะ/" ใบหน้าของทุกคนบนโต๊ะต่างเต็มไปด้วยคำถามทำเอาคนถูกถามให้คำตอบแทบไม่ทัน"หนูหมายถึงไปทำงานค่ะ…คือพอดีวันก่อนหนูไปทำงานพิเศษในผับน่ะค่ะแล้วเจอท่าน ท่านก็เลยชวนไปทำงานที่บ้าน" ไม่รู้จะให้คำตอบแบบไหนดีเธอลำดับเหตุการณ์อยู่ราวหนึ่งวินาที"ทำงานอะไร แม่บ้านเหรอ""...ค่ะ" ในเมื่อสิริชี้ทางให้กระรอกอย่างเธอ ก็เออ'ออห่อหมกซะเลย แม้จะเป็นความจริงเพียงครึ่ง แต่อย่างน้อยๆ ก็โล่งอกที่ได้พูดออกไป"งั้นเหรอ แล้ว...วันนี้ท่านเร

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 19 เด็กฝึกงานของแอมมิวตัน

    ก๊อก! ก๊อก!สิ่งที่ลิตากลัวก็ไม่ทันขาดคำ จู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นทำเอาร่างบางสั่นเทา ใบหน้าหวานเลิ่กลั่ก"นายครับ ท่านประธานใหญ่มาครับ""มันทำอะไรผิดรึไง ฉันถึงยังเข้าไปไม่ได้" เสียงชายชรากำลังตวาดลูกน้องคนสนิทของแม็กเครย์ดังลั่นทำเอาลิตารีบเงยหน้ามองแม็กเครย์ด้วยความตกใจระคนมึนงง"แต่งตัวให้เรียบร้อยซะ ท่านปู่กำลังมา""คะ?" ลิตาถึงหน้าเหวอเมื่อได้ยินถ้อยคำชัดเจนที่แม็กเครย์บอกกับเธอเขาเองก็รีบแต่งตัวลวกๆ แล้วจึงเดินมายืนรอแขกผู้มาใหม่ที่มีสายเลือดเดียวกันกับเขาบริเวณโซฟากลางห้อง ซึ่งก็ไม่ต่างกับเด็กสาวกำลังก้มสำรวจชุดยูนิฟอร์มด้วยความลุกลี้ลุกลน โชคดีแค่ไหนที่เธอไม่ได้ถูกแม็กเครย์จับถอดเสื้อผ้าออกเหมือนทุกครั้งที่เจอกันแกร็ก!ตึก ตึก ตึกเสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่ของชายชราที่ดูน่าเกรงขาม ส่วนสูงที่หน่วยเซนติเมตรน้อยกว่าแม็กเครย์แต่ยังถือว่าสูงกว่ามาตรฐานชายไทย ใบหน้ามีส่วนคล้ายกับมาเฟียหนุ่ม ก้าวเท้าเดินด้วยความมั่นคงดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคมกริบบนใบหน้าเพ่งมองไปที่แม็กเครย์และไล่สาวตาไปที่เด็กสาวอยู่ในชุดยูนิฟอร์มกำลังมีท่าทีประหม่า เธอจึงยกมือขึ้นไหว้ด้วยความนอบน้อม

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 18 เรียกหา NC+

    ติ๊ง~ ติ๊ง~เสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นในช่วงเวลาใกล้เที่ยง เรียกความสนใจให้ลิตาที่กำลังจัดเอกสารใส่แฟ้มอยู่ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดอ่านดูไม่ทราบชื่อ : ขึ้นมาพบฉันที่ห้อง" ข้อความจากเบอร์โทรปริศนาที่เดาได้ไม่ยากว่าเป็นใครส่งมา โดยที่เธอเองก็ไม่เคยให้เบอร์โทรศัพท์กับฝ่ายที่ส่งมาเลยด้วยซ้ำลิตา : คุณแม็กเครย์เหรอคะ (สติ๊กเกอร์รูปหมีทำหน้าสงสัย)ไม่ทราบชื่อ : แล้วคิดว่าใคร ให้เวลา 5 นาทีลิตา : แต่ดิฉันยังทำงานไม่เสร็จไม่ทราบชื่อ : หรือจะให้ฉันลงไปหาเธอแทนลิตา : ก็ได้ค่ะ จะขึ้นไปเดี๋ยวนี้"ชิห์" เธอรีบพิมพ์ตอบกลับไปก่อนจะจิ๊ปากในลำคอ แล้วจึงเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋าสะพายที่อยู่บนโต๊ะ"ใกล้เที่ยงแล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่า ลิตาไปด้วยกันไหม" เสียงของใยไหม หนึ่งในพนักงานต้อนรับหันมาชวนลิตาในขณะที่จัดระเบียบของใช้ส่วนตัวในกระเป๋าสะพายที่โต๊ะทำงานซึ่งอยู่ถัดไป"เอ่อ ไปกินกันก่อนเลยค่ะ หนูยังไม่หิว""แหม...ที่บอกจะล้างท้องรอพี่คิดว่าเราพูดเล่นซะอีก" สิริแซวอย่างติดตลก"ค่ะ" ลิตาตอบรับไปที แทบไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้นเลยด้วยซ้ำ ในตอนนี้แค่คิดว่าแม็กเครย์มีธุระอะไรกับเธ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status