Semua Bab เด็กฝึกงานของแม็กเครย์ : Bab 1 - Bab 10

หนุ่มลูกครึ่งยืนเต็มความสูงอยู่ท่ามกลางสุสานของตระกูล ดวงตาสีอำพันจ้องมองไปที่หลุมฝังศพของบิดาและมารดาได้จากเขาไปด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่เขาอายุเพียงสิบขวบความทรงจำที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับความรักนั้นกลับเลือนรางไปตามกาลเวลา แทบไม่เหลือสิ่งใดให้จดจำเขาแค่เพียงขับรถผ่านทางนี้ในวันครบรอบการเสียชีวิตของท่านทั้งสอง ไม่ได้ใส่ใจจะแวะมาเยี่ยมหากปีไหนที่เขาติดงาน เพราะฝังใจว่าทั้งคู่ได้ทอดทิ้งเขาไป"ผมอยากให้พ่อเข้าฝันบอกท่านปู่ให้เลิกวุ่นวายหาเมียให้ผมสักที แล้วผมก็ไม่อยากมีทายาทด้วย" แม็กเครย์บ่นยืดยาว แล้วจึงนำดอกไม้สีขาวช่อใหญ่วางไว้หน้าหลุมศพที่ได้รับการทำความสะอาดอย่างดี ก่อนจะปรายตามองลูกน้องคนสนิทที่พึ่งเดินตามมาทีหลัง"นายครับ ยังไม่เจอไอ้คเชนทร์เลยครับ" เข็มทิศรีบรายงานให้เจ้านายหนุ่มได้ทราบหลังจากที่เขาและเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาได้ตามล่าน้องชายของคนทรยศซึ่งหนีไปซ่อนตัวมาสามวันสามคืนแล้ว"...มึงไปหาที่เขตหวงห้ามหลังโรงแรมรึยัง""ยังครับ แต่มันไม่น่าจะกล้ามาซ่อนตัวในพื้นที่ของนายนะครับ""แต่ถ้ากูเจอมันที่นั่น กูจะหักเงินเดือนมึง""ขอโทษครับ ผมจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้" เข็มทิศรีบรับคำบัญชาแล้

"เอ่อ...คุณเข็มทิศคะ ทะ...ท่านประธานมีอะไรกับหนูเหรอคะ" ลิตาถือวิสาสะเรียกชื่อมือขวาคนสนิทของประธานบริษัทในตอนที่เดินตามเขามายังลิฟต์ส่วนตัวถึงแม้จะมีกลิ่นหอมอโรมาจากเครื่องพ่นตามแนวรางแอร์ภายในโรงแรมที่มีจุดประสงค์ให้คนที่ได้กลิ่นรู้สึกผ่อนคลายเป็นระยะ แต่ทว่าลิตากลับรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง"หนะ...โอ๊ย" เมื่อปลอดผู้คนลิตากลับโดนสันมือหนาฟาดเข้าท้ายทอยอย่างแรง เสียงโอดโอยก็ค่อยๆ เงียบหายไปพร้อมกับสติสัมปชัญญะเริ่มเลือนราง ดวงตากลมเห็นภาพตรงหน้าพร่ามัวผ่านม่านน้ำตา รับรู้ชะตากรรมตัวเองที่ต้องเผชิญในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้ข้อมือเล็กถูกจับไขว้หลังมัดด้วยเนกไท ร่างกายของเธอถูกชายฉกรรจ์หิ้วปีกกึ่งลากจูงเข้าไปในลิฟต์ที่ไต่ระดับขึ้นมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงหน้าห้องรับรองส่วนตัว ไม่นานนักร่างบางจึงถูกนำตัวมาวางบนพื้นเย็นเฉียบภายในห้องสวีทที่โซนห้องรับแขก ความเจ็บก็โลดแล่นไปถึงท้ายทอยพร้อมๆ กับเปลือกตาที่พยายามลืมขึ้น เสียงกลุ่มคนเดินค่อยๆ ถอยห่างออกไปพร้อมกับบานประตูที่ถูกปิดลง"โอ๊ย...ปล่อยหนู" เด็กสาวประท้วงบอกข้อมือเล็กถูกพันธนาการไว้ไร้อิสระ ในตอนที่กำลังจะดันตัวลุกขึ้น"เงยหน้าขึ้น"ดวงตา

"ไม่นะ...หนูไม่ไหว" เธอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะขยับเขยื้อนเรือนร่าง แต่เขากลับใช้ขาแกร่งดันเรียวขาให้อ้าออก แล้วจ่อปลายหัวบานหยักมาที่ปากทางเข้าโพรงสวาทอีกครั้ง "แต่ฉันไหว" เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาว่าพลางกระแทกกระทั้นท่อนเอ็นขนาดใหญ่ซึ่งโอบล้อมไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนเข้าไปในช่องทางรักที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามของเขาทันที สวบ! "กรี๊ดดดดดดดด นะ...หนูไม่ได้ขายตัวนะ พอเถอะ" มือหนารั้งเอวคอดกิ่วให้เข้าหาลำตัว แล้วตอกอัดแก่นกายใหญ่ด้วยความป่าเถื่อน "ให้ฉันเอาฟรีงั้นสิ" "ขะ...คุณมันเลว" ลิตาด่าทอคนใจร้ายพร้อมกับตวัดสายตาจ้องมองอีกฝ่ายด้วยความโกรธเคือง สองมือเล็กพยายามขีดข่วนแผงอกแกร่งเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำ แต่เขากลับไม่สะทกสะท้าน "หึ...ไม่เคยบอกว่าเป็นคนดี" จ๊วบ~ จ๊วบ~ ตับๆๆๆ จบประโยค เจ้าของวาจาร้ายกาจก็รวบข้อแขนเล็กทั้งสองคลึงราบกับเตียงนอนไว้แน่น แล้วเคลื่อนริมฝีปากหนาตะโบมดูดดุนหน้าอกขนาดใหญ่ทั้งสองข้างจนปลายปทุมถันสีชมพูสวยแข็งเป็นไตสู้ลิ้น แข่งกับเสียงเนื้อกระแทกที่ระรัวจังหวะอย่างสม่ำเสมอ แท่งเอ็นยาวเหยียดขยายใหญ่ผลุบเข้าออกร่องสวาทจนมิดด้าม ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกเสียวสะท้าน ภาย

"ก็ไหนลาออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ...ปาลิตา" ถ้อยคำกระแนะกระแหนของสาวสวยเจ้าของชื่อ 'ซอนญ่า' หญิงสาวเชื้อสายไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ที่ใช้ชื่อใหม่ตั้งแต่เธอเข้ามาเป็นพีอาร์ของผับแห่งนี้ แววตาริษยาเพ่งมองอีกคนที่กำลังสำรวจความเรียบร้อยของชุดผ่านกระจกเงาในห้องน้ำ"..." ลิตาเลือกที่จะเงียบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ซอนญ่ามักจะพูดจากระแนะกระแหนเธอ"หึ...ไปแล้วก็น่าจะไปลับไม่ต้องกลับมาอีก""ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ" ถึงแม้ลิตาจะไม่ใช่คนชอบต่อปากต่อคำ แต่ทว่าอีกฝ่ายยังไม่ยอมหยุดหาเรื่อง ครั้งนี้เธอจึงต้องใช้คำพูดให้เป็นเหมือนเกราะป้องกันตัวเอง"เจ๊น้ำไม่รู้คิดอะไรอยู่ที่รับแกเข้ามาทำงานอีกครั้ง น่ะ หึ..ทำเป็นไร้เดียงสาเวลาเจอแขกเพื่อเรียกร้องความสนใจล่ะสิไม่ว่า" ถ้อยคำกระแทกแดกดันดังขึ้นอีกครั้งในจังหวะที่เด็กสาวใบหน้าสวยปรายตามองมา"ฉันอัดเสียงไว้ในมือถือ อยากให้ฉันไปบอกเจ๊น้ำไหมล่ะ ว่าเธอกำลังนินทาเจ๊น้ำ"ว่าพลางลิตาล้วงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากระโปรงที่สวมใส่อยู่แล้วอาศัยจังหวะเปิดกล้องค้างไว้ให้ดูเหมือนกับว่าเธออัดวิดีโอจริงๆ แล้วหันหน้าจอให้ซอนญ่าดูก่อนจะหย่อนเก็บไว้ที่เดิมในเสี้ยววินาที ในเมื่อพ

พรึ่บบบ!เขาช้อนร่างเปลือยของเด็กสาวด้วยความไวประหนึ่งปีศาจ แล้วจับเธออ้าขาพร้อมๆ กับกดสะโพกมนลงมาที่ตักแกร่งสวบ!"กรี๊ดดดดด ยะ...อย่านะ"ช่องทางรักที่เปียกแฉะไปด้วยน้ำหวานค่อยๆ กลืนกินแก่นกายความเป็นชายที่ขนาดใหญ่กว่าข้อมือเข้าไปได้ง่ายกว่าครั้งแรก ฝ่ามือหนาล็อกสะโพกงามงอนของสาวน้อยกระทบกับหน้าขาของของเขาด้วยความหื่นกระหาย"รอฟ้าสว่างก่อนนะแล้วฉันจะหยุด" เขากระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่าก่อนจะเป็นฝ่ายออกแรงตับๆๆๆเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังกึกก้องภายในรถหรูตามจังหวะระรัวด้วยฝีมือคนตัวสูง ปลายส้นสูงเสียดสีไปมากับเบาะหนัง เธอจึงคว้ากอดลำคอหนาเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว กลิ่นน้ำหอมราคาแพงบนลำตัวเขาเสมือนกับดักที่ล่อให้เหยื่อติดกับทว่าอีกฝ่ายกลับมองภาพคนตรงหน้าที่เปลือยเปล่าซึ่งสวมเพียงรองเท้าส้นแหลมกำลังนั่งคร่อมบนตัวเขา กระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนให้ยิ่งร้อนระอุ"อื้อ! จะ...จุก""อืม~" แม็กเครย์ตะโบมดูดสองเต้าอวบที่จุกสีชมพูกำลังแข็งชูชันตรงหน้าราวกับคนอดอยาก ช่างล่อตาให้เขาอยากจะขย้ำมันแรงๆ เขาขบกัดหน้าอกใหญ่ทั้งสองข้างไปมาด้วยความกระหาย จนลิตาใบหน้าเหยเกทั้งรู้สึกเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกันเขาผลักเธอ