117.หัวใจไร้เดียงสา-ภาคย์ที่แสนอ่อนโยน

รถตู้ของโรงเรียนมาจอดรออยู่แล้ว คุณครูประจำรถลงมาแล้ว รอรับเด็กชายและเด็กหญิงที่ขึ้นรถด้วยกันทุกวันเป็นประจำ

"สวัสดีค่ะ " คุณครูพี่เลี้ยง รับไหว้ แล้วมองเด็กชายและเด็กหญิงให้ขึ้นรถไปนั่งประจำที่ของตัวเอง

"สวัสดีครับ ฝากวิตาด้วยนะครับ แล้วเย็นนี้ ผมจะมารับเอง "

ชายหนุ่มแปลกหน้า บอกเสียงนุ่มนวล โบกมือให้กับ เด็กหญิงแล้วมองจนรถขับออกไป ผู้ชายสองคน มองหน้ากัน แล้วเดินกลับเข้าไปในตึก ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา

"ขอบคุณ คุณกรมากนะครับ สำหรับทุกอย่าง แหวนกับวิตา คงรบกวนคุณกรหลายๆ อย่างเลยใช่ไหม ในช่วงที่ผมไม่อยู่ ถ้าอะไรลงตัวแล้ว ผมขออนุญาตนัดทานข้าวด้วยกันนะครับ "

ชายหนุ่มที่เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวพยักหน้ารับเบาๆ แล้วเดินแยกกลับห้องตัวเองไป เขากับวงแหวน เป็นเพื่อนบ้านที่ดีกันเท่านั้น ไม่ได้มีความคิดในทางชู้สาวกันเลยสักนิด แต่เพื่อนบ้าน คอยจับจ้องอยู่ไม่เว้นแต่ละวัน พ่อเลี้ยงเดี่ยว กับแม่เลี้ยงเดี่ยว คงจะไปด้วยกันได้ดี แต่เปล่าเลย เขาไม่ได้สนใจใครทั้งนั้น ทุกวันนี้ ได้แต่ทุ่มเท ที่จะดูแลลูกชายเพียงคนเดียว

ประตูห้องเปิดออก พร้อมกับเขาที่เดินเข้ามาข้างใน เธอที่กำลังอาบน้ำ เตรียมตัวจะไปทำงาน เดินออกมาจาก