Chapter 9

(Greg's pov)

Hindi ko makalimutan ang lasa ng arroz caldo nya. Oo madami na akong nakain na arroz caldo dati pero yung kanya kakaiba. Hindi ko lang alam kung alin doon ang nagpasarap sa luto nya.

"Babe, sino ang mas magaling sa amin ng asawa mo?" the woman beside me asked as she nuzzle my neck. We checked in a hotel to do some kinky things and we just finished.

Hindi ko alam kung wala lang ba ako sa mood o hindi lang talaga magaling sa kama itong babaeng ito kaya parang gustong gusto ko nang umalis. The weird part was that Charlene's sad eyes when I told her my disgust on the food kept flashing inside my mind.

"Babe, let's talk some other time. Aalis muna ako, marami pa akong aasikasuhin." sabi ko at saka tumayo.

I decided to just go home and look for some food. Baka sakaling may natira pa sa niluto nya kanina. Or baka nagluluto na sya ng bagong pagkain para sa tanghalian. Hindi naman siguro kabawasan sa kagwapuhan ko ang aminin sa asawa ko na masarap ang luto nya.

Pagdating ko sa bahay, sa kusina agad ako pumunta para magtanghalian. But I was surprised when I found the kitchen empty. Walang bagong pagkain. Walang Charlene. Tanging ang arroz caldo lang na kinain ko kanina. Hindi pa ba sya nagluluto? Ano kaya ang inaatupag nun?Napakunot ang noo ko.

Umakyat ako sa kwarto ni Charlene para sugurin at tanungin kung bakit hindi pa sya nagluluto kaya lang ay wala sya doon.Pumunta ako sa cr pero wala din. Even in the library, in the maid's room, in the garden, there's no sign of her found.

May malapit na mall sa village. Posible kayang doon sya nagpunta? Bakit ba hindi mapakali ang mga babae? To think na buntis sya at dala dala nya ang anak ko pero kung saan saan na lang sya pumupunta.

I tried calling her but no one's answering. Her phone's just keep on ringing. Hindi kaya lumayas na sya nang tuluyan dahil sa sinabi ko kanina na hindi masarap ang niluto nya? Is she that sensitive?

I know I should be happy if ever that she's really gone. But something's not right. I couldn't remain calm.

Sinubukan kong tawagan ulit sya at sa pangatlong ring ay sinagot nya.

"Where the hell are you? " Galit na bungad ko.

"Ah. Greg I'm sorry, akala ko hindi ka uuwi para maglunch. Sige, uuwi na ako. Dadaan ako sa isang restaurant para ibili na lang din kita ng food mo. Baka kasi hindi ka ulit makakain kapag nagluto ako eh." Nagpapanic na sagot nya. I felt my heart constrict.

Did I ruin her cooking confidence that much?

"Nasaan ka?" I asked, a little calmer now.

"Nag apply lang ng trabaho. Sige uuwi na ako. Wait lang"

"Ano? Nag apply ng trabaho? Jusko naman Charlene! Ano'ng pumasok sa isip mo? Nasaan ka ba? Susunduin na lang kita."

Ano bang klaseng babae ito at naisipan pang maghanap ng trabaho? Hindi ba sya kuntento sa pera ko? I won't let my wife work.

"Huwag na Greg. Kaya ko namang umuwi."

"Huwag ka nang umangal. Itext mo ang lugar at wag kang aalis dyan papunta na ako."

Ibinaba ko ang phone at naghintay ng message nya. Nagmadali akong magpunta sa kanya nang malaman kung nasaan sya.

(Charlene s pov)

Final interview na agad ako sa monday. Sana tanggap na ako sa trabaho. Ayokong umasa sa kanya habambuhay dahil alam kong nag iisip na din sya ng plano para ma-anull ang kasal namin. Tanggap ko naman na yun, kahit masakit. Medyo classic kasi akong tao. Gusto ko sana na kung sino ang pinakasalan ko ay sya na din hanggang huli.

Pauwi na din naman ako nang tumawag si Greg. Susunduin nya daw ako kaya inihahanda ko na ang tainga ko sa masasakit na salita na sasabihin nya.

Nagulat ako sa galit na galit na busina ng kotse sa likuran ko. Pagkababa ng bintana ng kotse nakita ko ang magaling kong asawa.

"Hop in! " sabi nya kaya pumasok agad ako sa kotse. Nakakunot ang noo nya at alam ko na galit sya dahil wala syang naabutang pagkain. Malay ko ba naman kasing uuwi sya. Sobrang sama kaya ng mood nya kanina at sinabihan nya pang pagkaing baboy ang niluto ko. So why was he expecting a food from me?

"Ano bang pumasok sa kokote mo at naisipan mo pang maghanap ng trabaho?"

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Ayoko namang aminin kung ano talaga ang dahilan ko. Baka magmukha lang akong kaawa awa sa harap nya.

"Wala lang. Naiinip kasi ako eh."

Bigla nyang hinampas ang manibela na syang ikinagulat ko. Doon ko lang napansin na ang higpit ng hawak nya doon. His knuckles are turning white with anger.

"Ayokong ayoko na magtatrabaho ka. Sa bahay ka lang at gampanan mo ang tungkulin mo bilang asawa ko. Is that understood?"

"Y-yes." I answered almost inaudible.

Nangilid na naman ang luha ko kaya nanahimik na lang ako. Wala naman akong laban sa kanya eh. Sya ang may kontrol ng relasyon na to. Ako,sunud sunuran lang at titiisin ko yun para sa anak ko. I want my child to have a complete family.

"Dito na lang ako, Greg. Dumiretso ka na sa malapit na restau dyan para makapag lunch ka na. Mag tataxi na lang ako pauwi." Sabi ko sa kanya nang makarating sa gate ng village pero ang totoo ay gusto ko nang bumaba para umiyak.

Hindi ako pinansin ni Greg at tuloy tuloy pa din hanggang sa makarating sa bahay. I opened the gate for him and closed it when he had the car parked.

"Cook for me." utos nya. Napatingin ako sa kanya. Teka akala ko ba hindi masarap ang luto ko? O baka naman nagustuhan nya talaga ang luto ko?

"Magluluto ka o tutunganga ka na lang dyan?" masungit nyang tanong.

Dali dali akong nagtungo ng kusina at nagluto ng ulam. Adobo na lang ang naluto ko dahil iyon lang ang pinakamabilis na pwede kong iluto sa ngayon. Habang naghihiwa ng rekado ay pinapakuluan ko na ang manok kaya naging mabilis ang pagluluto ko.

Si Greg naman ay nanonood lang ng tv sa may sala. Kung minsan pumupunta sya sa kusina at nagtatanong kung luto na ba o hindi pa.

"Greg kain na." sabi ko. Nagmamadali naman syang pumunta ng kusina. Ipinaghain ko sya at parang bata syang nagsimulang kumain.

Pinapanood ko syang kumain at napapangiti na lang ako dahil ganadong ganado sya.

Halos hindi na nga ako nakakain kasi tuwing nauubos ang kanin nya nilalagyan ko ulit. Mabuti na lang at medyo marami rin ang isinaing ko kanina.

"Masarap ba?" tanong ko dahil gusto kong magbukas ng topic para makapag usap kami. Kaya lang, hindi sya sumagot. Ni hindi nya ko tiningnan. I guess we are still not in that stage yet.

Pagkatapos nyang kumain, nagtooth brush sya at nagbihis ulit. This time, naka white V-neck shirt at maong pants lang sya. Sobrang gwapo nya sa simpleng suot nya. At alam kong kahit sinong babae, kausapin man nya o hindi ay kayang kaya nyang maakit sa isang tinginan lang.

"Aalis ka? " tanong ko kahit na obvious na dahil palabas na sya ng pinto. Nagulat ako nang bumalik pa sya at lumapit sa akin.

"Yup sweetie. Thanks for the food, mamayang gabi ulit ha. " then he gave me a smack on the lips.

Baby gumalaw ka ba? Bakit parang may gumalaw sa may tiyan ko? Bakit parang may humalukay sa tiyan ko? Bakit para akong kiniliti?

Greg bakit mo ginawa yun?