Nagising ako na sobrang sakit ang ulo. Sh*t! Anong nangyari? Bakit ang sakit ng ulo ko? Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto at nagulat nang ma-realized na nandito ako sa kwarto ko. Paano ako nakarating dito? Wala akong maalala kung anong nangyari kagabi! Maya-maya lang ay nakarinig ako ng katok.
“Lady Fev, are you awake?” I heard Gin's voice.
Bago pa ako makasagot ay pumasok na siya agad na may dalang baso ng tubig. Nang makita niya ang kalagayan ko ay agad siyang lumapit at inabutan ako ng gamot. Kukunin ko na sana ‘yon nang bigla niya itong ilayo sa akin.
“What are you doing?” iritadong tanong ko sa kaniya.
“Tell me first why did you drink last night,” nakataas ang isang kilay niyang tanong. Seriously? Sino siya sa tingin niya para utusan ako? I'm the boss here.
“Why are you asking me? I don’t even remember what happened last night,” iritadong sagot ko.
“See, you’re that drunk to not even remember what have you done last night,” saad nito na nagpakaba sa akin. What did he mean by what I have done? Hinihintay niya akong magsalita pero nang makitang wala talaga akong maalala ay bumuntong hininga siya.
“Here.” Iniabot niya sa akin ang pain reliever. Kinuha ko agad ‘yon nang abutan niya rin ako ng tubig.
“Drinking too much alcohol at your mission, huh?” Umiiling-iling na aniya. Inirapan ko lang siya at pilit na inalala ang mga pangyayari kagabi. Humiga ulit ako at nag-isip.
Inuna kong alalahanin ang dahilan ng pag-inom ko hanggang sa unti-unti ko nang naaalala simula pagdating namin sa party hanggang sa pag-inom ko ng vodka at cocktail. Sh*t! That's it! Nalasing ako sa cocktail?!
“Hmm? Remembering anything?” Nakasandal sa upuang tanong ni Gin habang naka-cross arm at nakatingin sa akin.
“Why are you still here?” masungit na tanong ko sa kaniya. I mean, yes, he can stay but that is if there's a reason for him to stay.
“After your dad witnessed how drunk you were last night, he told me to watch you 24/7. That's why I’m still here,” sagot niya na nagpalaglag ng panga ko.
“What?! What did I do last night?!” Even dad saw how drunk I am last night? Sh*t! Kinakabahan ako pero ayokong marinig ang sasabihin niya.
“Well, you—”
“Stop!” Pinutol ko rin ang susunod niyang sasabihin. I don’t want to hear it, I can even sense that it was embarassing.
I would rather remember it myself than hearing from him what kind of embarrassment I did last night. Hindi man mahahalata sa hitsura niya ngayon pero alam kong tatawanan niya ako as soon as maalala ko ang ginawa ko kagabi.
“What is it, lady Fev?” inosenteng tanong niya nang tingnan ko siya nang masama. Umiwas lang ako ng tingin.
I remember I drank vodka last night at ‘yon ang dahilan ng pagkahilo ko. Sumunod naman ang pag-offer sa akin ni Emma ng piña colada at hindi ko na alam ang sumunod na nangyari pagkatapos no’n. Seriously, this is actually Emma’s fault. Ang balak ko ay magtake advantage sa pagiging lasing niya but I didn’t expect that the table would turn and end up I was the one who got drunk.
Marahas kong sinuklay ang buhok at tiningnan ang wall clock. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kung anong oras na.
“What the fuck! It’s 2 o’clock in the afternoon already?!” Bigla akong napabangon. Gaano kahaba ang tulog ko? Anong oras ba ako nakauwi kagabi?
“As you can see, yes,” sagot ni Gin.
Tumayo ako mula sa kama nang biglang maramdaman na para akong masusuka. Agad akong tumakbo sa cr at doon tuluyang sumuka. Sumunod naman si Gin at hinagod ang likod ko.
“Fuck this! I don’t want to drink alcohol anymore!” saad ko sa pagitan ng pagsuka ko dahil mas lalong sumakit ang ulo ko. Narinig ko ang mahinang tawa niya.
“What?!” iritadong tanong ko.
“Huh? What?” balik niyang tanong.
Umirap ako at naghilamos ng mukha. Masakit talaga ang ulo ko. Hindi ito ang unang beses na nalasing ako pero ngayon lang ako nagkaroon ng hangover, sa rami ba naman ng nainom ko.
Bumalik agad ako sa kama at nahiga. Ipinikit ko na ang nga mata ko nang may maalala.
“Paano pala ako nakauwi?” umikot ako at hinarap si Gin na naroon pa rin nakaupo sa tabi ng table.
“Sinundo kita,” sagot niya.
“How about Fion?”
“She drove the car you used.”
Tumango ako at hinayaan na lang si Gin na magbantay roon. I need to remember what I did last night, pero sa tuwing napapalalim ang pag-iisip ko ay mas lalong sumasakit ang ulo ko. F*ck! Bakit ba kasi ako nagpakalasing?! Unti-unting nahuhulog ang mata ko hanggang sa tuluyan na akong nakatulog ulit.
Nagising na lang akong masakit pa rin ang ulo. Tiningnan ko ulit ang wall clock sa taas ng pintuan, alas sais na pala ng gabi. Napapahaba na ata ang tulog ko. Tiningnan ko rin ang kinaroroonan ni Gin kanina at nandoon pa siya hanggang ngayon. Did he really mean it when he said he’ll watch me 24/7?
Nakapikit siya habang nakasandal sa upuan malapit sa dingding at nakakrus ang mga braso. Umupo ako at pinakiramdaman ang sarili, hindi na gaanong masakit ang ulo ko. Dahan-dahan akong umalis sa kama at binuksan ang pinto.
“Where are you going, lady Fev?” narinig ko ang boses ni Gin. Gising siya?
“Kakain,” simpleng sagot ko. Hindi ako nakakain ng breakfast at lunch kaya natural lang na magugutom ako.
“I already brought you dinner,” sagot nito kaya bigla akong napatingin sa lamesa doon. Woah, meron nga, bakit hindi ko agad napansin ‘yon?
Agad akong lumapit doon at sinimulan nang kumain. Niyaya ko rin siyang kumain pero busog daw siya kaya hinayaan ko na lang. Habang nasa kalagitnaan ako ng pagnguya ay may biglang pumasok sa kwarto ko.
“Oh, you’re already here,” tukoy nito kay Gin. It’s Fion at kasama niya si Fellin. Anong ginagawa nila rito?
“Don’t you know how to knock first before entering?” sarkastikong tanong ko sa kanila.
“Kinakatok lang ang pinto kapag nakasarado. You see, it’s wide open.” Tinuro pa ni Fion ang pinto. Oo nga pala nakalimutan ko itong isara kanina. Tsk, stupid Fevi.
“So why are you here?” tanong ko na lang.
“We have something to discuss about,” sagot ni Fellin saka naupo sa kama.
“At my room?” nakataas ang kaliwang kilay na tanong ko.
“You think you can walk with your situation right now?” Umirap si Fion. Oh, I get it now, may kaunti rin pala silang konsiderasyon, though kaya ko naman nang maglakad pero nahihilo pa rin nang kaunti.
Pinagpatuloy ko lang ang pagkain at hinayaan na sila sa kung ano mang gusto nilang gawin. Humigop ako ng sabaw nang magsalita si Fellin.
“Since Dad directly ordered Gin to watch our careless sister, matatagalan pa ang paghahanap kay Matthew.” Matalim akong tinitigan ni Fellin. What? What did I do?
“You can just replace Gin, I’m willing to take his place,” offer ni Fion na ipinagtaka ko. Why would she do that?
“And why?” Fellin suddenly turned her gaze at Fion.
“I just find it annoying to stalk someone,” sagot niya at umirap.
“Really? From what I have seen, you’re the one who’s eager to watch over Ryven,” singit ko.
“Not anymore,” walang ganang sagot niya.
“Hmm. Why the sudden change of mind?” nagtatakang tanong ko at humigop ulit ng sabaw. Malabo talagang mawalan siya ng gana. Kitang kita ko pa ang pagkislap ng mga mata nito noong nakita ang litrato ni Ryven. Once she got interested in someone, hindi niya ito titigilan, that’s the Fion I know.
“Nothing. Huwag ka na nga magtanong. By the way, I’m thirsty.” Naglakad siya palapit sa akin. Kinuha niya ang baso ng tubig na dapat sana ay sa akin at ininom ‘yon.
“Seems like you’re avoiding someone, huh?” pabirong tanong ko pero bigla na lang nitong naibuga ang tubig na iniinom at muntik pa akong matalsikan.
“What the hell!” Napatayo ako sa kinauupuan ko at ang lahat din ay nagulat sa iniasal ni Fion.
“What was that about?” Even Fellin find it disgusting.
“I’m sorry, I was shocked,” paumanhin nito habang pinupunasan ang labi.
“What? Ano namang nakakagulat sa tanong ko?” iritadong tanong ko sa kaniya. Maya-maya lang ay nanlaki ang mga mata ko nang may ma-realized.
“What the fuck! You’re really avoiding someone, do you?” nanliliit ang matang tanong ko sa kaniya. Who would it be?
Umiwas siya kaagad ng tingin at bumalik sa pwesto niya kanina.
“No! S-sino namang iiwasan ko?” she defended herself pero hindi sapat ‘yon para mawala ang pagdududa namin.
“Is it true?” tanong naman ni Fellin. Seryoso na ang mga mata niya ngayon. That’s it! Hindi makakapagtago ng sikreto si Fion pagdating kay Fellin.
“I said no!” pagmatigas pa niya.
“Hmm. Come to think of it, you became strange since we started spying Ryven. I guess you’re hiding something from us.” Pilit ko siyang inuusisa pero umiiwas siya ng tingin.
Matalim namin siyang tinitigan ni Fellin at napansin ko na rin ang pamamawis ng noo niya.
“Spill it before I even think of you as a traitor,” saad nito na mas lalong nagpahalata sa kaba ni Fion. Mausisa ring nakatingin sa kaniya si Gin.
“You won’t tell anything? Fine, then, I’ll investigate you right away,” saad ni Fellin at umaktong maglalakad palabas nang biglang magsalita si Fion.
“Fine! I’ll tell it to you,” pagsukong aniya.
Umupo siya sa kama pero hindi pa rin makatingin sa amin. Hinihintay namin siyang magsalita hanggang sa bumuntong hininga siya at nagsimula nang magpaliwanag.
“Guess how stupid I was for being involve in romantic relationship,” panimula niya na nagpatahimik sa aming lahat.
Come again? What did she say? A relationship? A romantic relationship?!
“H-huh?” Kahit si Fellin ay hindi makapaniwala sa sinabi ng kapatid. Hell yeah! What to expect? We are assassins and it is forbidden to have a relationship with ordinary people!
“I heard it, right? You had a relationship with someone?” paniniguro ko, sakaling nagkamali lang ako ng dinig pero tumango lang siya nang hindi tumitingin sa amin.
“What the hell are you thinking? Don’t you know the rules of assassins?” tinaasan ko siya ng boses.
“I know! But that was before when I was so naive and just want to enjoy life,” sagot niya.
“Enjoying life while you’re putting us at risk?” seryosong tanong ni Fellin. She’s right. What the hell is Fion thinking?
“I’m not putting us at risk. I didn’t tell him anything about us, don’t worry,” saad nito saka umirap.
“Do you think we’ll believe in you after you lied to us?” iritadong tanong ko sa kaniya.
“I didn’t lie. Hindi ko lang sinabi!”
“Pareho lang ‘yon!”
“No, it’s not!”
“Pwede ba tumigil na kayo?”
Pareho kaming natahimik nang biglang magsalita si Fellin. Tahimik man pero nagsasagutan kami ni Fion gamit ang mga mata namin. Kung nakamamatay lang talaga ang titig, pareho na kaming nasa critical na kondisyon ngayon.
“Tell us the details,” utos ni Fellin na nagpahinto kay Fion sa pagtitig sa akin. Bigla siyang napaisip at bumuntong-hininga.
“Fine!” sagot nito at sinimulang ikwento kung paano sila nagkakilala hanggang sa break up.
Nakilala niya pala ito sa kalagitnaan ng mission niya nine months ago. Naalala ko rin na ‘yon ang pinakamatagal na wala siya rito sa bahay dahil malayo ang lugar na pinuntahan niya at sa hirap ng paghahanap sa target. I didn’t expect that she’ll commit with someone. Three months lang ang itinagal nila dahil nalaman ni Fion na may girlfriend ang guy dito sa Manila. Tsk, e ‘di naging kabit ka pa. We’re just glad dahil hindi niya ito masyadong sineryoso kaya hindi na namin kailangang mag-alala pa dahil wala siyang sinabi na kahit ano tungkol sa amin.
“So, anong kinalaman niyan sa pagiging strange mo lately?” tinaasan ko siya ng kilay.
“Gosh, don’t you get it? How would you react if you’ve seen the filthy thick face of your ex again after six months of break up?”
“Huh? So you mean you saw him right after we started spying Ryven?” tanong ko. Iyon ba ang rason kaya siya umiyak noong araw na ‘yon?
“Yeah,” sagot niya na nagpalaglag ng panga ko. Biglang may pumasok na ideya sa utak ko kung sino ‘yon. So kaya ba nawalan siya ng gana lately at ginusto na lang na makipagpalit kay Gin dahil isa ito sa mga kaibigan ni Ryven?
“Who’s that guy?” Inunahan ako ni Fellin sa pagtatanong.
“Curse that man. He’s one of Ryven’s friend and a jerk named Jiro Moriales.”
Third Person's Pov*****“I found him!” sigaw ni Fion sa telepono nang mamataan ang lalaking hinahanap sa loob ng mall.“Where? Tell me,” sagot ni Fevi sa kabilang linya.Pero hindi agad nakasagot si Fion dahil bigla na lang nawala sa paningin nito ang lalaki. Luminga-linga siya ngunit hindi niya na ito mahanap.“Hey!” saad ng nasa kabilang linya.“Oh shit! He vanished!” iritadong sagot ni Fion. Mabilis itong naglakad palapit sa pwesto kung saan nakatayo kanina si Ryven pero wala na ito roon.“What?!” halata ang irita sa tono ni Fevi.“He’s really skilled. He immediately noticed my presence and suddenly vanished,” sagot ni Fion at patuloy pa rin sa paghahanap kay Ryven.“He’s here,” biglang saad ni Fevi na pinagtakha
Fevianna’s Pov “Yow Vanna! The star of the night.” “Magaling ka pala sumayaw, huh? That was one great hot dance you made last party night.” “How I wish kuya Ry had seen it, baka sinabayan ka pa niya.” Iyan ang bungad sa akin ng mga kaibigan ni Ryven nang makalapit ako sa table nila. Sa kahihiyan ay hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Naalala ko na kasi kung ano ang ginawa ko no’ng gabing ‘yon at kahit alalahanin lang ay hiyang-hiya ako tapos aasarin pa nila ako nang ganito? Ngayon pa nga lang na narito ako sa harap nila ay grabeng lakas ng loob na ang hinanda ko para lang sa misyon na ‘to. I can’t imagine also na mapapasayaw ako sa gitna ng party at sexy dance pa talaga. And worst, nang makauwi ako sa mansyon ay sigaw pa ako nang sigaw na tinatawag si Dad para lang sumuka sa harapan niya. What the fuck did I just do? Hiyang-hiya ako thanks to Emma na nagpalasi
Mabilis kaming umalis ni Gin sa bar nang sabihin ni Fion na nahuli na nila ang traydor. Kinakabahan ako lalo na nang sabihin niyang isa sa pinagkakatiwalaan namin ‘yon. Tahimik lang si Gin habang nasa sasakyan kami at hula ko ay may ideya na siya kung sino ito.Dumiretso kami sa hideout na malayo sa kinaroroonan ng mansyon. Nang makarating kami roon ay dumiretso agad kami sa underground kung saan naroon sina Fion.Nang makapasok ay nanlaki ang mga mata ko sa nasaksihan. May isang lalaki na nakatali sa electrical chair habang duguan ang bibig at pisnge. Sa tapat nito ay nakatayo si Fellin na pinupunasan ang kutsilyong may dugo, si Fion naman ay nakasandal sa pader habang naka-krus ang mga braso. Nang makita nila kami ay seryoso itong nakatingin kay Gin.The man who’s sitting on that electrical chair is Tyler Santiago, Gin’s close friend and one of my Father’s trusted butler. Ikinuyom ko ang k
Tanging tunog lang ng sapatos ni Matthew ang naririnig sa loob ng kwartong ‘yon habang naglalakad siya palapit sa amin. He’s wearing a white polo with red necktie. Nakasabit sa likuran nito ang kaniyang coat. Ang hula kong edad niya ay nasa edad 40 pataas na halos kasing-edad lang ni Dad. “I heard you’re searching for me,” saad niya nang makapasok, sapat lang ang distansya para hindi maabot ni Fellin kung sakaling gumawa ito ng maling kilos. Paano siya nakapasok dito? Marami kaming tauhan na nakabantay sa labas. Napatumba ba niya lahat ng mga ‘yon? Nang siya lang? Nang huminto ito ay may dalawa pang lalaki na naka-itim ang lumapit sa magkabilang tabi niya. Naka-mask ang mga ito kaya hindi makita ang hitsura nila, tanging si Matthew lang ang hindi. “Good for us, then, ikaw na mismo ang lumapit,” saad ni Fellin na ngayon ay nakangisi na. Pinunasan nito ang kamay at tinadyakan si Tyler kaya natu
Dalawang linggo matapos ang insidente sa hideout kung saan bigla na lang lumitaw si Matthew ay palaisipan pa rin para sa amin ang sinabi niya. Anong kailangan niya sa akin? Bakit niya ako gustong kunin? Nakahiga ako ngayon sa kwarto habang nag-iisip nang may maalala ako. Bumangon ako at kinuha sa drawer ang litrato ng magpapamilya kasama ng pendant. Habang tinititigan ang lalaki ay nanlaki ang mga mata ko. I knew it! Kaya familiar ang batang lalaki rito ay dahil siya si Matthew! Hindi nalalayo ang hitsura ng batang ‘yon sa hitsura ngayon ni Matthew kaya nakilala ko agad ito. So Verlian nga ang mga ito, sino naman ang batang babaeng katabi niya? Halatang close sila roon. Itinago ko ang litrato at nagdesisyong lumabas. Nagbihis muna ako ng pang-alis bago walang paalam na umalis sa mansyon. Wala si Gin ngayon dahil may ibang inutos sa kaniya si Dad. Si Fellin at Fion naman ay nasa hideout. Wala rin naman akong gagawin sa mansyon kaya nagdes
Kinabukasan ay patuloy ko pa rin siyang sinundan. Hindi ako mapakali simula no’ng nakita ko siya sa ospital kaya dapat ngayon ay todo bantay na talaga ako.Ngayon ay sinusundan ko ang sasakyan nito papunta sa hindi pamilyar na lugar . Habang tumatakbo ang oras ay palakas rin nang palakas ang tibok ng puso ko dahil nagkaka-ideya na ako kung saan ang punta niya. Tatlong oras ang naging biyahe nang makarating kami sa isang lugar na hindi pamilyar sa akin. Isang malaking mansyon ang naroon at maraming mga nakasuot ng itim na suit ang nagbabantay sa paligid.Pumasok siya roon habang ako ay nagpark sa ‘di kalayuan at pinakiramdaman ang paligid. Sinigurado ko munang tago ang presensya ko bago ako naglakad palapit sa bakuran. Napansin ko rin ang mga cctv camera kaya naman nagdesisyon akong umakyat na lang ng puno. Mabilis lang akong nakaakyat nang hindi napapansin ng nagbabantay sa gate. Nang makarating sa taas ay kita ang bukas na binta
Nagising ako nang biglang mag-ring ang phone ko. Naka-ilang ring pa ‘yon kaya naman ginawa kong pantakip ang unan sa tainga ko para hindi marindi sa tunog. Ilang minuto matapos ang pag-ring, tumunog ulit ito. The hell! Sino ba ‘tong istorbo na ‘to?! Inis kong kinuha ang telepono at sinagot ‘yon nang hindi tinitingnan kung sino ang tumatawag.“What?” Garalgal pa ang boses ko at humihikab nang sagutin ‘yon.“Good morning, Vanna. Free ka ba today?” Boses ‘yon ni Emma. Nang tingnan ko ang screen ay pangalan ni Jasper ang naka-register.“Pwede ba kung tatawag ka lang para tanungin kung free ako, i-check mo muna ang oras?” Umagang-umaga pero mainit na agad ang ulo ko.“Huh? Anong oras na ah,” inosenteng sagot niya. Nagkusot muna ako ng mata bago tingnan ang orasan sa phone. What?! Alas-onse na! Sa gulat ko ay nahulog sa muk
“Wooh! What a life!” sigaw ni Jasper nang makarating kami sa isla. Nakakamangha ang lugar, tahimik at payapa.“Sigaw pa, Jasper, nang ma-engkanto ka,” bara sa kaniya ni Emma. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Jai. Narito pala siya sa likod ko.Naglakad ako palapit sa kubo at pinagmasdan ang paligid. Napaka-peaceful.“Ang ingay mo!” rinig ko ang sigaw ni Emma.“Wow, mas malakas pa nga ‘yang boses mo!” sagot din sa kaniya ni Jasper. At nagbangayan na naman silang dalawa.Sumunod si Jai sa direksyon ko at ngumiti siya nang makalapit. Tumango lang ako dahil naiilang pa ako sa kaniya. Sina Ryven at Jiro naman ay magkasama na ngayon habang seryosong nag-uusap.“Oh, Vanna. Why don’t you join them?” tanong sa akin ni Jai at tiningnan ang direksyon nina Emma at Jasper na nagsasabuyan