A family of an assassin who does killing, the merciless people who do not spare a single life of their target, where Fevianna Lauriel was born. She only want one thing; to be acknowledged by her father. But how will she achieve that if she hasn't even done a single mission? The only reason si simple, she can't kill a person. She still believes that killing criminals are not a solution to make a better world. But one incident will change her perspective which slowly triggers the awakening of her bloodlust. How would she deal with secrets being revealed that's been hidden a long time?
View More“Mr. Tan was known as the corrupt official. Hindi lang siya masibak sa puwesto dahil walang matibay na ebidensya. Your father is expecting you to be the one who’ll finish this,” paliwanag ng aming butler na si Gin habang nagd-drive ng sasakyan.
“A c-rank mission. As I expected,” mapaklang sagot ko.
“Lady Fev, your father cares for your safety that’s why he’s cautious.”
“He cares for his title, that’s more convincing.”
“But lady Fev…”
“We are family but we’re not. That’s what he taught us so don't ever think that he cares for me, my sisters neither.” And that’s how I ended our conversation.
As we arrived at the hotel, Gin observed the whole place while I went to comfort room near the parking lot to change clothes.
“I only have thirty minutes to finish this mission, huh?” I uttered to myself while changing my clothes. It’s already 8 o’clock in the evening and I need to finish this by the time I estimated.
I wear skin-toned dress and put some make up. I should look presentable because I’m attending a engagement ceremony which is in my target’s location and it will be held in this five star hotel.
My phone suddenly rang as I leave the woman’s comfort room. It was Gin which I expected to give details about the place so I immediately answer it.
“Tell me the whole—”
“Lady Fev, let’s retreat for now!” I sensed nervousness from his voice that made me curious.
“What? Hindi pa nga ako nakakasimula!” iritadong sagot ko.
“Faster, Lady Fev! Someone’s tracking your location!” halos pasigaw nang tugon nito.
“The hell I care!”
“The target’s already know your identity!” putol nito na ikinagulat ko.
“What did you say? That’s impossible!”
Mga higher officials lang ang nakakaalam ng identity namin sa labas. It’s also impossible for higher officials to reveal us, assassins, because it was like they simply digging their own grave. Marami kaming butlers and all of them are also assassins so there’s no possibility that they would reveal us.
“Yes it is, so hurry up. I’ll wait you at the second gate!” pinutol niya na ang linya kahit hindi pa ako nakakasagot.
“F*ck that Gin!” sigaw ko sa telepono dahil sa inis na binabaan ako.
“So you came, lady Fevianna,” I immediately turned around as I heard a masculine voice on my back. We’re here at the parking lot and I saw a man wearing a black suit who’s now standing right in front of me.
Who is this guy? And how did he know my name? As far as I can remember, only our family and butlers knew my name. I even have an assigned name on every mission.
“Who are you?” I asked.
“That’s unfair, lady Fev. Don’t treat me like you don’t know me at all,” he sarcastically said.
“I don’t care whether I know you or not, I have no business with you,” I frankly said and walked away.
“You haven’t changed. You’re always as impatient as your Father,” aniya na ikinagulat ko. Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.
“How did you know my father” tanong ko na hindi nagpapakita ng emosyon. He knew my father, and probably met him. Alright, I already have an idea who’s this guy.
Ngumisi lang siya at hindi ako sinagot. Nagpitik siya ng daliri at maya-maya’y may tatlong lalaki na nakasuot din ng itim na suit ang lumapit at akmang hahawakan ako.
“Just who the f*ck do you think you are!” Bago pa nila ako mahawakan ay tinadyakan ko ang dalawang lalaki sa gilid at mabilis na nakaalis sa puwestong iyon. I grabbed that opportunity to escape at mas lalo akong nainis dahil malayo pa ang second gate na binanggit ni Gin. Kinuha ko ang phone at tinawagan siya. Sinagot naman niya ito agad.
“Just fetch me at the main gate,” utos ko rito saka pinatay na ang telepono.
Malapit na ako sa main gate nang maramdaman kong may sumusunod pa rin sa akin. F*ck those men in black! Hindi lang mga ordinaryong pursuer ang mga ‘yon, more like an assassin! Hindi ko pa mararamdaman ang mga presensya nila kung hindi lang malakas ang pakiramdam ko. I left there without leaving a sign so how come they knew where I am?
“Someone’s tracking your location!” Gin’s voice suddenly popped up my mind that made me stop.
“Damn it!” mura ko sa aking isipan at tinapon ang phone nang marealize na tinatrack ang location ko.
I have an idea whose these guys are but I don’t have an idea how those men in black were tracking my location. Wala akong dapat ipag-alala sa phone dahil walang makukuhang impormasyon doon. My concern for now is who’s the traitor among our butlers.
Nakalabas na ako sa main gate pero walang Gin o sasakyan na naghihintay. Where the hell did he go and who the hell does he think he is para paghintayin ako rito?! I have no choice but to run dahil malapit na ang mga humahabol sa akin.
Malapit na ako sa second gate nang maaninagan ko ang itim na sasakyan and I expected na si Gin na ‘yon. Nagmamadali akong sumakay rito na humarurot na agad ng takbo.
“Bakit ba ang tagal mo?!”
“Bakit ba ang tagal mo?”
Sabay naming tanong sa isa’t isa at doon lang ako napatingin sa kaniya. But I was surprised from what I saw.
The person I was expecting to see is not here.
“Who are you?” he asked.
“Ahhh!”Hawak-hawak ko ang balakang ko nang pwersahan akong mapaupo sa sahig. Pang-ilang araw na naming training dito pero parang wala pa ring nagbabago sa akin. Gano’n pa rin ako... Mahina.“Tayo!” sigaw ni Selena.Agad ko ring inayos ang sarili ko at muli siyang hinarap. Ngayon ay matalim siyang nakatitig sa mga mata ko na tila ba may hinahanap ito roon.“Show me your wrath!”Mariin ko siyang tiningnan at naghanda na sa susunod na pag atake pero nalalabanan niya iyon lahat.“Kulang pa iyan!” muling sigaw niya at tila ba mas galit pa siya sa akin ngayon.Muli akong sumubok pero wala talaga, sadyang mas malakas siya sa akin at wala na akong magagawa roon!Huminto muna ako at ipinatong ang mga kamay sa tuhod ko habang hinihingal. She's just watching me at tila ba disappointed ito sa mga nagiging kilos ko.“Is that all you’ve got, Fevianna?” she asked, irritated.“Pagod na ak—”“Do I gav
I have a bad feeling about this. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Hindi na dapat talaga ako sumama, e!And to that woman, Selena! Bakit kung makatingin siya sa akin ay iba? Para bang handa ako nitong sakmalin anumang oras o kaya naman may binabalak siyang hindi maganda sa akin.I should be careful.Nagpapahinga na kami ngayon sa kaniya-kaniya naming kwarto. Thank God I’m alone now. Ang tanging sinabi lang sakin ni Matthew ay mas mapapalakas ako rito. And I think the person he was talking about na makakatulong sa akin ay si Selena. But what's with her presence?She’s a filipino residing here in England kaya nakakaintindi pa rin siya ng tagalog although mas na-aadapt niya na ang slang dito. And I need to get ready dahil magsisimula na bukas ang training namin. Malakas ang pakiramdam kong iba kung magtrain si Selena, sa presensya niya pa lang ay natitinag na ako, paano pa kaya kung nasa mismong training na kami?Gawa na rin ng sobrang pagod
“Are you all set?”Nalipat ang tingin ko sa repleksyon ni Gin sa salamin nang bigla na lang itong pumasok ng kwarto habang inaayusan ko ang sarili ko.I put on my lipstick before I stood up and turn to look at him.“Let's go,” I answered, blankly.Ngayon na ang alis namin at nagdesisyon akong baguhin ang lahat-lahat sa akin.I wore a skin-toned backless crop top and black high waist jeans. Naka-pony tail din ako kaya naman lantad na lantad ang balat ko sa likod.Hindi rin makatingin ng diretso sa akin si Gin na tila ba naiilang ito pero wala na akong pakialam. Inayos ko na lang ang mga gamit ko bago ito binigay sa kaniya. Pero bago pa ako lumabas ng kwarto ay pinagmasdan ko muna ang sarili sa salamin.I smirk as I saw my reflection on the mirror. Who would've thought that I actually became the bitch I didn't what to be?I put on my stilettos and compose myself. Bumagay ang suot ko sa pulang-pulang mga labi ko. A
I swear to myself that this will be my last tears. Sawang-sawa na akong makaramdam ng sakit. Sa sunod-sunod na sakit na nalalaman ko ay unti-unti ako nitong minamanhid. And this is what I want...To be numb.Magdamag ko na atang naibuhos lahat ng luha ko dahil kinabukasan ay tila wala na akong maramdaman na kahit ano. Blangko na ang lahat-lahat sa akin. I can't trust anyone anymore, even myself.Or rather... I don't know myself... anymore.Umiling ako saka dumiretso na lang ng banyo para maligo. After doing my morning ritual ay lumabas na rin ako ng kwarto at naabutan pa si Gin na mukhang papunta ng kwarto ko.He stopped for a while when he saw me but later on continue to saunter towards me.“I have something to tell you,” he said.Hindi ako sumagot. Nanatili lang akong nakatayo sa harapan niya habang hinihintay ang susunod nitong sasabihin.“We’re going in England,” he added that immediately fixed my
Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak lang nang umiyak. Luckily, I was alone since Gin gave me time for myself. Hinayaan ko lang ang sarili kong maging mahina at mugtong-mugto na ang mga mata.I can’t even remember if I ate dinner. I just let myself be tired of crying until I fell asleep.Nagising na lang ako dahil sa sunod-sunod na katok sa pintuan.“Are you awake? I brought you food,” rinig ko ang mahinahong boses ni Gin mula sa labas.I was just staring at the ceiling for a few minutes until I heaved a deep sigh.“Come in,” I utter.Maya-maya lang din ay pumasok siyang may dalang tray ng pagkain. He first look at me as if observing me and my next move. “Kumusta ka?” With that question, I froze. Hindi ko alam na sa simpleng tanong lamang na ‘yon ay mahihirapan akong sagutin. I didn’t mean to make its meaning doubled but I just can’t distinguish what kind of question he wanna ask.Kumusta ako physically? Emotionally? Mentally? No. I am not okay, but this will gonna be okay... s
Tears are still streaming down my face when I hurriedly hopped inside of Gin’s car. “Lady Fev—”“Let’s go.”He didn’t question anymore when he saw my reaction. Muli niyang pinaandar ang sasakyan at mas malumanay na lang ngayon ang patakbo niya.Later on, he grope something in front and gave me the tissue. I hesitated first from accepting it but this is not the time to higher my pride. Kinuha ko ‘yon at naging tahimik na kami sa buong biyahe habang hinahayaan niya akong ilabas lahat ng luha ko. I am even sobbing but he’s just acting like he can’t hear me so that I can have a privacy.I feel like crying is not enough to ease my madness. I felt like I am enduring the problem of a whole nation. Sobrang bigat sa pakiramdam!I don’t know where he’s taking me but it was like we’re going up a mountain. Hinayaan ko na lang siya dahil sa ngayon ay wala pa akong ganang makipag-usap.Until later on, we stopped at the edge
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments