Share

Chapter 71

Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak lang nang umiyak. Luckily, I was alone since Gin gave me time for myself. Hinayaan ko lang ang sarili kong maging mahina at mugtong-mugto na ang mga mata.

I can’t even remember if I ate dinner. I just let myself be tired of crying until I fell asleep.

Nagising na lang ako dahil sa sunod-sunod na katok sa pintuan.

“Are you awake? I brought you food,” rinig ko ang mahinahong boses ni Gin mula sa labas.

I was just staring at the ceiling for a few minutes until I heaved a deep sigh.

“Come in,” I utter.

Maya-maya lang din ay pumasok siyang may dalang tray ng pagkain. He first look at me as if observing me and my next move.

“Kumusta ka?”

With that question, I froze. Hindi ko alam na sa simpleng tanong lamang na ‘yon ay mahihirapan akong sagutin. I didn’t mean to make its meaning doubled but I just can’t distinguish what kind of question he wanna ask.

Kumusta ako physically? Emotionally? Mentally?

No. I am not okay, but this will gonna be okay... s
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status