Chapter (6)

TBS 1 - CHAPTER 6

This is the view that I've waited. Yung gigising ka sa umaga na mukha ng pinakamamahal mo agad ang bubungad pag mulat ng iyong mga mata. 

Gusto kong wasakin ka sa paraan na kaya ko, Stella. Gusto kong gumanti hanggang sa madurog ka katulad ng pagkadurog mo sa akin noon. 

I hate the feeling that you'd left. 

Sounds corny, but damn. I'm crazy inlove with this girl. I can't, ang isipin na maghiganti ay hindi ko kaya lalo ngayon. Ang daming katanungan ang nabubuo sa isipan ko.

I lose. Hindi ko kaya ang gumanti.

I can't help my self to lay beside her. Lalaki lang ako na nangungulila sa pag-mamahal mo. 

I looked at my phone when someone's calling.

Callingg...

Brixx 

"I sent the results in your office." Plain na saad nito at hindi na ako hinintay na makasagot. Fvck him! 

I stared at her one more time and kissed her in forehead. I need to check something. 

'I love you since then.' I said and close the door of her room.

------ 

Nang magising ako ay wala na si Chris sa tabi ko. Napangiti ako ng may makita akong note s ibabaw ng lamesa "eatwell, love" hindi ko alam kung kikiligin ba ako or what, like duh. LOVE? Nahihibang na ba siya?! 

Kahit sa panaginip hindi niya ako tantanan! 

"I love you since then." Pang gagaya ko sa linya nito sa panaginip ko at napahigikhik. 

Pati panagip sinungaling. 

Pero hindi pa oras para mahulog sa patibong niya. Masyado pang mabilis kulang nalang isipin ko na nananadya na ang tadhana para dito. 

May kailangan ba siya sa akin kung bakit niya ito ginagawa?

Narinig ko ang mabilis na pagkatok mula sa pintuan at ng buksan ko ayon ay ang humangos na si kuya Raul ang bumungad sa akin. 

"Kuya anong nangyari?" Natataranta kong tanong. 

"A-ang." Sabi nito at panay ang habol ng hininga. 

"Ang?" Ulit ko 

"A-ang." - kuya Raul.

"Ang alin nga?!"

"A-ang iyong mommy ay n-nag aalala na s-sayo. Hindi ka manlang d-daw natawag." Napatulala ako sa sinabi nito. Really? 

Akala ko pa naman ay may naaksidente at siya ang may kasalanan o di kaya naman ay may kung ano ng nangyari. 

"Yon lang naman po pala eh bakit hapong-hapo ka?" Naiirita kong sabi dito. 

"Nagagalit na po kasi si Ma'am kaya tumakbo po ako kaso sakto na under maintenance yung elevator kaya sa hagdan na po ako dumaan." 

"Si mommy talaga, balak niyo bang magpakamatay? Pasok ka po at uminom muna ng tubig." 

Sambit ko, dahil nakakahiya talaga si mommy. 

"Call mo na siya ha. Kulang nalang magbuga ayon ng apoy kanina habang kausap ako. Mabuti nalang at malayo ako sa kanya ngayon." Natatawa na saad nito at bahagyang kinamot ang batok. 

"Opo, tatawagan ko din. Si mommy talaga." Napailing nalang ako dahil sa inaasta ni mommy. Nakakawa tuloy si kuya Raul. 

Kuya Raul ay nasa mid'30's. Isa lang ang anak at hiwalay pa sa asawa. Family driver namin siya sa America isa siya sa pinagkakatiwalaan ni mom and dad kaya siya ang isinama sa akin dito.

Nagpaalam na si Kuya Raul dahil tatawagan pa raw nito ang kanyang anak kaya tango lang ang naisagot ko at tinanaw ito habang papalabas ng unit ko. 

Napatingin ako sa phone ko ng bigla itong tumunog kinuha ko ito sa ibabaw ng side table dito sa sala at si mom ang tumatawag doon. 

"Hello, mommy?" I said when I answered the phone. 

"Princess, how are you? Pinag aalala mo ako, kami ng daddy mo hindi ka sumasagot sa tawag ko." Himig doon ang pagtampo kaya bahagya akong napangiti. 

"Mom, I'm okay. Natuwa lang ako na nakabalik ako dito sa Pilipinas halos araw-araw akong namamasyal kasama si Kuya Raul." Nakangiti kong wika. 

Half lie.

"I-enjoy mo lang buhay hangga't bata pa, Stella. Nandito lang kami ng daddy mo para sayo." Napaisip ako sa sinabi ni mommy. And I'm thankful na sila ang magulang ko.

'Sana kahit papaano ay may maalala ako, kahit yung importanteng bagay o tao na naging part ng nakaraan ko and that was three years ago.'

"Mom, I met the girl named Sophia." Sabi ko sa mababang tono at nangangapa sa kabilang linya. 

"Really? What she said?" Inosente na tanong nito. 

Hindi niya ba sasabibin sa akin na 'yeah, she's your friend back then' nag hintay ako ng ilang segundo at nagbabaka-sakali na marinig yon mula sa kanya pero wala. 

"She said she's my bestfriend since highschool. May nabanggit pa siya na pangalang Chris dahil greatest love ko raw ito, kilala niyo po ba sila?" 

Wala akong nakuhang sagot, hindi agad siya umimik. Umaasa ako pero nabigo ako. 

"You know what, princess. Madami pang gagawin si mommy. Next month I will visit you there. I love you, see you so-." Hindi na ako sumagot dahil pinatay ko na agad ang tawag. 

Kabastusan man ang ginawa ko pero may mali, I think mommy is lying to me. The way she talk, halata na iniiwasan niya. 

Mabigat ang aking paghinga dahil sa paguusap namin ni mommy, kahit saglit lamang ayon ay alam mo at ramdam agad kung may tama ba o mali. 

Ano ba talaga ako noon? 

Sino ba talaga ako? 

Ano ba ang meron ako noon? 

Sino ba ang mga naiwan at nakalimutan ko? 

Ang daming tanong na pumapaloob sa aking isipan. What should I do? 

I heard my phone is ringing again at nagtaka ako ng makita kung sino ang tumatawag doon

STB Husband? 

Naguguluhan man na nag aalangan ay sinagot ko pa din ito. 

"Good morning, STB wife." Parang may isang malaking question mark na nakapatong sa ulo ko ng marinig ko ang sinabi nito, STB? Wife? 

Inilayo ko ang phone sa tenga ko at tiningnan ito, 'STB Husband' 

"Who are you, maybe nagkamali ka lang ng tinawagan mo sir." Magalang na saad ko. 

"Eat your breakfast, love." Then the call ended. Wtf?! Seriously?! May hinala na ako pero ayaw parin tanggapin ng isip ko na siya ayon. 

Ano bang problema niya?!

Halos habulin ko ang aking hininga sa mabilis na pagtambol ng kung ano sa loob ng d****b ko. Kailangan ko ng mag-pacheck-up dahil hindi ito maganda para sa puso ko.

Sermon nanaman ang aabutin ko kung sakaling malalaman nila na bigla nalang ako nahimatay at bumagsak sa hospital bed ng ilang araw o linggo. 

Kwento ni mommy na ipinanganak niya akong sakitin ang katawan kaya siguro ganun nalang palagi ang pag-aalala niya sa akin. She's the best mom, pero bakit pakiramdam ko ngayon ay may itinatago siya?

Nabalik ako sa katinuan ng mapansin kong umilaw ang phone ko. 

STB Husband :)<3

Stella. My STB Wife. 💍

(Ps. Pasensya di agad naka-update mga babies, busy lang sa module at sa dalawa kong baby. Stay tuned! Malapit lapit na. Pasensya kung wala pang ganap sa ngayon.)