Pero kahit sinabi ni Mom ito ay napatingin pa rin ako sa malaking screen. Mabuti na lamang dahil sakto nito ay namatay ang screen. Mas niyakap ko sila Ashy at Nash at aksidenteng napatingin kay Solei. Solei... Diretso siyang nakatitig sa akin at maya-maya ay mapang-asar siyang napangiti. Kung hindi ko lamang kasama ang ina at ang mga anak ko—paniguradong hindi na siya makakabas nang buhay sa lugar na ito. Naglakad siya palayo habang madilim ang mukha na pinapanood ko siya. Sa mga oras na ito, ramdam kong mas tumindi ang galit na nararamdaman ko para sa kan'ya. I gritted my teeth. Magbabayad ka... Naging mabuti ako sa iyo, pero ano ang ginawa mong kapalit? Pinili mo akong gawing kalaban, kahit ninais kong maging kakampi kita. Pagsisisihan mo ang lahat. "Mom!" Naagaw ang atensyon ko nang makitang pumasok ang half-brother ko sa auditorium. Kasunod niya ang hindi mabilang na bodyguards. Ang lahat ng ibang bisita na nakatayo ay napalayo nang makita ang maraming bagong dating. Ang ib
KINAGABIHAN... "At the opening ceremony of Kalinga School, a specialized school made only for the Kalinga orphans—had been ruined when Shianna Viacera, a girl who came from a well-known clan had gotten into scandal. We are still waiting for her response about the issue. On the other hand, the heads of Kalinga families have said that they will fix the issue soon." "Is he still not here?" tanong ng isang babae habang pinagmamasdan ang kan'yang kuko na may bahid ng kulay ginto. Nakaupo siya sa isang pulang couch habang nakakrus ang mga binti. Tanging ang television at isang maliit na lamp sa malayo ang nagsisilbing ilaw sa isang malaking kuwarto. "Paparating na siya." Sa isang sulok ay mabagal na dumilat si Ybañez na siyang nagsalita. Nakahalukipkip siya habang hinihintay nila ang lalaking paparating. Nakatayo rin siya at nakasandal sa isang pader. "Hmmm?" Ngumisi ang misteryosong babae at tumingin sa direksyon ng pintuan. As if on cue ay bumukas ito at itinambad ang isang lalaking pi
KINABUKASAN... "What's the news?" Lumabas ako sa aking kuwarto habang kinakabit ang mga butones ng aking gray vest. Napahinto lamang ako sa aking ginagawa nang mapansin na may ibang tao rito sa condo unit ko. "Hudson." Umayos ako ng tayo at pormal siyang tiningnan. Nasa tabi ng pintuan si Cayer na binabantayan ang bawat galaw ng bisita. "Nandito ako para siguruhing ayos ka lang." Tumayo siya at namulsa. Marahan siyang ngumiti. "After all, ang laki rin ng naging issue mo, Shianna." Tumaas ang sulok ng aking mga labi at pinagmasdan siya. "To be honest, it doesn't matter to me kung masira ang pangalan ko. Ang ayaw ko lamang ay..." Natigilan ako at unti-unti ay nalusaw ang aking ngiti. "What?" Mahinang natawa si Hudson at tinitigan ako. Hinihintay na ipagpatuloy ang aking naudlot na mga salita. "Nevermind." Pinilig ko ang aking ulo at nilagpasan siya. Dumiretso ako sa center table at pinulot ang remote rito. Binuksan ko ang TV at agad na bumungad ang issue tungkol sa amin ni Solei.
Matagal na napatitig si Cayer sa akin kaya matamis ko siyang nginitian. Tumayo ako habang hatak-hatak ko siya. "You need to go. You see, hindi ako tiwala sa guards ng Kalinga House kaya kailangan mo nang bumalik doon. Huwag mo akong alalahanin dahil kaya ko na ang sarili ko." Pinulot ni Cayer ang handbag na nasa sahig at inabot ito sa akin. "I understand, Miss Shian." Nilahad niya ang kan'yang palad. "Shall we go?" Hindi na ako sumagot at inabot lamang ang kan'yang kamay. Nagsimula kaming maglakad patungo sa pintuan. Pinagbuksan ako ni Cayer ng pinto at binitiwan ang kamay ko. Nauna na akong lumabas sa unit habang siya ay agad ding sumunod. Sabay naming tinahak ang mahabang hallway at dumiretso sa elevator. Pinagmasdan ko ang aking sarili sa metal door ng lift. Solei... I'd meet you soon. Bumukas ang elevator at agad kaming dumiretso sa entrance ng building. Awtomatikong may sumama sa akin na limang lalaki nang malapit na ako sa entrance. "Miss Shianna!" "Is it true that you're g
After magsalita ni Mom ay nagsimula nang pumormal ang heads. Samantala, dumiretso kami nila Ivana at Solei sa tatlong upuan na kaharap ng pabilog na mesa. "We will discuss about the hottest issue first," saad ng isang head habang inaayos ang mga papeles na kan'yang hawak. Nag-angat siya ng tingin at diretsong tumingin sa akin. "I'm sure that you're aware about it, right, Shianna? Since nandoon ka sa Kalinga School nang mangyari ang issue. You witnessed it first hand." I nodded. "I am well aware of the issue. So I am looking forward to a well and unbiased discussion about it." Tumaas ang kilay niya. "We will treat the people involved fairly. You need not to worry. Wala naman kaming hinanakit sa inyo—lalong-lalo na sa'yo." Umismid lamang ako at sumandal sa aking upuan. Pasimple kong sinulyapan si Ivana na seryoso at si Solei na tulad ng dati ay mukha pa ring anghel. I crossed my arms. "So Shianna," si Mr. Gustav na head ng Valderama family ang nagsalita naman. Hinawakan niya ang co
Nagsimulang maglakad palabas ang mga head ng bawat pamilya. Pinapanood ko lamang silang lumabas habang hindi pinapansin si Solei at Ivana na nabibiglang nakatingin sa akin. "Shianna." Tumigil sa harapan ko si Mom na akmang lalabas sa conference room. She glanced at me sidewards. "Don't make the Viacera a pathetic clan. Kapag nalaman ng Papa ang nangyayari ngayon, he'll probably get mad. At sisiguruhin niya na ang lahat ay luluhod sa harapan mo para makabawi lamang. The Viacera is a powerful clan. Don't forget na mas nakatataas ka kaysa sa mga taong nandito." Tuluyan na niya akong tiningnan. "Huwag kang papantay sa level nila. Dahil kailanman ay hindi kita pinalaki para lamang lumuhod sa harapan ng ibang tao." "Ibang tao?" Madilim akong napangiti. "Then ibig-sabihin ba niyon ay kapag lumuhod ako sa harapan ng aking angkan ay ayos lamang? Dahil hindi sila ibang tao?" I mockingly laughed. "Iyan ba ang nais mo ipahiwatig?" "Shianna—!" Napatiim-bagang si Mom at napakuyom ng kan'yang mga
"I-I still cannot believe it." Napasinghap si Cassie at sinapo ang kan'yang noo. Lumunok siya at saka bumaling sa akin. Kalmado lamang akong ngumiti habang pinapanood ang naguguluhan niyang mukha. "Ang lahat ng sinabi ko ay totoo, Cassie." Napakurap ako upang hindi muling mapaluha. "Lubhang mahirap ang naranasan ko sa loob ng ilang taon." Lumungkot ang mukha ni Cassie. Maamo ko lamang siyang tiningnan at hinayaan siyang yakapin ako. "I-I'm sorry, Shianna. Wala kami noong nahihirapan ka." Niyakap ko siya pabalik, at unti-unti ay nalusaw ang aking pekeng ngiti. I closed my eyes and smiled darkly. "Ayos lang. Kinaya ko ang lahat dahil malakas na ako." Lumayo ako sa kan'ya at muli ay ngumiti ako nang matamis. Saglit kong nilingon ang labas nang mapansing huminto na ang sasakyan. "Then shall we go?" Akmang bubuksan ko ang pinto ng kotse nang biglang hinawakan ni Cassie ang braso ko. Awtomatikong napatingin ako sa kan'ya at binigyan siya ng nagtatakang tingin. "Shianna." Humigpit ang
"Solei." Naaaliw akong tumingin sa kan'ya. "You're still predictable, aren't you? As I've expected, susundan mo ako dahil hindi mo ako hahayaang gawin ang parusa na hindi para sa akin." "S-Shianna." Sinapo ni Solei ang kan'yang namumulang pisngi at nabibiglang tiningnan ako. Awtomatikong nanlaki ang kan'yang mga mata nang magsimula akong humakbang papalapit sa kan'ya. "Ngayon..." I stepped forward. "Nararamdaman mo na ba ang bigat ng bawat desisyon na ginagawa mo?" Napuno ng dilim ang aking mga mata at nilapitan siya. Dinikit ko ang aking hintuturo sa kan'yang noo at dinuro-duro siya. "I can see your soul, Solei. Alam kong may tinatago kang kulo. So now—bakit hindi mo na ipakita ang totoong kulay mo?" "Totoong kulay?" Huminto sa pag-atras si Solei at galit akong tiningnan. "Bakit, Shianna? Ano ba ang tingin mo sa akin? Isang demonyo?!" Napasigaw si Solei nang muli ko siyang malakas na sinampal. Walang awa ko siyang tiningnan na halos matumba sa lupa. Nilapitan ko siya at gamit ng i