Anne came from an Island in the province of Leyte. She was raised by an old couple who wasn't blessed with child. Nang mapalayas sila sa kanilang bahay, nagpasya sila na lumuwas ng Manila upang doon makipagsapalaran. Napadpad sila sa Quiapo. Upang mabuhay, nagbenta sila ng mga halamang gamot at kung ano-ano pa. Doon nakilala ni Anne si Rose, isang nakakatuwang babae na mayroong guwapong asawa at higit sa lahat bilyonaryo. The kind woman take her into her house and offered her a job. At doon niya nakilala ang guwapong si Craig, na huli na niyang napagtanto na hindi pala Craig ang pangalan nito kundi Marko. Paano niya mababawi ang gayuma na napainom niya kay Craig dahil sa pag-aakalang siya si Marko? Na inakala niyang si Craig. Ang gulo! Pero mas magulo pa ang isip niya dahil pakiramdam niya tumatalab na ang gayuma na napainom niya kay Craig dahil wala ng ginawa ito kundi ang buntutan siya at hiritan ng kaniyang mga corny na pick up lines. "Miss, may mapa ka ba diyan? Gusto ko kasing malaman ang tamang daan papunta sa puso mo."
View More"Ano'ng hanap mo, Miss?"
Pansin ko na kanina pa siya palinga-linga. Hindi din siya lumalayo sa aking pwesto. Mukhang may hinahanap siya. O tamang sabihin na may gusto siya pero nahihiya siyang magsabi. "Kung panghaplas ang hanap mo, kompleto kami. Pantanggal ng lamig sa katawan, para sa binat o kung pantanggal ng kati-kati, mayroon din kami." Nahihiya siyang ngumiti. Tingin ko ay wala sa mga binanggit ko ang kaniyang kailangan. "Magsabi ka lang, lahat mayroon kami dito. May kandila din kami na kulay pula dito para sa pag-ibig." "Mayroon po kayong kandila para sa ano..." Nagtaas ako ng kilay. Ang tagal naman niyang magsabi. Tapos mamaya hindi naman pala siya bibili. "Ano, Ate..." "Kandila para sa lalakeng nanakit sa'yo? Aba, meron kami." Naging malikot ang kaniyang mga mata. Nilabas ko ang kulay itim na kandila. May nakadikit na ding papel dito, kung saan nakasulat iyong orasyon na kailangan niyang gawin. "Sindihan mo ito tuwing alas-dose ng hatinggabi ng byernes. Itong orasyon, ulitin mo ng pitong beses." "Gaano po katagal tatalab, Ate? At okay lang po ba kung hindi hatinggabi magsindi at magdasal?" "Puwede naman. Alas-sais ng gabi, tuwing Myerkules. Ulitin mo lang ito hanggang sa ikapitong Myerkules." "Okay po, Ate. Magkano po?" "One fifty lang." Nagmamadali itong naglabas ng pera. Mabilis niyang sinuksok sa kaniyang bag ang kandila na binili niya. Nakabenta din. Matumal ang bentahan ngayon dahil umalis kami sa dati naming pwesto. Napag-iinitan na din kasi kami ng mga tanod at mga pulis, kaya minabuti na lang namin na lumipat ng puwesto. Matanda na din sina Amang at Inay, bawal na silang ma-stress. Nakaka-stress kapag ganiyan na may huli. "Ano'ng hanap mo, be? Panghaplas sa lamig-lamig at kati-kati, pamparegla, gayuma at kandila para—" "Iyong panghaplas para sa kati-kati, Ate. Kaya po ba niyan matanggal iyong kati-kati ng asawa at kabit niya?" Napatawa ako. Hindi lang si Ate ang lumapit sa amin na mayroong ganitong hinaing. "Ay, hindi siya tatablan ng haplas, Ate," sagot ko naman. "Pero may solusyon ako diyan..." Nilabas ko iyong kandila na korteng tao. "May picture ka n'ong kabit?" tanong ko. Mukhang handang-handa naman siya dahil mabilis nitong nilabas mula sa bag ang isang larawan. Napangiwi ako. "Mas maganda ka naman ng di hamak dito sa kabit, Ate." Ngumiti siya. "May kasabihan na talo ng malandi ang maganda." Napailing-iling ako. Inabot ko sa kaniya iyong kandila. "Isuksok mo iyong picture diyan, tapos sindihan mo ang kandila. Hintayin mo hanggang sa matunaw ng buo." "Effective ba 'to?" "Oo naman, Ate. Tiyak na mawawala ang kati-kati ng kabit na iyan. Kung hindi, ibang kati-kati na ang maramdaman niya." Nilabas niya ang kaniyang wallet. "Magkano?" "Iyan ba ang asawa mo?" Nasilip ko kasi ang picture sa kaniyang wallet. Kung ako sa kaniya, ipamigay na lang niya ang kaniyang asawa. Pangit na nga, nagawa pang magloko. Hindi talaga totoo iyong sinasabi ni Andrew E na humanap ka ng pangit at ibigin mo ng tunay. Kadalasan kung sino pa ang pangit, sila pa ang malakas ang loob na magloko. Kung pipili ka sa pagitan ng pogi na manloloko at pangit na manloloko, aba, doon ka na sa pogi. At kung mayroon namang guwapo na mayaman pero manloloko, sa kaniya ka na lang din. Praktikal lang, di ba? Pagkatapos magbayad nagpunta na siya sa gilid kung saan magsisindi ng kandila. Madami na din ang ibang customer na nakapuwesto doon. Gumagawa ako ng pulseras para sa bata nang may lumapit sa akin na babae at lalake. Mukhang bata pa sila at mukhang alam ko na din kung ano ang kailangan nila. "Ano'ng hanap nila? Mayroon kaming iba't ibang halamang gamot, mayroon din kaming pamparegla." "Ate, mayroon kayo iyong ibang pamparegla?" Napangiwi ako. "Hindi kasi tumalab iyong halamang gamot, e." Hindi ako umimik. Sa totoo lang, tinatablan na din ako ng konsensya sa pinaggagawa ko na ganito. Iniisip ko nga na baka hindi na ako makapag-asawa pa. O kaya naman ay magkaasawa pero iyong sasaktan lang ako. Bumuntong hininga ako. Mabilis namang lumapit sa puwesto ko iyong tindera sa dulo. Alam na alam niya kapag ganito na ang aking itsura. "Ano'ng hanap nila?" pabulong na tanong niya sa magkasintahan. "Doon na lang kayo, Ate..." Ngumisi ito sa akin. Ang bata-bata pa, gagawa na ng bata tapos hindi naman kayang panindigan. Mga kabataan ngayon, oo. Pinag-aaral pero iba ang ginagawa. Bumalik na din sa puwesto ko iyong babae kanina. Natunaw na iyong kandila. "Eh, paano kung mawala na iyong amor ng kabit sa asawa ko pero iyong asawa ko, humaling pa din sa kaniya?" "May solusyon ako diyan, Ate," sabi ko naman. Nilabas ko iyong isa sa aming gayuma. "Ipainom mo ito sa asawa mo. Ihalo mo sa kaniyang inumin." Napapagod na akong magpaliwanag. Nakasulat naman na sa papel iyong dapat na gawin kung paano gagana ang gayuma. Mayroon kaming iba't ibang klase ng gayuma para sa iba't ibang sitwasyon. Pagkatapos magbayad nanumpa pa si Ate. "Kapag naging maayos ang relasyon namin ng asawa ko, babalikan kita. Bibigyan kita ng pera." Ngumiti ako at tumango-tango. "Magiging maayos ang relasyon niyo, Ate." Kung hindi, hiwalayan mo na ang pangit mong asawa, isip-isip ko. Sa ganda niya nagawa pa siyang lokohin ng pangit niyang asawa. Pasara na ako ng tindahan nang dumating si Ate Rose. Dati siyang bumili ng gayuma sa akin. Ginayuma niya ang kaniyang guwapong amo. Ayun, masaya na siya ngayon. Patay na patay sa kaniya ang kaniyang asawa. "Oh, Ate Rose. Napadaan ka dito. Huwag mong sabihing bibili ka ulit ng gayuma?" "Naku, hindi." Tumawa siya. "Eh, ano? Pamparegla?" Napangiwi siya. "Ikaw. Bibilhin kita." Napangiwi ako. "Naku, Ate, ha. Nagbebenta lang ako ng mga gayuma at kandila dito pero hindi ako nagbebenta ng aking laman." "Hindi mo kasi ako pinapatapos na magsalita, e." Nagkamot ako ng ulo. "Di ba, marunong kang maghilot ng buntis? Pahilot sana ako sa'yo." "Hindi pa ako bihasa, pero sabi nila nakakagaling daw ang kamay ko. Kaso wala tayong puwesto dito, e." "Sa bahay na lang. Puntahan mo ako doon." Binigay niya ang address niya sa akin. "Babayaran kita ng malaki. Papahilot din pala ang byenan ko." "Sige po, Ate." Ayos! May raket ako. Sina Amang at Inay na lang muna ang magbebenta bukas."W-What?" Lito akong nakatingin kay Marko. "What did you say, Marko?"Hindi nagsalita si Marko. Humakbang siya palapit kay Maisie. Nakatulala lang naman ang bata. Naguguluhan sa paligid. "Marko, I'm asking you!" sigaw ko. May kailangan ba akong malaman? Ilan pa ba ang kailangan kong malaman?Para bang may sarili silang mga mundo at hindi ako kasali. Nagsusumamong nakatingin si Anne kay Marko. Yumuyugyog na din ang kaniyang balikat. "No! Ako ang mommy ni Maisie. Ako ang nagpalaki sa kaniya! Ako ang nasa birth certificate niya," giit ni Anne."You know to yourself that you're not the mother."Teka, sino ba ang Mommy ni Maisie? At bakit siya napunta kay Anne? Bakit kay Anne iniwan si Maisie? Kilala ni Anne iyong babae? Nang mabanggit ko kay Marko kanina na may anak sila ni Anne, hindi siya agad maniwala. Inakala pa niya na anak namin iyon ni Anne. Pero anng mabanggit ko na kamukha niya iyong bata, ang bilis niyang naniwala. Sino iyong babae?At ano iyong sinabi ni Marko kanina? May
CRAIGNang una, it was just a simple attraction. Hindi ko naman inakala na mahuhulog ako ng husto sa kaniya. I was open to possibilities. Kasi naniniwala ako na gaya ni Ethan, mahahanap ko din iyong babaeng magpapatino sa akin. Hindi ko lang inakala na si Anne pala ang babaeng iyon. Sobrang daming nangyari, pero wala pa ding nangyayari sa amin. Hindi ko alam na mayroon pala akong mahabang temper pagdating sa ganitong bagay. Madami akong plano. Pero willing akong dahan-dahanin ang lahat. Maybe I'll start by helping her reaching out for her dreams. Gusto niyang mag-aral, tutulungan ko siyang mag-aral. Hindi na din niya kailangan pang alalahanin ang kaniyang mga magulang, kaya pati sila tinulungan ko din upang hindi na bumalik sa pagbebenta ng kung ano-ano sa Quiapo. Makakapag-focus din si Anne sa akin at sa pag-aaral. Bawat araw na lumilipas, mas lalo ko lang napapatunayan sa aking sarili na hulog na hulog na pala ako sa kaniya. Hindi ko na kayang mabuhay ng wala siya. Hindi ko kaya
Napamura ako nang makita ko si Marko sa labas ng bahay. Kabababa lang niya sa kaniyang sasakyan. Hindi ko talaga in-expect na dadalaw ang lalake dito. Hindi siya welcome dito!Nagmamadali akong lumabas. Nakaligo na ako at plano ko sanang maghanda ng breakfast para sa amin nina Mommy at Maisie. Tulog pa sila hanggang ngayon."Oh, Marko! Ang aga pa, ah. Ano'ng ginagawa mo dito?" "Yup. You're not answering my emails." Hindi niya alam ang number ko kaya doon niya ako kino-contact. "Ah, hindi pa ako nagbukas ng email, e." Sana huwag munang gumising at bumaba sina Mommy at Maisie. Baka kasi hanapin ako ng anak ko. Ayaw kong makita siya ni Marko. "May kailangan ka ba sa akin?""Nandiyan na ba ang mommy mo?""Oo, kaso tulog pa, e. Puyat. Pagod. Nagbabawi ng tulog."Tumingin siya sa unahan. Sinara ko naman ang pintuan para hindi niya makita ang loob. Baka kasi biglang bumaba ang makulit kong anak. "Ano ba ang sasabihin mo sa kaniya? Ako na lang ang magsabi.""Pauwi na sina Mommy at Daddy.
"Kaya mas lalong hindi ako magpapakita sa'yo, dahil alam kong galit ka."Halos umusok na ang butas sa ilong ko sa inis ko sa aking ina. Wala pa din siyang planong magpakita sa akin. Wala pa ding plano na sabihin sa akin kung nasaan sila ngayon ng anak ko. Gusto ko sana silang ipahanap kay Marko, ngunit kailangan kong mag-ingat. Kahit si Marko hindi alam ang tungkol kay Maisie. Masakit ang ulo ko dahil sa hang-over pero nadagdagan pa ang sakit dahil sa stress kay Mommy. "Ma'am, kumain ka na po muna..."Pilit akong ngumiti sa kasambahay na nag-aayos ng almusal sa mesa. Tinanghali na ako ng gising. Kung hindi pa nga ako nagugutom, hindi ako babangon. Napabuntong hininga ako sabay hilot ng aking ulo. Ano'ng klaseng bakasyon 'to? Stress na stress ako. May text message akong natanggap galing kay Mommy. Nag-book daw siya sa isang aesthetic and spa clinic ng isang kilala niya. "Pamper yourself, dear." Pagkatapos ng massage and spa, I'm sure stress na ulit ako. Pero sige, pupunta na la
Dahan-dahan akong huminga nang malalim. Kalma. Kalma. But I am calm. Binangga ni Marko ang kaniyang goblet sa hawak kong flute glass, bago niya ito tinungga. I also drank my wine. And then what's next? "Marko was here!" sabi ng isang babae. Siguro sinasabi niya ito sa dalawang bagong dating na lalake. Maingay ang paligid kaya hindi ko mawari kung palapit na ba ang mga ito sa kinaroroonan namin. Marko just carry on with what he's doing. He didn't even gave his two friend a glance. He ordered another drink. He told me to finish my wine, and then ordered another one for me. It didn't take long, before the two man approached us. "Marko..." The baritone voice was so familiar. It gave me a smile. Nakaka-miss din si Kuya Ethan. Kumusta na kaya ang kaniyang mag-ina? Mula nang umalis ako ng bansa limang taon na ang nakalipas, wala na din akong balita pa sa kanila. I missed Ate Rose but I can't just gave her a message since I was hiding. Hindi ko nga din alam kung bakit ako nagtatago.
Years later..."Good evening, Miss Gallo..." I just gave the maids a nod. I was too tired and lazy to greet them back. It's already ten in the evening. Sa sobrang dami ng ginawa sa maghapon, hindi na ako nakakain ng dinner. Mas gugustuhin ko pang matulog kaysa kumain. Urgh! Bakit ba ang layo ng silid ko kasi? Bakit ba ang daming baitang ng hagdanan paakyat sa pangalawang palapag. Papikit na ang aking mga mata at halos hindi ko na maramdaman ang katawan ko sa sobrang pagod. The perks of being a rich. Napailing-iling ako sabay masahe ng aking batok. Narating ko na ang pangalawang palapag nitong mansyon pero malayo-layo pa mula rito ang aking silid. Halos gumapang na ako dahil bukod sa antok, nananakit na din ang aking mga binti at talampakan. Bukas, mag-ra-rant ako kay Mommy. Gusto kong sa condo na lang kami tumira, mas malapit iyon sa kompanya at sa school. Bago ako makarating sa aking silid ay madadaanan mo ang malawak na living room dito sa second floor. Kaya nitong mag-acco
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments