Kabanata 3

I shut my eyes close as I heard how the expensive vase sitting steadily at the center of the table crashed against the wall of Sammy's living room.

I opened my eyes and saw Sammy's bored expression while watching her cousin making such a mess.

"Labas ako dito." She said and rose off her seat. "Basagin mo nang lahat wag lang ang paboritong vase ko, Joaquin." Bilin niya pa bago umakyat sa kaniyang kuwarto ng walang lingon likod.

I did not dare to speak or even look at him. I knew this will happen. Wala akong maiidahilan sa kaniya. He's my Boss but I accepted a deal without his knowledge. That's an insult to him.

"Why the fuck, Rheij?" Inis niyang sambit na tila kinakalma ang sarili niya.

"Red." Pag tatama ko sa kaniya.

"Your name is Rheij! And don't you ever dare act like that in front of me Rheij! I'm asking you why the fuck did you accepted that deal without even letting me know about it? Huh?" Galit niyang sigaw sa akin.

Nahilot ko ang sintido ko. Alam kong dapat kong seryosohin ang sitwasyon pero hindi ako sanay na ganito si Joaquinn kaya't hindi ko magawang matakot manlang sa kabila ng galit niya.

"Calm down. Kagaya lang yon ng mga nakaraang deal, Joaquin. Bakit ka ba nagagalit ng sobra? Sorry, okay?" Sambit ko sa kaniya  na parang maliit na bagay lang iyon.

I know exactly where he's coming from. He's the Boss and I don't have the right to decide whether to accept a deal or not. It should be according to his words.

Dumilim ang tingin niya sa akin saka niya ako nilapitan. Marahas niya akong itinayo mula sa pagkaka upo sa couch.

Naka hawak siya ng mahigpit sa braso ko habang inilalapit ako sa kaniya. Nag ngangalit ang bagang niya akong tinignan.

I started to feel unconfortable about the situation. Alam kong baliw si Joaquin kapag nagagalit pero ngayon lang ako naka dama ng takot dahil ngayon lang siya nagpa kita ng ganitong galit sa akin.

"H-hey. A-ano ba?" Nauutal kong utas habang pinipilit na diretsuhin ang tingin ko sa kaniya.

"You can't fool me, Rheij. We both know why you accepted that bullshit deal. It's because of Max right?" Nakaka loko siyang ngumisi habang nag madilim ang mga mata.

Umiwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya.

"Of course not." Blanko kong sagot.

Yes, it's because it's Max. I want to destroy him. I want to burn him down. I want to make him suffer.

Tumawa siya ng mahina pero sarcastic.

"Talaga?" Tanong niya pa ng naiinis. "You still want to be his bitch? Want another shot Rheij? Hmm?" Bulong niya sa akin habang idinidiin ako sa kaniya.

"Joaquin." Utas ko ng may pag babanta dahil hindi ko na gusto ang lumalabas sa bibig niya.

"THEN WHAT THE FUCK DID YOU WANT ABOUT THAT BULLSHIT DEAL?  YOU'RE NOTHING BUT A WHORE TO HIM WHY THE FUCK RHEIJ?!" Sigaw niya sa akin ng galit na galit.

Marahas ko siyang naitulak at sinampal dahil sa sinabi niya.

Namula ang pisngi niya dahil sa ginawa ko. Naluluha ko siyang tinignan ng masama habang mas dumilim naman ang mga mata niya.

Alam kong iyon lang ang tingin sa akin ni Max pero hindi ko kailan man naisip na masasabi ito ni Joaquin sa mismong mukha ko.

Ngayon ko lang nalaman. Pati pala siya, ganoon ang tingin sa akin.

"You knew better than anyone that i have more than enough reason to accept that deal. I want to break him. Dapat ikaw ang mas nakaka alam." Sambit ko sa kaniya ng maypagka basag ang boses dahil sa hikbing namumuo sa lalamunan ko.

Tumawa siyang muli saka ako tinignan.

"Yeah right. Break him. Pupusta ako, hindi mo pa din siya kayang talikuran. Mahal mo pa rin ang hayop na iyon. Now i know, you entered this world to fit on his. Pathetic." Sambit niya saka tumalikod sa akin at lumabas ng bahay.

Hinabol ko siya ng tingin habang nag uunahang bumagsak ang mga luha ko.

Bakit ba nila ako minamaliit? I am no longer that weak Rheij! Rheij is dead!

Papatunayan ko sa inyong lahat na hindi na ako mahina. Wawasakin ko si Maximus at ipapakita ko ang kakayahan ni Red!

"Just watch Joaquin! I will break Maximus in front all of you!" Sigaw ko pa bago pa man siya tuluyang maka labas ng bahay.

Hindi na siya lumingon o sumagot pa. Napa upo na lang ako sa couch saka napa hagulgol sa mga palad ko.

Just watch. I will succeed in breaking Maximus Fontanilla, I swear!

°°°

Sammy parked the car in front of Max's company building. She looked at me and smiled before handing me her best friend Allie.

"She'll keep you safe." Sambit niya sa akin habang ini aabot sa akin ang paborito niyang pistol na regalo pa daw ni Joaquin sa kaniya.

I accepted the gun and put it inside my bag.

"Thanks. I'll take good care of her." Utas ko habang naka tingin sa gusali sa labas.

"Dapat lang. Allie is so fucking speacial, Red. Good luck on your first day of revenge--opps. I mean work." Sambit niya saka ngumiti sa akin ng nang aasar.

"I don't need luck. Mag tatagumpay ako." Sambit ko sa kaniya saka kinalas ang seat belt bago bumaba.

"You say so. Bye bitch!" Wika niya sa akin saka nag flying kiss bago nag maneho paalis.

Napa ngiti na lang ako.

"Drive safely, bitch!" Bulong ko na lang sa sarili ko saka nag simulang mag lakad papasok sa gusali.

Ngumiti sa akin ang guard kaya't ngumiti din ako.

"Miss beautiful, check lang po natin yung bag niyo." Sambit niya sa akin na ikina tigil ko.

Gosh, I forgot! Allie is inside my bag so I can't just hand him my bag. No way. Ayokong pumalpak sa unang araw ko.

Kailangan kong mag isip ng mabilis kaya't umarte ako sa kaniya na naiihi na at mag mamadali.

"Ah kuya, naiihi na kasi ako e." Pag dadahilan ko sa kaniya.

"Naku Miss, pasensya na. Bibilisan ko na lang po." Sambit niya sa akin.

Mas umarte pa akong ihing ihi na dahil sa hindi niya pwedeng makita ang baril sa bag ko. Pesteng pusit naman Sammy o. Bakit ko ba tinggap si Allie?

Mag sasalita na sana siya nang ngumiti ang sekyu sa may bandang likuran ko.

"Good morning sir." Bati nito ng magalang kaya't nilingon ko ang likuran ko.

I saw Maximus standing there looking at me with a blank face. I gave him a fake smile as I continued acting.

"Let her in. She's my new secretary." Sambit nito saka ako nilagpasan at dere deretsong nag lakad papasok na parang isang celebrity sa dala nitong karisma.

Sumunod naman ang guard kaya ngumiti ako at nag patuloy sa pag arte habang nag lalakad palayo.

Dumeretso muna ako sa restroom sa ground floor para ayusin ang sarili ko at para na din isiksik ng todo sa kaibuturan ng bag ko si Allie. Nag sisisi talaga akong hindi na lang si Betty ang ipinahiram niya sa akin. Mas madali kasing itago ang isang Walther Model 9 dahil sa liit nito.

I looked at myself in the mirror as I examine myself and what is missing.

After fixing myself, i left. Pupunta na ako sa opisina ng magaling na si Max.

His office is located at the top of the building. Tanging ang office niya lang ang nandoon. Hindi ko alam ang trip niya pero gusto yata niyang pahirapan ang sino mang gusto siyang puntahan.

Halos mapa takbo ako nang makitang papasara na ang elevator. Mabuti na lang at naka abot pa ako.

I waited patiently inside as all the employees started to lessen one by one. Natira ako sa elevator dahil ako lang yata ang papunta sa top floor.

Nang bumukas ang pintuan ay mabilis akong lumabas doon at tumitig sa malawak na palapag.

I smiled as thoughts of him and this company colapsing flooded my head. Hindi na ako makapag hintay na simulan ang dapat kong gawin.

I walked towards the door five meters away from me—Max's office.

Hindi na ako nag abala pang kumatok at basta na lang pumasok sa loob. Natigilan ako dahil sa hindi ko inasahang may maiistorbo akong usapan.

Max looked at me with a blank expression while the girl in front of her gave me a dangerous glare.

Naka tuon si Max sa desk niyang nasa likuran niya habang naka tayo naman ang isang babae sa harapan niya.

She's pretty. Got a nice curvy body. A big boobs—just a little bigger than mine. And a nice long wavy hair. Max's type.

"Sorry. I guess I should've knocked before entering. My bad." Sambit ko ng kaswal sa dalawa.

Walang nag salita sa kanilang dalawa kaya't nag lakad ako papalapit sa couch sa may gitna ng opisina ni Max saka doon naupo.

Nakita kong umirap sa akin ang babae bago muling bumaling kay Max.

Naka suot lang siya ng panloob niyang puting long sleeve sa kanina'y suot niyang tuxedo. Mukha siyang matinong businessman pero mukha lang dahil hindi siya matino.

"Where am i again?" Tanong ng babae sa kaniya.

Hindi ko na sila tinignan bagkus ay kumuha ng isang magazine sa ilalim ng center table saka pakumwaring nag babasa. Ayoko lang mag mukhang chismosa habang nag uusap sila.

"Jaranilla group." Sambit nito na tila seryosong seryoso sila sa pinag uusapan nilang dalawa.

"Oh right." Utas ng babae saka ipinag patuloy ang pag sasalita.  "Mr. Artemis  wants to schedule a meeting. Jaranilla Group is preparing a proposal and Mr. Artemis wants to hear your answer asap. Malaki yata iyon." Sambit ng babae sa kaniya.

"Okay. I'll tell my secretary to look into my schedule this week. Tell him I'll move some of my meetings so we can discuss that proposal." Sagot ni Max sa babae.

"Got it." Saad ng babae saka tumalikod at umalis.

I watched her as she walked swiftly towards the door and left. I wonder who she is. Hmmm.

Tinapunan ko ng tingin si Max na ngayon ay naka tingin na din sa akin ng seryoso. Binitawan ko ang magazine saka sumandal at hunalukipkip.

"It's been quiet a while." Bati niya sa akin na tila ngayon lang napansin ang presensya ko.

Ngumiti ako sa kaniya ng tila okay kami.

"Yeah. You chanaged a lot." Sambit ko naman habang naka tingin sa kaniya at naka ngiti.

"No. You changed... A lot. I wonder what happened to that little Rheij i used to know." Utas niya habang seryoso pa din akong tinitignan.

"Hindi mo alam? Rheij died." Sambit ko.

Tumawa siya saka tumayo ng tuwid at isinuksok ang palad sa mga bulsa niya.

"She did?" Tanong niya ng nang iinsulto saka lumapit sa akin.

Tumayo ako at nakipag sukatan ng tingin sa kaniya. Huminto siya sa tapat ko.

"Who are you then?" Tanong niya sa akin ng tila ba hinahamon niya ako.

Alam kong nag tataka siya kung bakit sa loob mg dalawang taon ay bigla na lang akong susulpot sa harapan niya para maging sekretarya niya.

"Red. I told you yesterday, i am Red." Sagot ko habang pilit ikinukubli ang pagka aliwas sa lapit naming dalawa.

Hindi ako kumportable. Kung noon ay ako mismo ang mag lalapit ng sarili ko sa kaniya, ngayon ay tila hindi ko na masikmura.

He nodded several times before taking a step backward to have a better view of me. He looked at me straight to my eyes which I can't avoid.

"Then why am i seeing Rheij? Mukha lang siyang ibang tao, pero siya pa din." Sambit niya sa akin ng seryoso.

Tinignan ko siya saka nagpaka wala ng pagak na tawa.

"Well, hindi kita masisisi. You saw how weak that slut is. Looking at me as Rheij or Red, it doesn't matter. As long as you're calling me Red then, I don't mind." Sambit ko saka ngumiti sa kaniya.

Tinitigan niya lang ako ng seryoso saka ngumiti din at tumalikod na.

Tila naman lumuwag ang daluyan ng hangin ko sa pag layo niya sa akin. Mas kumalma ang sistema kong hindi ko maipaliwanag ang  reaksyon.

"What ever. You heard what i told that woman right? Look into my schedule this week at i move ang meetings na pwedeng i move para mag schedule ng meeting with Jaranilla Group." Malinaw niyang utas saka umupo na sa swivel chair niya.

He started reading papers from the pile of folders in front of him. Hindi na niya ako muling tinapunan ng tingin.

Hindi na ako umimik pa bagkus ay sininod na lang ang pinag uutos niya.