Chapter 7
“อืม” ปฐพีตอบกลับไปในลำคอ อย่างไม่เต็มใจ เมื่อเขาเคยบอกกับเพื่อนรักอย่างขุนพลเอาว่าไม่ชอบจีน่า แถมยังเกลียดเธอเข้าไส้อีกด้วย ที่สำคัญเขาไม่เคยคิดอยากเข้าใกล้เธอ จนทำให้ขุนพลเอ่ยปากขอร้องให้เขาช่วยพูดกับจีน่าให้ เพราะปฐพีกับเธอนั้นสนิทสนมกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม้จะไม่ค่อยลงรอยกันก็ตามที
“คุณดินขา มาดื่มเป็นเพื่อนชมพูหน่อยสิคะ หญิงสาวหน้าตาสะสวยกำลังเดินเข้ามาจับๆ คลำที่ต้นแขนของปฐพี พร้อมกับท่าทางที่ยั่วยวนเต็มที เมื่อหล่อนได้พนันกับเพื่อนเอาไว้ ถ้าจีบผู้ชายอย่างเขาติด ทุกคนจะยอมรับชมพู ในฐานะคาสโนวีตัวแม่
“อย่าไปยุ่งกับมันเลยนะครับคุณชมพู ไอ้นี่มันไร้ความรู้สึกไม่ไวต่อสิ่งเร้า” ขุนเขากำลังพูด เพื่อเตือนหญิงสาว เพราะเขารู้ดีว่าปฐพีไม่มีทางที่จะสนใจผู้หญิงคนไหน หรือออกจะรำคาญด้วยซ้ำไป
“ได้สิครับคุณชมพู” ปฐพีพูดออกมาพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปาก ดวงตาของเขาฉายแววเจ้าเล่ห์อย่างน่ากลัว เมื่อชายหนุ่มเห็นจีน่าแอบเหลือบมองมาที่เขาหลายครั้ง เลยอยากประชดหญิงสาว ทั้งที่ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องทำแบบนี้ เมื่อต่างคนต่างก็ไม่เคยมีท่าทีแสดงออกว่าชอบพอกัน เจอกันทีไรก็มีแต่เรื่องให้ทะเลาะทุกที
“เห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้ ชิ” จีน่าบ่นพึมพำออกมา พร้อมกับใบหน้างอ จนทำให้พ่อเลี้ยงภูผาแปลกใจ
“โต๊ะนี้มีแต่คนแก่ๆ ทั้งนั้น ฉันว่าหนูเอาของขวัญนี่ไปให้เจ้าขุนพลเองเถอะ” พ่อเลี้ยงภูผาพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ซึ่งเขาเองก็หวังอยากจะได้จีน่าคนขยันมาเป็นลูกสะใภ้เช่นกัน
“ถ้าอย่างนั้นจีขอตัวเอาของขวัญไปให้คุณขุนพลก่อนนะคะ” หญิงสาวพูดจาอ่อนหวาน พร้อมกับโค้งศีรษะลงอย่างนอบน้อมก่อนจะเดินออกไป จนทำให้ผู้ใหญ่เอ็นดูในความน่ารักของเธอ
จีน่าเดินตรงไปที่กลุ่มของขุนพลอีกครั้ง ซึ่งสายตาของพวกผู้ชายที่อยู่บริเวณนั้นมองมาที่หญิงสาวด้วยความชื่นชม จนอยากเดินเข้ามาทักทำความรู้จักกับเธอ แต่ก็มีชายหนุ่มอย่างปฐพีที่กำลังทำใบหน้าเคร่งขรึมไม่แม้แต่จะชายตาแลมาที่เธอ ซึ่งปกติแล้วเขาก็ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาอยู่แล้ว
“ของขวัญค่ะ ยินดีด้วยนะคะ” หญิงสาวส่งกล่องของขวัญที่มารดาเป็นคนจัดการทั้งของด้านในและการห่อที่ดูสวยงามอย่างมืออาชีพ
“ขอบคุณนะครับ ผมดีใจจังที่คุณให้ความสำคัญ นั่งก่อนสิ มีแต่พวกเพื่อนๆ ของผมทั้งนั้น” ขุนพลเลื่อนเก้าอี้ตรงหน้าให้หญิงสาวลงนั่ง ก่อนที่เขานั้นจะรินไวน์ส่งให้กับเธอ หญิงสาวรับมาจิบพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้กับเพื่อนๆ ของขุนพล มีเพียงปฐพีที่จีน่าทำเป็นเมินไม่สนใจ เมื่อหญิงสาวคิดว่าเขาคงมองเธอเป็นตัวสร้างปัญหา เจอกันทีไรก็มีแต่เรื่องให้ทะเลาะกัน
“มึงจะไม่แนะนำให้พวกกูรู้จักกับกูหน่อยเหรอไอ้ขุนพล” เพื่อนผู้ชายของเขา ซึ่งมีหน้าตาดีได้เอ่ยขึ้น พร้อมกับแววตาที่มองจีน่าราวกับจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว เมื่อชุดที่เธอสวมใส่แสนจะเซ็กซี่และยั่วยวนขนาดนั้น หญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าใครบางคนกำลังพยายามเก็บอาการหึงหวงเธอเอาไว้ไม่ให้ออกนอกหน้า
“เธอชื่อจีน่าเป็นเด็กในบ้านของฉันเอง พ่อของเธอเคยเป็นคนงานที่ไร่ของฉันมาก่อน” เสียงทุ้มดังขึ้นมาแย่งซีนขุนพลที่กำลังจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับจีน่า ในฐานะผู้หญิงที่เขากำลังตามจีบ แต่คำว่าเด็กในบ้านนั้น กำลังทำให้ทุกคนเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของคนงานในไร่วายุ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วจีน่าเป็นลูกสาวของเจ้าของไร่ชาร้อยใจรัก ที่อยู่ติดกับไร่ชาวายุ
“อุ๊ย! แบบนี้ก็แสดงว่าเธอเป็นลูกของคนงาน แต่การแต่งตัวเนี่ยดูจะเกินตัวไปหน่อยนะ เช่าชุดมาจากไหนจ๊ะ สวยดี” คำพูดและแววตาของชมพูที่ฟังดูเหยียดๆ นั้น
“นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้ว ทั้งสถานะและความเป็นอยู่ รวมทั้งความรู้สึกบางอย่างอีกด้วย” จีน่าพูดออกมาด้วยประโยคที่ฟังดูกำกวม มีเพียงแค่ปฐพีเท่านั้นที่รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร และเหตุผลที่เขาพูดออกไปแบบนั้น เพราะความหึงหวงคิดหาทางที่จะถอดแจ๊คเก็ตไปคลุมไหล่ให้กับจีน่า แต่ดูเหมือนว่าเขานั้นจะใช้ถ้อยคำที่กำลังทำให้ทุกคนมองเธอไม่ดี
“คุณจีน่าสนใจมาทำงานกับผมไหมครับ” ชายหนุ่มที่รอจังหวะทำความรู้จักกับหญิงสาวพูดขึ้นมา พร้อมกับแววตาที่ดูเจ้าเล่ห์
“งานอะไรเหรอคะ” จีน่าถามออกไปด้วยแววตาใสซื่อ จนทำให้กลุ่มเพื่อนของขุนพล ทั้งชายหญิงแสยะยิ้มร้ายที่มุมปาก เมื่อคาสโนวาตัวพ่ออย่างแม็คเอ่ยชวนหญิงสาวออกมาแบบนั้น
ปฐพีแทบจะคลั่ง เมื่อสายตาของพวกผู้ชายในกลุ่มกำลังแทะโลมมองจีน่าเป็นดังกระต่ายน้อย ที่พวกเขาพร้อมจะขย้ำได้ทุกเวลา แต่ชายนุ่มก็ทำอะไรไม่ได้ เมื่อทั้งคู่ไม่ได้เป็นอะไรกันนอกจากคู่กัด แถมยังทำตัวเกลียดเธอเข้าไส้อีกด้วย
“อย่ายุ่งกับเธอ จีน่าคือผู้หญิงที่กูกำลังตามจีบ อย่าสนใจคำพูดของมันเลยนะครับคุณจีน่า มาดื่มฉลองกับการเริ่มต้นของผมดีกว่า” คราวนี้ขุนพลได้พูดออกมาด้วยประโยค ที่ทำให้จีน่ารู้สึกอึดอัด พร้อมกับขยับเก้าอี้นั่งลงข้างๆ หญิงสาวราวกับเธอกำลังจะตกเป็นสมบัติของเขา ซึ่งจีน่าก็ได้ยิ้มหวานตอบกลับขุนพลออกไป เพื่อประชดใครบางคนแถวนี้ แถมเธอยังจิบไวน์หมดไปหลายแก้วจนหน้าแดง
“เสียดายจัง สวยๆ แบบคุณจีน่าหาได้ที่ไหนนะ” แม็คยังคงไม่เลิกรา แม้จะรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ขุนพละกำลังหมายตา
“แหม... พวกฉันก็สวยนะแม็ค แต่คงยากอ่ะ แกมันเสือตัวพ่อ” หญิงสาวในกลุ่มเพื่อนได้พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หมั่นไส้ เมื่อแม็คเจอผู้หญิงคนไหนที่ถูกใจก็มักจะจบลงที่เตียงเสมอ
“เสือที่ไหน ตอนนี้ฉันกำลังจะกลายเป็นแมวแล้ว ใช่ไหมครับคุณจีน่า” แม็คพูดออกมาพร้อมกับแววตาหวานหยาดเยิ้ม ร่องอกอวบอิ่มของหญิงสาวที่มองยังไงก็ไม่รู้เบื่อ ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อความหื่นบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทำให้เขานึกภาพไปถึงบนเตียง มโนถึงความงามในเรือนกายที่แสนจะเซ็กซี่ของหญิงสาว
ภายในห้องนอนของคอนโดฯ ซึ่งถูกตกแต่งเอาไว้อย่างหรูหรา ดูเหมือนว่าค่ำคืนนี้ กำลังจะกลายเป็นสีชมพูเมื่อคนตัวเล็กใต้ร่างส่งสายตาหวานหยาดเยิ้ม มองชายร่างกายกำยำด้วยความหลงใหลได้ปลื้ม จนลืมไปว่า เธอกำลังจะแต่งงานกับชายอีกคน ซึ่งไม่ใช่คนรักที่กำลังสบตาหญิงสาวราวกับจะกลืนกินไม่แพ้กัน “ถ้าผมกลับไป คุณอยู่ได้ใช่ไหม” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามออกมาด้วยแววตาอาลัยอาวรณ์ ถ้าหากอิริคต้องจากเดียร์น่าไป เขาได้แต่หวังว่าเธอจะมีชีวิตที่ดี และมีความสุขกับสิ่งที่หญิงสาวเลือกทำตามในสิ่งที่บิดามารดาต้องการ แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งคู่กำลังจะเลยเถิดในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เมื่อแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป เริ่มจะออกฤทธิ์ร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง เมื่อคนทั้งสองดื่มฉลองให้กับความแพ้พ่าย เมื่อเดียร์น่าไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากยอมจำนนในสิ่งที่บิดามารต้องการ เมื่อมันคือความประสงค์ของครอบครัวผู้มีพระคุณ “เดียร์คงคิดถึงคุณแทบขาดใจ คุณสัญญาได้ไหมว่าจะรอ เดียร์ไม่มีทางรักคุณดิน ผู้ชายอย่างเขาไม่มีหัวใจ ต่อให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้เขาก็เย็นชาใส่ตลอดเวลา เราไม่เคยพูดกันด้วยซ้ำ นอกจากจีน่าที่เข้าออกไร่วายุ
“คนใจร้าย คุณแค่หลอกฉันมาที่นี่ใช่ไหม ทำไม ทำไมต้องแบบนี้ด้วย” คราวนี้จีน่าพูดพร้อมกับร้องไห้ฟูมฟายออกมา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มสองข้าง เมื่อเธอรู้สึกอ้างว้าง เหมือนตอนที่เขาเคยทิ้งเธอไว้กลางไร่ชา จีน่ายังจำไม่เคยลืม เธอยังเล็กและไร่วายุก็กว้างใหญ่ไพศาล เหตุผลของเขาในตอนนั้นปฐพีบอกกับทุกคนว่าเขาจะไปเอาร่มมากางให้จีน่า ทั้งที่เป็นช่วงบ่ายคล้อยไม่ร้อนมาก ซึ่งจีน่าได้วิ่งตามหาเขาไปเรื่อยๆ จนพลัดหลงกัน เพราะตอนนั้นคนทั้งคู่ยังเด็กมาก ผู้ใหญ่ก็มัวแต่คุยงาน ไม่คิดว่าปฐพีจะพาจีน่าไปวิ่งเล่นห่างจากจุดที่สายธารและเดียร์น่าเล่นอยู่เกือบเป็นกิโลเมตร สำหรับผู้ใหญ่อาจจะไม่น่ากลัว แต่เรื่องราวในตอนนั้นจีน่ายังคงฝังใจ หมับ!! “ว้าย!” หญิงสาวอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อชายตัวโตเอาแจ็กเกตคลุมลงไปที่หัวไหล่ให้กับจีน่า พร้อมทั้งสวมกอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง “ร้องไห้ทำไม ฉันแค่เดินไปหยิบแจ็กเกตมาคลุมให้อากาศเย็นมากแล้ว เดี๋ยวเธอจ
เมื่อรถออฟโรดคู่ใจของปฐพีแล่นออกมาจากไร่ของพ่อเลี้ยงภูผา เขาไม่ได้ขับตรงไปที่ไร่ชาร้อยรักเหมือนที่ตั้งใจเอาไว้ แต่ปฐพีกำลังขับตรงไปยังที่หนึ่ง ซึ่งชายหนุ่มต้องการทำข้อตกลงกับจีน่า “คุณดิน! มันไม่ใช่ทางไปไร่ฉันนี่ คุณกำลังจะพาฉันไปไหน พาฉันกลับไร่เดี๋ยวนี้เลยนะ” จีน่าเริ่มตีโพยตีพายออกมาเสียงดัง เมื่อหญิงสาวกำลังกลัวว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆ กับเธอ เพื่อสนองในสิ่งที่ผู้ชายอย่างเขาต้องการ ตอนนี้เธอเองก็ไม่วางใจ แม้เขาจะไม่เคยมีท่าทีว่าจะล่วงเกิน แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องน้ำเมื่อสักครู่ สิ่งที่เขาทำเธอก็เป็นคำตอบได้แล้วว่าไม่ควรอยู่ใกล้ผู้ชายอย่างปฐพีอีก “ทำไมกลัวเหรอ เมื่อก่อนเห็นอยากเข้าใกล้ฉันจัง ตอนนี้ป๊อดแล้วเหรอ” คำพูดที่ท้าทายของปฐพี กำลังส่งผลให้จีน่าเชิดหน้าขึ้น อย่างไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด “ใครป๊อด! ที่ฉันถามเพราะห่วงคุณต่างหาก ว่าที่พี่เขยกับน้องเมียอยู่กันลำพังในยามวิกาลแบบนี้ ใครรู้เข้าเขาคงเอาไปเม้าท์ให้เสียหาย ผู้ชายอย่า
“ได้ จุ๊บ! จร๊วบ!” “อื้อ อื้ม” คราวนี้รสจูบของเขาช่างป่าเถื่อน จนเสียงประท้วงดังออกมาจากในลำคอของคนตัวเล็ก เมื่อปฐพีได้บดขยี้ริมฝีปากลงไปที่เรียวปากอิ่มน้ำราวกับคนบ้าคลั่ง หญิงสาวพยายามดิ้นขัดขืน กำปั้นเล็กทุบลงไปที่ข้างลำตัวของคนตัวโต แต่ก็ถูกฝ่ามือของปฐพีคว้าเอาไว้ พร้อมกับกดลงไปชิดกับผนังของห้องน้ำ จากนั้นปลายลิ้นอุ่นได้รุกรานเข้าไปในโพรงปากของเธอ หนวดเคราของเขากำลังทำให้ผิวบางเกิดรอยแดง เมื่อชายหนุ่มไม่ถนอมเธอสักนิด แต่กลับจูบอย่างหนักหน่วง เพื่อให้สาแก่ใจ กว่าจะรู้ว่าตัวเองได้ทำรุนแรง เมื่อเขาสัมผัสได้ถึงน้ำตาของจีน่าที่ไหลออกมาเป็นทาง พร้อมกับยืนแข็งทื่อไม่ตอบสนองรสจูบเหมือนก่อนหน้า จนทำให้ปฐพีต้องถอนจูบออกหลังจากที่เขาได้สติ ที่เผลอทำอะไรรุนแรงออกไปแบบนั้น “จีน่า ฉัน... ฉันขอโทษ” เสียงทุ้มได้เปล่งประโยคที่หญิงสาวไม่คิดว่าตัวเองจะได้ยินออกมา แต่มันกลับไม่สามารถหักล้างในสิ่งที่เขาทำกับเธอลงได้ ถ้าปฐพียังคงฉวยโอกาสเอะอะก็จูบอยู่แบบนี้ เธอจะมีหน้าไปสู้พี่สาวได
เมื่อใบหน้าคมโน้มลงต่ำ ซึ่งในเวลานี้คนตัวเล็กไม่ต่างอะไรกับการอยู่ภายใต้อ้อมกอดของชายหนุ่ม เพราะเธอกำลังถูกต้อนให้จนมุมยืนอยู่ตรงกลางระหว่างลำแขนแกร่งที่ยันผนังเอาไว้ แผ่นหลังเปลือยเย็นยะเยือก เมื่อสัมผัสกับแผ่นเซรามิกของห้องน้ำ “ฉันจะโชว์บนหรือโชว์ล่างมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ หลบไป!” จีน่ากำลังพยายามดัดเสียงให้ฟังดูทรงพลัง ทั้งที่ภายในใจของเธอนั้นหวาดกลัวเป็นที่สุด ฝ่ามือเล็กดันลงไปที่อกแกร่งของปฐพีให้ออกห่าง แต่ทว่ามันกลับไม่มีทีท่าว่าจะได้ผล“เกี่ยวสิ ทำไมจะไม่เกี่ยว เธอเป็นสมบัติของฉัน” ชายหนุ่มยังคงออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ วันนี้น้ำเมาคงย้อมใจให้เขากล้าทำอะไรอย่างที่หัวใจปรารถนา “ตั้งแต่เมื่อไหร่มิทราบ” จีน่าเชิดหน้าขึ้น พร้อมกับน้ำตาคลอ “ก็ตั้งแต่ที่เธอเกิดมาลืมตาดูโลกใบนี้ ถ้าวันนั้นฉันไม่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ วันนี้เธอคงไม่ได้ใส่ชุดวาบหวิวแบบนี้มาเดินโชว์ ให้
“ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” จีน่าเริ่มรู้สึกกลัวแววตาของแม็คที่กำลังแทะโลมมองอกอิ่มสลับกับใบหน้าของเธอ ราวกับเสือที่พร้อมตะปบเหยื่อ “เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน” ขุนพลรีบลุกขึ้นยืน เพื่อพาหญิงสาวไปเข้าห้องน้ำในตัวบ้าน “คุณขุนพล พ่อเลี้ยงเรียกให้ไปพบเจ้า” แม่บ้านเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม เมื่อบิดาของเขาอยากให้ลูกชายได้ทำความรู้จักกับนักการเมืองที่มีอิทธิพลในท้องถิ่น “คุณขุนพลรีบไปเถอะค่ะ อย่าให้ผู้ใหญ่รอนาน” เมื่อจีน่าเห็นท่าทีอ้อยอิ่งของชายหนุ่ม เธอจึงบอกให้เขารีบไปพบบิดา “ถ้าอย่างนั้น เอื้อยพาคุณจีน่าไปเข้าห้องน้ำในบ้านด้วยนะ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มหันไปสั่งแม่บ้าน เมื่อเขานั้นไม่ไว้ใจแม็คเพื่อนในกลุ่มเอาเสียเลย “ได้เจ้า ตามเอื้อยมาเลยเจ้า” จีน่าเดินตามแม่บ้านไปติดๆ ด้