LEMERY's POV "Hon, lalabas lang ako saglit. I'll be back maybe in two hours or so. Sure ka na ba na hindi ka sasama?" I asked my husband who's currently cooking our boarder's healthy breakfast: ginisang gulay, brown rice, fruits, and a cup of black coffee. Puro na lang kasi alak at junkfoods o di naman kaya fastfood orders ang kinakain ng boarder namin netong mga nagdaang linggo. "I'm good, hon. Besides, hindi ko naman siya pwedeng iwan dito." He said. Sabay kaming napadungaw sa sofa na nasa sala kung saan mahimbing na natutulog ang nakainom na si Landon. Tatlong linggo na rin siyang nakatira sa amin at matagal na rin namin siyang kinukumbinsi na umuwi sa apartment niya. Ang sabi lang niya ay hindi niya pa kaya dahil pag andoon siya sa unit ay si Samsara lang ang naaalala niya pati na ang mga maling desisyon na ginawa niya sa buhay niya. Naaawa rin naman ako kay Landon pero siguro ay mas mabuti na na ganito ang nangyari para sa ikabubuti rin ni Samsara. Besides, hindi naman mangy
Para sa aking mga mambabasa, Naiintindihan ko na baka ang iba sa inyo ay hindi matuwa o hindi magustuhan ang ending ng libro dahil hindi ko binigyan ng happy ending ang relasyon ni Landon at Samsara. Pero sana ay maalala niyo na binigyan ko ng masayang ending ang kwento ni Samsara bilang isang babaeng maraming hirap na pinagdadaanan. Ang mensahe ko sa inyo, nawa ay katulad ni Samsara ay hindi kayo matakot na umalis sa relasyong puno ng kasinungalingan at pagtataksil. Sana, katulad ni Samsara ay mas piliin ninyo ang inyong sarili. Pero huwag kayong mag-alala, baka may pangalawang pagkakataon pa para sa pagiibigan ni Landon at Samsara dahil opisyal kong inaanunsyo ang BOOK 2 ng A BILLIONAIRE'S PURCHASE! Sa librong ito maaari niyong abangan ang mga kaganapan sa bagong buhay ni Samsara at ang kanyang anak na kambal, pati na rin ang bagong buhay ni Landon sa kanyang bagong lugar na nilipatan. Maraming salamat sa inyong walang sawang suporta. Sana ay maipakita niyo pa rin ang pag suport
SAMSARA's "I fvcking tried. I swear. I just can't do it. Di ko magets." Halos maluha na ko habang iniexplain sa boss ko kung bakit ako nagkaroon ng breakdown session kanina sa cubicle. "My god, Samsara. Tatanga tanga ka pa rin eh dalawang taon ka na sa industriyang 'to?" Bigla niyang pinikot ang tenga ko kaya napaatras ako. "Aray naman! Abuse yan ah! Report kita tignan mo." Biglang buhos ng emosyon ko. Nung na realize ko kung ano ang lumabas sa bibig ko, mas napaluha ako hanggang sa tuloy tuloy na ang pag tulo ng luha ko. Siguro kulang na lang ay humikbi ako at maglupasay sa sahig ng office. "Anong sinabi mo?" Nanlalaki at nanlilisik ang matang tanong sa akin ng boss ko. Kung likas na malaki ang mata niya, mas lumaki pa to ngayon. May mas ilalaki pa pala 'yon? "Bat kasi nangurot ka? Tama ba yon?" Iyak kong pasabi. Iniimpit ko na rin ang boses ko para hindi na tuluyang lumakas pa ang tinatago kong iyak. "Ikaw ang tatanungin ko, Samsara. Tama bang inaway mo yung costumer? Ayos la
SAMSARA's Iniisip ko pa rin yung kagabi. Si Avon talaga, di ako pinatulog. Malay ko ba kung anong agent ang ipapadala nila rito sa bahay ko? Agent pala na pinadala ng boss ko para patayin ako dahil sa kalokohan ko kahapon. O kaya padala nung exclusIve VIP partner na ang hilig makipag argue eh mali naman siya. Ako pa talaga ang nasibak. Bigla na lang nag ring ang phone ko. Si Sean pala ito. "Oh? Sana napatawag ka para ibigay ang ulam ko. Kumakalam na sikmura ng unemployed mong beshie." Bungad ko. "Bwisit ka. Alas kwatro pa lang ng umaga." Napa tingin na lamang ako sa orasan. Oo nga, alas kwatro pa nga lang ng umaga. Hindi ko nga namalayan na alas kwatro pa lang dahil sa naalipungatan lang din ako. "Ano yon? Di naman pala ulam concerned 'tong tawag mo. Nagsasayang ka lang ng load." "Bwisit ka talaga kahit kailan. Sama ka na lang sa akin sa BGC sa susunod na araw. May kaibigan ako don nagwowork sa mga office. Hiring daw." "Magkano ba sweldo dyan?" "Aba. Malay ko. Wag ka na umart
Siguro ay nagtataka kayo kung anong nangyari pag tapos bumisita rito ni Miss Avon. Actually, hindi ko rin alam. Ang alam ko lang ay wala akong nagets. I mean, yung idea? Alam na alam ko. If I ever agreed to accept her offer to join Miss Night and be one of the girls, I have to sell my self to a billionaire. And, yes, gets na gets ko iyon. Pero ang hindi ko lang magets ay kung bakit ako papayag na ibenta ang sarili ko? Hindi ako baliw at lalo nang hinding hindi ako desperada kahit na ano pa ang sitwasyon ko. Mahirap ang buhay pero hindi ko gusto na kahit kailan ay ibenta ang katawan o ang buhay ko para sa malaking pera. "Seriously? Ayan talaga sinabi? Word by word?" Gulat na gulat si Sean sa haba ng kwento ko. Halos siya, hindi rin talaga makapaniwala. "Sinong baliw naman gagawa niyan? Baka naman kasi scam talaga." Nag labas ako ng malalim na hininga, "Hindi, promise. Kung nakita mo lang ang mga pinakita sakin ni Miss Avon, you would know na legit talaga." Totoo naman. From the red
Landon's POVI felt her hands on my face. I didn't feel anything though. If you received continuous hate from the girls you have dumped, parang wala na lang sayo ang lahat.The tall, petite girl in front of me is fueled by anger. Too much anger to the point that I could see the veins on her forehead. "How about the countless sex we've had? We basically did it everywhere!" She shouted.I smirked at her, walked towards the bar and poured some whiskey on the glass. "I told you what kind of person I am before I entered myself down there." Tinuro ko ang bandang baba ng kanyang katawan with my eyes. "I actually felt so welcomed down there. I don't know what you're fussing about.""And after that, iiwan mo lang ako!?" Then she threw me her one heel."Obviously." I replied calmly. "Aside from that, we were just fuck buddies. Nothing serious." Then he threw me her another heel.Kung mapula na siya kanina, mas pumula pa siya sa galit ngayon. Which is kind of sexy if you are going to ask me."Yo
SAMSARA's POVAgad akong nag friend request kay Skyler Han. Agad din naman niya itong inaccept. Kanina pa nga ako nagdadalawang isip na mag message sa kanya. Para kasing nakakahiya.Si Skyler, napaka professional kahit sa social media. Ang mga kasama niya sa picture ay kapwa mayayaman din. They only wear suits or polo in pictures. Hindi ako nakakita ng picture na hindi magara ang suot nila.As per Lemery, she looks so different. Maputi at makinis na siya ngayon, pati ang kulot niyang buhok ay pina diretso niya na rin. Medyo nakakalungkot lang dahil gandang ganda ako sa kulot niyang buhok noon. Para tapusin ang pakikipagtalo ko sa sarili ko ay tinaype ko na lang ang mensahe ko kay Skyler.Samsara Sakura:Good day. You may not know me but I'm sure your wife, Lemery, does. I am her friend from the province. Gusto ko lang sana maitanong kung kumusta na siya. At kung ayos lang, gusto ko sana na makuha ang personal account niya. Salamat, sir Skyler.Nung pinindot ko na ang send ay tsaka na
SAMSARA's POVNag bihis na ako ng pinaka magarang damit na nahanap ko sa cabinet. Nung napatingin nga ako sa salamin, napasabi na lang ako ng, "Eto na yon?"Paano ba naman kasi ay ang dress na suot ko ngayon ay galing pa sa exchange gift namin sa christmas party nung unang taon ko pa lang na nagtatrabaho sa dati kong kumpanya.Medyo kupas na nga ang kulay nito. Nakakahiya, pero laban lang.Hindi ko naman kasi alam kung bakit kailangan e sa wolfgang pa kami sa may bgc kailangan mag usap ni Lemery.Oo, si Lemery.Matapos kong hingin ang contact number ni Lemery kay Skyler ay nai-send naman niya agad ito. Sabi pa niya sa text, "My wife will be expecting you tomorrow at Wolfgang, Bgc. Does after lunch sound good?"Of course, um-oo ako. Wala na naman akong ibang magandang gawin kung hindi makipag kita sa dati kong kaibigan.Isa pa, kailangan ko nang kumilos. I'm running out of time. And by time, I mean I'm running out of money to help my family.I can't have them suffering like me. Di bale