Share

Chapter 9

Penulis: Snobbykitty
last update Terakhir Diperbarui: 2021-07-28 13:56:06

Fiesta

"Suki! Halika na rito!" Napatingin ako sa aleng nasa gilid at tinatawag n'ya si lola Adelaida. 

Inayos ko ang hawak kong bayong at naglakad na kami ni lola papunta sa kanya.

"Kumusta?" ani ng aleng nagtitinda habang papalapit kami sa kanya.

"Eto payat at sexy pa din!" Nagpameywang pa si Lola Adelaida na parang kasali siya sa isang pageant at nagtawanan sila.

Lola Adelaida is a tall woman, has a tanned skin, at payat. Hindi naman siya ganoong sobrang payat kumbaga sakto lang at malayong malayo siya sa kanyang edad. Kapag makikita mo siya ay aakalain mong nasa 50's pa lang siya pero ang totoo ay nasa 60+ na siya.

Mukha din siyang hindi tumatanda. 

Walang pinagbago sa mukha at katawan n'ya.

"Ano handa natin, Mare?" Lumipat naman kami sa kabilang tindahan. 

"Gusto ng apo ko ang malalaking hipon, alimasag at letchon," sagot ni Lola.

"Aba, Hija, napaka bata mo pa para mahigh blood." Nagtawanan kaming tatlo at namili na si lola ng mga malalaking hipon.

Sumama ako kay lola para mamalengke para may pang handa kami mamaya.

Ilang tindahan pa ang pinuntahan namin at napaka ingay dito sa palengke. Sigaw dito sigaw doon ng mga paninda nila at napaka dami ring tao dahil fiesta at naghahanda rin sila para sa kanilang kakainin.

Ilang minuto pa ang tinagal namin dito at nagpasya na kaming umuwi ni Lola. 

"Pinakyaw nyo na ba ang lahat ng paninda do'n sa palengke at bang tagal nyo?" Nakapameywang na sabi ni Ava pagpasok namin sa bahay. Kung umasta siya parang mas matanda siya sa amin pero she's just a 5 years old.

Inilagay ko na ang pinamalengke namin sa lamesa at isa isa itong nilabas.

"Ano ang binili mo, Laida?" tanong ni Lola Fe at kagagaling niya lang sa itaas. 

"Ano pa nga ba? Syempre yung gusto ni Cheska," natatawang sabi ni lola at napailing iling na lang si lola Fe.

"Ma!" Napalingon ako sa pinto ng kusina at nakita ko si tita Melanie. Ang panganay na anak ni lola Adelaida. 

Natulala ako sa kanya at parang nakakita ng multo. 

"Anong oras kayo dumating?" Niyakap ni Lola Adelaida ang anak nya at gano'n din si Tita.

"Kanina lang at dumiretso agad kami dito. Ni hindi na nga kami kumain sa labas para matikman namin ang luto mo, eh." natatawang sagot ni Tita

Melanie at lumapit sya sa 'kin.

"Aba! Dalaga ka na ha," Nakangiti nyang sabi at niyakap ako.

"Kumusta tita?" 

"Mabuti naman," aniya at pinagkatitigan ako. "Dati kinakarga pa kita at ako ang nagbabantay sa'yo kapag nag da-date ang papa at mama mo pero ngayon mas matangkad ka pa sa 'kin." Ngumiti lang ako at nakita ko sa likod n'ya ang isang matandang lalaki, isang babae na sa tingin ko ay mas bata sa akin at ang isang lalaki na parang mas matanda pa sa 'kin.

"Sya nga pala, Ma," Napabaling si lola kay tita, "Meet my husband." Itinuro niya ang matandang lalaki. Sa tingin ko ay ilang taon ang tanda ng asawa niya sa kanya.

"Hello," magalang na tugon nito.

"Hi!" masiglang bati naman ni lola Adelaida 

"Are you hungry?" tanong pa ni lola at umiling naman ang asawa ni Tita. 

"Meet my son and daughter," Itininuro naman ni tita ang isang babae at lalaki na katabi ng kanyang asawa.

Ngumiti ang mga ito sa'min at magalang na binati kami gaya ng kanilang Tatay.

"Let's go outside. Not here," Naunang lumabas si lola Adelaida at sumunod naman kami. 

"Hi," Napatingin ako sa babae.

Papalabas pa lang kami sa pinto. Kaming tatlo ang nahuli lumabas.

"Hello," Nakangiti kong bati.

"What's your name?" aniya at kumapit sa braso ko.

"I'm Francheska. Cheska for short. How 'bout you?" Tumingin ako sa kanya nang hawiin niya ang buhok niya.

"I'm Sydney," she giggled, "and he is Jacob." Tumaas taas naman ang kilay nya.

"Nice meeting you Sydney and Jacob." Bumaling ako sa lalaking kapatid ni Sydney na katabi ko at ngumiti lang siya. 

Parang mahihimatay yata ako sa ngiti nya. He's wearing a blue plain t-shirt covered with his white jacket with matching denim pants, He's tall at hanggang baba niya lang ako, maayos ang buhok and he's also have a dimple at sa simpleng ngiti niya lang ay dumudungaw na ang mga ito. Hindi din makakawala sa paningin ko ang blue eyes na meron siya kagaya sa kanyang ama. Medyo may kaputian din sya knowing na sa ibang bansa sila nakatira. 

"Nice meeting you too, Ches." Nangunot ang noo ko dahil sa tinawag nya sa 'kin. 

Tumigil ako sa paglakad at gano'n din silang magkapatid.

Tinagilid ko ang ulo ko bago magsalita, "Don't tell me you are, Jac?" Nang unti unti syang ngumiti at lumabas na naman ang magaganda nyang dimple ay sinunggaban ko siya ng yakap.

Isa lang ang tumatawag sa 'kin ng Ches at that's him.

"Oh God, I miss you." Pinitik ko ang taenga n'ya na agad namang namula dahil maputi sya.

"I did not miss you," he chuckled at inakbayan ako at naupo na kami sa sofa.

"Weh 'di nga? Maniwala sayo." Dumekwatro ako ng upo. "Etong panget na 'to." 

"Totoo and I'm not panget," Sinimangutan nya ko. 

Kulang na lang ay lumabas ang mga mata ko. "Woah," I chuckled.

Kelan pa siya natutong mag salita ng tagalog?

"Yeah. I understand you now at hindi mo na ako maloloko," aniya pa kaya lalo akong tumawa ng pagak at hindi alintana ang mga matang nakatingin sa akin.

"Kailan siya natutong mag salita ng tagalog, Tita?" Bumaling ako kay tita Melanie and she's just shrugged her shoulder.

Naalala ko pa dati na tinatawag ko siyang panget, payat at higante pero malayong malayo na siya dati at nangungunot lang ang noo n'ya at tumatawa sa pinagsasasabi ko. I'm  just a 10 years old back then. I guess.

Dito kasi ako nagbakasyon ng ilang buwan at siya lang ang kalaro ko, siguro hindi pa nila kilala si tita Melanie kasi kapag lalabas ako ng bahay ay may mga maliliit na bata ang tumatawag sa 'kin at sasabihin nila na 'Ate may crush sayo 'tong kasama ko!' sabay takbo kaya simula non ay hindi na ko naghahanap ng kalaro sa labas at ang lagi ko lang na kinukulit ay si Jac which is Jacob now at kahit na mas matanda sya sa 'kin ng tatlong taon ay nakikipag laro pa din sya sa 'kin noon.

"Did you know each other?" naguguluhan na tanong ni Sydney.

"Yes," Her lips curled downward na parang inaasar kami.

Hindi nga ako nagkamali dahil tinutusok tusok n'ya ang tagiliran ko at may mga sinusupling na mga ngiti sa mga labi.

I guess she's just 14 years old pero at dahil matangkad din siya ay mukhang 16 years old na siya. 

She's slim, have a blonde long straight hair, blue eyes, mala gatas din ang kutis katulad sa daddy niya at sa kuya niya. Para siyang manika at napaka jolly. Magugulat ka na lang sa kanya na nagagawa ka na n'yang asarin at kumapit sa braso mo kahit na ngayon pa lang ang una nyong pagkikita. 

"Stop it." Hinampas ni Jacob ang kamay ng kapatid niya na tumutusok sa tagiliran ko pero mas lalo lang ngumiti ng malaki si Sydney at umusod siya palayo sa'min ng kuya nya. 

Anong problema nya?

"What's your problem?" kunot noong tanong ko pero tumingin lang siya sa 'kin ng may malaking ngiti.

"Nothing," aniya at itinaas ang isa niyang kamay na katapat lang sa kanyang dibdib at gumawa ng mga alon. Lalong nangunot ang noo ko dahil sa ginawa nya.

She's weird. 

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • A Man In My Dreams   EPILOGUE

    "This Al human-like robots that not only have human appearances but also characteristics like eye contact, facial recognition, speech and the ability to hold natural conversations will serves you like your buddies." I jot down all the informations as I listened to his speech."And you know what more is interesting?" The director asked."This Al robot is not battery operated. You can actually charge this for just a maximum of 6 hours or overnight if you want." The reporters were clapping their hands and smiling like an idiot."Hey, isn't that amazing?" Napabaling ako sa katabi kong isa ring journalist na halos makinig na lang sa sinasabi ng director at hindi na nagsulat."Yes, indeed." I smiled at her.Not at all.I don't know why but I have this feeling that I don't want to see any human-like robots were indeed it was amazing and helpful at some point.I once dreamed about robots and it turns out it's a nightma

  • A Man In My Dreams   Chapter 34

    Bayan"Bakit ba natin 'to ginagawa? Puwede naman ang mga katulong ang mamili ng mga gulay," Giit ko habang namimili siya ng maayos na mga gulay."Ginagawa mo ba 'to dahil nagkikita kayo ni kuya?" saad ko at hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa wakas bumaling na din sya sa akin."Tama ba ako?" tanong ko pa nang hindi siya sumagot."Heh! ewan ko sa'yo, Aida. Napaka rami mong tanong at hindi ka na lamang tumulong sa akin," Dire-diretso niyang sabi na muntikan pang magkautal utal. Napahalakhak ako at siya namang pagkurot nya sa aking tagiliran.Kukutyahin ko pa sana siya ng biglang may bumunggo sa akin at mabuti na lamang at katabi ko lang si Felicia kung hindi nakahandusay na ako sa lupa at pinagtitinginan na ng mga tao ngayon."Tingan mo nga naman at umagang umaga puro bulok ang aking makikita," Arogante nitong sabi at kahit si Felicia na abala sa pamimili ng mga gulay ay napatingin na din sa kanya.

  • A Man In My Dreams   Chapter 33

    CryingHabol ko ang aking hininga nang magising ako. Sweat is all over my face and I feel like my heart is going to explode. As I stare into my hands, full of thoughts and questions kept playing in my head. My tears keep falling into my chin down to my hands.It was a long nightmare and I feel like ako ang babae na nandoon sa panaginip ko. I don't know what's going on between them but I honestly feels what that girl was feeling.Bakit nga ba ako umiiyak nang dahil lang sa panaginip? I must be crazy.Ipinilig ko ang ulo ko nang maalala ko na naman ang nangyari. A guy cheated on his partner and you know what's more is painful? It was already planned in the first place and she lost her baby. I can't imagine how heartbroken that girl is. My heart is aching hindi dahil sa hiniwalayan at niloko siya ng boyfriend niya kundi dahil she lost her baby at wala manlang nagawa. Hindi ko alam kung gaano kasakit ang mawalan n

  • A Man In My Dreams   Chapter 32

    I wish I was sorryLove. One word and four letters that can change a people. It can be excited, tragic, a happy relationship or a perfect ones but it is really true that there's a perfect relationship? Yes, maybe. But that 'perfect relationship' is only existed in the fairy tale.Some people maybe sees love in a wonderful relationship and the example for that is the teenager's but here's the truth let just say yes, love is a wonderful thing but you can't escape the fact that it just for a meantime kumbaga sa una lang ang lahat. Sa una lang ang kilig, saya at ang excitement na pakiramdam.For me sa una palang ay alam ko na ang lahat ng iyan. Wala man akong past relationships but I can tell by just observing some of my friends love life. Some of them is happy and wonderful pero sa huli ay napupunta sa tragic na relasyon.Why? Bakit kailangan na mauwi palagi sa salitang tragic ang bawat relasyon? Simple, we have

  • A Man In My Dreams   Chapter 31

    FlashbackTuloy tuloy akong tumatakbo pauwi sa bahay dahil naabutan ako ng malakas na ulan.Pagkapasok ko sa loob ay mabilis na nabasa ang sahig. Mukha na akong basang sisiw ngayon.Mabilis kong tinakbo ang kwarto ko para maligo pero nasa kalagitnaan palang ako ng pagpunta sa banyo ay nakarinig na ako ng mga pagkabasag ng mga pinggan. Sumilip ako sa siwang ng pinto at nakita kong kalalabas pa lang ni mama sa kanilang kwarto at hinahabol si papa.Palagi na lang ganito ang ganap sa bahay. Tuwing umiinom si papa palagi na lang siyang nagwawala at nauuwi sa pag-aaway nila ni mama.At alam ko kung bakit nagkakagano'n si papa. Sila lola ang nagpapa-aral sa akin mula nang tumungtong ako sa college. Kahit hindi man sabihin sa akin nila mama at papa na nahihirapan na sila ay ramdam ko 'yon dahil maging ako ay nahihirapan na din sa sitwasyon ko.Wala akong karapatang tumigil sa pag-aaral dahil una sa lahat m

  • A Man In My Dreams   Chapter 30

    Music room"Hey, good morning." Napabaling ako kay Jacob na nakasilip sa pinto."Breakfast is ready," he smiled and I nod.Nang makababa ako ay nadatnan ko ang lahat na nasa harap na ng lamesa kaya naupo na ako para kumain. Tahimik ang lahat ibang iba nang mga nakaraang araw. Ultimo sila Sydney at Jacob ay tuloy tuloy lang ding kumakain ng tahimik.Napatingin ako kay Lola Adelaida na katapat ko.Nang imulat ko ang mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga matang nagliliyab sa galit. Bago ko pa makita ang may ari ng mga matang iyon ay isang malakas na sampal na ang natamo ko."Hindi ba't sinabi ko sa'yo na huwag ka nang pumunta rito sa kwartong 'to?!" Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi ko."Why? Bakit lola? Tell me wala naman akong ginagawang masama, hindi ba? Bakit mo 'ko iniipit palagi sa mga sitwasyong alam mong wala akong takas? Hindi pa ba sapat na kinuha ko ang kursong gusto at pangarap mo sa s

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status