Maingat na dinala ni Amelia ang tasa ng tsaa ni James sa kanyang kamay. Ang mainit na tsaa ay nasa isang tasa ng kape.“Ngayon, I think I obeyed and suway him at the same time. Ang tsaa sa tasa ng kape ay kape."Napangiti siya sa niluto niyang prinsipyo at lumabas ng elevator. Pumunta siya sa opisina ni James at nang makarating siya sa pintuan nito, narinig niya itong nagsasalita.Inilapit niya ang tenga niya sa pinto at sinubukang mag-eavesdrop. Hindi nagtagal, narinig niya ang boses ng ibang tao. Sa pagkakataong ito ay sa isang babae. Halos hindi niya marinig ang pinag-uusapan nila.Nagkibit balikat siya at kumatok sa pinto. Huminga siya ng mahina at hinintay na bigyan siya ng permiso na pumasok.Pagkatapos ng ilang minutong paghihintay, at hindi niya narinig na pinapasok siya nito, muli siyang kumatok sa pinto."Bakit siya patuloy na kumakatok?" Narinig ni Amelia ang boses ng babae, at nagsalubong ang mga kilay niya.‘Hiniling niya sa akin na ipagtimpla siya ng isang tasa ng kape,
"Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan, ma'am. Saan ka pupunta?" Tanong ulit ng driver kay Amelia. “Hindi ko alam! Oh. Aking. Diyos! Hindi niya sinabi sa akin ang lokasyon!"Hinawakan niya ang mga upuan ng kotse at hinila ang sarili pasulong. "Simulan mo nang magmaneho!" Sigaw niya kaya napaatras ang driver."Gusto mo magsimula akong magmaneho nang walang patutunguhan?"“Oo! Iyan ang eksaktong sinasabi ko sa iyo. Magmaneho ka na!" She yelled, at kinaladkad niya ang gamit pabalik.Biglang umabante ang sasakyan kaya mas lalo pang naitulak si Amelia. “Pero saan…”“Isang itim na Mercedes Benz! Nakasakay siya sa itim na Mercedes Benz. Kung napakabilis mo, sasalubungin natin siya at susubaybayan hanggang makarating tayo sa venue.”“Ma’am, higit sa isang Mercedes Benz na sasakyan sa highway. Kailangan mong maging mas tiyak, okay?"“Ituloy mo lang ang pagmamaneho. I can guess it's his car kapag nakita ko. Pumunta ka nang mabilis hangga't kaya mo!"Si Amelia ay hindi kailanman naging napakabali
Nang matapos ang pagsusuka ni Amelia ay naghilamos siya sa mukha at tumakbo palabas ng restroom. Tumakbo siya pabalik sa kung saan niya nasagasaan si James at nakita niyang wala na ito roon.Nakita niya ang isang lalaking nakatayo sa tabi ng entrance, nakasuot ito ng asul at itim na uniporme.“Excuse me, sir. Pakiusap, alam mo ba kung saan nagaganap ang mga pagpupulong kasama ang mga CEO? Dapat nandoon ako pero wala akong ideya kung saan iyon.”Ang mga mata ng security man na nakausap niya ay gumagala sa kanyang katawan mula ulo hanggang paa. Iniisip niya kung ano ang gagawin ng isang mukhang hindi classy sa isang napakagandang event.“Nasa kabila. Nasa unang conference room sila."Tinuro niya paharap, at lumingon naman si Amelia sa direksyon na tinuro niya."Salamat!"Dali-dali siyang tumakbo sa corridor na nasa harapan niya, habang ang kanyang mga mata ay abala sa pagtingin sa mga pintuan.Hindi nagtagal, nakarating siya sa ikaapat na pinto at nakita niya ang isang tag na may nakala
Natapos ang meeting, at sunod-sunod silang lumabas sa conference room. Ang kumpanya ni James, at ang isa pa ay nanalo sa kompetisyon.“Congratulations, Mr. James. Napakahusay ng ginawa ng iyong assistant! I’m so impressed. Sinong mag-aakalang magkakaroon siya ng mga ganoong salita sa kanyang bibig."Binati ng chairman si James, at napangiti ng mahina si James. Si Amelia na nakatayo sa likuran niya ay hindi napigilang mapangiti.“Mas maganda rin sana ang dating secretary ko. Huwag mo siyang masyadong pasayahin. Mas maganda sana ang ginawa niya.”Napatingin siya sa mukha niya, at tumigil siya sa pagtawa. 'Bakit hindi siya masaya? At least nanalo tayo.’"Naiintindihan kita. Ngunit dapat pa rin tayong magdiwang. May party dito ngayong gabi. Ang mga masuwerteng kumpanya ay dapat na nasa paligid upang magdiwang."“Oo naman. Tiyak na dadalo ako,"“Imbitado ka rin, Miss Amelia.”Tumingin ito sa kanya, at tuwang-tuwa itong tumango. "Opo, ginoo. Salamat sir."Umalis ang chairman, at nagsimulang
Umuwi si Amelia at nilagyan ng ointment ang nasunog niyang dibdib, at gumaan ang pakiramdam niya. Nagsimula siyang maghanda para sa hapunan nang wala sa oras.Tawagan niya si Elena para tulungan siyang pumili ng damit, ngunit nang pumunta siya, sinabi ni Elena na abala siya, ngunit makakasama siya sa loob ng ilang minuto.“Amelia, hindi na ako busy ngayon. Pwede ba akong pumasok?” Kumatok si Elena sa pinto ni Amelia at hinintay itong sumagot.“Oo, pasok ka! I didn’t lock the door,” tugon ni Amelia, na naghagis pa ng mga damit mula sa kanyang aparador.Pumasok si Elena sa apartment ni Amelia at hinanap ang sala gamit ang kanyang mga mata. Bumagsak ang mga mata niya sa nakabukas na pinto ng kwarto ni Amelia, at naglakad siya papunta sa pinto.Nalaglag ang panga niya nang makita kung gaano kalat ang kwarto ni Amelia. Napakaraming damit ang nasa sahig, ang iba ay nasa kama, at kahit kakaunti ang nakahanap ng daan patungo sa kanyang nakatayong salamin."Ano sa bastos na pangalan ang nangya
Tinakpan ni Amelia ang kanyang bibig pagkatapos niyang isigaw ang pangalan ni James. Sa sandaling iyon ay alam niyang nag-f**ked up siya."May tao dito." Narinig niyang sabi ng boses ng babae, at nanlaki ang mga mata niya.'Hindi ko hahayaang makita nila ako.'Tumakbo si Amelia palabas ng banyo, tuluyang nakalimutan ang kanyang nasirang makeup. Tumayo siya sa hindi kalayuan sa banyo at bumuntong hininga.'Bakit si Mr. James ay nakikipagtalik sa isang babae sa isang banyo? Maaaring umuwi na lang siya, o dinala siya sa isang hotel. Paano kung may makakita sa kanya?’“Amelia?” Isang pamilyar na boses ang tumawag kay Amelia mula sa kanyang pag-iisip, at tumingala siya. Nakita niya si Mr. Charles Parker na nakatayo sa harapan niya. Bakas sa mukha niya ang pagtataka."Ginoo. Charles, Magandang gabi sir," tugon niya, na nagpahayag ng nerbiyos at pekeng ngiti."Anong nangyari sa'yo?" Takang tanong ni Charles."Wala. Ayos lang ako, sir." Bahagya siyang yumuko habang nagsasalita."Hindi, hindi
Nakarating sila sa likod ng kumpanya, at walang ingat na hinila ni James si Amelia pasulong, na halos bumagsak sa lupa sa kanyang mukha.“Ano ang naisip mo? Ano ang problema mo? Anong klaseng stupid makeover yan?!"Napatalon si Amelia nang marinig ang galit niyang boses. Napalunok siya ng mariin at biglang nag-init ang mga mata."I... I'm sorry, I...""Huwag kang umiyak! Wala itong epekto sa akin! Hindi mo ba tiningnan ang sarili mo sa salamin?!" Siya ay sumigaw.“Ginawa ko, ngunit sinabi sa akin ng aking kaibigan na ito ay maganda! Hindi ako fashionista pero siya, kaya naniwala ako sa kanya. Paumanhin, Ginoong James. Kailangan kong maghugas ng mukha nang marinig ko ang mga komento ng mga reporter habang dumadaan ako. I'm very sorry para sa kahihiyan na ito. Tatanggapin ko ang mga kahihinatnan nito.""Siyempre gagawin mo. Tanggal ka na sa trabaho! Hindi mo maaaring patuloy na gawin ito sa aking kumpanya. Hindi ka karapat-dapat na tumuntong sa aking kumpanya."Tumalikod si James para u
~ Ang Susunod na Araw ~Nagmamadaling lumabas si Amelia sa kanyang apartment at ni-lock ang pinto. May sampung minuto lang siya para makarating sa kumpanya. Kahit na kaya pa niya, gusto niyang makarating doon sa lalong madaling panahon.Late na siyang nagising dahil late na siyang umalis sa party. Hindi pa handa si James na umalis sa party kung kailan niya gusto, kaya wala siyang pagpipilian na manatili sa tabi niya.Bago siya makalayo sa kanyang pintuan, bumukas ang pinto ni Elena, at tumalikod si Amelia. Nakita niya si Elena na nakatayo sa pintuan.Ngumiti ng malawak si Elena sa kanya, ngunit labis na nasaktan si Amelia para ngumiti ito pabalik sa kanya. Naalala niya ang ginawa nito sa kanya kagabi."Magandang umaga, Amelia. Kailan ka bumalik kahapon?" Tanong ni Elena, napabuntong hininga naman si Amelia.“Late na akong nakabalik. Natutulog ka na siguro noong bumalik ako,” malamig na sagot ni Amelia.Napansin ni Elena ang paraan ng kanyang pagkilos, at lumabas siya ng kanyang apartm