1: Unang Pagkikita

"Earlier this day, October 13, at exactly six in the morning, Dante Puzzi, a local fisherman and resident of Kassel, Lumena City, found 17 corpses floating in the river of Bexterre Stream. According to the reports, all of the bodies were found with their heads missing. Although there were no credible evidence, Authorities were confident that it was the work of the ruthless and notorious, R. The mysterious man who was believed to be the ruler of the underground world. As of now, investigations were still on going, while the bodies were sent to the hospital for autopsy. On the other hand, on Valence City news, Celine Ricaforte, the first born daughter of Millionaire and businessman, Rudolf Ricaforte, announced her engagement with Red Ismael Alvaro, the heir the the Trillion Dollar Conglomerate group. Although the other party did not... "

"Hayst. Delikado na talaga ang panahon ngayon. Araw-araw na lang may kaguluhan." Hindi ko na tinapos na pakinggan ang balita. Hindi naman ako mahilig sa Showbiz. Napabuntong-hininga na lamang ako bago humarap sa bintana. Mula sa pagkakaupo ay nakita ko ang madilim na kalangitan. Tanaw ko rin sa may di kalayuan ang panaka-nakang pagguhit ng matatalim na kidlat.

"Anong oras na ba at mukhang uulan pa yata? Wala pa naman akong dalang payong," sambit ko na lamang sa sarili. Hindi ko na rin napigilan ang paglukot ng aking mukha sa nakita. Inilabas ko na rin ang mumurahing telepono na bigay sa akin ni kuya at napangiti nang mabungaran ang isang mensahe mula sa aking nobyo.

"Mahal. Malapit ka na ba? Kapag nauna kang makarating sa terminal ng Lumena ay hintayin mo na lang ako roon. Medyo traffic kasi rito kaya hindi ko alam kung makakarating agad ako. Basta huwag kang aalis doon at hintayin mo lang ako."

Mas lalong lumuwang ang ngiti ko sa labi. Hindi na rin ako nag-aksaya ng oras at agad na nag-reply.

"Oo, mahal. Sa tingin ko na ay malapit na rin ako." Matapos magpadala ng mensahe ay muli kong itinuon ang paningin sa labas.

Sakay ako ngayon ng lumang bus patungo sa siyudad ng Lumena. Ang tinaguriang The City of Sin. Sa anim na malalaking siyudad sa bansang Vamont ay ang Lumena City ang pinakamalaki, ngunit pinakadelikado. Bukod sa milyon-milyong mga residenteng naninirahan dito ay nandirito rin ang pamosong Underground Society na siyang pugad ng mga makapangyarihan at delikadong mga tao sa lipunan. Kung ako lang ang masusunod ay hinding-hindi ako tatapak sa lugar na ito, ngunit ito lamang kasi ang tanging daan patungo sa iba pang siyudad.

Muli akong napabuntong-hinga. Pilit na nilibang ang sarili upang kahit papaano ay mawala ang kaba na kanina pa bumabagabag sa akin.

"Sa wakas. Matapos ng isang taon ay makikita na ulit kita, mahal ko." Muling napunit ang isang matamis na ngiti sa aking labi. Bigla kasing sumingit sa alaala ko kung paano naging kami ni Clyde.

Pareho kaming galing sa mahirap na pamilya, ngunit sa awa ng Diyos ay nakapagtapos si Clyde sa kurso niyang Interior Design. Gaya ng iba pa naming mga ka-baryo ay lumuwas din ito sa siyudad upang makahanap ng mas magandang oportunidad. Hindi naman siya binigo ng tadhana, at nakapasok agad sa isang malaki at sikat na kumpanya. Ito rin ang gumawa ng paraan para magkaroon ako ng pagkakataon na mag-apply bilang Junior Designer sa kumpanyang pinagtratrabahuhan niya. Kahit na malayo ay hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataong ito. Malaking tulong ito para sa aking pamilya. Isa pa ay makakasama ko na ulit ang aking nobyo.

"Oh, Lumena, Lumena, Lumena! May mga bababa ba rito?"

Napahinto lamang ako sa pagmumuni-muni nang marinig ang malakas na sigaw ng kundoktor. Mabilis akong lumingon sa paligid at nakita na nandirito na pala kami.

Kahit kumakabog pa ang aking dibdib ay tumalima na ako sabay tayo.

"Kuya, ako po. Bababa po ako rito."

Nang tuluyang huminto ang sasakyan ay agad ko na ring hinablot ang aking kulay itim na traveling bag. Maliit lang ito kaya hindi na ako nahirapan pa. Nang masiguradong wala akong naiwang gamit ay naglakad na rin ako palabas.

Pagkaapak pa lang sa labas ay naramdaman ko na agad ang mainit na simoy ng hangin. Nanunuot ito sa suot kong damit. Unang bumungad sa akin ang maingay, at napakaraming tao na may kani-kaniyang ginagawa. Nagkalat din sa paligid ang mga nagtitinda ng iba't-ibang klase ng street foods.

Napawingi na lamang ako nang malanghap ang mabaho, at amoy ng mga nabubulok na basura na nagkalat sa kung saan-saan. Pati ang nangingitim na mga kanal ay hindi nakaligtas sa aking paningin.

Kahit dis-oras na ng gabi ay marami pa ring mga bata ang naglalaro sa lansangan.

Halos maliyo pa ako sa amoy ng tambutso na humahalo sa hangin. Agad na napahigpit ang kapit ko sa aking bag sabay takip sa ilong. Ilang saglit ko pang pinigilan ang paghinga para lamang hindi malanghap ang masakit sa ilong na amoy ng mga pinaghalo-halong dumi sa paligid pati na rin ang maiitim na usok na humahalo sa hangin.

Lumaki man ako sa probinsiya ay malayong mas malinis at mas sariwa ang malamig na hangin doon. Hindi na lang ako nag-aksaya pa ng panahon at agad na luminga-linga sa paligid. Kailangan kong mahanap ang Terminal kung saan kami magkikita ni Clyde.

Napukaw lang aking atensiyon nang makita sa wakas ang aking hinahanap. Kahit may kalayuan ito mula sa kinatatayuan ko ay kitang-kita ko ang malaking senyo sa itaas ng isang mataas na gate.

Bahagyang nawala ang kaba sa aking dibdib nang makita ko ito. Napalilibutan ito ng malalaki, at matataas na mga gusali. Saglit pa akong napatulala. Nang makabawi ay nagsimula na akong naglakad. Hindi ko maiwasang mamangha habang iginagala ang aking paningin. Naninibago ako. Ibang-iba talaga ang siyudad sa mga probinsiya. Alas onse na ng gabi, ngunit marami pa ring tao sa kalsada. Pakiwari ko ay mas lalo pang umingay ang paligid.

oooOOooo

"Mahal, nasa harap na ako ng gate ng Terminal. Malapit ka na ba?" Nang makarating ay agad na rin akong nagpadala ng mensahe kay Clyde. Habang naghihintay ng reply ay muli ko na namang iginala ang paningin. Sa harapan ko ngayon ay ang malaking terminal ng mga Bus. Medyo disente ang lugar. Malinis ang paligid at may isang malaking grocery store pa sa tapat. Mayroon ding maliit na karinderya sa gilid kung saan ay maraming kumakain. Sa tingin ko ay rito ang tambayan at kainan ng mga drivers.

Habang iginagala ko ang paningin ay may nahagip ang aking mga mata. Sa pagitan ng grocery store at ng isang malaking building ay naaninag ko ang pigura ng isang tao na bigla na lamang bumulagta. Halos magdikit pa ang aking mga kilay sa kasisilip dahil sa dilim ng parteng iyon.

Napasulyap ako sa aking telepono. Hindi pa rin nagpapadala ng reply si Clyde. Mukhang matatagalan pa yata siya sa daan. Muli akong napalingon sa eskinita. Hindi pa rin gumagalaw ang pigura kaya naman ay hindi na ako nag-atubiling tumakbo patungo roon.

“Napaano kaya iyong tao na iyon?”

Ilang hakbang na lang at maaabutan ko na ito nang biglang mapahinto.

"Ano ito?" Sa labis na pagkagulat ay mabilis akong napaatras. Halos bumaligtad pa ang aking sikmura sa nakita, lalo na nang malanghap ang malansang dugo na humahalo sa hangin.

Mula sa malamlam na liwanag na nagmumula sa poste ng ilaw sa may di kalayuan ay tanaw ko ang bangkay ng isang lalaki na nakabulagta sa sahig. Halos maligo na ito sa sariling dugo kaya naman ay mas lalong nanginig ang aking katawan.

Hindi ako makagalaw sa mga oras na ito. Pakiramdam ko ay napako ang aking katawan sa lupa.

"Ugh!"

Bumalik lang ako sa realidad nang marinig ang mahina nitong ungol. Bahagyang nawala ang takot na nararamdaman ko nang mapagtantong buhay pa ito. Alam ko sa sarili ko na kailangan niya ng tulong, ngunit ako kasi ang tipo ng tao na takot na makakita ng dugo. Lalo na kapag marami ito.

'Ano ang gagawin ko? Hindi yata kakayanin ng kunsensiya ko kung hahayaan ko lang siyang mamatay rito.'

Napalingon ako sa pinanggalingan para sana ay makahingi ng saklolo, ngunit wala akong nakitang tao na nasa malapit. Napaismid na lamang ako sabay lingon muli sa lalaki.

"Bahala na!"

Mabilis akong lumapit. Nawala na rin sa aking isipan na maaaring masamang tao ang lalaking ito. Nanginginig pa ang mga kamay ko nang pulsuhan ko ito.

'Medyo mahina na ang pulso niya. Nanlalamig na rin ang katawan niya. Dahil siguro sa dami ng dugong nawa.. Ah!’

Hindi ko na napigilan ang mapasigaw sa sobrang gulat nang bigla na lamang gumalaw nang mabilis ang lalaki at hinawakan ang aking braso. Naramdaman ko pa ang higpit ng pagkakahawak nito, pati ang pagbaon ng mga kuko niya sa aking balat.

Kasunod nito ay ang isang malaking palad na bigla na lamang tumakip sa bibig ko. Halos mapaubo pa ako nang malanghap ang malansang amoy ng dugo.

"Mmft!" Pilit akong nagpumiglas, ngunit sadyang malakas talaga ang lalaki. Ramdam ko na ang pangingilid ang mga luha ko.

Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay naramdaman ko na lamang ang malakas na pagbagsak ko sa malamig at matigas na semento. Napaungol pa ako nang tumama ang likod ng ulo ko sa semento, ngunit bago pa ako makasigaw ay narinig ko ang isang napakalamig na boses ng lalaki.

"Are you one of them? Who sent you here? Answer me!"

Sa narinig na bulyaw ng lalaki ay tuluyang pumatak ang aking mga luha. Nagsimulang kumabog nang napakalakas ang aking dibdib. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin. Humagulgol na lamang ako sa pinaghalo-halong emosyon habang nakatitig sa lalaking nasa ibabaw ko na.

"What? Why the hell are crying, woman? Are you not one of them?"

Pagkasambit ng mga katagang ito ay unti-unting lumuwang ang pagkakasakal nito sa aking leeg. Agad na rin itong tumayo, ngunit hindi ko inasahan ang sumunod nitong ginawa.

Mabilis pa sa alas kuwatrong hinablot niya ako mula sa pagkakahiga sa semento at itinayo. Sa sobrang pagkabigla ay hindi ako nakagalaw ng ilang segundo. Ngayon ko lamang din naramdaman ang pagsakit ng buo kong katawan.

Napalunok pa ako bago mapatingin sa kabuuan ko. Bumakat ang kamay ng lalaki sa aking braso. Bukod pa roon ay nagdugo rin ang parte kung saan bumaon ang mga kuko nito. Nananakit din ang mga siko ko dahil sa pagkakabagsak ko kanina. Pati ang aking ulo ay nagmistulang hinahampas nang paulit-ulit sa loob.

"Who are you? What are you doing here?"

Muli akong nanlamig nang marinig ang boses ng lalaki. Dahan-dahan ko siyang tinitigan at nakita na nasa harapan ko pa rin pala ito at titig na titig sa akin.

Hanggang balikat lang ako ng lalaki na mas lalong nagpakabog ng aking dibdib. Hindi ko rin masyadong maaninag ang mukha nito. Bukod sa madilim ang paligid ay nababahiran din ito ng dugo.

"What? Cat got your tongue? Answer me!"

Napapikit ako nang mariin nang muling marinig ang sigaw nito. Bahagya pang nanigas ang aking katawan.

Mayamaya pa ay naramdaman ko na ang paninikip ng aking dibdib. Parang may kung anong malaking bagay na nakadagan dito. Napasinghap ako ng malalim at sunod-sunod.

Natagpuan ko na lamang ang sarili na hinahabol ang hininga. Unti-unting nanlalabo ang aking paningin.

"Hey! Whxt wn wit you? Was di ur ttle ys to k adtg of me? Ll me, how ch u you nt for the nig?"

Sa dahan-dahang pagkawala ng aking ulirat ay hindi ko na maintindihan pa ang sinasabi ng lalaki. Napahawak ako sa aking dibdib habang habol-habol ang hininga. Marahan akong napaatras. Kailangan kong mahanap ang aking inhailer. Bago ko pa man madampot ang aking bag ay bumagsak na ako sa sahig. Hindi ko na alam pa ang mga sumunod na nangyari, ngunit bago pa ako lamunin ng dilim ay nakita ko pa ang mabilis na paglapit sa akin ng lalaki, pati na rin ang napakalamig nitong boses.

"Hey! What the hell is wrong with you, woman?"