Chapter Thirty-Seven
Zoe's Perspective
Pasulyap-sulyap sa akin ang tatlo sa tuwing napapadaan sila, habang ako ay hindi ko pa din alam kung paano ko lulutuin ang lobster na 'to. Kinakabahan ako pero mas lalo akong kinakabahan dahil sa mga tingin ni Ma'am Diana. Si Daxton lumabas muna at kung tama ang rinig ko pinuntahan niya ang kabayo niya. Ngayon ko lang napagtanto na namiss ko agad si Leon, kung nandito sigurp siya, tutulungan niya ako, pero maaaring imposible dahil meron si Ma'am Diana.
Ilang beses kong pinaghahawak ang lobster pero wala talaga akong idea kung paano ba ito iluto nang maalala ko ang binigay ni Sir Herbert na phone agad naman ako umakyat pero napahinto ako nang marinig ko ang boses ni ma'am Diana.
"Where are you going? Don't tell me you're running away from what I'mm asking you to do?" sabi nito at nilingon ko siya at saka yumuko bilang paghingi ng t
Chapter Thirty-eight Third Person's Perspective Nang tikman ni Mrs. Diana Shaw ang pagkaing hinanda ni Zoe ay agad niya ng binalikan ng tingin ang asawa ng kanyang anak na kinaiinisan niya. Ang mga titig niya ay hindi dahil sa pagkadismaya kundi dahil sa pagkamangha niya sa niluto ng manugang nito. Napakasarap ng luto niya at hindi ito makapaniwala. Sa loob-looban niya ay hindi niya masabi kung ano ba ang dapat niyang sabihin dahil hindi niya maitatanggi na nagustuhan niya ang pagkain na hinanda ni Zoe. Sa kabilang banda naman ay hindi mabasa ni Daxton ang reaksyon ng kanyang ina kaya naman tinikman niya na lamang ang pagkain para malaman kung ano ang posibleng dahilan ng pagtitig ni Mrs. Diana sa kanyang asawa. Nang tikman niya ito ay pareho sila ng naging reaksyon ng kanyang ina. Hindi ito makapaniwala sa kinakain niya dahil it's perfect for a we
Chapter Thirty- Nine Zoe's Perspective Isang Linggo ko nang pinagsisilbihan si ma'am Diana at Daxton. Ako nagluluto, naghuhugas, naglalaba at naglilinis ng buong bahay. Sanay naman na ako sa gawaing iyon, kase ginagawa ko din ang lahat ng ito kay papa, pero dahil napakalawak at taas ng bahay na ito, ramdam ko ang pagod at bigat ng mga ginagawa ko. Nahihirapan ako pero hindi ko alam kung bakit nagpupursigi pa din akong lumaban at tumayo... Sa kabila ng hirap at pagod, tila nanatili lahat sa akin ang ala-ala ko kay mama na laging nagsasabing kahit gaano kahirap at kagulo ang buhay at ang sitwasyon, hindi dapat ako susuko, dahil lahat ng paghihirap ko ay gagantimpalaan ng magandang kinabukasan. Lagi iyon sinasabi ng aking ina, lagi naman pinapalakas ng nga salitang iyon ang loob ko, pero sa sunod-sunod na nangyayari sa buhay ko... si papa na nawala ang pagmamahal sa akin, ako na naging asawa ng isang anak ng mayaman, at na
Chapter Forty Zoe's Perspective Tapos na akong magluto, halos ilang oras pa bago ako natapos sa dami ng dapat iluto para sa mga trabahador. Laking pasalamat ko naman sa nga cook na nandito dahil kasama ko sila sa pagluluto, buong akala ko ako lamang gagawa pero buti na lamang meron sila dahil hindi ko talaga alam ang gagawin ko kung wala sila. Kahit pa halos sa akin kahalusan ang madaming trabaho na sigurado akong iyon ay pag-uuto ni ma'am Diana, na-appreciate ko pa din ang pagtulong nila sa akin. "Ma'am, Zoe, salamat po sa pagtulong sa amin," sabi ng isang babae. Mga nasa 40's na siya kung titignan. Naupo ako sa labas ng munting kusina nila dito sa bahay pahingaan at hinihintay ang mga trabahador na dumating para kumain. Ngumiti ako sa babae. "Wala pong anuman," sabi ko at naupo din siya sa tabi ko. "Ako po pala si Megan...
Chapter Forty-One Zoe's Perspective Isang linggo na ang nakakalipas nang dumating ang nanay ni Daxton. Isang linggo na din akong nagsisilbi sa kanila ng halos buong araw na walang pahinga. Gayon pa man nakilala ko naman ang mga trabahador ng paunti-unti, hindi man ako ganun kalapit sa mga kababaihan dahil sa mga kung anu-anong kumakalat tungkol sa akin bilang isang gold digger ay hindi ko na lamang pinapansin, sanay na akong mapag-isipan ng masama, masaya na ako na meron sina Ate Edna, ate Cora at Ate Rowena na kakampi ko at iba sa mga matatanda dito, kabilang na din ang binatang si Kibby na mukhang malapit din kay Daxton. Madalas ko kase silang nakikitang nag-uusap. "Zoe?" rinig kong sigaw ni ma'am Diana mula sa ranch house, nagsasampay ako ng nga damit. Araw-araw kaseng nagppalaba si ma'am Diana kahit pa ang unti pa ng labahan niya at ni Daxton ay patuloy siya sa pag-utos sa akin. Agad akong tum
Chapter Forty Two Zoe's Perspective Dahan-dahan kong pinilit itayo si Daxton mula sa sahig at iniakbay ko ang isang kamay niya sa akin habang nakapalibot naman nag dalawang kamay ko sa katawan niya. I took a deep breath and tried to help him carry his body to his room. Holding and gripping him tightly, I just realized that he have a solid body. Napakatigas ng muscle sa niya sa katawan kahit pa mukha siyang skinny but he actually have a sexy body, I could even feel his abs. 'Gosh, this is crazy!' I murmured and he suddenly looked at me. Lumaki ang mga mata niya at sigurado akong napagtanto niya na kung sino ba ang nasa tabi niya ngayon na tumutulong sa kanya dahil bigla na lamang itong huminto habang nakatitig sa akin at tinulak ako. Although he is drunk so hard that it's impossible for him to stand on his own, he still managed to push me away. I clicked my tounge in annoyance dahil
Chapter Forty-Three Zoe's Perspective Ilang oras nang nakatulog si Daxton habang nakapatong sa akin. Pakurap-kurap pa ako ng mga mata dahil sa hindi ko inaasahang nngyayari. Grabe, magiging flat chested na ata ako lalo sa tagal niyang nakatulog sa akin. "Daxton?" bulong ko ng paulit-ulit habang tinatapik-tapik ko ang likod niya ng dahan-dahan. Sinisuguro kong tulog siya bago ko siya itulak pagilid. Ayaw ko namang magising siya na nandito ako sa kwarto at saka paano ko ipaliwanag sa kanya na siya itong namilit sa aking manatili dito, plus, sigurado akong tatanungin niya din ako bakit hinayaan ko siyang hilaan ako at tumabi sa kanya. Haissst! Napakasakit niya sa ulo. Nnaag masiguro kong tulog mantika na siya ay dahan-dahan ko siyang tinulak sa may tabi ko at umalis ng tahimik sa kama. Halos magpigil hininga pa ako huwag lang siyang magising, paki
Chapter Forty-fourZoe's PerspectiveKumakain ako kasama ng tatlo dito sa maid's kitchen... Habang kumakain ay naalala ko ang pagbulong ni Daxton kagabi tungkol sa nagngangalang Claire. Gustung-gusto kong tanungin sila ate Rowena o kahit isa lamang sa kanila pero sa tuwing sinusubukan ko ay may pinag-uusapan sila. Hindi ko tuloy alam kung itutuloy ko bang itanong, pero sa huli napagpasyahan kong huwag na lamang. Ayaw ko din namang magmukhang chismosa.Habang kumakin ay narinig ay dumating si ma'am Diana at agad kaming nagsitayuan bilang pagrespeto."Zoe," agad naman niyang tawag at tingin sa akin."Yes, po, ma'am?" tanong ko."Mag-ayos ka na dahil aalis na tayo para mamalengke," sabi nito."Pero, madam, hindi pa po tapos kumain si Zoe, kakaumpisa pa lang po kase naming kumain kani-kanina lamang," pagtatanggol sa akin ni Ate Edna. Natuwa ako dahil nag-aalala sila sa akin, pero mukhang hin
Chapter Forty-FiveDaxton's PerspectiveHabang naglilibot kami ni Alice ay nakita ko ang van na ginamit ng aking ina at ni Zoe, kaya naman naisipan kong sundan ito para tulungan sila sa pagbuhat ng nga pinamili nila. Nang huminto ang van sa Ranch House ay agad na bumaba ang driver para ilabas ang mga napakaraming nakakarton at malalaking palsticbags mula sa sasakyan."Daxton, help me..." tawag sa akin ng aking ina nang mapansin ako. Itinali ko muna sa may tabi si Alice para lapitan sila."Here, help me carry this for me," she handed me a lots of paperbags and I rolled my eyes. "You went shopping? I thought you..." "Huwag mong pangunahan, yes, we went shopping pero namalengke pa din kami," sabi niya at isa-isang ipinalabas sa driver namin ang mga kahon at ipinatawag niya ang tatlo, sina ate Rowena, Ate Cora at ate Edna p