HIHINTAYIN ko munang matapos kumain si Jass bago ako bababa ng kusina. Iyon ang plano ko nang hindi kami magpangita. Kanina pa ako pasilip-silip sa maliit na siwang ng pinto ng kuwarto ko. Dahil kita mula rito ang hagdan ay malalaman ko kung nakaakyat na ba siya at nakapasok na sa kuwarto niya.
Gutom na gutom na ako. Gabi na at ang pagkakaalam ko, ni mag-umagahan ay hindi ko nagawa. Nahihiya naman akong magsabi kanina. Kinakapa ko pa ang ugali niya. What if nambubuhat pala siya ng kamay?'Hala!' Natutop ko ang dibdib. He's going my way. Nakakatakot ang seryoso niyang mukha. Parang susugod siya sa isang away. Taranta ko tuloy na ipininid nang tuluyan ang pinto at nagtatakbo papuntang kama ko. Humiga ako agad at nagbalot ng kumot.Pigil ko ang hininga nang marinig na binuksan na niya ang pinto."Kumain ka. Baka 'pag nagkasakit at nangayayat ka, magalit sa akin si Mang Juanito."Iyon lang at narinig ko nang muli ang malakas niyang pagsara ng pinto. 'Mang Juanito', iyon lang ang tawag niya kay tatay. Ang ibig sabihin, wala talaga siyang interes sa akin? Hindi niya talaga ako itinuturing na asawa? Mukhang seryoso talaga siya sa agreement at rules niya.Bumangon na rin ako at nagmamadaling bumaba. Hindi ko na kaya. Nagpalingon-lingon pa ako sa paligid para hanapin kung nasaan ang kusina. Pagpunta ko roon ay nandoon pa si Mina na abala sa pagbabasa. Nagulat pa siya nang makita ako."Ate," aniya pero saglit na natigilan. "Ma'am Jen po pala," nag-aalinlangang bawi niya pagkuwan."N-Nag-aaral ka?" nahihiwagaang tanong ko."Opo, Ma'am Jen. Third year college na po. Pinag-aaral ako ni Sir Jass."Saglit akong natigilan at napakislot. Akalain mo 'yon, may mabuting loob din pala ang masungit na iyon. Kaya ba bilin niya ay huwag kong iasa kay Mina ang pagpapanatiling malinis ng kuwarto ko ay para makabawas-bawas sa gawain nito?"Paghahainan ko na kayo, Ma'am Jen," sabi pa ni Mina saka nagmamadaling inalis sa mesa ang mga gamit niya.Isinenyas ko naman ang aking isang kamay."It's okay, Mina. Ako na ang bahala. At saka... huwag ka munang umalis diyan ah, samahan mo muna ako.""Naku! Nakakahiya naman, Ma'am. Baka pagalitan ako ni Sir-""Hindi 'yon. Ako'ng bahala. T-Teka.. nagluto ka ba? Saan ang pagkain dito?" Wala akong nakitang kaldero man lang ng ulam."Nasa ref po, Ma'am. Iinitin ko lang po. Kanina pa kasi ito. Sabi kasi ni Sir Jass huwag ko kayong pakialamanan sa kuwarto n'yo kaya inilagay ko na lang dito sa ref.""Ganoon ba? S-Sige." Nagpatianod na lang ako at hinayaan siya. Niyaya ko siyang kumain nang kumakain na ako, ngunit tumanggi siya. But at least she stayed there at pinagpatuloy ang ginagawa. Hindi ko na lang din masyadong kinausap dahil baka makaistorbo lang ako."Ako na, Ma'am!" awat niya nang simulan ko na ang paghuhugas sa pinagkainan ko."No, ako na. Ituloy mo lang ang ginagawa mo riyan." Akma ko nang ilalagay sa lagayan ng plato ang hinugasan kong pinggan nang may mabangga akong matigas na bulto. Dahil hindi ko 'yon inaasahan ay bigla ko tuloy nabitawan ang hawak ko at bumagsak iyon sa sahig. Basag."What the hell! Hindi kasi nag-iingat!" Dumagundong ang boses na 'yon sa apat na sulok ng kusina. Nagulat pa ako nang malingunan si Jass. May hawak itong baso ng tubig at galit na galit ang hitsura. Sandaling nawala ako sa dapat kong sabihin at gawin."H-Hindi ko naman sinasadya, kasi-""O, h'wag mong hawakan 'yan!"Nagulat akong muli at hindi sinasadya napadiin ang hawak ko sa bubog. Nakita ko na lang na may dugong lumabas mula sa aking daliri."Seriously?" Nang-uuyam ang tono niya. Sa taranta ko ulit, naisubo ko ang daliri kong iyon para maampat ang dugo. "Huwag mong ganyanin, hindi mo alam kung madumi 'yan o hindi!" sigaw niya na naman. Bigla niya ring hinila ang kamay ko.Parang natulos naman ako mula sa aking kinatatayuan. Bakit ganoon ang reaksyon ng katawan ko nang maramdaman ang mainit niyang palad na nakadantay sa balat ko? And when I suddenly looked at his face, nakakunot ang noo niya na parang nag-aalala sa nangyari. It was just a simple scratch pero kung makapag-react siya akala mo naman sobrang lala ng sugat.Napalunok din ako nang makita nang malapitan ang nakahantad niyang balikat. Because he was only wearing a white sando, kita rin ang ilang parte ng matipuno niyang dibdib. He was physically fit. And he looked like not he's 35, kun'di parang nasa late 20s lang.He gasped. "Mina, kindly get the first aid kit. Baka 'pag nagasgasan 'to, pagalitan ako ng tatay nito.""Opo, Sir!" Nakita kong sumunod agad ang katulong."Sit," utos niya sa akin pagkuwan. Taranta pang naghila ako ng isang upuan. Hindi pa rin niya binibitiwan ang daliri kong iyon. I slightly trembled nang maramdamang bahagya niyang hinimas-himas iyon. Parang dinadama kung may nakapasok bang bubog sa loob. Pero ako, kakaibang init ang dulot niyon. Lalo na nang mula sa pagkakaupo ay saglit akong napatingala sa kaniya. He was so tall. At napalunok ako dahil sa maruming ideyang pumasok sa isip ko nang mapatapat ng tingin sa ibaba ng kaniyang puson. Ano ba itong pumapasok sa kukote ko?"A-Ako na. H-Hindi naman malaki ang scratch at -" Kusa akong natigilan nang makaramdam na parang hindi siya sang-ayon sa protesta ko. Bigla kasi siyang nagdabog. Kumuha lang siya ng band aid at nilagyan ang maliit na hiwa roon. Then parang napapasong binitiwan na ako."Next time, let the maid do her duty. Hindi 'yong nagmamarunong ka, palpak naman."Eh kung bakit kasi biglang singit niya sa likod ko? Ni wala man lang excuse. Malay ko ba na naroon siya. May pagkanerbiyosa pa naman ako dahil sa hilig sa kape."Mina, next time, don't let her do the chores. Baka unti-unting maubos ang mga gamit dito sa bahay dahil sa babaeng ito," sabi pa niya sa katulong."O-Opo, Sir Jass. Pasensya na rin po kayo.""Clean it up now. At may pasok pa ako sa ospital."Bigla akong napasulyap sa kaniya. Sa pagkakaalam ko nine na iyon ng gabi. Papasok pa lang siya sa trabaho?Sa bagay, iyon naman ang paalam niya kay Doktora kaya nga dumeretso na kami rito kanina. But I still couldn't help but wonder. Siguro sobrang talino niya talaga at galing sa propesyon niya. Well halata naman sa awra niya. Pero sana lang hindi siya ganito kasungit tulad sa akin sa mga pasyente niya.Umalis na siya habang ako'y nanatili pa rin sa aking kinauupuan. Nang matapos si Mina sa pag-imis sa kalat na nagawa ko ay muli siyang nagbalik sa kusina."Ilang taon ka na ngang naninilbihan dito, Mina?" tanong ko rito."Mag-aapat na taon na po. Actually po, anak ako ng isang katulong na nasa mansyon nila Sir Jass."Napatango-tango ako. "I'm just curious about something.""Tungkol saan po, Ma'am?""Tungkol sa amo mo. May girlfriend ba 'yan before ako dumating dito?" Because I wonder na baka tulad ko ay may tao ring nagmamay-ari sa puso niya kaya ganoon na lang din ang pagsusungit nito at kagustuhang hindi magtagal ang married life naming dalawa.Umiling-iling si Mina. "Wala po akong natatandaang dinala si Sir Jass na babae rito, Ma'am. Palagi siyang busy sa trabaho.""Talaga?" Lalo akong napaisip.JENNANG dumating ang araw na pinakahihintay namin ay napuno ng kasiyahan ang lahat. Mula Quezon, bumiyahe sina Tatay at mga kapatid ko pati na rin sina Tita Luz upang bumalik dito at para makadalo na rin sa birthday ng kambal. May mga bisita ring dumating mula sa ospital kung saan nagtatrabaho si Jass. Maraming pinalutong handa sina Mommy Juli at nagrenta pa ng clowns para sa mga bata.Noon ko lang nalaman na matagal na palang may asawa si Doktora Yngrid at mayroon na rin itong dalawang anak na isinama rin nito sa party. Ang minsang lihim na pinagselosan ko nang dalhin ni Jass sa bahay ay totoo lang pala nitong matalik na kaibigan. Noon ko lang din pormal na nakilala ang ilan pa niyang mga katrabaho. Dahil maraming bisita ay tumutulong-tulong ako minsan sa paglalabas ng pagkain at paghuhugas ng plato. Habang busy si Jass sa pag-e-entertain sa mga ito habang bitbit sina Daniella at Jessamine. Masasabi kong isa ito sa mga masasayang selebrasyong naranasan ko. Magkakasundo na ang bawa
JENNAUNANG bumaba si Jass ng sasakyan. Lumiban siya sa kabilang side upang pagbuksan ako ng pinto. Inabot ko ang kaniyang nakalahad na kamay habang pilit pinakakalma ang aking dibdib. Ngumiti siya sa akin at hindi nagsalita. Hinapit niya ang bewang ko at nagsimula na kaming maglakad. Upang ibsan ang takot ay sa gawi ako ng mga anak namin tumingin. Oh, I miss these two so much. Ilang araw na lang, mag-iisang taon na ang dalawa. "Good morning, Mommy, Daddy!" si Jass ang bumasag ng tensyon. Kasalukuyan noong nag-aalmusal sa garden ang mga in-laws ko. Dito talaga nila nakagawian mag-agahan dahil nakaka-refresh ang lamig na hanging sinasabayan ng magandang sikat ng araw.Tuluyan kaming lumapit sa mga ito."Good morning," kaswal pero halatang balisang balik na bati ni doktora. Sumang-ayon lang sa amin ang asawa nito."So you see... I came back with my wife. I'm glad I didn't listen to you, Mommy," ani Jass sabay hapit pa sa beywang ko. "Now that I'm back, I'll make sure na hinding-hindi
JENMASAKIT na balakang at mga hita ang sumalubong sa akin pagkagising ko kinabukasan. Gayunpaman, pinilit kong bumangon nang hindi makita si Jass sa aking tabi. Dumeretso ako ng banyo kahit paika-ika para maghilamos at magbihis ng bagong damit. Tiningnan ko siya sa sala ngunit wala rin doon ang asawa ko. Napasinghap ako. Pati ang mga damit niya na nilabhan ko kahapon ay wala na rin doon sa pinagsampayan ko. Ang sapatos niya na itinabi ko sa sulok sa likod ng pinto ay wala na rin. Umalis na si Jass? Matapos ng kahapon, iiwan niya ako?Dali-dali akong lumabas ng pinto. Makulimlim pa rin ang paligid at umuulan-ulan pa. Kinuha ko ang nakasabit na payong sa likod ng pinto at naglakad palabas ng compound.Kapag wala sa pinagparadahan ang kotse niya, malamang umalis na nga si Jass. Iniisip pa lang iyon ay parang pinipiga na ang puso ko. At gano'n na nga lang ang panlulumo ko nang makita ngang bakante na ang espasyong 'yon. Parang kahapon lang, tumatakbo pa kami rito habang basang-basa s
JENDAHIL sa tindi ng traffic ay halos gabihin na kami bago nakarating sa tinutuluyan ko. Nakisabay pa ang masungit na panahon. Buti na lang, dito sa napili kong lugar ay hindi binabaha kahit malakas ang buhos ng ulan. Pinaparada ko na lang sa labas ng gate ng apartment na inuupahan ko ang sasakyan ni Jass."Nakakainis naman kung kailan nandito na tayo saka naman bumuhos ang malakas na ulan," himutok ko pa. Walang bubungan sa daraanan namin at nasa dulong bahagi pa ng compound ang tinutuluyan ko. "Okay lang 'yan, magpatila muna tayo." Wala ring dalang payong si Jass. Sumang-ayon na lang ako kaysa naman sumugod kami at mabasa sa malakas na ulan. Pero sadya yatang nananadya ang panahon. Hindi pa talaga tumigil bagkus ay lalo lang itong lumakas.Almost thirty minutes na kaming stuck sa sasakyan. Kahit pinatay na ni Jass ang aircon ay nagsisimula na akong lamigin."Gusto mo takbuhin na lang natin? Tutal hindi naman masyadong malayo," suhestyon niya. Sandali pang sinilip ko ang mga patak
JEN"J-JASS...?" Hindi makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya habang matamang nakatitig sa kaniyang mukha. Hinaplos ko pa ang kaniyang pisngi para alamin kung totoo ba siyang nasa harap ko ngayon at hindi lang likha ng aking imahinasyon. "Ako nga." Ginagap niya ang aking mga kamay at hinalik-halikan iyon. Ngunit hirap na hirap pa rin akong maniwala. "G-Gising ka na talaga? K-Kailan pa? P-Paano mo ako nakita rito? Nagkataon lang ba?" sunud-sunod kong tanong. Pero hindi ko na nahintay pa ang sagot niya dahil awtomatiko akong napayakap muli sa kaniya. Sobrang saya na hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. At dahil sa halo-halong emosyong nararamdaman ko nang mga sandaling iyon ay bigla na lang akong napahagulhol sa tapat ng dibdib niya. "B-Buti naman nagising ka na. Antagal-tagal kitang hinintay." Halata iyon dahil sa garalgal kong tono.Gumanti siya ng yakap sa akin. "I'm sorry that it took me a year to wake up. I'm sorry that I let you wait for so long." Ramdam ko ang sinsero
JENANG UNA kong binili nang matanggap ko na ang sahod ko ay mga grocery ko rito sa bahay. Nag-stock ako ng mga makakain ko at mga personal na gamit na tatagal hanggang sa muling pagdating ng sahod. Bumili na rin ako ng initan ng tubig para hindi na ako masyadong magastos sa gasul. Dahil weekend bukas, plano kong maglaba ng damit. "Mina?" Tumawag na naman ito. Kasalukuyan na akong kumakain ng hapunan ko. Dahil bagong sahod, t-in-reat ko ang sarili ko na makakain ng pagkain galing sa isang fastfood."Magandang gabi, Ma'am." Kumagat muna ako ng fried chicken. "Magandang gabi rin. Napatawag ka?" Ngunit agad natigilan ako sa pangnguya nang makarinig ako ng paghikbi sa kabilang linya. "Umiiyak ka ba, Mina?"Napasinghot ito. "I'm sorry, Ma'am Jen. Naririnig mo pala? Patapos na 'tong luha ko, saglit lang, sisinga lang ako."Narinig ko nga ang malakas na pagsinga nito. "Bakit?" nagtatakang tanong ko."M-May pasok ka ba bukas, Ma'am?" instead ay balik tanong nito. Mas kalmado na ang boses.