Anya's POV
“Pasensya ka na kung medyo magulo ‘tong kwarto. Hindi ko pa naaayos. Biglaan kasi ‘yung tawag mo.”
Ibinaba ko ang dala-dala kong bag at maleta. Tumulog lang ako ng isang gabi sa apartment ni Ate Bea at pagkaumaga'y dumiretso na ako rito.
“Thank you Gracie. Hindi ko talaga alam kung sinong hihingan ko ng tulong. After ng nangyari, hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko.”
Tiningnan niya ako nang may halong pagkaawa at simpatya. Pilit akong ngumiti upang ipakita sa kaniya na ayos lang ako.
“Ang ganda pa naman ng bihis ko kahapon at nagpa-salon pa ako ng buhok 'yon pala hindi ka naman dadating sa simbahan, pero okay ka lang ba talaga? Alam kong sobrang hirap nito para sa 'yo."
Hindi ko itatanggi na nahihirapan talaga ako sa sitwasyon kong ito. Naglaho ng parang bula ang mga pangarap ko.
“Kakayanin ko. I should face the reality. Isa pa kasalanan ko naman kung bakit ako nandito. Pinili ko 'to, at dapat ko lang na pagdusahan.”
Umiling-iling si Gracie at ipinatong ang mga palad sa balikat ko.
“Hindi ka dapat nakinig kay Angeli. Ilang beses ko na sa'yong sinabi na hindi siya magandang impluwensya. Hindi ka na natuto, college pa lang tayo ganito na siya sa 'yo. Alam ko naman na she is just after Hyden. Sigurado akong siya ang nagsabi kay Hyden ng tungkol sa one night stand. Ang mali ng mga kapatid mo ay ipinagkatiwala ka nila kay Angeli. Look what happened.”
She was right. Lagi niyang sinasabi sa akin na huwag kong pagkatiwalaan si Angeli. Angeli was Hyden's bestfriend, at kailangan kong makisama sa kaniya for the sake of Hyden.
“Wala na akong magagawa. Nandito na 'to,” bulong ko.
“Sobra naman ang ginawa sa 'yo ng pamilya mo. Imagine, pinalayas ka nila without considering that is not all your fault."
“It is still my fault. P'wedi akong humindi, maglakad palayo, h'wag ituloy ang one night stand, pero anong ginawa ko?” Pinagsisisihan ko talaga na hindi ko nilabanan ang temptasyon. I am not drugged nor drunk. I'm sober, yet I made a very big mistake.
”Bakit nga ba? Sobrang gwapo ba ng escort na hindi mo siya mahindian?”
Bumuntonghininga ako. That's not the case.
“Akala ko kasi okay lang na gawin 'yon. Many do it naman e' pero hindi dahil ginawa ng iba, gagawin ko na rin. I thought it is normal, that some woman do it. Hindi ko inisip na iba ang tingin ni Hyden sa bagay na 'to. He was a church boy. He was so proper at ako ang pinili niyang pakasalan 'cause he thought I'm decent, I am better than other girls. I disappointed him. Hindi ko siya masisisi kung kamuhian niya ako. If I were him, I'll do the same.”
I don't want to justify my mistake.
“So paano na? Wala kang pamilya, wala ka ng mapapangasawa at wala ka na ring trabaho. Ang mayroon ka na lang ay ako, at ang maliit na kwarto na 'to.”
Ngumiti ako. Ang importante nandito si Gracie para sa akin.
“I can work naman in your laundry shop 'di ba? Hindi ko alam kung makakabalik pa ako sa line of work ko. Masyado na akong sikat sa lugar namin at sigurado akong, ako ang talk of the town sa company namin.”
“H'wag kang mag-alala. I can hire you, at libre ka na rin sa matutulugan at sa pagkain. Aampunin muna kita.”
Natawa ako sa sinabi niya. “Thank you Gracie. As in sobrang thank you talaga.”
..........
(After three weeks)
Pinunasan ko ang pawis sa gilid ng noo ko. Halos kakatapos ko lang na isalang ang set ng ilo-laundry ngayong araw.
Sumalampak ako ng upo sa bangkuan at akmang aabutin ang cellphone noong makaramdam ako ng hilo. Sobra yata akong napagod at umiikot na ang paningin ko.
Ikinondisyon ko muna ang sarili. Napahawak ako sa gilid ng lamesa. Mas lalong sumasama ang pakiramdam ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. I never experience this mix feelings before.
Napahawak ako sa bibig nang sandaling maduwal. Gusto kong tumakbo patungo sa banyo ngunit wala akong lakas na maglakad pa. Napahawak ako sa tiyan. Humahapdi ito. Muli akong napaduwal.
“Anya? Okay ka lang ba?” Naramdaman ko ang pagkapit ni Gracie sa balikat ko.
“Nasusuka ako. Medyo sumama 'ata ang pakiramdam ko.” Tinulungan niya akong tumayo at inakay ako patungo sa kwarto.
“Ang sabi ko kasi sa 'yo h'wag ka masyado magpagod.” Kumuha ito ng tubig sa kusina at pinainom sa akin.
“Hindi okay lang. Kaunti nga lang ang nalabhan ko ngayon kung para kahapon.”
“Iiwan muna kita at bibili lang ako ng gamot. Dito ka lang. Babalik ako agad.” Hindi ko na napigilan pa si Gracie dahil mabilis na siyang naglakad paalis ng kwarto.
Isinara ko ang talukap ng mata at hinayaan ang katawan na makapagpahinga. I feel so sick.
After few minutes, Gracie come back with a paper bag in one hand. Akala ko ay gamot ang inilabas niya mula sa paper bag ngunit hindi. Isa itong—
“Pregnancy kit?” Napaupo ako sa kama at gulat na tiningan si Gracie.
“Gusto kitang bilhan ng gamot pero natatakot ako na baka buntis ka at mapasama sa 'yo ang pag-inom ng kahit na anong gamot. I-try mo muna... Para makasigurado tayo. Ganito kasi ang sintomas ng kapatid ko noong nagbubuntis siya. Recently napapansin ko na tumataba ka, malakas ka kumain at madali kang mapagod. Natatakot akong banggitin ang napapansin ko sa 'yo pero kailangan nating masiguro, dahil sensitibo ang pagkakaroon ng bata sa tiyan.”
Napanganga ako sa sinabi niya. Buntis. Ako.
Umiling-iling ako at ibinalik sa kaniya ang kit. “Masama lang ang pakiramdam ko. Imposible ang sinasabi mo.”
“Pero Anya, ikaw na rin ang nagsabi na may nangyari sa inyo ng escort na 'yon. What if nabuntis ka niya.”
Tumulo ang luha sa pisngi ko. Just the thought of it make me lose my mind. Hinablot ko sa palad ni Gracie ang pregnancy kit.
“Let's see.” Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa kama at nagdiretso sa banyo.
Hindi totoong buntis ako. Hindi ako puweding mabuntis.
I tried the pregnancy kit, at nakapikit na hinintay na lumipas ang ilang minuto. I can't even look at the result. Humawak ako sa gilid ng banyo, nakaupo pa rin sa lid ng inidoro. Unti-unti kong iminulat ang mata at saka tiningnan ang guhit sa monitor.
Positive.
Pinigil ko ang mga luha. Nanginginig pa rin ang mga kamay. This can't be. I can't be pregnant.
I tossed the pregnancy kit, and left the comfort room. Naghihintay si Gracie sa akin sa gilid ng kama, kinakabahan sa ibabalita ko.
I just looked at her with sadness and fear. “How can I raise it?”
Lumandas ang luha sa pinsngi ko. Mabilis na naglakad si Gracie papalapit sa akin at niyakap ako nang mahigpit.
“Oh, Anya. I'm here. I'll help you raise it.”
“I don't have anything to offer this child. I'm not ready for this.”
Kumalas si Gracie sa pagkakayakap sa akin at pinunasan ang luha ko. “You are a Mom now. You have to be brave.”
