Chapter 2: Doubtful date

At the age of 27, Kurt Samuel Lavapiez is already a well-known physician. Hindi niya taglay ang mestisong kagandahan sa isang lalaki. Hindi niya rin maikumpara ang sarili niya sa mga artistang lalaki. Sa katunayan, wala siyang kamukha sa kanila, pero may mga katangian siyang magugustuhan agad ng mga nakakasalamuha niya.

He is fair complexioned, 5'9 in height and he is simple yet his smile stands out from the rest. Medyo singkit ang mata at matangos ang ilong. Hindi naman siya pahuhuli kung sa panlabas na anyo ang basehan. He has his own unique 'attractiveness' na nagugustuhan ng karamihan.

Sa mga nakakakilala sa kanya, ang ugali niyang likas na mabait at mapagkumbaba sa iba ang nagpasikat sa hospital kung nasaan siya nagtatrabaho. Hindi siya mareklamo at kahit anong hirap at puyat sa trabaho, nakakaya niyang tiisin.

Naging sikat din siya dahil sa mga taong natulungan na niya sa pamamagitan ng pagiging volunteer sa mga mahihirap na mga probinsya at mga barangay. Maraming tao ang hanga sa kanya dahil sa pagiging mapagkumbaba nito at selfless. Kadalasan, kapag may bakanteng oras siya sa ospital ay kusa siyang pumupunta sa mga malalayong barangay para ibigay ang kanyang libreng konsultasyon at serbisyo. Minsan, kumukuha pa siya ng panggastos sa sariling bulsa para lang sa mga gamot na kakailanganin sa outreach programs na siya rin mismo ang nag-oorganisa.

Marami na ngang nagbansag sa kanyang "Doctor of the poor" dahil sa malasakit niya sa mga pasyente o kapus-palad na hindi kaya ang gastusin sa gamot o kahit sa  konsultasyon man lang. Para sa kanya, karapatan din ang mga mahihirap na maranasan ang katulad ng pagtrato nila sa mga mayayaman nilang mga pasyente. For him, regardless of status, everyone should receive equal treatment and quality medicines.

For him, everyone is entitled to have the right medicine and quality health service. For Kurt, both wealthy and poor families deserve the best treatments from a doctor like him. Hindi lang niya inalala ang sinumpaang tungkulin. Isinapuso niya rin ito at nilagay sa gawa, hindi lang salita.

  Gusto niyang maging makabuluhan naman ang bakasyon niya kung kaya't sa unang araw pa lang, niyaya na niya si Heidi. Dahil na rin sa sulsol din naman ng mama niya. Gusto rin naman niyang makapaglibang minsan dahil sa walang pahingang trabaho sa ospital halos araw at gabi.

He decided to call his friend who owned numerous branches of restaurants who specializes seafoods. His friend gladly recommended one of his restaurant that has a grander view of the whole place. Para kay Kurt, ambiance ang isa sa mga importanteng tinitingnan niya sa isang restaurant.

He reserved a table for two for them in advance from one of the most expensive restaurants his friend recommended. It is better to be prepared than never. It specializes seafood that they both love to eat. Hindi napigilan ni Kurt na masabik sa pagkikita niyang muli ng nakababatang kaibigan. Na realize niya na mahigit isang taon na pala noong huli nilang pagkikita ni Heidi. He hoped that nothing has ever changed even if the last was long ago. He couldn't wait to finally see her in person.

His childhood friend looked different from last year. Ang simpleng suot nito ay napalitan ng medyo "revealing" na pananamit. She's wearing a maroon tube top at tinernuhan niya ito ng mini skirt na uso ngayon. Palibhasa, slim at makurba naman talaga ang katawan ng kaibigan niya. Kahit sino sigurong lalaki ay mapapatingin agad sa kanya dahil sa istilo ng pananamit niya ngayon.

Napalunok si Kurt. Too awkward. Parang ayaw niya nang sumama kay Heidi dahil aaminin niya, medyo hindi siya kumportable sa ganoong dating nito ngayon sa kanya. Agad niya ring napansin ang kakaibang kilos at gawi nito.

"Hey! I noticed that you can't take your eyes off me. Is that a silent compliment, dear?" Medyo maarteng tono ni Heidi at naupo na sa upuang inusog ng kaunti ni Kurt sa harap niya para sa kanya. He was then seated on her left side and smiled back at her.

Aminado siyang hindi siya kumportable sa ganoong sitwasyon na pumapagitna sa kanila. He just smiled in an awkward manner as he nodded.

"Maybe." He finally replied at last, as he sips some water from the glass placed on their table.

"I miss you." Kinuha ni Heidi ang kamay ni Kurt at ngumiti ito ng napaka tamis. Inaamin niya na gumanda lalo ang kaibigan niya pero para yatang umiba ang pag-uugali at pagkilos nito. He did not see it coming. He politely pulled her hands off her touch because for him, it's too awkward for a girl to make any single move. 

Hindi niya inasahan na ganito ka straightforward si Heidi.

Nakakawala na iyon ng excitement para sa kanya. Ang thrill na ini-expect niyang mangyari ay napalitan nang kawalan ng gana.

Kumain lang sila at kung magtatanong na si Kurt tungkol sa buhay niya, napuputol naman ang pagsagot ni Heidi dahil marami itong ginagawa bukod sa pagkain. Panay kasi kuha ng litrato ang kaibigan sa pagkain, selfie nilang dalawa (na pinakaayaw niyang mangyari) at mas marami pa yata siyang ka-chat sa cellphone at enjoy na enjoy ito kumpara sa kanya na kaharap ng kaibigan niya ng mga oras na iyon.

She had a fork on her left hand as she carefully picked up some food on her plate and her iphone on her right hand as she is video-calling somebody, updating their "once-in-a-lifetime" date. Nakaramdam si Kurt ng pagkainis dahil panay pa-cute ni Heidi sa harap ng kausap sa video at ipinapakita din ng niya ang mukha ni  Kurt habang kumakain ito imbes na magkaroon si Heidi ng oras para makapag-usap sila ng maayos  at pribado sana. 

Hindi siguro alam ni Heidi na likas na mahiyain si Kurt sa ibang tao maliban sa mga pasyente niya sa hospital. Hindi niya tuloy alam kung paano niya matatagalan ang ganoong sitwasyon. 

Hindi na naging kumportable si Kurt sa pagkain dahil inuutusan siya ni Heidi na magwave din sa kausap niya sa video. Ni hindi nga niya kilala ang mga taong iyon. Para kay Kurt, ni hindi nga niya masasabing matinong date iyon dahil mas matagal pang nakausap ni Heidi at naka chat ang mga kaibigan niya. He's more of a beggar for her attention that time for they never had a real conversation from the very start of their date. 

"Oh my gosh! He's real! I love you Kurt!" Some voices shrilled on the video and he saw a lot of girls wearing their two-piece bikinis as if they're in a pool party right now. They are all waving at him. He smiled awkwardly to them in return para lang hindi ma-offend si Heidi.  

"See, my dear? They all know you. I'm too proud because I'm one of your best friends. I had to sacrifice our pool party for the sake of our date. Gosh!" Maarteng sabi ni Heidi at napaakbay kay Kurt. She pulled him close to her. She even kissed his cheek at the same time, he never saw it coming.

Kailan pa natutunan ni Heidi ang magnakaw ng halik sa lalaki? 

Aaminin ni Kurt, nagulat talaga ito sa ginawang iyon ng kaibigan. He knew Heidi for being timid and reserved. Mahinhin talaga ito sa pagkakakilala niya. Pero ngayon? Hindi na siya sigurado...

Hours passed until it was already 10pm. Heidi can't stop herself from taking pictures. Dinamay pa niya si Kurt at ipinapose sa lahat ng sulok ng restaurant.

"Kurt honey, please one more time. Hindi ka na nakangiti dito oh!" A flash of camera beamed in front of him.

"Argh. Ano ba 'yan! Ang blur naman ng kuha." Heidi started to cuss when she isn't really satisfied with Kurt's poses and angles. Ni hindi man lang niya tinanong si Kurt kung okay lang na kunan niya ito ng mga litrato.

Napakamot na lang si Kurt ng ulo at napatawa ng mahina at pilit na itinatago ang inis. Iniisip niya, kung naging lalaki lang ang kaibigan niya, nabugbog na niya ito kanina pa. It was almost quarter to 11pm at sa wakas ay nakaramdam na ng pagod si Heidi.

Inihatid na lang niya ito sa condo niya sa Makati, which is a 20-minute drive away from their house. 

"I really enjoyed this date. Thank you so much!" Niyakap ni Heidi ng mahigpit si Kurt at inilapit ni Heidi ang mukha nito sa kanya. Mabilis na iniwas ni Kurt ang mukha niya at napangiting hinawakan ang mukha ni Heidi. Nagkunwari si Kurt na may nakitang dumi sa mukha ng kaibigan para mataranta ito at mabilis na kinuha ang wet wipes sa handbag sa gilid ng front seat ni Kurt.

Nakahinga si Kurt ng maluwag. Kahit naiinis siya sa kaibigan, hindi niya gustong mabastos ito at at nakita niyang effective naman ang ginawa niya.

They bid farewell to each other at para kay Kurt, kahit ito na lang ang huling pagkakataon na magkikita sila ng kaibigan ay okay lang sa kanya.

 nakita niyang effective naman ang ginawa niya. Sa palagay niya, sapat na ang nangyari para hindi na niya ulitin ang pag-anyaya kay Heidi para makipagdate. Besides, he knew he has a lot of choices, too.