LOGINang ingay ni Blythe, 'no? What if itapon natin siya sa farm sa story niya? hahaha
KARARATING pa nga lang nila ngunit ‘yung pagod niya from jet lag ay nagpatulog kaagad as kanya. Malambot ang kama at sariwa ang hangin mula sa dagat. Sinong hindi makakatulog? At isa sobrang tahimik din dahil sila lamang sa villa ang nandito.Andreev’s must be rich enough to rent everything out. Sobrang gara rin ng villa na ito. Worth it na rin kung sino man ang nais na manatili rito. Kaya naman susulitin niya muna ang kanyang pagtulog dahil mamaya ay sisisid siya sa tubig. And no one’s going to stop her.Ngunit nagising siya nang mayroong umuga sa kanyang balikat. Wala sa sarili niyang dinilat ang kanyang mga mata at nakita si Blythe. Nakita itong nakabihis ng isang sheer dress. Yes, a sheer dress. Kitang-kita ang suot nitong kulay puti. Kumunot naman ang kanyang noo.“Wake up! Sayang ang oras! We’re going to have our Island Hopping using Speedboat!” sabik na wika sa kanya ni Blythe.Kumunot ang kanyang noo rito. “What do you mean?”Umirap ito sa kanya at nameywang. “We’re going Islan
“YOU’RE GOING to bring that much?”Wala sa sarili siyang napatingin kay Callum nang magsalita ito. Binalingan niya ito ng tingin at kinunutan ng noo. “Bakit? Hindi ba ako pwedeng magdala ng ganito karami?”“It’s only a week vacation, Venice.” Napailing ito. “You don’t usually bring these many clothes before.”Gusto niyang imirap sa sinabi nito at humugot ng malalim na hininga. “Well, it’s a week vacation. At isa pa, gusto kong maraming pictures dito, okay? Tulungan mo kaya ako?”Tinaasan siya ng kilay ni Callum. Bago pa man siya makapagreklamo ulit ay biglang dumating si Rico at tinulungan siya sa mga bagahe. Nagpasalamat naman siya rito at nang matapos nilang ma-i-load ang mga bagahe sa loob ng sasakyan ay agad na silang pumasok sa loob.She was smiling sweetly towards her husband. Alam niyang nagtataka na ito sa kanyang behavior. Sino ba naman kasing hindi mapapangiti kung ilang araw niyang makikita ang pagmumukha ng kapatid nitong si Axton.Kung papipiliin siguro siya, she would gl
A LIGHT TAP on her cheek wake her up from her deep sleep. Kahit nakapikit pa ang kanyang mga mata ay nag-inat siya ng katawan. She covered her mouth as she yawned. Pagkatapos ay dinilat na niya ang kanyang mga mata at ang unang bumungad sa kanya ay ang gwapong mukha ng kanyang asawa.Sa halip na mapangiti aiy agad na kumunot ang kanyang noo at wala sa sariling napahawak sa gilid ng kanyang mga mata, nagbabakasakaling mayroon siyang muta. At nang masigurong wala ay dahan-dahan siyang bumangon.“It’s time for breakfast,” he said.Nanliit ang kanyang mga mata rito. “Am I still dreaming?”Kumunot ang noo nito at alam na niya kaagad na hindi ito isang panaginip. She’s not dreaming at all. “What makes you think you’re still dreaming?”She tilted her head and hummed. “Nah. Nevermind. Akala ko nananaginip lang ako. I’ll go and wash my face first. Susunod ako sa ‘yo.”Kahit na nagtataka ay wala itong ibang choice kundi ang tumango. Matamis niya naman itong nginitian at agad na nagtungo sa bany
NAGISING NANG maaga si Callum nang maramdaman niyang mayroong humawak sa kanyang kamay. Dahan-dahan niyang dinilat ang mga mata ay nagbaba ng tingin sa kanyang kamay. Muli niyang nakita si Venice na tulog na tulog habang hawak ang kanyang kamay. Pansin niya ang paghigpit ng hawak nito, ngunit ang mga mata ng dalaga ay nakapikit.Is she dreaming?Dahan-dahan siyang bumangon. Medyo magaan na ang kanyang pakiramdam. Hindi na rin sumasakit ang kanyang ulo hindi katulad kaninang madaling araw nang magising siya. Binalingan niya ng tingin ang wall clock at humugot ng malalim na hininga nang mapansing alas sais na pala ng umaga.Muling nabaling ang tingin niya sa dalaga at nakitang mahigpit pa rin ang kapit nito sa kanyang kamay. Humugot siya ng malalim na hininga saka dahan-dahang inalis ang kamay nito mula sa pagkakahawak sa kanyang kamay.Bumaba siya ng kama at binalingan ng tingin ang dalaga na nakatungo pa rin sa kama. He heaved a deep breath. Alam niyang wala siyang dapat na pakialam di
GUSTO NIYANG IUMPOG ang sarili sa semento sa habang nakaharap sa microwave. Hindi niya alam kung ano ang kanyang dapat na gawin. Yung kaba niya kanina nang magtanong sa kanya ang binata tungkol sa kanyang accent ay nandito pa rin.Like… was he really that observant? Pati accent niya na pili niyang tinatago ay napapansin pa rin nito? Is this why these businessmen often called him Mr. Perfect? Kasi mayroon itong ability na maka-detect ng imperfections? Anong klaseng tenga ba ang meron ang lalaking ‘yon?The microwave did a ding sound, waking her up from her deep reverie. Napahugot na lang siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata. Binuksan niya na ang microwave at tinignan ang soup na kanyang ginawa. Hinawakan niya ito nang wala sa sarili ngunit agad ding nagbawi ng kamay nang maramdaman ang init na dulot ng bowl.“Shit!” mahinang mura niya at napatalon sa labis na hapdi na kanyang naramdaman. “Damn it!”Kinalma niya muna ang kanyang sarili para naman makapag-isip siya ng tama.
TINOTOO NGA nito ang sinabing i-check siya after an hour. Paano niya nalaman? Hindi siya natulog. Pareho silang dalawa na hindi natulog. Pagkatapos ng isang oras mula nang painumin siya nito ng gamot, agad siya nitong chineck ang kanyang temperature.At kung ano ang ginawa nila sa loob ng isang oras? They’re just staring into the horizon. Alam niyang maraming tumatakbo sa isipan nito, and that is what’s bothering him. Gusto niyang magtanong dito ngunit baka mambara lang ito sa kanya.“Bumaba na pala ang lagnat mo,” wika nito at ngumiti sa kanya. “You should go back to sleep now. Papasok ka pa today, ‘di ba? Papasok na rin siguro ako para maayos ko ang lahat at nang hindi ‘yon magkagulo pagbalik natin. Should I keep accepting calls even during vacations?”Kumunot ang kanyang noo. “Why would you be accepting calls?”Ngumiti ito sa kanya. “I am building connections. Lalo na ‘yung mga may-ari ng mga firms. They’re all kind. So I gave them my number.”Mas lalong nalukot ang ekspresyon niya







