4.1 Kanji's Past

KANJI FUJISAWA

FOUR YEARS AGO

"Diba may bar naman sa tapat ng mall n'yo.Dun nalang tayo magkita."

Suggest ni Ace.Magkausap kami ngayon sa phone. He's pestering me.

"Ano ba'ng pangalan ng bar nayan? "

" CHILL. "

" All right . See you later. "

Alas onse na ng gabi at nandidito kami ngayon sa Chill, ito yung bar na sinasabi niyang nasa tapat ng Fujisawa Tower Mall - one of the malls that my family owned.

If my memory serves me well, nung ako ang nanglibre kay Ace, nasa bar kami sa loob ng isang casino. Ngayon, na libre raw niya, ay nandidito kami sa isang maliit na bar. Next time, I won't give him a free rien to choose where we're going.

Unang beses ko rito, hindi katulad ng kasama ko mu'kang kilalang kilala na sa lugar na'to.

"Good evening Sir, baka gusto po ninyo mag order ng drinks?"

A waitress approached me while giving a smile. I couldn't speak for a moment. I'am fascinated by what's in front of me now.

" Sir? "

I came back to my senses.

"Miss beer nga."

Ako ang tinanong, si Ace ang nag order. Hindi ako muiinom ng beer, pero dahil na order na ni Ace hindi nalang ako nagsalita.

"Hindi na ako umiinon ng beer Ace, cocktail pwedi pa."

"O' papalitan nalang natin. "

" Wag na, at least next time alam mo na."

"Next time libre mo na. " he grind.

Napailing-iling nalang ako.

Mabilis pa sa limang minuto ay dumating na ang order naming beer. Nakangiting inabot ng babae saakin ang maliit na bote.Napatingin din ako sa kanya, di ko napigilang ngumiti. Napansin naman iyon ni Ace.

"Ahem, It looks like I have a reason to welcome you here again next time."

" I'm not sure about that," I said after a shot.

Ace burst out laughing, "Well, let's make sure about that."

Who would have thought? That night I got the name of the woman who served us beer. Her name is Sunshine. Shine for short.

Yung isang gabing pagpunta ko ay naulit pa dahil kay Ace.I don't know what's with me at pinagbibigyan ko si Ace na pestihin ako at dalahin sa maliit na bar na'yon.

Maybe because of Shine?

There was one time that Shine and I had a deep conversation outside the bar. Yes, I invited her outside, it was too noisy inside the bar and we could hardly hear each other.

She's working on Chill to sustain her studies. She no longer has parents. All she had was her cousin, who's also working on the bar. Out of the blue I offered for help. Maybe because I felt sorry for Shine, on her financial condition. Sa unang offer ko ng tulong ay hindi siya pumayag, pero nagpilit parin ako. Pinipilit ko siyang tanggapin ang offer ko kapag nag-uusap kami, hanggag sa napapayag ko siya.

Soon we were not only seeing each other at the bar every night, we were even seeing each other in the morning. When I'm going to the office, I feched her to join me for breakfast.

I didn't let it take long and I confessed my feelings for her. I felt like I was on cloud nine when we became official on our relationship. She said yes after courting for more than a week. I'm happy. We are happy. I introduced her to my parents and siblings. They are happy for us, ecept dad.

"Are you sure about the woman kanji?"

"Yes, dad. Is there a problem?"

"You can't stop me from thinking too much. You met that woman at the bar."

"Dad, you entrusted me with the company at this age. I hope you trust me with the woman I choose."

After confrontation, I gain daddy's trust, or should I say we gain everybody's trust in our relationship. Mas sumaya pa kami ni Shine dahil walang humaharang sa relationship namin.

Six months passed when I received call from dad, when he's in Japan.

"What do you mean? I'm going to Japan? I just came back from there the other day."

"You're not just coming here. You'll be staying here for good."

" What? Dad. No. I can't. "

"You think I was the one who decided that? It's your grandfather's order. He said, you are the one he wants to manage the business here. He wants to be with you, especially now that he's not getting any younger . Remember Kanji, it's an order."

Hindi ako nakapag salita. Nitong nakaraang taon palagi nalang nagkakasakit si grandpa dahil sa katandaan.At nitong mga nakaraang buwan, masasabi ko talagang nanghihina na siya. Sa lahat ng tao sa mundo siya ang pinaka malapit sa puso ko.

Napahinga ako ng malalim.Naisip ko si Shine.Paano na kami?

"Okay dad, I'll think about it," mahina ang boses kong sumagot.

"Do not think about it son, do it."

Tama si dad, dapat kong gawin yon. "Okay. Give me one month to -"

"One month is long enough Kanji. Make it one week. Wag mong alalahanin ang business diyan, your mom can handle that easily. Pagkarating mo dito ay ako naman ang uuwi diyan to help your mom," he said, breaking my lines.

"Okay. I'll be there after a week."

Naluluha akong ibinalita kay Shine ang nalalapit kong pag-alis. Nung una gusto kong isama siya, pero hindi maari dahil nag-aaral pa siya dito.

Nangako kami sa isat-isa na kakayanin namin ang long distance relationship. Nangako rin ako na dadalawin ko siya buwan buwan at ginawa ko naman iyon.

Apat na buwan na ng nakalipas mula ng lumipat na ako dito sa Japan. At sa loob din ng Apat na buwan ay hindi naputol ang communication namin ni Shine.

Minsan nag-aaway kami. Ganito talaga yata ang malayo sa isat-isa, mahirap. Patuloy parin ako sa pagtulong sa kanyang pag-aaral. Sinabi ko na sa kanyang huminto na siya sa pagtatrabaho pero ayaw niya.

Dahil sobrang busy ko sa trabaho dito, sa ika-limang buwan ay hindi ako nakauwi para dalawin si Shine. Inaanasahan ko na na magagalit siya.

Ang isang buwang hindi ko pagdalaw ay nasundan pa ng nasundan, hanggang sa umabot ng anim na buwan.

Sabi ni Shine, abala siya sa pag-aaral dahil graduating student na siya. Inintindi ko naman iyon. Sa isang linggo, minsan nalang kaming mag-usap sa phone, pero may tiwala ako sa kanya kaya wala akong pagdududa. Maging ako rin naman ay abala.

"Graduation day ko na bukas, akala ko ba uuwi ka dito? " Shine talking over the phone. Shes on her irritated tone.

"Shine, please understand me.I can't. Humihina na si Grandpa. Ngayon niya ako mas kailangan. Alam mo namang tatlong araw na simula nung huli ko siyang makausap. Hanggang ngayon di'parin siya gumigising."

"Diba nandiyan naman ang mommy at daddy mo? Pwedi naman yatang sila muna diyan. "

"Shine, I'm not here para magbantay lang kay grandpa.Kung iyon lang sana ang problema, noon pa sana ako nagpadala ng sampung taong magbabantay sa kanya. I'm here for my presence. I kno-"

" I know how close you are to your granda. Na ikaw ang palaging hinahanap niya, "pinagpatuloy ni Shine ang sana'y sasabihin ko, "Kanji, paulit-ulit nalang tayo.Mahal mo ba talaga ako?!"

"Oo naman, alam mo yun!"

"Pero hindi ko maramdaman.Hindi mo ipinapakita."

"Shine, for once, pagbigyan mo'ko. Pag gumising lang si grandpa pupunta ako kaagad diyan. I'll promise for the last time. Sa ngayon, puweding mawala si grandpa saamin any moment, hindi ako pweding umalis.Please understand me," I always begged for her to understand me.

Isang malalim na buntong hininga lang ang narinig ko sa labilang linya bago ito maputol. When I tried to call her, hindi na niya sinasagot ang tawag ko.