Dalawang linggo na ng lumipas noong huli kong nakausap si Shine. Tatlong araw mula noon ay namatay si grandpa kaya mas lalo akong hindi nakauwi.
I mourned. I was in terrible agony of rejection and grief. Siguro, mas magaan sana ng kaunti ang aking mararamdaman ngayon kung nandiyan si Shine kahit sa phone man lang. Pero wala.
PRESENT TIME
Lumapag ang private plane sakto alas dose ng gabi. Pagkalabas ko ng plane, sumalubong agad saakin ang simoy ng hangin. Malayong malayo man ang klima dito kumpara sa Japan, gustong gusto ko parin ang Pilipinas.
Hindi ako umalis ng Japan pagkatapos ilibing ang mga labi ni grandpa. Para saakin, wala ng rason para umuwi pa ako rito.
Pero, kagaya ng ibang bagay sa mundo, ang lahat ay nagbabago.Parang pinipilit ng panahon na bumalik ako sa lugar na'to. I came here for business, Fujisawa Group of companies were expanding. Mataas ang improvement namin dito sa loob lamang ng apat na taon. Nung una,iyan lang ang rason ng pag-uwi ko, but boarding a plane to the Philippines was a real blast from the past. Bumabalik saaking isipan ang mga nakaraan na noon ko paman gustong kalimutan. Si Shine.
Susundin ko na ang noon pama'y gustong gawin ng isipan ko, ang makita si Shine. Gusto ko siyang pagpaliwanagin, bakit ganoon nalang kadali para sa kanya ang e reject ako? Alam ko,may karapatan akong malaman kun ano ang malaki niyang rason.
AFTER THREE MONTHS
Tatlong buwan na ang nakalipas nang dumating ako dito sa Pilipinas. Gaya ng aking inaasahan, maraming trabaho ang nakaabang. Malapit ko ng ma-organize lahat. Mga isang buwan pa, at maluluwag luwagan na ang schedule ko. Mauumpisahan ko ng hanapin ang babaing yon.
It's midnight. My penthouse is on the top floor of Fuji condominium. I can see the buildings beneath and the lights from there that illuminates the dark.
I'm on the opposite side of the ceiling to floor glass window. The wine glass is in my left hand. I want to warm my body going to bed.
Looking outside, I thought of the bar where Shine used to work, the Chill Bar. I will find a perfect time go there soon.
"Janessa's Coffee Shop. "
Binasa ko ang pangalan ng gusali na nasa harapan ko. Did I lose my bearings?
I'm sure not. This is the exact spot of the bar Shine used to work back then.
Im just wearing a white T-shirt as a top. I put on my black leather jacket and cap before getting out of the car.
Pumasok ako sa Janessa's Coffe Shop na Chill Bar noon. Narinig ko pang binati ako ng babaing nasa counter pero dinedma ko siya.
I sat on the table. Reminishing what happened years ago sa lugar na ito. This was supposed to te a noisy place. Well, malaki ang ipinagbago nito dahil coffee shop na ito ngayon.
Sa gitna ng aking pag-iisip ay nilapitan ako ng barista. Alam kong may sinasabi siya pero hindi ko muna iyon sinagot dahil hinubad ko muna ang jacket at cap.
"Gusto kong gawing exclusive ang lugar na'to," sabi ko pero parang hindi sya nakikinig.Nakatunganga bang'isang to?
"Nakikinig kaba? "
This lady with an angelic gray eyes stood in front of me motionless like a statue.
"Ngayon ka palang ba nakakita ng isang Filipino-Japanese na may asul na mata ? o should I say guwapong lalaki? "
My paternal grandmother was German-Japanese with blue eyes, I inherited it from her. I don't bother telling this lady about that.
For once, I asked to make this place exclusive just for me. Now, she's talking to someone over the phone. Mean while, she name the price and I just nod.
Thinking of Shine nagsimulang magbalik ang ala-ala ko sa nakaraan. Ace and I ordered beer when we first met.
"What would you like to drink sir?"
"Beer," I answer without paying a glance.
"S-sorry po sir, we don't serve beer here. Coffee shop po itong pinasukan ninyo, hindi po bar."
"Whatever. Just give me what I want."
" Sir, I'm sorry pero wala po talaga kaming beer dito. Again, this is a coffee shop and we don't serve beer," the lady insisted.
At this point, I gave her a stern look. "You asked me what I would like to drink, I said beer, so what's your problem?"
"Did you hear me? I said this is not a bar, this is a coffee shop! Where on earth can you find a coffee shop that sells beer? Wag mo nga akong tanungin kung anong problema ko, baka yang utak mo meron. "
"Pag-"
"Hep! Sir, bukas po ang pinto para sainyo,maari napo kayong lumabas. Tingin ko naliligaw kayo.Bar po ng hanap nyo, kape po ang meron kami dito. "
She's pointing the door.
Wala akong nagawa at tumayo nalang sa harapan niya. I caught her staring my chest. This lady with gray eyes named Reyna.I saw it on her name plate that she's wearing.
" Really,Reyna? Kung kanina sa mukha ko ngayun naman sa katawan ko?" I smirked.
"How did you know my name?"
I chuckle. Alam ba niyang may name plate siya?
"Nakakatawa ka,bat'ka naman mabibiglang malaman ko ang pangalan mo kung naka naka name plate ka?"
Now she's conscious of her name plate.
"Aalis kaba o tatawag ako ng pulis? "
I step towards her, bend down a little and speak in front of her face.
"Reyna, remember this-"
" Ang dami ko nang kailangang tandaan magdadagdag kapa? "
She interrupted for the second time! What the!
"Always remember this face," I continued.
She smirked while raising her brows.
" Yes sir,matatandaan ko talaga ang mukhang yan.Ang mukhang naghahanap ng beer sa isang coffee shop," she's pointing the door, "now leave."
Isiniksik ko ang aking mga palad sa'king bulsa, saka naglakad palabas ng coffee shop. The right corner of my lips lifts.
Well, sorry miss gray eyes. I'm too focus of what happened on this place long ago. I'm being unreasonable, I admit. I need a coffee, but a cold coffee.
XYLARA REYNA VIOLANasa coffee shop ako ngayon kasama si Janessa. Umalis si auntie Vanessa dahil may meeting siya kasama ang supplier namin dito sa shop. Anim na taon na si Janessa, masunurin at matalino, kaya madali ko siyang naturuan kung paano batiin ang aming mga costumers. Sa cute ng batang ito tiyak kong mapapangiti namin ang mga dadating."Good morning miss beautiful!"Ngiting bati ni Janessa sa bago naming costumer. Isang magandang babae na may mahabang blond hair, naka jeans, croptop, at heels.She smiled, "Good morning din sayo baby. Awh, ang cute mo naman," puri niya na naka puppy eyes pa."Thank you! ""Kasing cute mo ang baby ko." Di mawala ang ngiti sa mga labi ng costumer habang nakatingin kay Janessa." What would you like to order maam?" Pormal kong tanong sa kanya habang nakangiti. Ipinukol naman niya ang tingin sa menu board na nasa likuran ko."Dalawang iced coffee for take out. "Pinindot ko kaagad sa countertop kiosk ang kanyang order. "Ano pong pangalan na ilaga
XYLARA REYNA" Hindi ko akalaing kinalimutan mo ang dinner natin tonight."Nakapamulsa si Kanji sa harapan ko. Sa suot niya, mukhang hindi pa ito nagpapalit mula kaninang umaga. Bakit ganun? Mukha parin siyang hinugot mula sa shower. Ang fresh!" Sorry sir. Nag enjoy kasi ako sa pamamasyal, kaya nawala sa isip ko," humingi ako ng paumanhin kasi kasalanan ko naman talaga." It's okay," Now his aura suddenly shift from steaming Patrick to sweet Sponge Bob." Thanks. ""Carry her shopping bags," He ordered after paying a glance on his back.Ngayon ko lang napansin na may apat na bodyguard pala syang nag bubuntot sa kanyan." It's okay, I can handle. Magaan lang naman."" Please ma'am, para makapaglakad kayo ng komportable kasama si sir," One of his men gently grab the shopping bags from my hand.Hindi nalang ako nakipagtalo at ibinigay na ang shopping bags na bitbit ko.The four guards lead our way. Habang naglalakad si Kanji, ay nasa tabi niya lang ako. Sabi kasi niya pupunta muna kami
XYLARA REYNAIt's three in the afternoon at kakarating lang namin nina Nikki at Mhina dito sa Oasis Royale.Gosh! this place is a paradise on earth! No one can't praise the beauty of the island.Pagkababa namin sa yatch, sinalubong kami ng tatlong resort staff.They're so cute on their vibrant emerald green colored uniform."Welcome to Oasis Royale," bati ng receptionist. Nikki settled something between them."This way please." Narinig kong sabi ng bell boy matapos may ipinakita si Nikki na kung ano sa kanyang phone.I was thinking it's a proof of reservation.The bell boy's complexion was fair,brown eyes,black hair,and taller than I. Tatlo naman kaming guest pero kay Nikki siya may pinakamalagkit ang tingin.Shifting my gaze to Nikki, nahuli ko siyang ganoon din ang tingin sa bell boy. Hindi ko tuloy maiwasang mag-isip ng something sa kanilang dalawa.The bellboy escorted us to our suite."That would be your villa while staying here at Oasis Royale." Nang lingunin ko ang ibig sabihin ng
YYLARA REYNAHabang nakatingin sa ulap,nakarinig ako ng iyak ng bata.Lumingon lingon ako sa paligid pero wala akong makitang batang umiiyak.I felt a spine-chilling sensation all of a sudden.Tumayo ako para hanapin kung saan galing ang iyak na naririnig ko.I want to prove to myself na hindi ko iyon guni-guni.Nagpalakad-lakad at pa lingon-lingon ako sa paligid, hanggang sa nakita ko na ang pinagmulan ng iyak. Isang batang babae, mga nasa tatlo o apat na taon.May yakap-yakap pa siyang kulay rosas na beach ball."Hello baby," sabi ko ng makalapit sa kanya.Hindi niya ako pinansin at patuloy parin siya sa pag-iyak."Baby,bakit ka umiiyak? May kasama kaba?" Tanong ko.Dinahan dahan ko lang siyang hinawakan dahil baka matakot pa sa'kin."Mommy!"sigaw niya habang humihikbi. Para namang sinaksak yung puso ko nang humarap siya saakin at tumulo ang malalaking butil ng luha pababa sa kanyang pisngi."Sshhh, wag kang mag-alala hahanapin natin ang mommy mo." Tumango siya saka tuluyan ko siyang kinar
XYLARA REYNABBBBOOOSSSGGGHHHH!"Hey! are you okay?" boses iyon ni Kanji.Hindi ako sumagot.Nanatili akong nakahiga sa sahig habang sapo ang aking ulo."Arrrray ko.Ah," I mumbled.My face expression justifies kung gaano ako nasaktan. Nang bumagsak ako,likod ko ang pinaka napuruhan.I bit my lower lip.Nakabuglata parin ako sa sahig, 'di ako makagalaw. I closed my eyes and felt the pain on my back.I heard a stomping feet from the terrace. "Reyn? Reyn!"Oh,here he is! The topless multo from the neighboring terrace. Even my eyes aren't open, I can feel his presence.Maya maya pa ay nadama ko ang malamig niyang kamay sa may pulsuhan ng aking leeg. "Reyn! answer me!" He's almost shouting while groping my pulse.I opened my eyes and turn my head towards him. Looking at him with eyes filled with uneasiness makes me felt his tender solicitude.Nakita ko na ang ganitong expression ng kaniyang mukha. Saan nga ba iyon? Ah tama, sa coffee shop, nung umandar yung pollen allergy ko. I heart went wild.
XYLARA REYNA"JUMP!" Sigaw naming tatlo sabay talon sa infinity pool na nasa balcony.Kanya kanyang tawanan pagkaahon,sabay-sabay na lumangoy patungo sa gilid ng pool kung saan naghihintay ang wine.It's still four in the afternoon.Inanyayahan ko ang dalawa na hintayin namin sa spot nato ang sunset.Hindi ko pwedi palagpasin ang magandang paglubog ng araw lalo pa at huling sunset na namin dito.Bukas babalik na kami sa realidad ng busy at hectic na mundo."Cheers for the friendship!" We toast and drank wine together.I felt so guilty deep inside.Nikki and Mhina became friends of mine since tumapak ako sa Whiz Franklin University. I met their parents and siblings dahil sa mga party nila na imbitado ako.Pero pag ako ang pinag-usapan, ang alam lang nila ay ako si Xylara Reyna Viola na nasa pangangalaga ng kamag-anak dahil nagtatrabaho sa malayong lugar ang aking mga magulang.Syempre, hindi mawawala ang detalyeng scholar ng Whiz Franklin dahil hindi namin kayang bayaran ang matrikula.Noon
XYLARA REYNALumipas ang dalawang linggo na bahay, school at coffeeshop lang ang naging routine ko.Hinintay kong dumaan si Shine sa coffee shop pero bigo akong makita siya.Nagpapasalamat narin ako na hindi kami nagkita ni Kanji dahil wala rin naman akong update sa kanya.Another weekend came.This time bibisitahin ko si mommy, alam kong magwawala siya sa saya kapag nakita akong umuwi sa mansion.Malayo palang ay tanaw ko na si manang Jiji, ang matandang mayordoma namin sa mansion."Seniorita!" she shrieked in delight.Binitawan niya ang kanyang walis na hawak saka sinalubong ako ng yakap.Abot tayngang ngiti naman ang gumuhit saaking mga labi."Pasensya, pasensya napo seniorita.Hindi ko po napigilang yakapin kayo,natutuwa po akong naisipan ninyong bumisita."I felt his sincere apology which brought bliss to my heart. "Ayos lang po." Kinuha niya ang luggage saaking kamay at hinila iyon. "Si mommy?" Tanong ko nang hindi siya makita sa sala."Nasa garden po, naglilibang."Alam ko ang ibig
XYLARA REYNAKinabukasan mas maaga pa ako nagising kumpara sa alarm ko.HIMALA!Ugh.Bangungutin ka banaman e! Ginulo-gulo pa ang aking buhok at sinipa sipa ang lahat ng unan na nasa kama.Nag replay sa utak ko kung bakit natapon ang tequila saaking dibdib nang gabing yon.Naalala ko kung paano niya ako kinarga patiwarik.Naalala ko rin na sinabi niya saakin na kaya niya yon ginawa dahil kailangan pa niya ako para may maghanap kay Shine.Nagmaldita panga ako nun e' tapos sa dagat pala ng punta ko.Lasing talaga.After that wala na akong maalala, I passed out!For sure siya ang naghatid saakin sa villa.Itanong ko kaya sa kanya kung siya ba ang nagbihis saakin nang gabing yon? AHRG! NAKAKAHIYA!Biglang uminit ang pisngi ko nang naisip ko iyon.YAY! Napabalikwas ako at nagmadaling tumayo saka humarap sa salamin.NO! My both cheeks are turning pink!Bago paman liparin ng hangin sa kung saan ang isipan,nagmadali na akong pumasok sa banyo para maligo.RING! RING!Napahinto ako sa pagsusuklay at dina