Napamura si Atty. Lee sa isip niya habang nagmamaneho. "Put—! Loko na talaga 'tong si Harold. Baliw na yata 'to!"Hindi niya lubos maisip kung paanong nasabi ni Harold ang gano’n kalupit na salita kay Karylle. Alam niyang gusto ni Harold si Karylle, pero sa halip na ipakita iyon, bakit mas pinipili nitong magsalita ng masasakit?"Gago ka ba talaga, Harold?" sigaw ng isip niya habang pinipilit manatiling kalmado sa harap ng manibela.Samantala, maputla na ang mukha ni Karylle. Hindi niya inasahan na masasabi ni Harold ang gano’n kasakit na bagay. Ngunit sa susunod na segundo, napatawa siya—isang mapait na tawa na puno ng pagod at hinanakit."Oo na. Hindi ako karapat-dapat. Alam ko naman 'yon. Kaya nga ako lumalayo sa'yo," ani Karylle, malamig at sarkastiko ang tinig.Ayaw na sana niyang magsalita pa kay Harold. Sobra na siyang nainis sa lalaki. Napuno na siya.Si Harold naman, nang matapos ang sinabi niya, ay tila natauhan. Parang hindi niya pinag-isipan ang bawat salitang binitiwan ni
Sa isip ni Reyna, alam niyang darating din ang araw na si Harold ang tatayo sa tabi niya—ibubuhos ang lahat ng lambing at pagmamahal para sa kanya.At kapag nangyari iyon, wala nang ibang puwedeng pumalit sa kanya.Sa pagbitbit ng ganitong kaisipan, mahinang ibinaba ni Reyna ang paningin at sumakay na sa sasakyan.Makalipas ang ilang minuto, dumating na rin si Karylle sa kotse niya.Habang papalapit siya sa driver's seat, biglang tumakbo si Atty. Lee at binuksan agad ang pinto.Ngumiti ito kay Karylle. “Ako na ang magda-drive! Nakakahiya naman na ako na nga ang gagamit ng kotse mo, ikaw pa ang magmamaneho! Akin na ’to.”Natahimik si Karylle. Kailan pa naging kasunduan na ipapagamit niya ang sasakyan sa kanila?Pero bago pa siya makapagsalita, mabilis nang umikot si Atty. Lee at umupo sa front passenger seat na parang siya pa ang may-ari.Napailing si Karylle at bahagyang kumunot ang noo, pero wala na siyang nagawa kundi lumipat sa likod at doon na lang umupo.Hindi niya inaasahan na s
Tahimik si Atty. Lee, tila nagpipigil ng salita.Sa sandaling iyon, bahagyang lumuwag ang seryosong ekspresyon ni Harold. Kinuha niya ang chopsticks at nagsimulang kumain nang walang imik.Tahimik lang siyang tiningnan ni Reyna. Wala siyang sinabi, pero sa loob-loob niya, may bahid ng sarkasmo. Sa wakas, nakasabay na rin siya sa pagkain kasama si Harold, pero hindi niya inasahan na mangyayari lang ito dahil kay Karylle.Gayunpaman, hindi siya ang tipo ng babaeng pala-isip. Ilang taon na niyang hinahawakan ang negosyo ng kanilang pamilya, kaya sanay na siyang mag-isip nang malawakan. Sa mga ganitong pagkakataon, hindi siya nagpapadala sa emosyon. Sa halip, ngumiti siya at mahinahong nagsalita."Mr. Sanbuelgo."Napatingin si Harold sa kanya, pero hindi nagsalita. Tila naghihintay lang ng susunod niyang sasabihin.Saglit na tumigil si Reyna bago ngumiti at nagsalita."Recently, you’ve been working closely with Miss Granle. I was wondering… baka puwedeng hatiin ang projects at makipag-col
Nakatalikod noon si Karylle kaya hindi niya napansin ang pagdating ng dalawang tao. Si Reyna naman ay nakayuko at tila malalim ang iniisip, kaya wala rin siyang kamalay-malay sa bagong dating.Wala sa kanilang dalawa ang nakapansin sa mga pigura na dumating at tumayo sa may pintuan ng restaurant.Ngunit ang dalawang bagong dating ay agad nilang nakita sina Reyna at Karylle na magkaharap na nakaupo.Napangiti agad si Atty. Lee, sabay taas ng kamay at sabing, “Tingnan mo nga naman kung sino ang nandito!”Pinigilan ni Harold ang sarili na mapahinga ng malalim. Kita rin niya agad kung sino ang nasa loob.Muli siyang tinanong ni Atty. Lee, “Gusto mo bang sumama sa kanila?”Agad na kumunot ang noo ni Harold. Hindi siya sanay makisali nang basta-basta sa ibang usapan, at lalong hindi sa ganitong pagkakataon. Ang personalidad niya ay hindi talaga mahilig makialam.Ngunit sa kabila ng kanyang mga iniisip, hindi pa rin siya umaalis sa kinatatayuan. Halatang nag-aalangan pero nanatiling nakatayo
"Okay."Nagpatuloy sa pagkain ang dalawa. Habang kumakain, si Michelle ay patuloy na naghahanap ng mapag-uusapan, ngunit si Reyna ay tila lutang pa rin. Paminsan-minsan lamang ito sumasagot, at kung magsalita man, ay paisa-isa lang ang mga salita.Hindi maiwasang mapailing si Michelle habang iniisip sa sarili, Mukhang tuluyan na ngang papasok si Reyna sa laban. Noon, mataas at malayo sa iba ang tingin niya sa sarili, pero ngayon… para sa lalaking mahal niya…Sakit. Ganyan talaga ang takbo ng mundo. Ganyan talaga.Pagkatapos nilang kumain, naglakad-lakad pa ang dalawa sa paligid. At nang malapit na ang oras ng kanilang lakad, saka pa lang sila nagtuloy sa lugar ng tagpuan.***Dalawang araw ang lumipas. Habang paalis na si Karylle mula sa trabaho nang umagang iyon, biglang tumunog ang kanyang cellphone. Napatingin siya sa screen at bahagyang nanliit ang mga mata niya nang makita kung sino ang tumatawag.Kinuha niya ito at sinagot ang tawag. “Miss Saludes.”May bahagyang pagtataka ang
"Kung gano'n," tanong ni Michelle habang seryoso ang tono, "seryoso ba talaga ang gustong gawin ni Karylle kay Harold?"Dahan-dahang iniangat ni Reyna ang tingin at tiningnan si Michelle nang walang emosyon sa mukha. "Paulit-ulit na nananakaw ang mga confidential files ng Sanbuelgo Group. Sa tingin mo, hindi ba ‘yon seryoso?"Napakurap si Michelle, halos hindi makapaniwala. "Oh my God!" bulalas niya habang natatakpan ang bibig. "Si Karylle, grabe! Talagang black-hearted chrysanthemum siya?! Hindi ko akalain na kaya niyang gawin ‘to!"Muntik na niyang masabi nang malakas ang "black-hearted chrysanthemum" kung hindi lang naroon si Reyna sa harapan niya. Sa totoo lang, matagal na niyang hinahangaan ang ganoong istilo—lalo na kung may koneksyon ito sa advanced hacking. Para sa kaniya, nakakabilib ang ganung antas ng kakayahan, kahit pa’t ginagamit ito sa maling paraan.Pero nang mapansin niyang nanatiling tahimik si Reyna, agad na nakuha ni Michelle ang gustong sabihin ng kaibigan. Kaya