Napansin ng technician ang malamig at matalim na tingin ni Harold. Napalunok siya at biglang namutla. Ano ibig sabihin ng tingin ni Mr. Sanbuelgo? Pinaghihinalaan ba ako?Pakiramdam niya ay inosente siya, pero para bang wala siyang lakas para ipagtanggol ang sarili. Mali ang iniisip nila! Hindi ako 'yun!Ngunit bago pa siya makapagsalita para magpaliwanag, lumapit na si Bobbie at sinabi sa kanya, "Ibigay mo kay Miss Granle ang pwesto mo."Parang mas mabilis pa ang katawan niya kaysa sa isip. Agad siyang tumayo at lumayo, pero hindi niya pa rin maintindihan—Bakit kailangan paupuin si Karylle?Ano naman ang magagawa ni Karylle sa harap ng computer?Habang ganito ang iniisip niya, napatingin na rin ang lahat ng tech personnel kay Karylle. Sumunod agad ang mga mata nila sa bawat galaw niya, lalo na nang magsimula na itong mag-type.Tumipa si Karylle sa keyboard nang tuloy-tuloy, at bawat pindot ay may kasamang tunog na parang musika sa tenga ng isang programmer.Napakunot ang noo ng mga n
Walang kaemosyon-emosyong tingin si Lady Jessa at ni hindi man lang niya nilingon si Harold.Gayunpaman, sabay na tumingin sina Karylle at Harold kay Lady Jessa. Hindi na nagpaligoy-ligoy si Karylle at diretsong nagtanong."Ano pong nangyari?"Hinawakan ni Karylle ang pulso ni Lady Jessa—tila ba parang wala lang, pero malinaw na sinuri niya ang tibok ng pulso nito gamit ang dulo ng mga daliri.Sa halip na magalit, marahang tinapik ni Lady Jessa ang kamay ni Karylle gamit ang kabila niyang kamay. Nagbago ang ekspresyon ng matanda—mula sa galit ay naging puno ng lambing ang tingin niya sa apo."Ayos lang si lola, huwag mo na akong alalahanin," malambing na sabi ni Lady Jessa.Tumango si Karylle at bahagyang niluwagan ang pagkakahawak, pero hindi niya pa rin binitiwan ang kamay ni Lady Jessa. May ngiti sa kanyang labi nang sabihin niya, "Okay po."Si Harold naman ay seryosong nakatingin kay Lady Jessa habang nagtanong, "Bakit parang hindi maganda pakiramdam mo, Ma? Hindi ka ba masyado na
Habang kumakain, napansin ni Lady Jessa na puro karne lang ang nilalagay ni Karylle sa kanyang pinggan. Inabot nito ang platito ng gulay at inilapit sa kanya.“Ay, Karylle, bakit ayaw mong kumain ng gulay? Kumuha ka pa, masyado ka nang payat,” sabi ni Lady Jessa, halatang nag-aalala.Ngumiti si Karylle at mahinahong sumagot, “Kumakain po ako, Lola.”Napabuntong-hininga si Lady Jessa, at may halong pagkadismaya ang mukha. “Ikaw talaga. Kumain ka nang maayos, ha? Huwag kang nagdi-diet para lang sa katawan mo. Tignan mo ang payat-payat mo na ngayon. Kailangan mong magpalakas.”Napangiti si Karylle sa lambing ng matanda at tumango. “Sige po, Lola. Kakain po ako ng marami.”Sa totoo lang, hindi naman payat si Karylle. Sakto lang ang hubog ng katawan niya—standard at balansyado. Pero sa paningin ng kanyang lola, para na siyang sobrang payat na nakakaawang tignan.Hindi nagtagal at natapos din ang hapunan. Tahimik lang si Don Joseph habang kumakain, ngunit bago sila tumayo sa hapag, bigla it
“Karylle! Ikaw—!”Bago pa man matapos ng babae ang galit na sasabihin niya, bigla na lang siyang natigilan. Napatigil din ang lahat ng empleyado sa likuran niya, mistulang napako sa kinatatayuan.Ang nakita nila... hindi nila maipaliwanag.Nakita nila si Karylle na nakaupo sa gilid ng mesa, bahagyang nakatalikod. Nakapatong ang kamay ni Harold sa makinis na likod niya. Bukas na ang zipper ng suot niyang blouse, at ang malaking bahagi ng kanyang balat ay lantad—maputi, makinis, at halos perpekto.Pagkarinig ng boses, agad na napaatras si Karylle at nagtago sa likod ng mesa. Humarap siya sa mga tao, pero dahil maluwag na ang kanyang suot, kinailangan niyang hawakan ito sa harap upang hindi tuluyang bumaba.Gayunman, lantad pa rin ang kanyang balikat, at aninag na rin ang puting strap ng suot niyang bra.Nagkatinginan ang mga empleyado sa pintuan. Lahat sila ay naguluhan, nagulat, at hindi makapaniwala sa eksenang bumungad sa kanila.Napakunot ang noo ni Karylle. Sinipat niya ng malamig
Pinagdikit ni Karylle ang kanyang mga labi at hindi na nagsalita pa.Ngumiti si Alexander. “Ayos naman pala.”Muling nanumbalik ang katahimikan sa loob ng silid. Lahat ay mukhang maayos sa paningin, ngunit...Dahil sa biglaang pagdating ni Alexander, may kakaibang tensyon pa rin sa hangin. Medyo hindi komportable ang atmosphere.Pero si Alexander, waring wala namang napapansin. Paminsan-minsan ay nagsasalita siya ng ilang bagay, at sina Nicole at Roxanne, hindi maitangging naaaliw at kusang napapasabay sa kwentuhan.Tahimik lang si Karylle habang pinapakinggan ang kanilang mga usapan. Hindi man siya aktibong nakikilahok, hindi rin niya maiwasang makinig paminsan-minsan.Kailangang aminin—kahit papaano, nakakaaliw si Alexander. Marunong siyang makipagkuwentuhan, at kahit simpleng usapang negosyo, nagagawa niyang gawing interesante. Hindi boring pakinggan.Ngunit kahit ganon, hindi pa rin nagbago ang isip ni Karylle. Kalma niyang sinabi, “Magkwentuhan lang kayo, medyo pagod na ako. Magp
Biglang tumunog ang doorbell, dahilan para maputol ang atensyon ng tatlong magkakaibigan.Napakunot-noo si Nicole. “Hindi kaya si Harold ‘yan?”Medyo nagulat din si Roxanne. “Ha? Possible ba? ‘Di ba sabi niya noon, basta’t andito tayo, hindi na siya manggugulo kay Karylle?”Nagkatinginan ang dalawa na parehong may halong pagtataka. Pagkatapos ay sabay nilang tiningnan si Karylle.Tumayo si Karylle. “Titingnan ko.”Napikon si Nicole at agad na pinigilan siya. “Hoy! Sugatan ka pa! Pwede ba, magpahinga ka muna? Kung hindi ka lang injured, baka itinulak na kita pabalik sa sofa sa inis ko.”Ngumiti lang si Karylle at marahang hinaplos ang dulo ng ilong niya. Hindi na siya nagsalita pa.Tumayo si Nicole at siya na ang naglakad papunta sa pintuan. “Ako na. Pag si Harold ‘to, paaalisin ko agad.”Nang marating niya ang pinto at sumilip sa peephole, bigla siyang nagulat. Paglingon niya kay Karylle, agad siyang nagsabi, “Si Alexander.”Hindi siya nagsalita nang malakas, parang ayaw niyang marini
Ngumiti si Christian bago muling nagsalita. “Kasalanan ko rin na hindi ko agad napansin ang mga bagay tungkol sa’yo, at paulit-ulit pa akong humarap sa’yo para lang habulin si Karylle. Ilang beses kitang ginawang tagapayo, pinapakinggan mo ako habang iniisip ko kung paano ko siya liligawan. Pinapahirapan pa kita, pero andiyan ka pa rin para tumulong. I’m sorry, Hanhan.”Agad umiling si Roxanne, mabilis at mariin. “Hindi, wala kang kasalanan. Hindi mo naman alam noon, at ako rin ang hindi nagsabi.”Hindi niya talaga gustong makaabala o makasira ng samahan. Natakot siyang kapag sinabi niya ang totoo, masira ang pagkakaibigan nila.Huminga siya nang malalim, saka bahagyang yumuko. Hindi niya kayang tingnan nang diretso si Christian.Mahinahon ang tono ni Christian habang muling nagsalita. “Sorry talaga. Alam kong kung magsasalita pa ako nang mas marami, mas magiging mahirap para sa’yo. Kahit sinabi kong bibitawan ko na si Karylle, hindi ko rin naman kayang pumasok agad sa panibagong rela
Habang nagkakatuwaan pa sila sa hapag-kainan, biglang may naisip si Christian kaya’t napakunot ang noo niya. “Teka, bakit nga pala walang alak ngayon?”Umirap si Nicole at sumagot, “Alam ko kasing ikaw ang magda-drive, so bawal uminom. Tsaka recently, nagkakapimples ako. Not good to drink all the time.”“Dapat kasi kumain ka ng hindi maanghang,” saad ni Christian.Pero paglingon niya sa mesa, napansin niyang walang kahit anong maanghang na pagkain. Napangiti siya. “Ay, ganun? Healthy living pala ngayon?”“Of course~” sagot ni Nicole, sabay kindat.Tahimik lang si Roxanne, pero bahagyang nakahinga nang maluwag. Ang dahilan tungkol sa tigyawat ay magandang palusot.Nagpatuloy ang masayang kwentuhan ng grupo. Luminaw ang hangin, at mas naging magaan ang pakiramdam ng bawat isa.Ngunit sa kalagitnaan ng tawanan, biglang tumahimik si Christian at tiningnan ang tatlo. Mahinang sabi niya, “Actually, may gusto lang sana akong sabihin.”“Go ahead, just say it,” sagot ni Nicole, bagama’t ramdam
Tumango rin si Nicole. “Tama ‘yan! Dapat kasama ka namin! Kung hindi man, hayaan mo na lang si Harold ang mag-alaga sa’yo~”Napatingin lang si Karylle sa kanya, walang masabi.Sandaling nag-alinlangan si Nicole, pero hindi niya napigilang magsalita.“Actually… kilala ko na ng kaunti si Harold. ‘Yung mga ginawa niya nitong mga nakaraang araw—para sa kanya, medyo nakakababa talaga ng pride ‘yon. Oo, nasaktan ka dahil sa kanya, nadamay ka pa, pero hindi mo naman siya kailangang bigyan ng special treatment. Kung talagang wala siyang pakialam, eh ‘di dapat masaya siya, may ibang mag-aalaga sa’yo. O kaya wala na lang siyang paki. Anyway, andito naman kami.”Tumango si Roxanne. “Tama. Feeling ko rin, baka kasi nag-iba ka na ngayon kaya bigla ka niyang napansin ulit.”Napangiti ng matamlay si Karylle at marahang umiling. “Hayaan mo na siya. Wala akong pakialam kung anong gusto niyang gawin. Okay lang sa’kin kahit hindi na siya magpakita.”Napailing si Nicole at tumaas ang kilay. “Tsk. Pero ‘p