Hindi nagsalita si Harold at naglakad palabas.Agad siyang hinabol ni Lauren at hinawakan ang braso, "Harold."Huminto si Harold, "Ano yun?""Totoo bang makikipag-divorce ka sa kanya?!"Kalma lang ang mukha ni Harold, "Malaking gulo na ito ngayon, kung hindi ako makikipaghiwalay, pagtatawanan ako ng lahat. Paano pa ako makikipag-usap sa negosyo sa mga susunod na panahon?"Lalong sumama ang mukha ni Lauren, "So, kailangan mo nang isuko ang proyekto?"Napangisi si Harold, "Si Alexander ang makikinabang sa sitwasyong ito."Bagama't wala namang kinalaman sa kanilang mag-asawa ang proyekto, ang masamang reputasyon ni Harold noon ay magdudulot ng duda sa kanyang kakayahan kapag nalaman na nakipag-divorce siya. Madali siyang kuwestiyunin.Pero iba si Alexander. Kahit maingat siya sa lahat ng bagay, single pa rin siya.At si Harold? Kahit sino ay makikita na si Adeliya ang naging dahilan ng hiwalayan nila ni Karylle.Ang pagtataksil sa kasal at pagiging single ay magkaibang bagay.Nagngitngit
Tumayo si Karylle at tiningnan si Harold na nasa tabi niya. Ngumiti siya, "Paalam, Mr. Sanbuelgo…."Ang paalam na ito ay tila nagpapahiwatig ng hindi na muling pagkikita. Tumawa nang malamig si Harold, tumigil sa pagtitig sa kanya, at dumiretso nang palabas.Pagkalabas niya, biglang huminto ang kanyang mga hakbang. Halos mabangga ni Karylle ang kanyang likod.Nang itaas niya ang kanyang mga mata, nakita niya si Alexander na nakasandal sa pader, nakapasok ang mga kamay sa bulsa ng pantalon, at tila may hinihintay.Bahagyang nagningning ang mga mata ni Karylle at napaisip. ‘Bakit siya narito?’Ngumiti si Alexander, "Mr. Sanbuelgo, nagkita ulit tayo."Lalong pumangit ang mukha ni Harold at malamig na tiningnan ito, "Mr. Handel, baka mapahamak ka kapag malakas ang hangin."Ito na ang kanyang paalala.Walang pakialam si Alexander, "Ayos lang, malakas naman ako."Malamig na ngumiti si Harold at tuluyang umalis.Itinuon naman ni Alexander ang tingin niya kay Karylle, at ang ngiti sa kanyang m
"Pera, pera, pera! Puro pera lang ang nakikita nila. Gano'n ba talaga kahalaga ang pera? Sana mabangkrap na lang ang pamilya Sanbuelgo! Masarap at tahimik pa noong walang masyadong pera! Ang lolo mo, hindi naman siya dating ganito! Pero ngayon... hay, lahat nagbago, nagbago na talaga!"Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Karylle, "Lola...""Hay, sayang ang napakabait na apo kong babae, nalulungkot ako..."Ngumiti si Karylle, "Lola, apo mo pa rin naman ako, di ba?""Oo naman, oo, apo! Ayoko na sa kanila!"Pinakalma ni Karylle ang matanda at nagkwentuhan pa sila sandali bago binaba ang telepono.Madalas niyang marinig ang reklamo ng lola niya na dahil sa yaman ng pamilya Sanbuelgo, nagbago na ang mga ugali ng mga tao.Ilang beses na niyang sinabing ayaw na niyang sobrang yaman ang pamilya Sanbuelgo.Napatigil si Karylle sa pag-iisip, pero biglang nagsalita si Alexander, "Bigla kong naisip na gusto kong kumain ng braised pork na gawa mo. Pwede ba akong mag-lunch sa inyo mamaya?"Napabalik s
Tumayo agad si Adeliya at sinagot ang telepono.Wala siyang sinabi, pero ang nasa kabilang linya ay agad nag-ulat, at biglang lumawak ang ngiti sa labi ni Adeliya, "Alam ko na."Pagkatapos ay binaba niya ang telepono at ngumiti sa mga magulang niya.Gulat na gulat si Andrea, "Tapos na?!"Ngumiti si Adeliya at tumango, "Oo, divorced na sila."Gulat din si Lucio, "Ang yaman ng pamilya, isang kontrata na nagkakahalaga ng daan-daang bilyon, tapos bigla nilang sinabing ayaw na nila?"Ngumiti si Adeliya, "Hindi na mahalaga, ang importante ay malapit na akong ikasal sa kanya. Matagal na akong mahal ni Harold, at gustong-gusto rin ako ng lolo at mama niya."Ngumiti si Andrea at tumango, "Siyempre naman! Ang galing-galing ng Adeliya namin! Ako mismo ang nag-train sa kanya—elegante, disente, generous, at matalino pa. Sino ba naman ang hindi magkakagusto sa kanya?"Tumawa si Lucio, "Tama! Noon kasi, hindi lang talaga ako nagsikap nang husto kaya natagalan kayo ng anak ko. Kung hindi, hindi si Kar
Napaangat ng ulo si Karylle at tumingin sa lalaking nasa tabi niya.Huminto na ang kotse. Nakangiti si Alexander habang nakatingin sa kanya, "Puno ng walang kwentang bagay ang Internet. Kung hindi ka komportable, pwede kitang dalhin sa ibang lugar."Ngumiti si Karylle, "Hindi naman ako malungkot, tinitignan ko lang kung ano ang sitwasyon ngayon, baka kasi batuhin ako ng itlog kapag lumabas ako."Tinitigan siya ni Alexander, hindi nagsasalita.Binalik ni Karylle ang telepono mula sa kamay niya at nagsalita nang may pasasalamat, "Salamat, Mr. Handel, sa paghatid sa akin. Kapag nagsimula na ang court session, please notify me. See you later."Pagkatapos ay bumaba siya ng kotse. Tiningnan siya ni Alexander habang isinasara ang pinto ng kotse at pumasok si Karylle sa unit door.Biglang tumunog ang telepono, at sinagot ito ni Alexander."Sir Alex, divorced na sila.""Oo.""Pwede na ba nating simulan ang plano?"Wala na si Karylle sa paningin niya, kaya tumingin siya sa ibang direksyon at sin
Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle pero hindi nagsalita.Mahinang sabi ni Nicole, "Ako na magbubukas ng pinto. Hindi ko alam kung sino ang dumating."Pwedeng si Alexander na naman ang dumating para kumain ng libre, o kaya'y si Harold na galit na galit. Ayaw ni Nicole na mabully si Karylle kung siya ang magbubukas ng pinto, kaya siya na ang nagdesisyon na buksan ito.Binuksan niya ang pinto at laking gulat niya nang makita ang isang babaeng naka-office attire. May bahagyang pagkabigla sa kanyang mga mata, "Ikaw...?""Si Karylle ba ang nakatira dito?" Nakangiti si Layrin nang malumanay.Napatingin si Nicole at awtomatikong tumango, "Oo, pero ikaw... hindi ba ikaw si Miss Layrin?"Ngumiti si Layrin, "Kilala mo ako?""Oo naman! Si Iris ang iniidolo ko!" May halong excitement ang boses ni Nicole, "Magkaibigan ba kayo ni Karylle?!"May kumislap sa mata ni Layrin at bahagya siyang ngumiti at tumango, "Oo."Agad na binigyan ni Nicole ng daan si Layrin. Si Iris ang pinakagusto niya, at pati n
Ngumiti si Layrin, "Siyempre.""Wow!"Napatingin si Karylle kay Nicole nang may bahagyang guilt sa mga mata niya. Best friend niya si Nicole, pero ni minsan ay hindi alam ni Nicole ang tungkol dito.Kung malaman ni Nicole ang nangyari ngayon, magagalit kaya siya?May kumislap na komplikasyon sa mga mata ni Karylle, pero pinili niyang manahimik at hindi sabihin.Si Atty. Lee ay isang magaling na abogado at tila "child of destiny." Kahit sigurado siyang kaya niyang manalo sa kaso, kung malaman ni Atty. Lee nang maaga na kinuha ni Alexander si Iris, siguradong gagawin niya ang lahat ng paraan para kontrahin ito. Baka magkagulo pa.Coincidentally, may contact pa rin sina Atty. Lee at Nicole, at medyo weird ang atmosphere sa pagitan nila. Hindi na nagtatanong si Karylle tungkol doon, pero kailangan niyang mag-ingat. Baka hindi sinasadyang masabi ni Nicole ang impormasyon at malaman ito ni Atty. Lee.Alam ni Karylle na hindi siya ipagkakanulo ni Nicole, pero natatakot siya na baka mabanggit
Si Layrin ay sanay nang tawagin si Karylle na Iris kaya medyo nahihirapan siya sa biglaang pagbabago ng mga salita. Tumango si Karylle, at sa harap ng lahat, sabay silang pumasok. Maraming lalaki ang nakatingin pa rin sa likuran ni Karylle. Ang lalaking kanina lang ay kausap si Karylle ay nakasuksok ang mga kamay sa bulsa ng kanyang pantalon at nakasandal sa computer desk. Pakiramdam niya, mukha siyang medyo "bad boy" sa kanyang itim na suit. May itim na nunal sa kanyang gwapong kanang pisngi, na sa halip na makadagdag sa kapangitan, ay lalong nagpapagwapo sa kanya. Kaka-28 lang niya kahapon at single pa rin, pero medyo babaero. Hindi mo na alam kung ilang girlfriends na ang nagdaan sa kanya. Tinitingnan niya ang likuran ni Karylle at hindi mapigilang humanga: "Ang babaeng maging kay Mr. Sanbuelgo ay talagang kakaiba. Noong una ko siyang nakita sa camera, maganda na siya. Pero ngayong nakita ko siya nang personal, mas maganda pa siya kaysa sa nasa camera!" Sa tapat niya, may isa
Hindi tiningnan ni Roy si Harold at malaya siyang tumingin sa ibang direksyon, parang walang nararamdaman.Samantala, si Karylle naman ay alam namang maaari siyang tumawag ng sarili niyang tao para palitan ang kanyang dressing. Kung hindi dumating ang grupo nila Harold, may sarili siyang tao na aasikaso sa sugat niya. Pero dahil nga naroon na sila, hindi na siya tumawag pa ng iba—ayaw niyang magtagpo ang dalawang panig.Makalipas ang ilang sandali, dumating na ang doktor.Nagulat si Karylle nang makita kung sino iyon. Ang babaeng doktor na siyang naglinis ng sugat niya kahapon.Ibig bang sabihin... si Harold ang tumawag sa kanya?’ tanong niya sa isipan.Napatingin si Karylle kay Harold, medyo nagtataka.Tahimik lang si Harold habang nagsalita, kalmado ang mukha. "Mas mainam na babaeng doktor ang humawak sa sugat mo."Napakunot ang noo ni Nicole. Ang lalim ng pag-aalaga ng lalaking ‘to, ah. Totoo nga bang may nararamdaman siya para kay Karylle?Naalala niya ang nangyari kaninang umaga—
Kung kikilos si Karylle, tiyak na kikilos din si Nicole. Pero kung si Nicole ang kikilos, hindi garantiya na gagalaw din si Karylle.Napatingin si Harold, pero wala siyang sinabi.Samantala, natuwa agad si Roy at mapang-asar na nagsabi, "O, bakit hindi ikaw ang pumunta?"Hindi maganda ang naging reaksyon sa mukha ni Harold, ngunit nanatili siyang tahimik.Ilang sandali lang ang lumipas, tumawag na si Harold sa cellphone ni Karylle. Ngunit gaya ng inaasahan, naka-off pa rin ang telepono nito. Nanlamig lalo ang kanyang ekspresyon, pero hindi pa rin siya gumalaw.Nagpatuloy naman si Roy na tila nanunukso pa habang nakaakbay at naka-cross legs. “Feeling ko, ikaw na ang pumunta. Go ahead.”Malamig na sinulyapan siya ni Harold. “May paraan ako para bumaba si Nicole. Kapag bumaba siya, susunod na rin si Karylle.”Napataas ang kilay ni Roy at natawa. “Bolero! Blow mo ‘yan!”“Anong pustahan?” tanong ni Harold nang mahinahon.“Game! Sige, sabihin mo kung ano ang pustahan. Kahit ano!” Akala mo'y
Biglang sumama ang timpla ng mukha ni Nicole, halatang pigil na pigil na ang inis. Maging ang tingin niya kay Roy ay punong-puno ng iritasyon.“Lumayas ka nga!” mariing sabi niya. “Bahay ‘to ni Karylle, at kalahati ng pagmamay-ari nito, akin din! Ikaw ang hindi welcome dito!”Bigla namang natawa si Roy—pero hindi sa tuwa, kundi sa galit. Unti-unti niyang ibinaba ang nakataas niyang binti at tumayo.“Eh bakit hindi ako pinaalis ni Karylle kanina, ha? So ano ‘yang sinasabi mo? Walang kwenta!”Napanganga si Nicole sa sobrang inis. Hindi na siya nag-aksaya pa ng salita. Mabilis siyang tumalikod at tumuloy na lang sa kusina.Kalma, Nicole. Anger hurts the body, anger hurts the body!Wala nang silbi na patulan pa niya ang taong ‘to. Hindi siya papatol sa isang engot. Ignore and stay classy!Pagdating sa kusina, agad niyang hinugasan ang kamay, kinuha ang ilang sangkap sa refrigerator, at nagsimulang magluto ng sarili niyang noodles.Gagawa na lang ako ng sarili ko. Kaya ko ‘to. Kahit sabihi
Mas lalong lumalim ang kunot sa noo ni Harold. Kita sa mukha niya ang pagkainis, at ang malamig niyang tingin ay diretsong ibinato kay Roy—isang malinaw na pahiwatig na ayaw na niyang marinig pa ang kahit ano mula rito.Pero gaya ng inaasahan, walang pakialam si Roy sa nararamdaman ni Harold. Sa halip, kalmado pa rin siyang nagsalita, “O baka naman matagal mo na talagang gusto si Karylle, pero masyado mong na-misunderstand. Lagi mong iniisip na nakipagsabwatan siya sa ama niya para pilitin kang pakasalan siya. Galit ka sa ganung klaseng kasunduan dahil para sa’yo, interest lang ang basehan. Pero sana maintindihan mo na…”Napahinto siya saglit sa gitna ng sinabi, tila sinasadya ang pagpigil ng susunod na linya.Matalim ang tingin ni Harold habang tinitigan si Roy. “Tama na, Roy,” malamig niyang sambit.May CCTV sa lugar na ‘yon. Ayaw ni Harold na mas marami pang masabi si Roy, pero ang pagpapatuloy nito kahit alam niyang may surveillance ay nagpapakitang sadyang gusto ni Roy na marinig
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,