Share
KABANATA 19
“PIZZA? ARE YOU SERIOUS?”
Nagkibit-balikat siya at naupo na sa pwesto niya saka balewalang kumuha ng isang slice ng pizza na mainit-init pa dahil kararating lang niyon bago dumating si Van galing opisina. Inabutan nito ang nagdeliver niyon at salubong ang mga kilay na pumasok sa dining area upang makita na isang plate ng pizza at isang karton ng apple juice lang at nakahain doon.
“May ginawa ako buong araw at wala ako sa mood para magluto ng dinner,” balewalang sagot niya bago nag-umpisang sumubo. She ordered supreme meat fl
Kaugnay na kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 20
“MABUTI AT NAKARATING KA SA LINGGONG ITO, VAN,” ani Luis, ang ama ni Demani, nang makalapit silang mag-asawa sa mga ito. Everybody was already in the house for the Sunday-get together, at mukhang silang dalawa na lang ang hinihintay. “Nakakuha ako ng bakanteng oras, Dad,” Van answered, smiling at his father-in-law. Si Daliah naman, ang ina ni Demani, ay lumusot mula sa likuran ng asawa saka lumapit sa anak at humalik sa pisngi nito. “Just about time, darling. Katatapos ko lang magluto.” Si Van naman ang hinarap nito. "How have you been, hijo?" Nagmano muna si Van bago sumagot sa mother-in-law. "I'm good, Mom. Pasensya na
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 21
TULAD NG KANIYANG inasahan, tahimik lang si Van sa durasyon ng kanilang byahe pauwi. Maayos itong nagpaalam sa buong pamilya nang sila’y umalis, at inalalayan pa siya nitong makapasok sa sasakyan. Palabas sila ng siyudad nang tanongin siya nito kung gusto niyang dumaan na lang sila sa isang restaurant upang magdinner subalit dahil busog pa siya sa masaganang lunch kasama ang buong pamilya ay tumanggi siya. Simula noon ay tahimik nang nagmaneho ang asawa, habang siya nama’y hindi komportable dahil alam niyang sirang-sira ang mood nito sa nangyari sa lunch at pilit lang na nakikipag-usap sa kaniya. At alam niyang mananatili itong tahimik at kikimkimin na lang ang inis kung hindi niya ito pipiliting kausapin siya. &n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 22
HUWEBES NG HAPON at naisipan ni Demani na magtungo sa isang shopping center upang mamili ng mga bagong summer dresses na dadalhin niya sa bakasyon nila ng asawa sa El Nido, Palawan. Nag-e-empake na siya ng mga gamit na dadalhin nila nang mapagtanto niyang wala siyang gaanong beach clothes kaya naisipan niyang pumunta muna sa Ortigas para mamili. Nakausap na niya ang mga magulang noong isang araw na bumisita siya sa mga ito. Nagpaalam siyang magbabakasyon sila ni Van at sa susunod na Lunes na makauuwi. Surprisingly, her family didn’t question it, at nang magpaalam siya sa Lola Val niya ay natuwa pa nga ito nang malamang nagkaroon ng oras si Van para sa kaniya.
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 23
AYAW NIYANG MAKITA SIYA NI VAN na ganoon ang itsura kaya umiwas siya at lumabas ng kusina. Sirang-sira ang mood niya na hindi niya magawang magpanggap na maayos lang at ngumiti rito. Sirang-sira ang mood niya—katulad ng kung papaanong nasira ang dinner na pinaghirapan pa man din niyang ihanda. Sa nanlalabong tingin ay umakyat siya sa hagdan patungo sa sila nila sa itaas. Nang marating iyon ay kaagad siyang dumiretso sa banyo. Sinulyapan niya ang sarili sa harap ng salamin, at nang makitang para siyang loka sa itsura niya ay lalo siyang nanlumo. Her hair was messy, na marahil ay dahil sa pagkakataranta niya kanina. Her eyes were red in tears, and her lips were shaking in annoyance. Dagdagan pa ang pamumula ng ilong niya sa pag-iyak, at ang damit niyang bahagyang lumaylay dahilan upang makita niya sa s
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 24
ISA-ISANG INAYOS ni Demani ang mga damit na dadalhin nila ng asawa patungong Palawan. Mamayang alas sinco ng hapon ay darating ito upang sunduin siya. They would be leaving tonight, at hindi na siya makapaghintay na makasama ang asawa at makapagliwaliw matapos ang mahabang panahon. The last time they were away was after the wedding. Iyong honeymoon pa nila, at hindi na nasundan pa iyon. Van had been busy with work; with the company. At walang problema sa kaniya iyon. Naiintindihan niya. Hindi siya nagre-reklamo dahil para rin naman iyon sa kinabukasan ng kanilang pamilya. Besides... kahit walang honeymoon ay hindi nagkulang sa kaniya si Van. She was always loved.&n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 25
“WHY?" tanong niya sa asawa. "We can still go, hon. Hindi mo ba natanggap ang text message ko kanina? I suggested na ilipat na lang natin ang oras ng flight. Siguro mamayang madaling araw? O bukas ng umaga. We still have time—” “Nah, don’t worry about it. Naisip kong marami rin pala akong kailangang gawin sa opisina.” Ibinaba na nito ang mga papeles at inilapag sa sidetable. “Besides…” he trailed off and looked at her. “…who knows, baka bukas ay tawagan ka na naman ng isa sa mga miyembro ng pamilya. Baka kailanganin ka na naman nila. Or worse, baka kahit naroon tayo sa bakasyon ay hindi ka pa rin nila tatantanan.” She could hear mockery and sarcasm. At dahil kasalanan niya ay hindi niya papatulan ang sinabi ng asawa. Naiintindihan niya kung bakit nito iyon sinabi. May
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 26
PASADO ALA-UNA ng madaling araw nang marinig ni Demani ang pagdating ng kotse ng asawa. Mabilis siyang humakbang patungo sa front door upang salubungin ito. Subalit ilang minuto na siyang naghihintay sa likod ng pinto ay hindi pa rin itong pumapasok. Kunot-noong binuksan niya ang pinto at lumabas. Naglakad siya patungo sa garahe, at nang marating iyon ay lalo siyang nagtaka sa nakita. Van was standing on the side of his car. Hands on the roof and his head down. Nakapatay na ang makina ng kotse, pero ang pinto ng driver’s side ay nakabukas pa. Lumapit siya sa pag-aalala. Pero nakakailang hakbang pa lang siya'y muling nahinto nang marinig si Van na umungol. She frowned.
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 27
SUBALIT DALAWANG ARAW NA ANG LUMIPAS at hindi pa rin bumabalik sa dati si Van. He continued to give her cold treatment, making her really angry and sad at the same time. Noong Linggo ng gabi ay umalis ito nang hindi nagpapaalam sa kaniya, saka umuwi ng madaling araw na naman naman. Tumabi ito sa kaniya sa pagtulog, subalit patalikod. She tried to cling on him, put her arm on his body, but he gave no reaction at all. Nang sumunod na araw ay late na itong bumaba. Matapos nitong maligo at maghanda sa pagpasok sa opisina ay sumilip lang ito sa kusina kung saan siya naghahanda ng almusal para sabihing nagmamadali at hindi na kakain. He did come to her and kissed her on the cheek, pero maliban doon ay wala na itong ibang sinabi. &nbs
Pinakabagong kabanata
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 82 - FINAL
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 81
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 80
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 79
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 78
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 77
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 76
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 75
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 74
